[goya]

111 – Sosna
Sosna, która wyrosła
Cierpliwie
Pośród burz i opadów śniegu
Cenniejszą się jawi
112 – Kraj
Trzymaj się dobrego
I porzuć złe
Uczyńmy ten kraj
Równie dobrym
Co inne kraje
113 – Ogółem
Nawet jeśli
Człowiek sławnym jest
W tym świecie
Jako człowiek
Skromnym winien pozostać
114 – Ślimak
Cóż to się dzieje
Oto ślimak
Wychodzi z domu swego
By zerknąć na świat
115 – Droga
Kiedy kroczysz
Właściwą ścieżką
Żadne niebezpieczeństwo
Tego świata
Nie skrzywdzi Cię
116 – Skarb
Pracuj ciężko
Posiądź umiejętność
I uniezależnij się w życiu
Oto, jak Twa umiejętność
Staje się Twym skarbem
117 – Uczniowie
Nawet, jeśli świat
Głośnym jest, nie cichym
Uczniowie nie powinni
Zejść ze ścieżki nauki
Z ciszą w sercu
118 – Ogółem
Jeśli trzeba
Iść naprzód
Idź, inaczej
Dotrzesz do celu później
Niż inni

119 – Duchowa praktyka
Będąc wybranym
Przywódcą tego świata
Człowiek winien posiadać
Właściwe nastawienie
120 – Duchowa praktyka
Jeśli nie działasz
W zgodzie z najwyższym dobrem
Trudno jest prowadzić
Ludzi w tym świecie
121 – Właściwa myśl
Przez ocean i
W kierunkach wszelakich
Myśl kieruję
Wszyscy ludzie braćmi
Pocóż nam wojna w tym świecie
122 – Ogółem
Leżąc na brzegu
Goździk
Z nurtem rzeki
Przyniesiony
Wciąż kwitnie
123 – Zabawa
Nawet jeśli zabawę znalazłeś
W którą zanurzyć się pragniesz
Nie zapomnij
O tym, co ważym jest
W życiu
124 – Ogółem
Spoglądaj na siebie
Często
Nieświadomie
Zagubić się możesz
I błędy popełnisz
125 – Lustro
Dbać o siebie powinienem
Raz po raz
By móc używać czystych
I lśniących serc ludzi
Jak lustra