06-06-2024, 18:55
https://vplate.ru/images/article/orig/20...pal-15.jpg
Opale Historia
W jaskini w Kenii słynny antropolog Louis Leakey odkrył najwcześniejsze znane artefakty Opalowe.
Pochodzące z około 4000 roku p.n.e. najprawdopodobniej pochodziły z Etiopii.
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie Opalu przebiegały podobnie do produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów.
Gdy pierwsi ludzie znaleźli różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty.
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.
Starożytny obraz przedstawiający biżuterię
W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras zaopatrywały w ten kamień swoje rodzime imperia.
Konkwistadorzy sprowadzili Opal z Nowego Świata do Hiszpanii, kiedy wrócili z kamieniami na początku XVI wieku.
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, wytwarzając ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji.
Opal o różnej jakości występuje w ponad dwudziestu innych krajach, m.in. w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.
Współczesna nazwa Opalu szlachetnego wywodzi się ze starożytnych źródeł: sanskrycka Upala – co oznacza „kamień szlachetny”; łaciński Opalus ; oraz greckie Opallios , które oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.
Wczesne rasy przypisywały Opalowi właściwości magiczne i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga noszącemu dostrzec nieograniczone możliwości.
Wierzono, że rozjaśnia poprzez wzmacnianie i odzwierciedlanie uczuć, ukrywanych emocji i pragnień.
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność.
Pierwsi Grecy wierzyli, że Opal zapewnia swojemu właścicielowi zdolność przewidywania i proroctwa, podczas gdy w folklorze arabskim mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach błyskawic.
Rzymianie uważali go za oznakę nadziei i czystości.
Starożytni Rzymianie stworzyli pierwszy prawdziwy rynek Opalu.
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskali dochód do dyspozycji i pasję do klejnotów.
Opal, którego barwa zmieniała się wraz z każdą zmianą światła, był rzadszy niż Perły i Diamenty i miał stać się przedmiotem mitów i snów.
Marek Antoniusz kochał Opal.
Rzeczywiście, mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał senatora po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, rzekomo wartego 2 000 000 sestercji. (80 000 dolarów)
Mówi się, że Marek Antoniusz pragnął Opalu dla swojej kochanki, Kleopatry.
Legenda głosi, że pewien cesarz rzymski zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego rozległego królestwa za jeden Opal.
Pisząc przed śmiercią w 79 r., rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako: „ Mający świetlisty ogień Karbunkułu (Rubin lub Granat) , chwalebną purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszane niesamowity sposób.”
Pliniusz sądził, że Opale pochodzą z Indii, jednak tak chętnie poszukiwane przez Rzym klejnoty pochodziły prawdopodobnie z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych niedaleko Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja).
Został oszukany przez dealerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu.
Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym, kolorowym wyświetlaczem.
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn.
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem europejskiego Opalu do czasu powrotu Hiszpanów z Nowego Świata z Opalem Azteckim.
W średniowieczu Opal był nazywany „kamieniem do oczu” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku.
Wiadomo, że blondynki nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru.
W niektórych kulturach uważano, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba go nosząca stanie się niewidzialna.
Opale zostały osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały czerwony opal zawierający jaskrawe czerwone błyski, zwany „Spaleniem Troi”.
Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął wypadać z łask w Europie.
Został błędnie nazwany jako przynoszący „pech” i kojarzony z zarazą, głodem i upadkiem monarchów.
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę.
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opalu, miała wspaniałą kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie.
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy, królowej Wiktorii w 1849 r.
Ten pierścionek z Opalem był wcześniej własnością królowej Charlotty od około 1810 r.
Przyjaciele królowej Wiktorii i jej pięć córek otrzymali wspaniałe Opale.
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Dwór Królewski Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i zagospodarowano różne Australijskie Pola Opalowe.
Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali pospolitych w Australii dokonał niemiecki geolog Johannes Menge w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA).
Zarówno złoża Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach osiemdziesiątych XIX wieku.
Produkcja cennego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 r., w Opalton (Qld) w 1896 r. i w Lightning Ridge (NSW) w 1905 r.
Przed rokiem 1900 surowy Opal wysyłano z White Cliffs, najważniejszego pola Opalu w Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i wypolerowania.
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni kosiarze.
Zmontowali stare maszyny do szycia na pedałach lub rowery, projektując innowacyjny sprzęt do cięcia i polerowania.
W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Pola Opalowe Lightning Ridge), pierwszym odnotowanym kuterem był Charles Deane.
Kiedy w 1908 roku wybuchła wojna 3-Mile, kuterzy pracowali w Nettleton na 3-Mile Flat.
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech.
Używał kół poziomych z korbą ręczną i był ekspertem.
Wykonywał dublety, biżuterię i jako jeden z pierwszych kupował Opal za karaty.
Wielu górników wycina własny Opal, często bardzo z grubsza.
Badanie wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – kopyto konia wzbiło skałę zawierającą Opal, żona jeźdźca granicznego znalazła ładny kamyk w korycie strumienia, stado owiec zostało uderzone przez piorun podczas ulewy i odpływ burzy odsłonił Opal w „Lightning Ridge”.
Wiele lokalizacji w Queensland również zyskało na popularności w latach Wielkiego Kryzysu, kiedy bezrobotni mężczyźni byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.
Kiedy w latach 90. XIX wieku australijskie Opale pojawiły się na rynku światowym, węgierskie kopalnie rozpowszechniły pogląd, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że nigdy wcześniej nie widziano klejnotów o tak olśniewającym ogniu.
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przejąć rolę czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi z Lightning Ridge .
W Australii Południowej po Angastonie pojawił się Coober Pedy około 1912 r., Andamooka około 1930 r., a następnie Mintabie.
Podczas kryzysu w latach trzydziestych XX wieku przemysł podupadł, aż w 1946 roku nowe odkrycia pobudziły wydobycie i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji.
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
Historia Opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasami sukcesu przy niewiarygodnych szansach.
Bogate w mity i legendy Queensland jest kolebką australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal Oostał po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od obecnego miasta Quilpie.
Do pierwszych górników należeli Berkelman i Lambert, którzy pracowali w złożach w Barcoo w latach 1872–1873, a których Opal wzbudził duże zainteresowanie w Queensland Annexe podczas London International Gem Exhibition w 1873 roku.
Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku dokonano wielu wspaniałych znalezisk i zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, która stała się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowane wysiłki, aby sprzedać klejnot.
Czyniąc to, na zawsze zapisał swoje imię w annałach historii.
To dzięki jego determinacji w przekonaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotu mamy teraz rentowny przemysł.
W zeszłym stuleciu George Cragg, młody hodowca, odkrył północne Pola Opalowe w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie Opalton Field istnieje do dziś.
Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w zakresie wykorzystania jego pełnego potencjału na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na małą skalę trwało nadal, było ono stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, nieświadomie i dzięki swoim wysiłkom, związał się z Boulder Opal i pomógł ożywić branżę.
W latach 70-tych wprowadził nowoczesne techniki wydobywania Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.
Boulder Opal oraz ludzie wydobywający i zajmujący się Opalem zapewnili tej branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią australijskiego dziedzictwa.
Opal odkryto w Queensland, od południowych granic zachodniego Queensland aż po Kynuna.
Byłoby to prawdopodobnie największe Pole Opalu, jakie kiedykolwiek znano, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.
Dziś kopalnia Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najwspanialszy produkt, Queensland Boulder Opal.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/
Opale Historia
W jaskini w Kenii słynny antropolog Louis Leakey odkrył najwcześniejsze znane artefakty Opalowe.
Pochodzące z około 4000 roku p.n.e. najprawdopodobniej pochodziły z Etiopii.
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie Opalu przebiegały podobnie do produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów.
Gdy pierwsi ludzie znaleźli różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty.
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.
Starożytny obraz przedstawiający biżuterię
W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras zaopatrywały w ten kamień swoje rodzime imperia.
Konkwistadorzy sprowadzili Opal z Nowego Świata do Hiszpanii, kiedy wrócili z kamieniami na początku XVI wieku.
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, wytwarzając ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji.
Opal o różnej jakości występuje w ponad dwudziestu innych krajach, m.in. w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.
Współczesna nazwa Opalu szlachetnego wywodzi się ze starożytnych źródeł: sanskrycka Upala – co oznacza „kamień szlachetny”; łaciński Opalus ; oraz greckie Opallios , które oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.
Wczesne rasy przypisywały Opalowi właściwości magiczne i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga noszącemu dostrzec nieograniczone możliwości.
Wierzono, że rozjaśnia poprzez wzmacnianie i odzwierciedlanie uczuć, ukrywanych emocji i pragnień.
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność.
Pierwsi Grecy wierzyli, że Opal zapewnia swojemu właścicielowi zdolność przewidywania i proroctwa, podczas gdy w folklorze arabskim mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach błyskawic.
Rzymianie uważali go za oznakę nadziei i czystości.
Starożytni Rzymianie stworzyli pierwszy prawdziwy rynek Opalu.
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskali dochód do dyspozycji i pasję do klejnotów.
Opal, którego barwa zmieniała się wraz z każdą zmianą światła, był rzadszy niż Perły i Diamenty i miał stać się przedmiotem mitów i snów.
Marek Antoniusz kochał Opal.
Rzeczywiście, mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał senatora po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, rzekomo wartego 2 000 000 sestercji. (80 000 dolarów)
Mówi się, że Marek Antoniusz pragnął Opalu dla swojej kochanki, Kleopatry.
Legenda głosi, że pewien cesarz rzymski zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego rozległego królestwa za jeden Opal.
Pisząc przed śmiercią w 79 r., rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako: „ Mający świetlisty ogień Karbunkułu (Rubin lub Granat) , chwalebną purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszane niesamowity sposób.”
Pliniusz sądził, że Opale pochodzą z Indii, jednak tak chętnie poszukiwane przez Rzym klejnoty pochodziły prawdopodobnie z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych niedaleko Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja).
Został oszukany przez dealerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu.
Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym, kolorowym wyświetlaczem.
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn.
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem europejskiego Opalu do czasu powrotu Hiszpanów z Nowego Świata z Opalem Azteckim.
W średniowieczu Opal był nazywany „kamieniem do oczu” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku.
Wiadomo, że blondynki nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru.
W niektórych kulturach uważano, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba go nosząca stanie się niewidzialna.
Opale zostały osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały czerwony opal zawierający jaskrawe czerwone błyski, zwany „Spaleniem Troi”.
Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął wypadać z łask w Europie.
Został błędnie nazwany jako przynoszący „pech” i kojarzony z zarazą, głodem i upadkiem monarchów.
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę.
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opalu, miała wspaniałą kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie.
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy, królowej Wiktorii w 1849 r.
Ten pierścionek z Opalem był wcześniej własnością królowej Charlotty od około 1810 r.
Przyjaciele królowej Wiktorii i jej pięć córek otrzymali wspaniałe Opale.
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Dwór Królewski Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i zagospodarowano różne Australijskie Pola Opalowe.
Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali pospolitych w Australii dokonał niemiecki geolog Johannes Menge w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA).
Zarówno złoża Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach osiemdziesiątych XIX wieku.
Produkcja cennego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 r., w Opalton (Qld) w 1896 r. i w Lightning Ridge (NSW) w 1905 r.
Przed rokiem 1900 surowy Opal wysyłano z White Cliffs, najważniejszego pola Opalu w Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i wypolerowania.
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni kosiarze.
Zmontowali stare maszyny do szycia na pedałach lub rowery, projektując innowacyjny sprzęt do cięcia i polerowania.
W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Pola Opalowe Lightning Ridge), pierwszym odnotowanym kuterem był Charles Deane.
Kiedy w 1908 roku wybuchła wojna 3-Mile, kuterzy pracowali w Nettleton na 3-Mile Flat.
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech.
Używał kół poziomych z korbą ręczną i był ekspertem.
Wykonywał dublety, biżuterię i jako jeden z pierwszych kupował Opal za karaty.
Wielu górników wycina własny Opal, często bardzo z grubsza.
Badanie wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – kopyto konia wzbiło skałę zawierającą Opal, żona jeźdźca granicznego znalazła ładny kamyk w korycie strumienia, stado owiec zostało uderzone przez piorun podczas ulewy i odpływ burzy odsłonił Opal w „Lightning Ridge”.
Wiele lokalizacji w Queensland również zyskało na popularności w latach Wielkiego Kryzysu, kiedy bezrobotni mężczyźni byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.
Kiedy w latach 90. XIX wieku australijskie Opale pojawiły się na rynku światowym, węgierskie kopalnie rozpowszechniły pogląd, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że nigdy wcześniej nie widziano klejnotów o tak olśniewającym ogniu.
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przejąć rolę czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi z Lightning Ridge .
W Australii Południowej po Angastonie pojawił się Coober Pedy około 1912 r., Andamooka około 1930 r., a następnie Mintabie.
Podczas kryzysu w latach trzydziestych XX wieku przemysł podupadł, aż w 1946 roku nowe odkrycia pobudziły wydobycie i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji.
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
Historia Opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasami sukcesu przy niewiarygodnych szansach.
Bogate w mity i legendy Queensland jest kolebką australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal Oostał po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od obecnego miasta Quilpie.
Do pierwszych górników należeli Berkelman i Lambert, którzy pracowali w złożach w Barcoo w latach 1872–1873, a których Opal wzbudził duże zainteresowanie w Queensland Annexe podczas London International Gem Exhibition w 1873 roku.
Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku dokonano wielu wspaniałych znalezisk i zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, która stała się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowane wysiłki, aby sprzedać klejnot.
Czyniąc to, na zawsze zapisał swoje imię w annałach historii.
To dzięki jego determinacji w przekonaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotu mamy teraz rentowny przemysł.
W zeszłym stuleciu George Cragg, młody hodowca, odkrył północne Pola Opalowe w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie Opalton Field istnieje do dziś.
Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w zakresie wykorzystania jego pełnego potencjału na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na małą skalę trwało nadal, było ono stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, nieświadomie i dzięki swoim wysiłkom, związał się z Boulder Opal i pomógł ożywić branżę.
W latach 70-tych wprowadził nowoczesne techniki wydobywania Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.
Boulder Opal oraz ludzie wydobywający i zajmujący się Opalem zapewnili tej branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią australijskiego dziedzictwa.
Opal odkryto w Queensland, od południowych granic zachodniego Queensland aż po Kynuna.
Byłoby to prawdopodobnie największe Pole Opalu, jakie kiedykolwiek znano, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.
Dziś kopalnia Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najwspanialszy produkt, Queensland Boulder Opal.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/