12-07-2024, 11:44
https://cdn.sanity.io/images/cctd4ker/pr...uto=format
Malowidło ścienne z pokoju H w willi P. Fannius Synistor w Boscoreale, ok. 50–40 p.n.e. Rzym, późna republika.
Fresk, 73 1/2 x 73 1/2 cala (186,7 x 186,7 cm). Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork, Rogers Fund, 1903 (03.14.5)
Rzymianie
Podobnie jak Grecy, Rzymianie również używali Cinnabar
Filozof przyrody Pliniusz Starszy zauważył, że Rzymianie uważali Cinnabar za mający wielkie znaczenie i święte powiązania.
Ruda Cinnabar używana w tym okresie pochodziła z Almadén w Hiszpanii, największej kopalni Rtęci na świecie.
Jako Pigment Cinnabar posiada wiele pożądanych cech, w tym głęboki odcień, dobre właściwości kryjące i kompatybilność z wieloma mediami, w tym olejami schnącymi, akwarelami, temperą jajeczną i prawdziwym freskiem.
Cinnabar został pierwotnie uzyskany przez ogrzewanie, kruszenie i mycie wydobytego minerału w celu uzyskania stosunkowo czystego i użytecznego Pigmentu.
W późnej starożytności alchemicy zainteresowani zamianą metali nieszlachetnych w Złoto interesowali się również substancjami takimi jak płynna Rtęć i Cinnabar, ze względu na ich niezwykłe właściwości fizyczne.
Proces wytwarzania syntetycznej formy Pigmentu Cinnabar został odnotowany przez greckiego alchemika, Zosimę z Panopolis, żyjącego w Górnym Egipcie co najmniej w IV wieku n.e., oraz przez perskiego alchemika, Dżabira ibn Hajjana, około VIII wieku n.e.
Cinnabar syntetyczny wytwarzano metodą suchą lub mokrą.
Metoda sucha — prawdopodobnie wynaleziona po raz pierwszy w Chinach już w IV wieku p.n.e. — polegała na podgrzewaniu Rtęci i Siarki w zamkniętym pojemniku.
Na Wschodzie do soku urushiol dodawano Cinnabar jako barwnik, aby uzyskać lakier.
https://en.wikipedia.org/wiki/Urushiol
https://www.metmuseum.org/articles/cinnabar-vermilion