13-10-2024, 19:59
Otila
Tradycyjne znaczenie: majątek rodzinny. Najstarsze dosłowne tłumaczenie nazwy tej runy, które dotarło do nas ze źródeł germańskich na kontynencie, brzmi „szlachetny człowiek”. W tym sensie jest ono bezpośrednio powiązane z anglosaskim słowem „atheling”, oznaczającym „księcia” lub „szlachetną osobę”. Niemieckie słowo „adel” i niderlandzkie słowo „edel”, które pochodzą z tego samego rdzenia, są również tłumaczone jako „osoba szlachetna”.
Spośród bogów Odyn jest wyraźnie powiązany z tą runą. Już w literaturze epoki Wikingów ugruntowała się opinia, że Odyn był bogiem szlachetnych ludzi, natomiast niewolnicy powinni zwracać się o ochronę do Thora.
W formie „Otila” jest kombinacją run „Inguz” i „Gebo”, więc można go interpretować jako „dar Ingi”. Prawdopodobnie dlatego niektórzy współcześni badacze kojarzą to z ideą dziedziczenia. Porównując koncepcję dziedziczenia z symboliką „Inguz”, poprzedniej runy Futhark, dochodzimy do wniosku, że odnosi się to do dziedziczenia materiału genetycznego, przynajmniej na poziomie okultystycznym. Na poziomie fizycznym „Otila” kojarzy się z dziedziczeniem ziemi i prawem do jej posiadania. W Norwegii prawo „odalu” nadal ma moc prawną: osoba zamieszkująca cudzą posesję ma prawo w niej pozostać po śmierci jej prawnego właściciela. Prawo do „odala” przysługiwało członkom rodziny do czasu sprzedaży odziedziczonego majątku, ale nawet potem przez dwadzieścia lat mieli prawo odkupić ziemie swoich przodków.
Do kompleksu znaczeń „Otili” zalicza się także tajemnica krwi i ziemi, która niestety została zniekształcona i zbezczeszczona przez niemieckich polityków XX wieku, nie mających pojęcia o prawdziwej istocie tej tajemnicy. W rzeczywistości wśród Anglosasów i innych starożytnych ludów poświęcenie ziemi krwią przelaną w bitwie gwarantowało gotowość wojowników do dalszej obrony tego terytorium przed przyszłymi agresorami.
https://chernyymag.5bb.ru/viewtopic.php?id=6610&p=2
Wyjaśnienia z książki Freyi Asvinn „Runy i tajemnice ludów północy”
Tradycyjne znaczenie: majątek rodzinny. Najstarsze dosłowne tłumaczenie nazwy tej runy, które dotarło do nas ze źródeł germańskich na kontynencie, brzmi „szlachetny człowiek”. W tym sensie jest ono bezpośrednio powiązane z anglosaskim słowem „atheling”, oznaczającym „księcia” lub „szlachetną osobę”. Niemieckie słowo „adel” i niderlandzkie słowo „edel”, które pochodzą z tego samego rdzenia, są również tłumaczone jako „osoba szlachetna”.
Spośród bogów Odyn jest wyraźnie powiązany z tą runą. Już w literaturze epoki Wikingów ugruntowała się opinia, że Odyn był bogiem szlachetnych ludzi, natomiast niewolnicy powinni zwracać się o ochronę do Thora.
W formie „Otila” jest kombinacją run „Inguz” i „Gebo”, więc można go interpretować jako „dar Ingi”. Prawdopodobnie dlatego niektórzy współcześni badacze kojarzą to z ideą dziedziczenia. Porównując koncepcję dziedziczenia z symboliką „Inguz”, poprzedniej runy Futhark, dochodzimy do wniosku, że odnosi się to do dziedziczenia materiału genetycznego, przynajmniej na poziomie okultystycznym. Na poziomie fizycznym „Otila” kojarzy się z dziedziczeniem ziemi i prawem do jej posiadania. W Norwegii prawo „odalu” nadal ma moc prawną: osoba zamieszkująca cudzą posesję ma prawo w niej pozostać po śmierci jej prawnego właściciela. Prawo do „odala” przysługiwało członkom rodziny do czasu sprzedaży odziedziczonego majątku, ale nawet potem przez dwadzieścia lat mieli prawo odkupić ziemie swoich przodków.
Do kompleksu znaczeń „Otili” zalicza się także tajemnica krwi i ziemi, która niestety została zniekształcona i zbezczeszczona przez niemieckich polityków XX wieku, nie mających pojęcia o prawdziwej istocie tej tajemnicy. W rzeczywistości wśród Anglosasów i innych starożytnych ludów poświęcenie ziemi krwią przelaną w bitwie gwarantowało gotowość wojowników do dalszej obrony tego terytorium przed przyszłymi agresorami.
https://chernyymag.5bb.ru/viewtopic.php?id=6610&p=2
Wyjaśnienia z książki Freyi Asvinn „Runy i tajemnice ludów północy”