[Krystyna]

   
Amber canister c.1660
Ośmiokątny pojemnik z Bursztynu ze srebrną, zakręcaną nakrętką, wsparty na formowanej, srebrno-złotej podstawie wspartej na czterech kulistych nóżkach; kanister jest w całości wyrzeźbiony w liście, groteskowe maski i panele alegorycznych postaci przedstawiających cnoty - wiarę, nadzieję, miłość, wstrzemięźliwość, roztropność, męstwo, sprawiedliwość i cierpliwość.

Bursztyn występuje w dużych ilościach wzdłuż wybrzeży Bałtyku w Niemczech i Polsce. 
W XVII wieku Królewiec i Gdańsk były ważnymi ośrodkami rzeźbienia w Bursztynie. 
Wiele dzieł zostało zamówionych przez dwór brandenburski w Berlinie jako prezenty dyplomatyczne; chyba najbardziej znana była bursztynowa komnata podarowana Piotrowi Wielkiemu z Rosji przez Fryderyka Wielkiego z Prus.

Ten egzemplarz jest typu znanego w języku niemieckim jako „Schraubflaschen” (butelka zakręcana), często używanego do przechowywania przypraw. Porównywalne przykłady można znaleźć w zbiorach muzealnych w Niemczech. 
Szczególną popularnością cieszyły się kubki i kufle z bursztynu, gdyż wierzono, że bursztyn ma moc wykrywania trucizn. 
Jednakże Schraubflaschen były w zasadzie eksponatami Kunstkammer i wydaje się, że nie miały praktycznego zastosowania. 
Bursztyn był często wykorzystywany do tworzenia  dzieł Kunstkammer , takich jak filiżanki i kufle, małe rzeźby i ołtarze; podobnie jak masa perłowa, kość słoniowa i twarde kamienie, traktowano go jako cud natury, oprawiony w srebro lub złocenie. 
Dzieła sztuki powstałe z Bursztynu odnaleziono w Kunstkammer cesarza Danii Rudolfa II i Fryderyka II.
Figury te znajdują się na wielu kuflach z połową XVII wieku, chociaż ich pochodzenie lub źródła nie są obecnie znane. 
Być może wzorowane są na rycinach Georgesa Reverdy’ego, rytownika pracującego we Francji w drugiej połowie XVI wieku, chociaż w każdym przypadku występują różnice. 
George Schreiber z Królewca był odpowiedzialny za jedne z najlepszych statków; dzieło to prawdopodobnie wykonał jeden z jego zwolenników około 1660 roku.

Pochodzenie
Wczesne pochodzenie nieznane. 
Po raz pierwszy kanister wzmiankowano w zbiorach królewskich w 1854 roku, kiedy został wypożyczony do Muzeum South Kensington. 
W 1862 r. ponownie znalazł się wśród wypożyczonych dzieł sztuki średniowiecznych i renesansowych prezentowanych w muzeum.

W 1887 roku kanister wrócił do Zbiorów Królewskich. 
Wydaje się, że na początku XX wieku przeszedł pewne prace konserwatorskie z rąk HJ Hatfield & Sons, który podjął się różnych projektów restauratorskich dla rodziny królewskiej. 
Etykieta zbiegająca się z tą pracą z 1903 roku sugeruje, że znajdowało się to w tym dniu w salonie na froncie wschodnim (obecnie salon dla gości państwowych) pałacu Buckingham.
https://www.rct.uk/collection/45109/amber-canister