[Krystyna]

       
       
       
       
Vachellia Erioloba
Acacia Erioloba   
Drzewo Camel Thorn
Ta dziwna nazwa została nadana przez Jacobusa Coetse w 1760 roku, jakieś 50 lat wcześniej zanim Burchell dokonał opisu.
Jest to bezpośrednie tłumaczenie z języka afrikaans słowa Kameeldoring.
Kameel znaczy żyrafa, doring to kolec.
W żaden sposób drzewo to nie może być kojarzone z wielbłądem, jest ono przysmakiem żyraf, które mają dobrze przystosowany do obgryzania liści język i wargi odporne na długie kolce.
Długa szyja żyrafy ułatwia sięganie do pozostałych jeszcze liści, nie obgryzionych przez inne zwierzęta.

Jest to pospolite drzewo w całej Afryce Południowej.
Charakterystyczne ciemnozielone liście, czarne konary odznaczające się dumnie na tle pożółkłej trawy tworzy typowe afrykańskie krajobrazy.
Akacja Camelthorn może osiągać wysokość do 17 m, odznacza się od innych akacji chaotycznymi, krzyżującymi się, wyglądającymi jak złamane gałęziami, tworzącymi gęstą osłonę przed promieniami słońca.
Najbardziej charakterystyczną cechą tej akacji jest kształt dużych strączkowych owoców w kształcie ucha, stanowiących jadłospis większości zwierząt roślinożernych.
Drzewo to traci liście na bardzo krótki okres.
W celu zdobycia wody posiada dobrze rozwinięte korzenie przecinające głęboko piaszczyste podłoża.
Dzięki temu camelthorn jest w stanie utrzymać zielone liście w czasie suszy.
W Namibii odnotowano drzewo, którego korzenie wrastały na głębokość 46 m.
Drzewo to ma ogromne znaczenie dla ludzi i zwierząt z racji dostarczania osłony przed promieniami słońca.
Młode liście wyrastają w okresie późnej zimy, najwcześniej ze wszystkich drzew, dostarczając przez to trudno dostępnego o tej porze roku świeżego pożywienia.

Vachellia Erioloba jest drzewem z południowej Afryki z rodziny bobowatych
Jego preferowanym siedliskiem są głębokie, suche, piaszczyste gleby w częściach Afryki Południowej, Botswany, zachodnich rejonach Zimbabwe i Namibii
Występuje również naturalnie w Angoli, południowo-zachodnim Mozambiku, Zambii i Eswatini
Drzewo zostało po raz pierwszy opisane przez Ernsta Heinricha Friedricha Meyera i Johanna Franza Drège w 1836 roku
Cierń wielbłąda jest chronionym drzewem w Afryce Południowej.

Drzewo może osiągnąć wysokość do 20 metrów. 
Rośnie powoli, jest bardzo odporne na suszę i dość odporne na mróz. 
Jasnoszare kolce odbijają światło słoneczne, a podwójnie pierzaste liście zamykają się, gdy jest gorąco. 
Drewno ma ciemnoczerwonobrązowy kolor i jest niezwykle gęste i mocne. 
Nadaje się do rozpalania ognisk, co prowadzi do powszechnego usuwania martwych drzew i wycinania zdrowych drzew. [ potrzebne źródło ] Wytwarza strąki w kształcie uszu, preferowane przez wiele roślinożerców, w tym bydło
Nasiona można prażyć i stosować jako substytut ziaren kawy

Nazwa „cierń wielbłąda” odnosi się do faktu, że żyrafy ( kameelperd w języku afrikaans ) powszechnie żywią się liśćmi za pomocą specjalnie przystosowanego języka i warg, które mogą unikać cierni. 
Nazwa naukowa „erioloba” oznacza „wełnisty płat”, nawiązując do strąków w kształcie uszu.
Drzewo to jest powszechnie kojarzone z długo trwającym programem przyrodniczym PBS Nature , ponieważ pojawia się w sekwencji tytułowej i logo programu.
https://en.wikipedia.org/wiki/Vachellia_erioloba
http://www.africangamesafari.com/baobab.html
http://eol.org/pages/678840/overview
https://www.medianauka.pl/Vachellia-erioloba