[Krystyna]

   
Na świecie znajduje się wiele toksycznych, radioaktywnych i innych niebezpiecznych minerałów, ale większość z nich nie jest już wydobywana lub jest wykorzystywana jedynie w zamkniętych fabrykach i laboratoriach.
Istnieje jednak jeden śmiercionośny kamień szlachetny, który nadal można kupić bez recepty i który jest nadal aktywnie wykorzystywany w jubilerstwie, przemyśle farmaceutycznym, a nawet w malarstwie ikon.

W języku urdu (hindi zapisanym alfabetem arabskim) Cynober nazywany jest shangarf lub zinjifra. 
Dokładne tłumaczenie tego słowa nie jest znane, ale jedna z wersji mówi, że jest to „krew smoka” .
Jaskrawoczerwone kryształy Cynobru, które pojawiają się na skale, naprawdę wyglądają jak krople krwi. 
Kamień ten jest również spokrewniony z krwią pod względem trwałości pigmentu - farba wykonana z cynobru nie blaknie przez tysiące lat!

A Cynober ma wspólną historię ze smokami - największe złoża Cynoberu znajdują się w miejscach o zwiększonej aktywności wulkanicznej i źródłach termalnych.
Największe złoże Cynobru od czasów rzymskich do 1991 r. powstało w pobliżu hiszpańskiego miasta Almaden. 
Wysyłanie ludzi do pracy w tych kopalniach było równoznaczne z karą śmierci – rzadko kto mógł przeżyć w kopalniach dłużej niż rok.

Utrata zębów, drżenie rąk i nóg, zaburzenia chodu, pojawienie się różowej wysypki na skórze, upośledzenie wzroku, słuchu i mowy, utrata pamięci, obniżenie inteligencji, niewydolność nerek, zaburzenia psychiczne - to czekało każdego, kto wydobywał i używał Cynobru.
Winna jest kompozycja tego luksusowego minerału. 
Cynober jest w rzeczywistości Siarczkiem Rtęci, czyli składa się z Rtęci (82%) i Siarki .
Jest szczególnie niebezpieczny, gdy jest podgrzewany, ponieważ uwalnia dwutlenek Siarki, samą Rtęć i jej Opary
A Rtęć ma tendencję do gromadzenia się w ciele, wpływając na wszystkie organy wewnętrzne.

Cynober jest znany na całym świecie od czasów prehistorycznych. 
Początkowo minerał był ceniony jako jasnoczerwony pigment. 
Cynober był mielony na proszek, a proszek mieszano z płynem (zwykle wodą i jajami kurzymi), aby uzyskać farbę .
Jeśli widzisz kolor czerwony na freskach, ceramice, obrazach, ikonach, panelach drewnianych, malowidłach naskalnych itp. - możesz być pewien, że patrzysz na Cynober.

Farby bazujące na tym technice zostały zarzucone w malarstwie świeckim w XIX wieku, ale nadal są używane w tradycyjnym malarstwie ikonowym.
Cynobru używali w malarstwie starożytni Chińczycy, Majowie, starożytni Rzymianie, rosyjscy malarze ikon oraz włoscy artyści renesansowi... 
Co prawda ci ostatni najprawdopodobniej używali sztucznego Cynobru, który nie był mniej niebezpieczny, ale i mniej niezawodny - blakł, dając szare odcienie.

Ale Rzymianie malowali cynobrem nie tylko ściany, ale i swoje twarze - z proszku mineralnego robili róż, którego używali zarówno kobiety, jak i mężczyźni.
Naukowcy uważają zatem zatrucie Rtęcią za przewlekłą chorobę Rzymian, którzy często i intensywnie stykali się z Cynobrem w gorącym i suchym włoskim klimacie.

W Chinach ozdobne naczynia, wazony i amulety były również rzeźbione (i są rzeźbione) z Cynobru. 
Teraz możesz je kupić na Aliexpress lub EBAY. 
Ale w większości przypadków są to podróbki, imitacje naturalnego Cynobru wykonane z żywicy i lakieru.

Prawdziwy cynober ma intensywnie czerwony kolor i tłusty połysk, ale mimo to niezwykle trudno odróżnić go od podróbki, chyba że jesteś ekspertem.
Jeśli zdecydujesz się na zakup produktu z Cynobru, nie noś go w upalne dni ani w saunie, nie używaj naczyń mineralnych do gotowania ani serwowania potraw i nie umieszczaj ich w ciepłych pomieszczeniach. 
I ogólnie rzecz biorąc, miej jak najmniej kontaktu ze swoim zakupem.
https://dzen.ru/a/YSJlqGUQL21xWQ_Z?sid=7...1206304034
https://dzen.ru/a/YSJlqGUQL21xWQ_Z?sid=7...1206304034