15-05-2011, 23:05
Chrimomancja- wróżenie z pieniędzy znane od bardzo dawna. Obecnie można wróżyć z banknotów.Wyjmujemy dowolny jeden banknot przy czym nie istotny jest rodzaj waluty, zadajemy pytanie i sprawdzamy numer. Zasada jest taka, parzyste liczby są korzystne dla kobiet (oznaczają powodzenie, zapowiadają powodzenie danej sprawie), nieparzyste zaś korzystne dla mężczyzn. Są dwa sposoby poszukiwania odpowiedzi, w pierwszym trzeba dodać wszystkie cyfry numeru banknotu. Jeśli np. suma wyniesie 22 to będzie liczbą parzystą. Inny sposób polega na tym, że bierze się pod uwagę ostatnią cyfrę.
Chronomancja- wróżenie w oparciu o specyfikę tego lub innego dnia, miesiąca czy roku, coś jak przysłowia, np. "święta Barbara po wodzie, Boże Narodzenie po lodzie" lub "w lutym gdy zagrzmi od wschodniego boku, burze i wiatry walne są w tym roku", itp.
Demonomancja- starożytne wróżby przy pomocy demonów. Wróżbita albo wzywał demona, albo tylko wypowiadał lub pisał jego imię, następnie demon w tej lub innej formie dawał odpowiedź na pytanie.
Geloskopia- wróżenie na podstawie śmiechu, określanie charakteru człowieka i otrzymywanie pewnych przesłanek na podstawie tego, jak dany człowiek się śmieje. Uważano, że ten kto dużo się śmieje jest człowiekiem życzliwym i otwartym, zaś kto rzadko lub wcale się nie śmieje, jest skryty i ma twardy charakter. Cichy śmiech oznacza miękkość, zaś głośny oznacza ostrość i skłonność do kłamstwa.
Gyromancja- wróżenie za pomocą kręgu wyłożonego z liter lub cyfr. Wróżbita chodzi po kręgu dopóki nie potknie się naprzeciwko jakiejś litery.
Halomancja- wróżenie z soli. Brano naparstek soli, naparstek wody, mieszano je i jedzono, mówiąc "kto mi sądzony, kto mi rodzony, ten mi wody poda". Przeznaczony partner miał się pojawić we śnie i podać napój.
Hydromancja- wróżenie z wody. Interpretowano jej kolor, fale na jej powierzchni, podwyższenie i obniżenie poziomu w naturalnych zbiornikach wody, kręgi i liczbę "skoków" kamienia puszczonego na wodę. Z wody korzystano również jak z "magicznego kryształu", próbując zobaczyć w niej obrazy. Uważano, że najlepiej to udaje się dzieciom i kobietom w ciąży.
Kapnomancja- wróżenie na podstawie koloru, kształtu i kierunku unoszenia się dymu nad ołtarzem ofiarnym.
Kartomancja- wróżenie za pomocą kart .
Katoptromancja- wróżenie za pomocą luster lub błyszczących metalowych płyt.
Klidomancja- wróżenie za pomocą zawieszonego na nitce klucza.
Koskinomancja- wróżenie za pomocą rzeszota lub sita w celu ujawnienia złodzieja. Robiono to wieczorem, o zachodzie słońca.
Krystallomancja- początkowo do wróżenia używano kawałka górskiego lub innego przezroczystego kryształu, później kryształowej lub szklanej kuli. Kto chciał poznać przyszłość, uporczywie wpatrywał się w błyszczącą powierzchnię, dopóki nie pojawiły się jakiekolwiek obrazy lub wizje.
Margaritomancja- wróżenie z pereł. Dawniej uważano, że perła umieszczona pod przewróconą czaszą powinna wydawać dźwięki („podskakiwać”), kiedy zbliża się do niej zły człowiek.
Moleozofia- interpretowanie pieprzyków, brodawek, blizn i innych zmian na skórze. W starożytności jeden z ważniejszych sposobów wróżenia.
Nekromancja- wywoływanie duchów zmarłych w celu pytania ich o przyszłość.
Onomancja- wróżenie na podstawie imion ludzi lub nazw przedmiotów. U Słowian w okresie świąt (Boże Narodzenie, Nowy Rok, Trzech Króli) młode dziewczyny wychodziły na ulicę i pytały przechodnia o imię. Uważano, że w taki sposób można poznać imię przyszłego męża.
Owomancja- wróżenie z kurzego jajka. Bierze się naczynie z ciepłą wodą i rozpuszcza w nim białko. Kiedy się ścina, powstają liczne figury, których kształt trzeba zinterpretować. Natomiast białko, które osiada na dnie, uważane było za zapowiedź nieszczęścia.
Piromancja- przepowiednia na podstawie płomienia świecy lub lampy naftowej, do którego wrzuca się odrobinę ziół. Jeśli palą się one szybko, to dobry znak. Równy, miarowy płomień oznacza spokojne życie, zaś jasny, migocący- poprawę sytuacji. Trzaskający- radość i przygody. Słaby płomień oznacza smutny los i krótkie życie, czerwony płomień- smutek, żółty- radość, zaś kopcący- nieszczęście.
Punktacja- sposób wróżenia, podczas którego przypadkowo narysowane punkty łączy się ze sobą liniami i interpretuje się otrzymaną w ten sposób figurę.
Rafli- (arab. rammal- uliczny astrolog kreślący horoskopy na piasku). Wróżono z piasku, a dokładniej za pomocą kresek rysowanych specjalnym patykiem na cienkiej warstwie piasku przesianego przez sito.
Sideromancja- wróżba, podczas której na blasze spala się słomę i interpretuje się jej ślady i wzory jakie pozostawi na blasze.
Sikomancja- sztuka przepowiadania przyszłości za pomocą napisów na liściach drzew. Zrywano liść z drzewa i pisano na nim pytanie. Potem odkładano go w bezpieczne miejsce i obserwowano w jaki sposób usycha. Im dłużej liść pozostawał świeży, tym lepsza była prognoza.
Spodomancja- wróżenie z popiołu. Na Słowiańszczyźnie w okresie świątecznym dziewczęta wieczorem posypywały popiołem buty, a rano sprawdzały ile zostało popiołu na bucie. Ta będzie najbogatsza, na której bucie zostało najwięcej popiołu.
Ciekawe jakie jeszcze były lub są sposoby wróżenia
Chronomancja- wróżenie w oparciu o specyfikę tego lub innego dnia, miesiąca czy roku, coś jak przysłowia, np. "święta Barbara po wodzie, Boże Narodzenie po lodzie" lub "w lutym gdy zagrzmi od wschodniego boku, burze i wiatry walne są w tym roku", itp.
Demonomancja- starożytne wróżby przy pomocy demonów. Wróżbita albo wzywał demona, albo tylko wypowiadał lub pisał jego imię, następnie demon w tej lub innej formie dawał odpowiedź na pytanie.
Geloskopia- wróżenie na podstawie śmiechu, określanie charakteru człowieka i otrzymywanie pewnych przesłanek na podstawie tego, jak dany człowiek się śmieje. Uważano, że ten kto dużo się śmieje jest człowiekiem życzliwym i otwartym, zaś kto rzadko lub wcale się nie śmieje, jest skryty i ma twardy charakter. Cichy śmiech oznacza miękkość, zaś głośny oznacza ostrość i skłonność do kłamstwa.
Gyromancja- wróżenie za pomocą kręgu wyłożonego z liter lub cyfr. Wróżbita chodzi po kręgu dopóki nie potknie się naprzeciwko jakiejś litery.
Halomancja- wróżenie z soli. Brano naparstek soli, naparstek wody, mieszano je i jedzono, mówiąc "kto mi sądzony, kto mi rodzony, ten mi wody poda". Przeznaczony partner miał się pojawić we śnie i podać napój.
Hydromancja- wróżenie z wody. Interpretowano jej kolor, fale na jej powierzchni, podwyższenie i obniżenie poziomu w naturalnych zbiornikach wody, kręgi i liczbę "skoków" kamienia puszczonego na wodę. Z wody korzystano również jak z "magicznego kryształu", próbując zobaczyć w niej obrazy. Uważano, że najlepiej to udaje się dzieciom i kobietom w ciąży.
Kapnomancja- wróżenie na podstawie koloru, kształtu i kierunku unoszenia się dymu nad ołtarzem ofiarnym.
Kartomancja- wróżenie za pomocą kart .
Katoptromancja- wróżenie za pomocą luster lub błyszczących metalowych płyt.
Klidomancja- wróżenie za pomocą zawieszonego na nitce klucza.
Koskinomancja- wróżenie za pomocą rzeszota lub sita w celu ujawnienia złodzieja. Robiono to wieczorem, o zachodzie słońca.
Krystallomancja- początkowo do wróżenia używano kawałka górskiego lub innego przezroczystego kryształu, później kryształowej lub szklanej kuli. Kto chciał poznać przyszłość, uporczywie wpatrywał się w błyszczącą powierzchnię, dopóki nie pojawiły się jakiekolwiek obrazy lub wizje.
Margaritomancja- wróżenie z pereł. Dawniej uważano, że perła umieszczona pod przewróconą czaszą powinna wydawać dźwięki („podskakiwać”), kiedy zbliża się do niej zły człowiek.
Moleozofia- interpretowanie pieprzyków, brodawek, blizn i innych zmian na skórze. W starożytności jeden z ważniejszych sposobów wróżenia.
Nekromancja- wywoływanie duchów zmarłych w celu pytania ich o przyszłość.
Onomancja- wróżenie na podstawie imion ludzi lub nazw przedmiotów. U Słowian w okresie świąt (Boże Narodzenie, Nowy Rok, Trzech Króli) młode dziewczyny wychodziły na ulicę i pytały przechodnia o imię. Uważano, że w taki sposób można poznać imię przyszłego męża.
Owomancja- wróżenie z kurzego jajka. Bierze się naczynie z ciepłą wodą i rozpuszcza w nim białko. Kiedy się ścina, powstają liczne figury, których kształt trzeba zinterpretować. Natomiast białko, które osiada na dnie, uważane było za zapowiedź nieszczęścia.
Piromancja- przepowiednia na podstawie płomienia świecy lub lampy naftowej, do którego wrzuca się odrobinę ziół. Jeśli palą się one szybko, to dobry znak. Równy, miarowy płomień oznacza spokojne życie, zaś jasny, migocący- poprawę sytuacji. Trzaskający- radość i przygody. Słaby płomień oznacza smutny los i krótkie życie, czerwony płomień- smutek, żółty- radość, zaś kopcący- nieszczęście.
Punktacja- sposób wróżenia, podczas którego przypadkowo narysowane punkty łączy się ze sobą liniami i interpretuje się otrzymaną w ten sposób figurę.
Rafli- (arab. rammal- uliczny astrolog kreślący horoskopy na piasku). Wróżono z piasku, a dokładniej za pomocą kresek rysowanych specjalnym patykiem na cienkiej warstwie piasku przesianego przez sito.
Sideromancja- wróżba, podczas której na blasze spala się słomę i interpretuje się jej ślady i wzory jakie pozostawi na blasze.
Sikomancja- sztuka przepowiadania przyszłości za pomocą napisów na liściach drzew. Zrywano liść z drzewa i pisano na nim pytanie. Potem odkładano go w bezpieczne miejsce i obserwowano w jaki sposób usycha. Im dłużej liść pozostawał świeży, tym lepsza była prognoza.
Spodomancja- wróżenie z popiołu. Na Słowiańszczyźnie w okresie świątecznym dziewczęta wieczorem posypywały popiołem buty, a rano sprawdzały ile zostało popiołu na bucie. Ta będzie najbogatsza, na której bucie zostało najwięcej popiołu.
Ciekawe jakie jeszcze były lub są sposoby wróżenia