14-12-2012, 19:30
Każde spotkanie dwu tych samych wibracji potęguje wpływ pozytywnych możliwości i
negatywnych zagrożeń w relacjach pomiędzy nimi, dlatego relacje pomiędzy ludźmi podobnymi do
siebie są trudne, natomiast dobrze układa się tym, którzy się uzupełniają.
1/1
Połączenie jedynki z jedynką w relacji rodzic jedynka i dziecko jedynka rozwija sztukę
poszanowania wolności innej istoty.
Dziecko w takim związku uczy się wpływu autorytetu, rozróżniania granic między
indywidualnością i własną przedsiębiorczością. Uczy się kreacji i poszukiwania nowości. Jest
wiecznie konfrontowane i sprawdzane, co wyostrza w nim potrzebę własnej wolności.
Autorytety zawsze sprawdzają terytorium, uznając za godnego uwagi i związku tylko tego, kto
potrafi podjąć wyzwanie, bronić swojej racji. Intuicyjnie odrzucają uległych i niezdecydowanych,
dlatego podświadomie prowokują sytuacje skrajne i wymagające samookreślenia przez innych.
Rodzice uczą się poprzez wpływ dziecka, że ma ono własne ambicje i aspiracje, jest
ustosunkowane do swoich wartości. Taki związek autorytetów jest trudną szkołą, w której należy
zadbać o wyklarowanie i utrzymanie w dziecku silnego poczucia własnej wartości. Rodzice uczą
się poszanowania intymnego terytorium dziecka i tworzenia relacji bez hierarchii.
Jedynka potrzebuje w zawartości imion i nazwisk realizmu w ocenie sytuacji, zdolności do
komunikowania emocji i energii twórczej, potrzebuje też zdolności do pracy w grupie i wrażliwości
na innych.
Związki partnerskie dwu jedynek to wieczna wojna, jeśli mamy do czynienia z dwoma jedynkami
silnymi w zawartości imion i nazwisk, zapewne rozejdą się one dla własnego spokoju. Mogą
stworzyć związki oparte na wzajemnie uzupełniających się ambicjach, o ile zechcą oddzielić swoje
życie zawodowe i świadomie zaniechać rywalizacji.
Stałe związki jedynek, które przetrwały wiele burz, są najczęściej, przynajmniej z jednej strony,
poddane próbie poprzez słabą motywację do działań lub nieumiejętność wyrażania siebie. Często
imiona i nazwiska nie poprawiają zdolności realnej oceny sytuacji, ambicji i energii twórczej.
2/2
Połączenie dwóch dwójek w relacjach rodzice dzieci to sztuka współistnienia, z jednoczesnym
wykreowaniem własnego zdania. Dwójki mają tendencję do wycofywania się i
podporządkowywania, czasami wręcz ślepego. Niebezpieczeństwem dla takiego związku jest
poddaństwo, bezkrytyczne podporządkowanie, często komuś trzeciemu, jakiemuś autorytetowi.
Dzieci dwójki uczą się rozumienia sensu pracy innych i wspierania ich wysiłków, jednak bez
poddaństwa i apodyktyczności. Uczą się dyplomatycznie godzić różne interesy. Niezbędna jest im
pewność siebie, samodzielność w ocenie sytuacji i świadomość, że nie można wszystkich
zadowolić, a kompromis jest często rezygnacją z jakiejś opcji.
Rodzice dwójki powinni zadbać o wykształcenie u dzieci dwójek zdolności współpracy, czyli
dążenia do wspólnego celu z zachowaniem własnej niezależności. Nagminnie popełnianym błędem
przez dwójki jest działanie pod wpływem uczuć, sympatii, bez rzeczywistej oceny sytuacji.
Dwójki przy zachwianym poczuciu własnej wartości mogą obiecywać gruszki na wierzbie, dlatego
w zawartości imion i nazwisk potrzebują ambicji, pasji życia, zdolności do komunikacji z
otoczeniem i realizmu w ocenie rzeczywistości.
Związek partnerski dwójek może opierać się na doskonałym porozumieniu, o ile obie są silne
wewnętrznie i ambitne. Motywacje do działań powinny wnosić potrzebę wolności i
samostanowienia.
Słabe dwójki tworzą związki emocjonalnych szantaży i oczekiwania na działanie drugiej strony,
bez zrozumienia, że to my sami decydujemy o naszych doświadczeniach. Dwójka poszukuje
towarzystwa, odczuwa wewnętrzną potrzebę istnienia w grupie. Słaba dwójka nie potrafi
podejmować decyzji.
3/3
Związek trójki z trójką w relacjach rodzice dzieci powinien nieść wsparcie artystyczne i naukę
komunikacji emocji poprzez słowo, aby uczyć innych cieszyć się życiem.
Dzieci trójki uczą się słuchania i opowiadania, optymizmu i artystycznej ekspresji. Uczą się swojej
wyjątkowości i powinny mieć świadomość powołania do niesienia radości innym.
Rodzice powinni wspierać inicjatywy artystyczne, szaleńcze potrzeby wyrażania siebie i uczyć
dzieci mówić o tym, co odczuwają. Ważne jest, aby pomóc dziecku trójce zabezpieczyć jego
potrzebę wyjątkowości. Brak możliwości wyrażania siebie wprowadza poczucie krzywdy i
zazdrość wobec tych, którzy potrafią uzewnętrznić swoje emocje. Zamknięta emocjonalnie trójka
wycofuje się z rzeczywistości lub za wszelką cenę poszukuje akceptacji w grupie.
Rodzice trójki uczą się komunikowania własnych emocji rodzinnych i czerpania radości z
codziennych zdarzeń.
Dla prawidłowego funkcjonowania trójki niezbędne w zawartości imion i nazwisk są: ambicja,
realizm w ocenie sytuacji, energia do działania, komunikacja i wrażliwość na potrzeby innych.
Związek partnerski dwóch trójek, jeśli są silne, ambitne i posiadają pewność siebie, jest
artystycznym duetem uzupełnień, z silną świadomością powołania do służby światu, aby
uwrażliwiać ludzkość i uczyć innych radości życia. Niezbędne jest do tego wnętrze, znające swoją
wartość, silne motywacje do działań i konkretny sposób wyrażania siebie. Trójki potrzebują
bezwzględnie umiejętności realnej oceny rzeczywistości.
Słabe trójki ryzykują nadmierne intelektualizowanie, gadulstwo, plotkarstwo i życie bez głębi,
ślizgając się po jego powierzchni. Poczucie osamotnienia odbiera im możliwości twórcze i smak
artystyczny. Poczucie to jest wynikiem indywidualnych wyborów i wynika tylko z własnego
stosunku do świata.
4/4
Związki czwórek z czwórkami uczą systematycznej i metodycznej pracy. Tutaj w relacjach dzieci
rodzice wyostrza się potrzeba zdobycia świadomości panowania nad materią poprzez pracę.
Rozwój duchowy u czwórek dokonuje się poprzez pracę.
Dzieci czwórki w takiej relacji uczą się wartości pracy poprzez jej brak, ograniczenia materialne
prowadzą do ich akceptacji i poprzez solidną pracę do opieki nad bliskimi. Jest to twarda szkoła
życia.
Niestety, ciężkie dzieciństwo, wymuszające przejęcie obowiązków jednego z dorosłych, odciska
piętno na psychice dziecka, ukierunkowując jego uwagę na negatywne doświadczenia z
przeszłości.
Rodzice uczą się podejmowania wysiłku od początku i pracy odpowiedzialnie zaplanowanej. To
często powoduje blokadę przy uzewnętrznianiu uczuć i wprowadza zachowawczą postawę, opartą
o tęsknotę do czegoś nieuchwytnego, co dawno minęło.
Niestety, rodzice czwórki często mają tendencję do tyranizowania otoczenie, są nadmiernie
ostrożni i zdyscyplinowani.
To najtrudniejsze z połączeń, wymaga - w celu złagodzenia nauki pracy - zdolności do
komunikowania swoich emocji, ambicji, energii twórczej i zdolności do współpracy. Motywacje do
działań powinny wnosić tu wewnętrzne poczucie własnej wartości. Uzewnętrznianie siebie w
stosunkach z otoczeniem powinno opierać się o dostrzeganie innych i ich potrzeb oraz o
komunikowanie słowem własnych emocji i potrzeb.
Związek partnerski dwóch czwórek jest wybitnie trudny. Czwórki potrzebują zabezpieczenia
materialnego. Aby mogły korzystać ze zmian, niezbędna jest im asekuracja w postaci czegoś na
wszelki wypadek. Taką ważną i silną liną bezpieczeństwa jest lokata kapitału, od którego w razie
strat można zacząć budowanie struktur materialnych na nowo. Związek dwóch czwórek to
ograniczenia materialne i nadmierne przywiązywanie wagi do przeszłości, zwłaszcza negatywnych,
bolących doznań.
Silne i otwarte czwórki mogą mieć wspólne cele.
Negatywne czwórki, żyjąc pretensjami do przeszłości i otoczenia, tworzą zamknięty świat
własnych emocji. Związek taki jest zgorzkniałą ucieczką od podjęcia odpowiedzialności za siebie
samego i swoje życie.
5/5
Dwie piątki w związku rodzic dziecko uczą się takiego korzystania z własnej wolności, aby nie
naruszać wolności i intymnego terytorium drugiej istoty.
Dzieci piątki mają ciekawych rodziców, którzy pozwalają na brawurę i rozumieją potrzebę emocji
oraz wiecznego ruchu w poszukiwaniu i inicjowaniu zmian. Uczą się konsekwencji w działaniu,
chodzi o dopracowywanie szczegółów i doprowadzanie działań do końca.
Rodzice powinni pozwolić dzieciom na poszukiwania własnych doświadczeń i doznawanie
wolności poprzez podróże i namacalne poczucie przestrzeni. Piątki są jak erupcja wulkanu, jednak
dzikość i rozproszenie we wszystkich kierunkach wymagają ukierunkowania.
Piątki w zestawieniu imion i nazwisk koniecznie potrzebują realizmu w ocenie sytuacji i zdolności
do komunikowania emocji na zewnątrz. Przyda się też zdolność dostrzegania innych wraz z ich
potrzebami.
Związek partnerski dwóch piątek może być związkiem pasjonatów, podróżników lub sportowców,
jeśli umiejętność realnej oceny rzeczywistości i potrafią mówić o swoich emocjach. W takim
związku będzie dominować fascynacja życiem i zabawa codziennością, aby dotknąć wszystkiego,
co interesujące.
Negatywny związek dwu piątek powoduje wewnętrzny niepokój, przynosi brak tolerancji, lenistwo
i fanatyzm. Jest to wieczna lawina sprzecznych impulsów, zwłaszcza jeśli w motywacjach
zawartości imion i nazwisk występuje nadmierne poświęcenie rodzinie lub jeśli sposób
przejawiania swoich potrzeb nie pozwala na komunikację słowną, zamyka drogę emocjom. Realne
niebezpieczeństwo to zaspokajanie zachcianek zmysłów bez umiaru.
6/6
W połączeniu rodzice dzieci chodzi o znalezienie równowagi w poświęceniu dla rodziny i o
odkrycie artystycznej indywidualności.
Dzieci szóstki uczą się równowagi w dawaniu i braniu oraz zdrowego egoizmu. Chodzi o
wypracowanie wewnętrznego poczucia własnej wartości, tak aby uchronić nadmierną wrażliwość
od głęboko zakodowanych kompleksów i nawykowej melancholii. Aby nie zawsze schodzić z
drogi i mieć prawo do bycia kimś ważnym.
Rodzice szóstki posiadają nadmiar empatii, są szalenie wrażliwi, często odczuwają emocje innych
jako własne. Ważne jest tu poczucie, że stworzyło się prawdziwe ognisko domowe. Rodzice szóstki
powinni zadbać o własne ambicje i aspiracje, aby dać dzieciom impuls do działania, często bowiem
uciekają od odpowiedzialności i działania w postawę poddaństwa. Nadmiar empatii powoduje
popadanie w cierpienie, czyli poczucie niesienia całego smutku ludzkości. To z kolei niesie
poważne problemy seksualne.
Szóstki potrzebują w zestawieniu imion i nazwisk energii do działania i ambicji, umiejętności
rozpoznania własnej indywidualności i niezależności, potrzebują także realizmu w ocenie
rzeczywistości i pasji życia.
W związku partnerskim dwie silne i świadome siebie szóstki mogą znaleźć głębokie poczucie
zrozumienia, duchową więź w potrzebie posiadania prawdziwej, ciepłej rodziny. Słaba jest tu
kreacja finansowa, dlatego związek taki powinien być wsparty z zewnątrz, przez majątek rodzinny.
Niezdecydowane szóstki, nadwrażliwe mogą stać się zgorzkniałe, czuć osamotnienie, lęk i nie
podejmować żadnych działań, niewolniczo przyjmując obowiązki i zaniedbując je. Jeśli szóstki nie
komunikują swoich emocji, zamykają się we własnym lęku i kompleksach.
7/7
W relacji rodzice dzieci jest związkiem dwu dumnych wewnętrznie istot z dużym poczuciem
własnej godności.
Dziecko siódemka nawykowo chroni swoje wnętrze, dystansując się od innych i odsuwając
ewentualne źródło zagrożenia. Dlatego trudno jest mu funkcjonować w grupie, często spotyka się z
zarzutami, że jest zbyt dumne. Grupa akceptuje siódemki na zasadzie wyjątkowych ozdób, dlatego
rodzice powinni zadbać o rozwijanie specyficznych zainteresowań dzieci.
Rodzice siódemki przywykli do perfekcji powinni przyjąć margines akceptacji dla boskiego
bałaganu dzieciństwa i przez zrozumienie potrzeb filozoficznego doświadczania świata mogą
zapewnić swoim dzieciom czas tylko dla nich, aby te mogły poszukiwać wiedzy i pytać o sens
bytu. Obie strony dążą do rozwoju duchowego i w intuicyjnym poznaniu świata mogą znaleźć
radość.
Potrzebują w zestawieniu imion i nazwisk radości życia, zdolności do komunikacji z otoczeniem,
energii twórczej i realnej oceny rzeczywistości.
Związek partnerski siódemek komunikujących emocje i stabilnych w ocenie rzeczywistości niesie
poznanie duchowe, szacunek i zrozumienie potrzeby indywidualności wraz z poszukiwaniem
wiedzy duchowej. Może być wspaniałym rozwijającym się duchowo duetem, otwartym na piękno
natury.
Jeśli siódemka jest twarda wewnętrznie, narzuca swoje poglądy innym, tyranizuje otoczenie,
zamyka się w świecie niespełnionych wymagań. Jeśli zaś jest zbyt słaba, to uchodzi za drapieżnego
dziwaka izolującego się w wewnętrznym świecie, wątpi w sens życia i popada w pracoholizm lub
w obsesje. Związek taki jest wielkim poczuciem samotności, izolacji i zwątpienia w sen istnienia.
8/8
Związek rodzic dziecko dwu ósemek uczy organizacji, prawdomówności i szczerych reakcji. Jest to
związek dwóch autorytetów z ogromną potrzebą posiadania własnej niezależności i wolności
doświadczeń.
Dzieci ósemki potrzebują poczucia przestrzeni, kontaktu z przyrodą, drzewami i niebem. Ogromna
siła fizyczna predysponuje je do pracy sportowej, koniecznie indywidualnej, dającej możliwość
podejmowania własnych decyzji. Dzieci ósemki powinny nauczyć się w dzieciństwie komunikacji
przez słowo, bowiem nawykowo wycofują się z przeżywania i uzewnętrzniania emocji.
Rodzice uczą się roli organizatora i przewodnika duchowego rozwoju. Aby osiągnąć równowagę
materii i ducha, powinni panować nad pragnieniem posiadania władzy. Jest to wyzwanie, bowiem
dzieci ósemki są szczególnie wysoko rozwinięte duchowo i posiadają naturalny instynkt, by
komunikować się z Ziemią. W tym przypadku szczególnie ważne jest wypracowanie zdolności
komunikacji własnych emocji i okazywania uczuć.
Ósemki w zestawieniu imion i nazwisk powinny mieć radość życia i zdolność komunikacji,
ambicję i energię do działania oraz umiejętność realnej oceny rzeczywistości. Konieczna jest też
zdolność do pracy w grupie i uwrażliwienie na potrzeby innych.
Dwie ósemki o silnej motywacji do działań w związku partnerskim będą poszukiwały siły, by
kreować świat materialny i pogłębiać rozwój duchowy. Dlatego też niezbędny jest taki sposób
przejawiania siebie, aby uzewnętrzniać emocje. Natura wojownika przynosi skuteczność działań i
głębię wewnętrzną.
Ósemki zablokowane emocjonalnie w zestawieniu imion i nazwisk są zaborcze, ostre w kontaktach
i nie liczą się z nikim. Jeśli są zbyt słabe wewnętrznie, nie potrafią działać skutecznie, oszukują i
stają się ordynarne.
9/9
Związek dziewiątek w relacji rodzic dziecko jest powołaniem do pracy dla innych, dla ludzkości,
do wprowadzania ideałów w życie innych ludzi. Uczy dostrzegania innych istot, zwłaszcza
słabszych, i otaczania ich opieką. Trudność tego związku polega na tym, że uwaga jest tu
skierowana nie na rodzinę a na osoby z zewnątrz.
Dziecko dziewiątka powinno rozwinąć swoje zainteresowania muzyczne, bazując na szczególnym
poczuciu rytmu. Odczuwa potrzebę poznania świata przez podróże, przez poznawanie miejsc i
ludzi. Ważna jest dla niego wolność doświadczania fizycznie przestrzeni i możliwość kontemplacji
piękna przyrody.
Rodzic dziewiątka targany silną potrzebą pracy dla innych, osób spoza rodziny, powinien nauczyć
się w relacji rodzicielskiej zdrowego egoizmu, jako formy zainteresowania dobrem i interesem
własnego dziecka. Świadomość powołania dziecka dziewiątki do leczenia świata może
spowodować, że dobro innych będzie zależne od siły psychicznej dziecka i od jego poczucia
bezpieczeństwa.
Dziewiątka powinna posiadać w zestawieniu imion i nazwisk ambicję, pragnienie niezależności,
zdolność do realnej oceny sytuacji i energię twórczą. Ważna jest komunikacja emocji przez słowo
lub sztukę.
Związek partnerski dwóch dziewiątek to duet szaleńców chcących zbawić świat. Jeśli ich imiona
wnoszą siłę i energię do działania oraz umiejętność realnej oceny rzeczywistości, mogą stworzyć
silny i solidny związek ukierunkowany na działalność humanitarną i opiekuńczą.
Jeśli wewnętrznie są słabi, będą wykorzystywani przez innych, mogą poświęcić życie utopijnym
ideom. Jeśli nie posiadają zdolności komunikacji z otoczeniem, postawa zachowawcza przyniesie
wzrost poczucia zagrożenia, podejrzliwość i upór, zrodzi samotność i wyobcowanie.
negatywnych zagrożeń w relacjach pomiędzy nimi, dlatego relacje pomiędzy ludźmi podobnymi do
siebie są trudne, natomiast dobrze układa się tym, którzy się uzupełniają.
1/1
Połączenie jedynki z jedynką w relacji rodzic jedynka i dziecko jedynka rozwija sztukę
poszanowania wolności innej istoty.
Dziecko w takim związku uczy się wpływu autorytetu, rozróżniania granic między
indywidualnością i własną przedsiębiorczością. Uczy się kreacji i poszukiwania nowości. Jest
wiecznie konfrontowane i sprawdzane, co wyostrza w nim potrzebę własnej wolności.
Autorytety zawsze sprawdzają terytorium, uznając za godnego uwagi i związku tylko tego, kto
potrafi podjąć wyzwanie, bronić swojej racji. Intuicyjnie odrzucają uległych i niezdecydowanych,
dlatego podświadomie prowokują sytuacje skrajne i wymagające samookreślenia przez innych.
Rodzice uczą się poprzez wpływ dziecka, że ma ono własne ambicje i aspiracje, jest
ustosunkowane do swoich wartości. Taki związek autorytetów jest trudną szkołą, w której należy
zadbać o wyklarowanie i utrzymanie w dziecku silnego poczucia własnej wartości. Rodzice uczą
się poszanowania intymnego terytorium dziecka i tworzenia relacji bez hierarchii.
Jedynka potrzebuje w zawartości imion i nazwisk realizmu w ocenie sytuacji, zdolności do
komunikowania emocji i energii twórczej, potrzebuje też zdolności do pracy w grupie i wrażliwości
na innych.
Związki partnerskie dwu jedynek to wieczna wojna, jeśli mamy do czynienia z dwoma jedynkami
silnymi w zawartości imion i nazwisk, zapewne rozejdą się one dla własnego spokoju. Mogą
stworzyć związki oparte na wzajemnie uzupełniających się ambicjach, o ile zechcą oddzielić swoje
życie zawodowe i świadomie zaniechać rywalizacji.
Stałe związki jedynek, które przetrwały wiele burz, są najczęściej, przynajmniej z jednej strony,
poddane próbie poprzez słabą motywację do działań lub nieumiejętność wyrażania siebie. Często
imiona i nazwiska nie poprawiają zdolności realnej oceny sytuacji, ambicji i energii twórczej.
2/2
Połączenie dwóch dwójek w relacjach rodzice dzieci to sztuka współistnienia, z jednoczesnym
wykreowaniem własnego zdania. Dwójki mają tendencję do wycofywania się i
podporządkowywania, czasami wręcz ślepego. Niebezpieczeństwem dla takiego związku jest
poddaństwo, bezkrytyczne podporządkowanie, często komuś trzeciemu, jakiemuś autorytetowi.
Dzieci dwójki uczą się rozumienia sensu pracy innych i wspierania ich wysiłków, jednak bez
poddaństwa i apodyktyczności. Uczą się dyplomatycznie godzić różne interesy. Niezbędna jest im
pewność siebie, samodzielność w ocenie sytuacji i świadomość, że nie można wszystkich
zadowolić, a kompromis jest często rezygnacją z jakiejś opcji.
Rodzice dwójki powinni zadbać o wykształcenie u dzieci dwójek zdolności współpracy, czyli
dążenia do wspólnego celu z zachowaniem własnej niezależności. Nagminnie popełnianym błędem
przez dwójki jest działanie pod wpływem uczuć, sympatii, bez rzeczywistej oceny sytuacji.
Dwójki przy zachwianym poczuciu własnej wartości mogą obiecywać gruszki na wierzbie, dlatego
w zawartości imion i nazwisk potrzebują ambicji, pasji życia, zdolności do komunikacji z
otoczeniem i realizmu w ocenie rzeczywistości.
Związek partnerski dwójek może opierać się na doskonałym porozumieniu, o ile obie są silne
wewnętrznie i ambitne. Motywacje do działań powinny wnosić potrzebę wolności i
samostanowienia.
Słabe dwójki tworzą związki emocjonalnych szantaży i oczekiwania na działanie drugiej strony,
bez zrozumienia, że to my sami decydujemy o naszych doświadczeniach. Dwójka poszukuje
towarzystwa, odczuwa wewnętrzną potrzebę istnienia w grupie. Słaba dwójka nie potrafi
podejmować decyzji.
3/3
Związek trójki z trójką w relacjach rodzice dzieci powinien nieść wsparcie artystyczne i naukę
komunikacji emocji poprzez słowo, aby uczyć innych cieszyć się życiem.
Dzieci trójki uczą się słuchania i opowiadania, optymizmu i artystycznej ekspresji. Uczą się swojej
wyjątkowości i powinny mieć świadomość powołania do niesienia radości innym.
Rodzice powinni wspierać inicjatywy artystyczne, szaleńcze potrzeby wyrażania siebie i uczyć
dzieci mówić o tym, co odczuwają. Ważne jest, aby pomóc dziecku trójce zabezpieczyć jego
potrzebę wyjątkowości. Brak możliwości wyrażania siebie wprowadza poczucie krzywdy i
zazdrość wobec tych, którzy potrafią uzewnętrznić swoje emocje. Zamknięta emocjonalnie trójka
wycofuje się z rzeczywistości lub za wszelką cenę poszukuje akceptacji w grupie.
Rodzice trójki uczą się komunikowania własnych emocji rodzinnych i czerpania radości z
codziennych zdarzeń.
Dla prawidłowego funkcjonowania trójki niezbędne w zawartości imion i nazwisk są: ambicja,
realizm w ocenie sytuacji, energia do działania, komunikacja i wrażliwość na potrzeby innych.
Związek partnerski dwóch trójek, jeśli są silne, ambitne i posiadają pewność siebie, jest
artystycznym duetem uzupełnień, z silną świadomością powołania do służby światu, aby
uwrażliwiać ludzkość i uczyć innych radości życia. Niezbędne jest do tego wnętrze, znające swoją
wartość, silne motywacje do działań i konkretny sposób wyrażania siebie. Trójki potrzebują
bezwzględnie umiejętności realnej oceny rzeczywistości.
Słabe trójki ryzykują nadmierne intelektualizowanie, gadulstwo, plotkarstwo i życie bez głębi,
ślizgając się po jego powierzchni. Poczucie osamotnienia odbiera im możliwości twórcze i smak
artystyczny. Poczucie to jest wynikiem indywidualnych wyborów i wynika tylko z własnego
stosunku do świata.
4/4
Związki czwórek z czwórkami uczą systematycznej i metodycznej pracy. Tutaj w relacjach dzieci
rodzice wyostrza się potrzeba zdobycia świadomości panowania nad materią poprzez pracę.
Rozwój duchowy u czwórek dokonuje się poprzez pracę.
Dzieci czwórki w takiej relacji uczą się wartości pracy poprzez jej brak, ograniczenia materialne
prowadzą do ich akceptacji i poprzez solidną pracę do opieki nad bliskimi. Jest to twarda szkoła
życia.
Niestety, ciężkie dzieciństwo, wymuszające przejęcie obowiązków jednego z dorosłych, odciska
piętno na psychice dziecka, ukierunkowując jego uwagę na negatywne doświadczenia z
przeszłości.
Rodzice uczą się podejmowania wysiłku od początku i pracy odpowiedzialnie zaplanowanej. To
często powoduje blokadę przy uzewnętrznianiu uczuć i wprowadza zachowawczą postawę, opartą
o tęsknotę do czegoś nieuchwytnego, co dawno minęło.
Niestety, rodzice czwórki często mają tendencję do tyranizowania otoczenie, są nadmiernie
ostrożni i zdyscyplinowani.
To najtrudniejsze z połączeń, wymaga - w celu złagodzenia nauki pracy - zdolności do
komunikowania swoich emocji, ambicji, energii twórczej i zdolności do współpracy. Motywacje do
działań powinny wnosić tu wewnętrzne poczucie własnej wartości. Uzewnętrznianie siebie w
stosunkach z otoczeniem powinno opierać się o dostrzeganie innych i ich potrzeb oraz o
komunikowanie słowem własnych emocji i potrzeb.
Związek partnerski dwóch czwórek jest wybitnie trudny. Czwórki potrzebują zabezpieczenia
materialnego. Aby mogły korzystać ze zmian, niezbędna jest im asekuracja w postaci czegoś na
wszelki wypadek. Taką ważną i silną liną bezpieczeństwa jest lokata kapitału, od którego w razie
strat można zacząć budowanie struktur materialnych na nowo. Związek dwóch czwórek to
ograniczenia materialne i nadmierne przywiązywanie wagi do przeszłości, zwłaszcza negatywnych,
bolących doznań.
Silne i otwarte czwórki mogą mieć wspólne cele.
Negatywne czwórki, żyjąc pretensjami do przeszłości i otoczenia, tworzą zamknięty świat
własnych emocji. Związek taki jest zgorzkniałą ucieczką od podjęcia odpowiedzialności za siebie
samego i swoje życie.
5/5
Dwie piątki w związku rodzic dziecko uczą się takiego korzystania z własnej wolności, aby nie
naruszać wolności i intymnego terytorium drugiej istoty.
Dzieci piątki mają ciekawych rodziców, którzy pozwalają na brawurę i rozumieją potrzebę emocji
oraz wiecznego ruchu w poszukiwaniu i inicjowaniu zmian. Uczą się konsekwencji w działaniu,
chodzi o dopracowywanie szczegółów i doprowadzanie działań do końca.
Rodzice powinni pozwolić dzieciom na poszukiwania własnych doświadczeń i doznawanie
wolności poprzez podróże i namacalne poczucie przestrzeni. Piątki są jak erupcja wulkanu, jednak
dzikość i rozproszenie we wszystkich kierunkach wymagają ukierunkowania.
Piątki w zestawieniu imion i nazwisk koniecznie potrzebują realizmu w ocenie sytuacji i zdolności
do komunikowania emocji na zewnątrz. Przyda się też zdolność dostrzegania innych wraz z ich
potrzebami.
Związek partnerski dwóch piątek może być związkiem pasjonatów, podróżników lub sportowców,
jeśli umiejętność realnej oceny rzeczywistości i potrafią mówić o swoich emocjach. W takim
związku będzie dominować fascynacja życiem i zabawa codziennością, aby dotknąć wszystkiego,
co interesujące.
Negatywny związek dwu piątek powoduje wewnętrzny niepokój, przynosi brak tolerancji, lenistwo
i fanatyzm. Jest to wieczna lawina sprzecznych impulsów, zwłaszcza jeśli w motywacjach
zawartości imion i nazwisk występuje nadmierne poświęcenie rodzinie lub jeśli sposób
przejawiania swoich potrzeb nie pozwala na komunikację słowną, zamyka drogę emocjom. Realne
niebezpieczeństwo to zaspokajanie zachcianek zmysłów bez umiaru.
6/6
W połączeniu rodzice dzieci chodzi o znalezienie równowagi w poświęceniu dla rodziny i o
odkrycie artystycznej indywidualności.
Dzieci szóstki uczą się równowagi w dawaniu i braniu oraz zdrowego egoizmu. Chodzi o
wypracowanie wewnętrznego poczucia własnej wartości, tak aby uchronić nadmierną wrażliwość
od głęboko zakodowanych kompleksów i nawykowej melancholii. Aby nie zawsze schodzić z
drogi i mieć prawo do bycia kimś ważnym.
Rodzice szóstki posiadają nadmiar empatii, są szalenie wrażliwi, często odczuwają emocje innych
jako własne. Ważne jest tu poczucie, że stworzyło się prawdziwe ognisko domowe. Rodzice szóstki
powinni zadbać o własne ambicje i aspiracje, aby dać dzieciom impuls do działania, często bowiem
uciekają od odpowiedzialności i działania w postawę poddaństwa. Nadmiar empatii powoduje
popadanie w cierpienie, czyli poczucie niesienia całego smutku ludzkości. To z kolei niesie
poważne problemy seksualne.
Szóstki potrzebują w zestawieniu imion i nazwisk energii do działania i ambicji, umiejętności
rozpoznania własnej indywidualności i niezależności, potrzebują także realizmu w ocenie
rzeczywistości i pasji życia.
W związku partnerskim dwie silne i świadome siebie szóstki mogą znaleźć głębokie poczucie
zrozumienia, duchową więź w potrzebie posiadania prawdziwej, ciepłej rodziny. Słaba jest tu
kreacja finansowa, dlatego związek taki powinien być wsparty z zewnątrz, przez majątek rodzinny.
Niezdecydowane szóstki, nadwrażliwe mogą stać się zgorzkniałe, czuć osamotnienie, lęk i nie
podejmować żadnych działań, niewolniczo przyjmując obowiązki i zaniedbując je. Jeśli szóstki nie
komunikują swoich emocji, zamykają się we własnym lęku i kompleksach.
7/7
W relacji rodzice dzieci jest związkiem dwu dumnych wewnętrznie istot z dużym poczuciem
własnej godności.
Dziecko siódemka nawykowo chroni swoje wnętrze, dystansując się od innych i odsuwając
ewentualne źródło zagrożenia. Dlatego trudno jest mu funkcjonować w grupie, często spotyka się z
zarzutami, że jest zbyt dumne. Grupa akceptuje siódemki na zasadzie wyjątkowych ozdób, dlatego
rodzice powinni zadbać o rozwijanie specyficznych zainteresowań dzieci.
Rodzice siódemki przywykli do perfekcji powinni przyjąć margines akceptacji dla boskiego
bałaganu dzieciństwa i przez zrozumienie potrzeb filozoficznego doświadczania świata mogą
zapewnić swoim dzieciom czas tylko dla nich, aby te mogły poszukiwać wiedzy i pytać o sens
bytu. Obie strony dążą do rozwoju duchowego i w intuicyjnym poznaniu świata mogą znaleźć
radość.
Potrzebują w zestawieniu imion i nazwisk radości życia, zdolności do komunikacji z otoczeniem,
energii twórczej i realnej oceny rzeczywistości.
Związek partnerski siódemek komunikujących emocje i stabilnych w ocenie rzeczywistości niesie
poznanie duchowe, szacunek i zrozumienie potrzeby indywidualności wraz z poszukiwaniem
wiedzy duchowej. Może być wspaniałym rozwijającym się duchowo duetem, otwartym na piękno
natury.
Jeśli siódemka jest twarda wewnętrznie, narzuca swoje poglądy innym, tyranizuje otoczenie,
zamyka się w świecie niespełnionych wymagań. Jeśli zaś jest zbyt słaba, to uchodzi za drapieżnego
dziwaka izolującego się w wewnętrznym świecie, wątpi w sens życia i popada w pracoholizm lub
w obsesje. Związek taki jest wielkim poczuciem samotności, izolacji i zwątpienia w sen istnienia.
8/8
Związek rodzic dziecko dwu ósemek uczy organizacji, prawdomówności i szczerych reakcji. Jest to
związek dwóch autorytetów z ogromną potrzebą posiadania własnej niezależności i wolności
doświadczeń.
Dzieci ósemki potrzebują poczucia przestrzeni, kontaktu z przyrodą, drzewami i niebem. Ogromna
siła fizyczna predysponuje je do pracy sportowej, koniecznie indywidualnej, dającej możliwość
podejmowania własnych decyzji. Dzieci ósemki powinny nauczyć się w dzieciństwie komunikacji
przez słowo, bowiem nawykowo wycofują się z przeżywania i uzewnętrzniania emocji.
Rodzice uczą się roli organizatora i przewodnika duchowego rozwoju. Aby osiągnąć równowagę
materii i ducha, powinni panować nad pragnieniem posiadania władzy. Jest to wyzwanie, bowiem
dzieci ósemki są szczególnie wysoko rozwinięte duchowo i posiadają naturalny instynkt, by
komunikować się z Ziemią. W tym przypadku szczególnie ważne jest wypracowanie zdolności
komunikacji własnych emocji i okazywania uczuć.
Ósemki w zestawieniu imion i nazwisk powinny mieć radość życia i zdolność komunikacji,
ambicję i energię do działania oraz umiejętność realnej oceny rzeczywistości. Konieczna jest też
zdolność do pracy w grupie i uwrażliwienie na potrzeby innych.
Dwie ósemki o silnej motywacji do działań w związku partnerskim będą poszukiwały siły, by
kreować świat materialny i pogłębiać rozwój duchowy. Dlatego też niezbędny jest taki sposób
przejawiania siebie, aby uzewnętrzniać emocje. Natura wojownika przynosi skuteczność działań i
głębię wewnętrzną.
Ósemki zablokowane emocjonalnie w zestawieniu imion i nazwisk są zaborcze, ostre w kontaktach
i nie liczą się z nikim. Jeśli są zbyt słabe wewnętrznie, nie potrafią działać skutecznie, oszukują i
stają się ordynarne.
9/9
Związek dziewiątek w relacji rodzic dziecko jest powołaniem do pracy dla innych, dla ludzkości,
do wprowadzania ideałów w życie innych ludzi. Uczy dostrzegania innych istot, zwłaszcza
słabszych, i otaczania ich opieką. Trudność tego związku polega na tym, że uwaga jest tu
skierowana nie na rodzinę a na osoby z zewnątrz.
Dziecko dziewiątka powinno rozwinąć swoje zainteresowania muzyczne, bazując na szczególnym
poczuciu rytmu. Odczuwa potrzebę poznania świata przez podróże, przez poznawanie miejsc i
ludzi. Ważna jest dla niego wolność doświadczania fizycznie przestrzeni i możliwość kontemplacji
piękna przyrody.
Rodzic dziewiątka targany silną potrzebą pracy dla innych, osób spoza rodziny, powinien nauczyć
się w relacji rodzicielskiej zdrowego egoizmu, jako formy zainteresowania dobrem i interesem
własnego dziecka. Świadomość powołania dziecka dziewiątki do leczenia świata może
spowodować, że dobro innych będzie zależne od siły psychicznej dziecka i od jego poczucia
bezpieczeństwa.
Dziewiątka powinna posiadać w zestawieniu imion i nazwisk ambicję, pragnienie niezależności,
zdolność do realnej oceny sytuacji i energię twórczą. Ważna jest komunikacja emocji przez słowo
lub sztukę.
Związek partnerski dwóch dziewiątek to duet szaleńców chcących zbawić świat. Jeśli ich imiona
wnoszą siłę i energię do działania oraz umiejętność realnej oceny rzeczywistości, mogą stworzyć
silny i solidny związek ukierunkowany na działalność humanitarną i opiekuńczą.
Jeśli wewnętrznie są słabi, będą wykorzystywani przez innych, mogą poświęcić życie utopijnym
ideom. Jeśli nie posiadają zdolności komunikacji z otoczeniem, postawa zachowawcza przyniesie
wzrost poczucia zagrożenia, podejrzliwość i upór, zrodzi samotność i wyobcowanie.