[Krystyna]

       
Neak Pean – Mistyczna Świątynia Wyspy
Zbudowana w epoce króla Dżajawarmana VII (panowanie 1181-1218 n.e.), Neak Pean (lub Neak Poun) jest jedną z najbardziej tajemniczych i wyjątkowych świątyń Imperium Angkoru. 
Położona na sztucznej wyspie w centrum ogromnego baray (jeziora), ukryta wśród gęstych lasów, jest bardzo wyjątkowa świątynia buddyjska. Wznosząca się z podwójnej okrągłej podstawy w stylu lotosu, centralna świątynia znajduje się w centrum dużego basenu z czterema innymi mniejszymi świątyniami, które łączą ten basen z mniejszymi basenami w każdym punkcie kardynalnym.

Położona na wschód od świątyni Preah Khan, z którą jest powiązana, i położona w centrum Jaytataka Baray o wymiarach 3600 na 900 metrów, wyspa Neak Pean ma 350 m na bok, zajmuje powierzchnię 120 000 m2 i posiada ściany laterytowe ze stopniami w każdym punkcie kardynalnym tworzącymi jej obwód. 
Świątynia i baseny omówione poniżej znajdują się w samym centrum wyspy i są otoczone pomocniczymi basenami nieutworzonymi z laterytu.

Pojedyncza i centralna świątynia otwiera się na wschód i zawiera duże przedstawienia Awalokiteśwary zakrywające fałszywe drzwi po drugiej stronie, z trójgłowym słoniem pomiędzy każdym z nich, na szczycie którego znajduje się ryczący lew. 
Jak wspomniano, w wyjątkowy sposób wznosi się z okrągłego podwójnego lotosu, który jest następnie otoczony przez splecione węże naga, które prezentują się po obu stronach posągu konia, Balaha .

Koń Balaha to postać z buddyjskiej legendy zawartej w Karandavyuha Sutrze, w której Balaha jest wcześniejszą inkarnacją Awalokiteśwary, ratującą życie poprzedniej inkarnacji samego Buddy.

Aedicule w każdym punkcie kardynalnym, łączące centralną misę z odpowiednią zewnętrzną misą, również zawierają przedstawienia Awalokiteśwary i liczne symbole, jeden z nich przedstawia scenę pałacową w swoim przyczółku, a wszystkie zwieńczone są czworobocznym Chaitya , ponownie przedstawiającym Awalokiteśwarę. 
Najważniejszą cechą tych aedicule jest ich kanalizacja, która umożliwia przepływ wody z centralnej misy do aedicule, nad postumentem i z wylewki w formie głowy lwa na południowej aedicule, głowy konia na zachodzie, słonia na północy i głowy człowieka na wschodzie.

Na skraju każdego z czterech zewnętrznych basenów znajdują się małe laterytowe przedsionki o prostej konstrukcji z małymi budowlami, w środku znaleziono liczne postumenty, a niektóre z nich są nadal obecne. 
Uważa się, że w tych schronach znajdowało się 14 bóstw wymienionych w inskrypcji znalezionej w sąsiedniej świątyni Preah Khan
https://helloangkor.com/attractions/neak-pean-pr/