16-01-2024, 15:47
Nidavellir, jedno z Dziewięciu Królestw w Mitologii Nordyckiej, było domem Krasnoludów, czyli „Czarnych Elfów”.
Mówi się, że Nidavellir to przepastna, podziemna kraina położona na północy, co prawdopodobnie ma nawiązanie do jego położenia na Yggdrasil, drzewie świata.
Nidavellir składał się głównie z kopalni i warsztatów, gdzie przebiegłe Krasnoludy wytwarzały towary uważane za najlepsze w Dziewięciu Krainach.
W pracach Snorriego Sturlusona region ten był czasami nazywany Svartalfheim.
Mitologia
Nidavellir, rzadko wspominany w źródłach nordyckich, to kraina owiana tajemnicą.
Völuspá z Eddy Poetyckiej nawiązał do królestwa, wiążąc je z mitycznym Karłem Sindrim i bogactwem minerałów:
Nidavellir kilkakrotnie był miejscem mitycznych wyczynów nordyckich bohaterów.
W jednym z popularnych mitów było to miejsce wykucia młota Thora Mjölnira.
Historia jego powstania, opowiedziana w Skáldskaparmál of the Prose Edda Snorriego Sturlusona, była klasyką tradycji nordyckiej.
Pewnego dnia Loki w złośliwym akcie ściął złote włosy żony Thora, Sif.
Zrozumiały, wściekły Thor „schwytał Lokiego i złamałby mu każdą kość”, ale Loki obiecał zadośćuczynić, udając się do „krainy Czarnych Elfów” (ta opowieść jest źródłem terminu Svartalfheim ).
W przepastnym świecie Nidavellir Loki odszukał Krasnoludy, które były mistrzami w swoim rzemiośle.
Wkrótce nie tylko uszyli nowe włosy dla Sif, ale stworzyli także dwa inne arcydzieła: Skidbladnir, niezatapialny statek i Gungnir, śmiercionośną włócznię.
Ale Loki na tym nie poprzestał.
Wyczuwając okazję, odszukał braci Brokkra i Sindriego-najlepszych kowali w królestwie i zaczął z nich drwić, twierdząc, że nigdy nie byliby w stanie stworzyć niczego tak doskonałego jak przedmioty, które posiadał.
Biorąc przynętę, bracia zabrali się do pracy nad trzema własnymi arcydziełami.
Był Gullinbursti, złotowłosy dzik, który potrafił świecić w ciemności, biegać w powietrzu i wodzie i podróżować szybciej niż konie;
Draupnir, złoty pierścień, z którego co dziewiątą noc wyrastało osiem identycznych pierścieni;
i Mjölnir, kruszarka, młot.
Kiedy Loki wrócił do Asgardu, podarował Thorowi nowe włosy Sif.
Tymczasem Brokkr podarował mu Mjölnira:
Mówi się, że Nidavellir to przepastna, podziemna kraina położona na północy, co prawdopodobnie ma nawiązanie do jego położenia na Yggdrasil, drzewie świata.
Nidavellir składał się głównie z kopalni i warsztatów, gdzie przebiegłe Krasnoludy wytwarzały towary uważane za najlepsze w Dziewięciu Krainach.
W pracach Snorriego Sturlusona region ten był czasami nazywany Svartalfheim.
Mitologia
Nidavellir, rzadko wspominany w źródłach nordyckich, to kraina owiana tajemnicą.
Völuspá z Eddy Poetyckiej nawiązał do królestwa, wiążąc je z mitycznym Karłem Sindrim i bogactwem minerałów:
Cytat:Na północy w Nidavellir wznosiła się sala ze złota dla rasy Sindriego.
Nidavellir kilkakrotnie był miejscem mitycznych wyczynów nordyckich bohaterów.
W jednym z popularnych mitów było to miejsce wykucia młota Thora Mjölnira.
Historia jego powstania, opowiedziana w Skáldskaparmál of the Prose Edda Snorriego Sturlusona, była klasyką tradycji nordyckiej.
Pewnego dnia Loki w złośliwym akcie ściął złote włosy żony Thora, Sif.
Zrozumiały, wściekły Thor „schwytał Lokiego i złamałby mu każdą kość”, ale Loki obiecał zadośćuczynić, udając się do „krainy Czarnych Elfów” (ta opowieść jest źródłem terminu Svartalfheim ).
W przepastnym świecie Nidavellir Loki odszukał Krasnoludy, które były mistrzami w swoim rzemiośle.
Wkrótce nie tylko uszyli nowe włosy dla Sif, ale stworzyli także dwa inne arcydzieła: Skidbladnir, niezatapialny statek i Gungnir, śmiercionośną włócznię.
Ale Loki na tym nie poprzestał.
Wyczuwając okazję, odszukał braci Brokkra i Sindriego-najlepszych kowali w królestwie i zaczął z nich drwić, twierdząc, że nigdy nie byliby w stanie stworzyć niczego tak doskonałego jak przedmioty, które posiadał.
Biorąc przynętę, bracia zabrali się do pracy nad trzema własnymi arcydziełami.
Był Gullinbursti, złotowłosy dzik, który potrafił świecić w ciemności, biegać w powietrzu i wodzie i podróżować szybciej niż konie;
Draupnir, złoty pierścień, z którego co dziewiątą noc wyrastało osiem identycznych pierścieni;
i Mjölnir, kruszarka, młot.
Kiedy Loki wrócił do Asgardu, podarował Thorowi nowe włosy Sif.
Tymczasem Brokkr podarował mu Mjölnira:
Cytat:Następnie [Brokkr] dał młot Thorowi i powiedział, że Thor może uderzyć tak mocno, jak chce, cokolwiek będzie przed nim, a młot nie zawiedzie; a gdyby w cokolwiek rzucił, nigdy by nie chybiło i nigdy nie poleciało tak daleko, aby nie wrócić do jego ręki; a jeśli zajdzie taka potrzeba, mógłby trzymać go w swoim sarnie, był taki mały; ale rzeczywiście wadą młota było to, że przedni trzonek był nieco krótki.Nidavellir – Mythopedia