03-05-2023, 15:18
Powyżej: wybór wyrobów alabastrowych i rzeźb
Powyżej: fragment płaskorzeźby alabastrowej przedstawiającej Zaśnięcie NMP autorstwa Jacquesa Juliota, 1540-50
Powyżej: wybór alabastrowych antyków z epoki starożytnej i średniowiecza
Powyżej: alabastrowe dzieła sztuki kościelnej, w tym rzeźba Matki Boskiej z lat 1370-90, XV-wieczna płaskorzeźba wykonana przez School of Nottingham, posąg św. Jakuba Większego z lat 1450-60 i św. Małgorzaty z Antiochii z 1475 r.
Powyżej: wybór alabastrowych antyków z Egiptu, w tym urny kanopskie, sztuka rzeźbiarska i zagłówek
Powyżej: fragment płaskorzeźby z asyryjskiego alabastru, 883-859 pne
Powyżej: przykłady XV-wiecznych rzeźb alabastrowych, w tym dwie sztuki wykonane w Nottingham (po lewej, po prawej) i we Francji (w środku)
Powyżej: fragment płaskorzeźby alabastrowej wykonanej w Nottingham, 1460 r
Powyżej: fragment płaskorzeźby rzeźbiarskiej św. Agnieszki z połowy XVI w. o powierzchni malowanej
Ze względu na łatwość rzeźbienia i wszechstronność Alabaster był używany jako materiał dekoracyjny od tysięcy lat.
Używany przez starożytnych Egipcjan i projektantów okresu Art Deco, można go spotkać w formie Sarkofagu Faraona lub lampy z początku XX wieku.
Podczas gdy wiele artefaktów przetrwało stulecia, miękka kompozycja Gipsowo-Kalcytowa Alabastru sprawia, że jest on podatny na otarcia i pęknięcia, podczas gdy jasna powierzchnia może ulec przebarwieniom spowodowanym historycznymi lub współczesnymi zanieczyszczeniami.
Co to jest Alabaster?
Alabaster jest miękkim minerałem używanym w przeszłości do rzeźbienia dzieł sztuki i przedmiotów dekoracyjnych.
Występuje w dwóch odmianach: Gipsowej i Kalcytowej.
Z chemicznego punktu widzenia Gips jest uwodnionym Siarczanem Wapnia, podczas gdy Kalcyt jest Węglanem Wapnia.
Alabaster starożytności to zazwyczaj odmiana Kalcytu i może być również określany jako Alabaster Egipski, Marmur Onyksowy i Alabaster Orientalny.
Alabaster Gipsowy jest odmianą najczęściej używaną w Europie od średniowiecza.
Alabaster Gipsowy znaleziony w angielskich kościołach może być określany jako Alabaster Nottingham.
Starożytny Alabaster
W starożytnym Egipcie Alabaster był używany zarówno do celów dekoracyjnych, jak i użytkowych.
Wiele artefaktów, które mamy dzisiaj, pochodzi z grobowców, w tym urny kanopskie i małe pojemniki na perfumy znane jako alabastra.
Odkryto również duże naczynia wykonane z Alabastru Kalcytowego, na których widać wyraźnie marmurowe pasma koloru, które tworzą się w tej odmianie.
Słynne asyryjskie płaskorzeźby pałacowe, powstałe w IX-VII wieku pne, zostały uformowane z rodzaju Alabastru Gipsowego zwanego Marmurem Mosulskim”
Panele, choć bardziej miękkie niż Kalcyt używany w Egipcie, przetrwały nienaruszone, być może dzięki ciepłemu i suchemu środowisku, i można je teraz oglądać w British Museum.
Średniowieczny Alabaster
Od XIV do XVI wieku angielska rzeźba przeznaczona do obiektów sakralnych była często tworzona z Gipsowego Alabastru.
Produkcja Alabastru odbywała się głównie w kopalniach wokół Nottingham – miasta dobrze usytuowanego, by służyć północy i południu kraju.
Alabaster był tradycyjnie używany do tworzenia religijnych posągów i prac rzeźbiarskich od bogatych darczyńców, zwłaszcza dzieł sztuki grobowej - zwykle przedstawiających śpiącego zmarłego spoczywającego na ich pomniku.
Ze względu na miękki charakter materiału mógł on z czasem ulec zużyciu, co prowadzi do utraty szczegółów i przebarwień w wyniku wielokrotnego kontaktu ciekawskich dłoni ze skórą. Alabaster w kościołach mógł również odbarwić się z wiekiem w wyniku narażenia na dym ze świec i kadzideł oraz nagromadzenie historycznych zanieczyszczeń i brudu, zmieniając jasną powierzchnię na matową szarość lub beż.
Kolorowy Alabaster
Alabaster był często malowany, chociaż ten pigment często z czasem gubił się lub ścierał.
Lakier był czasami osłabiany przez niewłaściwe metody czyszczenia, ponieważ jest podatny na ścieranie i chemikalia.
Może się również okazać, że kawałek Marmuru, kamienia szlachetnego lub antycznego Korala jest w rzeczywistości wykonany z Alabastru, ponieważ metoda barwienia naśladuje różne cenne materiały.
Alabaster był często barwiony na czerwono, aby naśladować Koral, co jest popularnym elementem dekoracji rokokowych i zabawek dla ząbkujących dzieci arystokratów.
Pielęgnacja Alabastru
Alabaster łatwo rozpuszcza się w wodzie, dlatego należy unikać kontaktu z płynami.
Ta słabość oznacza również, że alabastrowe rzeźby nigdy nie powinny być umieszczane na zewnątrz, aby stawić czoła brytyjskiemu klimatowi, ponieważ długotrwałe narażenie może zniszczyć konstrukcję.
Alabaster kościelny może być narażony na niebezpieczeństwa związane z kondensacją, wilgocią i rozpuszczalnymi solami, które uszkadzają odsłonięte cegły, umożliwiając im migrację na rzeźby. Zanieczyszczenie wilgocią doprowadzi do utraty szczegółów i utraty farby, jeśli pozostawi się ją do rozwinięcia.
Zalecamy regularne sprawdzanie otaczającego środowiska, aby powstrzymać wszelkie problemy, zanim się pogorszą.
Czyszczenie należy zakończyć jedynie poprzez delikatne odkurzenie powierzchni miękką, suchą ściereczką.
Nie należy używać materiałów mogących porysować lub zwilżyć Alabaster oraz unikać tarcia powierzchni malowanych.
Jeśli masz alabastrową rzeźbę w domu iw bezpiecznym otoczeniu, nie powinna ona wymagać zbyt częstego czyszczenia i może być bezpieczniejsza, jeśli pozostanie nietknięta i bezpiecznie za szkłem, aby uniknąć gromadzenia się kurzu.
Alabaster może łatwo ulec siniakom lub zadrapaniom, dlatego zaleca się ostrożne obchodzenie się z nim.
https://fineart-restoration.co.uk/news/a...culptures/