12-09-2012, 21:10
Wiecie co też mam takie historie, ale nie wiem czy ten tytul pasuje, bo w sumie takie historie to raczej nie są śmiechowe, a bardziej albo smutne ewentualnie straszne 
Pamiętam jak jako nastolatka z kumplami i kumpelkami wywoływaliśmy duchy. Ja w sumie bardziej to tam byłam dla towarzystwa, bo nie pociągało mnie to za bardzo. Z nudów nasza banda wymyśliła sobie zabawę. Byłam tam z psem i stąd wiem,że coś było na rzeczy, bo pies warczał albo piszczał. Na drugi dzień wszyscy, którzy brali w tym czynny udział poszli na zwolnienie lekarskie, bo ledwie żyli, ból głowy doprowadzał ich do wymiotów i takie tam
Kilka dni po tym poszliśmy z moim chłopakiem do piwnicy ( w której był "klub", który mój chłopak zorganizował i "zrobił", bo nie miał swojego pokoju w domu). Był tam straszny bałagan, wszystko poprzewracane, porozwalane, zdarte plakaty itp. Okropnie tam wyglądało. Z tego co pamiętam nikt inny raczej nie miał tam dostępu, bez kluczy,które miał tylko i wyłącznie mój chłopak. Po jakimś miesiącu zmarł mój ukochany pierwszy chłopak 
Nie będę tutaj opisywać jaka była to dla mnie straszna i traumatyczna sytuacja. Nikomu nie życzę takich przeżyć. Doprowadziło mnie to do takiego stanu,że byłam na wpółświadoma tego co sie wokół mnie dzieje i co robię. Miałam ochotę umrzeć. Przyśnił mi się wtedy ON i dzięki temu realnemu snu, nie zrobiłam tego co miałam w planach. Po kilku dniach pokazał mi się. Zobaczyłam go wychodząc z łazienki i wchodząc do swojego pokoju w mgnieniu oka, w miejscu gdzie najczęściej lubił siedzieć u mnie w pokoju. Do dziś odwiedzam jego grób, a minęło już 22 lata. Nie dopisałam tylko,czego się dowiedziałam po jego śmierci. Otóż wariaci skrzyknęli sie na wywołanie ducha "upadłego anioła". Nie wiem czy im sie udało, czy to prawda, nic nie wiem, tylko tyle,że ten duch ponoć odgrażał sie,że za to iż go niepokoją takimi głupimi zabawami, będą tego żałować bardzo długo.
Pamiętam jak jako nastolatka z kumplami i kumpelkami wywoływaliśmy duchy. Ja w sumie bardziej to tam byłam dla towarzystwa, bo nie pociągało mnie to za bardzo. Z nudów nasza banda wymyśliła sobie zabawę. Byłam tam z psem i stąd wiem,że coś było na rzeczy, bo pies warczał albo piszczał. Na drugi dzień wszyscy, którzy brali w tym czynny udział poszli na zwolnienie lekarskie, bo ledwie żyli, ból głowy doprowadzał ich do wymiotów i takie tam
Kilka dni po tym poszliśmy z moim chłopakiem do piwnicy ( w której był "klub", który mój chłopak zorganizował i "zrobił", bo nie miał swojego pokoju w domu). Był tam straszny bałagan, wszystko poprzewracane, porozwalane, zdarte plakaty itp. Okropnie tam wyglądało. Z tego co pamiętam nikt inny raczej nie miał tam dostępu, bez kluczy,które miał tylko i wyłącznie mój chłopak. Po jakimś miesiącu zmarł mój ukochany pierwszy chłopak Nie będę tutaj opisywać jaka była to dla mnie straszna i traumatyczna sytuacja. Nikomu nie życzę takich przeżyć. Doprowadziło mnie to do takiego stanu,że byłam na wpółświadoma tego co sie wokół mnie dzieje i co robię. Miałam ochotę umrzeć. Przyśnił mi się wtedy ON i dzięki temu realnemu snu, nie zrobiłam tego co miałam w planach. Po kilku dniach pokazał mi się. Zobaczyłam go wychodząc z łazienki i wchodząc do swojego pokoju w mgnieniu oka, w miejscu gdzie najczęściej lubił siedzieć u mnie w pokoju. Do dziś odwiedzam jego grób, a minęło już 22 lata. Nie dopisałam tylko,czego się dowiedziałam po jego śmierci. Otóż wariaci skrzyknęli sie na wywołanie ducha "upadłego anioła". Nie wiem czy im sie udało, czy to prawda, nic nie wiem, tylko tyle,że ten duch ponoć odgrażał sie,że za to iż go niepokoją takimi głupimi zabawami, będą tego żałować bardzo długo.