02-05-2024, 17:51
Zawieszka-broszka w kształcie księżyca z zawieszkami, kultura Hallstatt, VI wiek p.n.e., 17 cm, Muzeum Historii Naturalnej, Wiedeń, Austria
Ozdoby i symbole Celtów. Triskelion
Starożytne kultury pozostawiły wiele zaszyfrowanych kodów, których wgląd w istotę pozwala dziś coraz lepiej rozumieć język dawnych cywilizacji.
Jedną z tych tajemnic jest sztuka i symbolika Celtów.
Pojawienie się sztuki celtyckiej i najstarsze znaleziska archeologiczne odkryto w regionie Hallstatt w Europie Środkowej, na terenie dzisiejszej Austrii (stąd „ kultura Hallstatt lub Hallstatt ”).
Okres Hallstatt sięga około VIII wieku p.n.e. mi.
Jednym z pierwszych znalezisk tego kultu był pochówek wodza.
Już wtedy istniały słynne celtyckie momenty obrotowe, pojawiały się ozdoby geometryczne lub okrągłe, zoomorficzne wizerunki bawołów, krów, ptactwa wodnego - odczuwalny był wpływ estetyki kultur śródziemnomorskich - greckiej, etruskiej i fenickiej
W V wieku. PNE. część Celtów migruje na tereny Hiszpanii i wschodniej Turcji .
Następną kulturą archeologiczną związaną z Celtami jest La Tène .
Stopniowo pojawiają się motywy celtyckie, w tym elementy ruchu we wzorach, z których najbardziej rozpoznawalnym jest triskelion.
W IV wieku p.n.e. Celtowie zamieszkiwali całą Europę, od Bałkanów po Wyspy Brytyjskie.
Rekonstrukcja drewnianego złoconego dysku z okresu La Tène (Dysk La Tene Donore)
Celtowie nigdy nie mieli jednego państwa, ale mieli wspólną kulturę, sztukę, język i rytuały.
Okres La Tène zakończył się wraz z początkiem najazdu rzymskiego.
Sztuka galijsko-rzymska (Gaul to państwo celtyckie na terenie dzisiejszej Francji, zniszczone przez Juliusza Cezara) wyróżnia się niezwykle skomplikowanymi wzorami, podczas gdy na obrzeżach Europy – w Irlandii i Wielkiej Brytanii zachowała się sztuka celtycka w swej pierwotnej formie – sztuka wyspiarska .
Triskelion węża, kultura La Tène, British Museum.
W Irlandii i Wielkiej Brytanii odnaleziono tygle, z których Celtowie zaczęli korzystać już w V wieku p.n.e., kiedy zamieszkiwali kontynent. Rzymianie nigdy nie postawili stopy na irlandzkiej ziemi. Od V wieku naszej ery Wyspiarska sztuka celtycka zachowała się głównie w Irlandii
Złote momenty obrotowe (torc) ze szkockiego skarbu z 300 roku p.n.e. Brytyjskie Muzeum.
Najbardziej znaną biżuterią celtycką są momenty obrotowe, ich nazwa pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „skręcać”, wykonywano je poprzez skręcanie pierścieni ze złotego lub innego metalowego drutu i noszono na szyi.
Torques jest również przedstawiony na słynnym posągu z piaskowca „Wojownika z Hirshland” z VI wieku p.n.e. (przechowywany w zamku w Stuttgarcie).
Wystawa o sztuce celtyckiej, która odbyła się pod koniec 2015 roku w British Museum, była ważnym wydarzeniem i dała nowy impuls do badań nad światem celtyckim
https://www.youtube.com/watch?v=iYJAm8qyBg8
Wielu celtyckich mędrców znało łacinę i grekę, lecz nie chciało ufać zapisom swojej świętej wiedzy i nie pozostawiło pisanych pomników.
Pisanie przybywa do Irlandii wraz z chrześcijaństwem.
Mnisi zaczęli łączyć swoją wiedzę z celtyckimi wróżbitami Philidem (następcami Druidów).
Złoty Wiek Irlandii rozpoczął się w VI wieku – okresie powstania rękopisów iluminowanych, z których najsłynniejszym jest Księga z Kells.
Szkoła irlandzka wywarła wpływ na całą Europę.
Starożytne spiralne wzory i wzory geometryczne stawały się coraz bardziej złożone w nieskończoność.
W VII-X wieku, od momentu najazdu i dominacji Wikingów na ziemiach celtyckich, ukształtował się styl irlandzko-skandynawski
Po XII wieku - w okresie anglo-normańskiego podboju Irlandii, Szkocji i Walii - sztuka celtycka podupadła.
W drugiej połowie XIX wieku motywy celtyckie powróciły w europejskiej sztuce zdobniczej i pojawiło się zainteresowanie tą niesłusznie zapomnianą sztuką.
Obecnie wyjątkowa kultura celtycka przeżywa odrodzenie. Właściwie jest to kolejne powtórzenie zarysu chronologicznego (o historii Celtów pisałam tutaj ), żeby nie zatracić właściwej orientacji w rozumieniu zabytków celtyckich))
https://world-jewellery.livejournal.com/48679.html