[Krystyna]

   
Bergenia xSchmidtii (Regel) Silva Tar.
Dystrybucja: Hybryda ogrodowa (ogrody umiarkowane).
Ekologia:
W ogrodach Bergenię Hybrydową przypisuje się siedliskom M i MK (suche ściany, siedliska kamieniste) stanowiskom słonecznym i półcienistym.
Gatunek rodzicielski zwykle rośnie w subalpejskich zaroślach turzycowych i tundrze na dużych wysokościach w górach Azji Środkowej.
Hemikryptofit, kwitnie w marcu i kwietniu.
Opis:
Bylina wieloletnia o mocnych kłączach, pokrytych wysuszonymi pozostałościami osłonek liściowych; wyrastają z nich duże rozety zimujących liści z pochwowymi ogonkami i jajowatymi, nagimi, do 20 cm długości, lekko rozmieszczonymi ząbkowanymi i wyraźnie urzęsionymi blaszkami.
Bezlistne, mięsiste, rzadko siedzące, gruczołowe i zabarwione na czerwono łodygi rozgałęziają się w szerokie wiechy, wsparte białawymi błoniastymi przylistkami.
Kwiaty są pięciokątne, szeroko dzwonkowate, z dziesięcioma pręcikami, w czasie kwitnienia zanikają, ale wkrótce stają się wyprostowane.
Mają ciemnoczerwone kielichy, niebłoniaste, podłużne, jajowate, różowe płatki, które ciemnieją ku podstawie, pręciki i słupki są różowe do czerwonych, torebki zwykle nie rozwijają się.
Uwaga:
Są to mieszańce najprawdopodobniej powstałe w wyniku przypadkowego zapylenia, odławiane niezależnie w latach sześćdziesiątych XIX wieku przez F. Boncenne i B. Verlot (obaj w tamtym czasie widzieli jedynie odmiany Saxifraga Ligulata) oraz przez erfurckie szkółki Haage & Schmidt później oferowany jako Saxifraga Thysanodes (obie nazwy są dziś przypisywane gatunkowi z zachodnich Himalajów Bergenia Ciliata ).
Rozpoznano w nim nowy takson, któremu w 1878 roku nadano imię współwłaściciela wspomnianych szkółek przez dyrektora Ogrodu Botanicznego w Sankt Petersburgu Eduarda Regela, jednak o możliwym hybrydowym pochodzeniu taksonu podniósł dopiero AE hrabia Silva -Tarouca prawie pół wieku później.
W monografii rodzaju PF Yeo uznano go za hybrydę Bergenia Ciliata z Bergenia Crassifolia– pierwsza ma liście owłosione i chowane po obu stronach, druga jest zimozielona i nie ma rzęsek na krawędziach.
Nie można jednak wykluczyć, że pierwszym rodzicem będzie Bergenia Stracheyi Hook . f. i Thoms. – wszak sam JD Hooker odszedł w 1872 roku w Curtis’s Bot.
https://botany.cz/cs/bergenia-schmidtii/