04-08-2013, 18:12
Jego imię oznacza podróż, koło, lub wóz.
W ideogramie najczęściej widzi się kroczącego człowieka, rycerza z uniesioną stopą i ramionami.
Symbolicznie wiążemy RAIDO z wyprawą Odyna po mądrość Run, o czym już wspominałem.
Odyn, zupełnie przeciętny pierwotnie bóg, postanowił zdobyć coś, co na zawsze zapewni mu prymat pomiędzy bogami.
Postanowił napić się z krynicy Mimira, olbrzyma, który miał swe domostwo u stóp drzewa światów – Yggdrasila.
Woda z tego źródła miała cudowną właściwość zapewniania dostępu do mądrości, pamięci i poetyckiego natchnienia.
Takie przebudzenie ducha zostało odwzorowane poprzez oddanie Mimirowi jednego oka Odyna (na wizerunkach zawsze jest on jednooki) co symbolicznie oznacza szamańską podróż, czy rytuał w wyniku którego przekroczona zostaje biegunowość świata.
Ale prócz sławy miało to też i inne konsekwencje : Odyn chciał władzy we wszystkich światach.
Z tego też powodu , przybił się własną cudowną włócznią do Yggdrasila i przez dziewięć dni poszcząc czekał na wizje.
Nietrudno dostrzec tutaj analogie ze światem chrześcijańskim.
Tak czy inaczej Odyn doznał oświecenia i uzyskał wgląd w mądrość światów czego owocem były Runy.
Odtąd stał się patronem najwyższej magii, czarów, poezji, żywych i umarłych, bogiem wodzów i magów.
Pojął za żonę boginię piękna i związków Frigg i zapanował w zbudowanym Asgardzie.
RAITHO nawiązuje do tych wydarzeń poprzez analogie z okresem rozwojowym człowieka, kiedy opuszcza on rodzinne gniazdo fizycznie lub wewnętrznie oraz rezygnuje z zewnętrznych autorytetów na rzecz własnych indywidualnie prowadzonych poszukiwań.
Sprawdza swe siły i przekonania w świecie zewnętrznym i staje w szranki z innymi.
Jest to też moment poznania prawa cyklu, jedności końca i początku, tajemnicy życia jaką jest rytm.
Właśnie dlatego RAIDO rozumiemy jako podróż poza znany obszar, zarówno w sensie mistycznym jak i fizycznym, ale też jest on znakiem pisma, ruchu tańca i wcielania w życie zdobytej wiedzy.
Inne implikacje to oczywiście listy, wiadomości, poznanie własnej drogi, umiejętność życia w zgodzie z własnym rytmem, porządkowanie zjawisk, zrozumienie naturalności świata, racjonalizm i dostęp do kierownictwa duchowego, tworzenie praw i zasad, wkroczenie w sferę dotąd nieznaną – inicjacja.
W tworzeniu teologicznym to okres tworzenia zmysłów którymi poznajemy świat, tworzenia harmonii w świecie , którego miarą jest Człowiek – mikrokosmos.
Obranie własnej drogi, prowadzi nieuchronnie do wyborów...
ale to już inna Runa...KENAZ
Maciej Białkowski
W ideogramie najczęściej widzi się kroczącego człowieka, rycerza z uniesioną stopą i ramionami.
Symbolicznie wiążemy RAIDO z wyprawą Odyna po mądrość Run, o czym już wspominałem.
Odyn, zupełnie przeciętny pierwotnie bóg, postanowił zdobyć coś, co na zawsze zapewni mu prymat pomiędzy bogami.
Postanowił napić się z krynicy Mimira, olbrzyma, który miał swe domostwo u stóp drzewa światów – Yggdrasila.
Woda z tego źródła miała cudowną właściwość zapewniania dostępu do mądrości, pamięci i poetyckiego natchnienia.
Takie przebudzenie ducha zostało odwzorowane poprzez oddanie Mimirowi jednego oka Odyna (na wizerunkach zawsze jest on jednooki) co symbolicznie oznacza szamańską podróż, czy rytuał w wyniku którego przekroczona zostaje biegunowość świata.
Ale prócz sławy miało to też i inne konsekwencje : Odyn chciał władzy we wszystkich światach.
Z tego też powodu , przybił się własną cudowną włócznią do Yggdrasila i przez dziewięć dni poszcząc czekał na wizje.
Nietrudno dostrzec tutaj analogie ze światem chrześcijańskim.
Tak czy inaczej Odyn doznał oświecenia i uzyskał wgląd w mądrość światów czego owocem były Runy.
Odtąd stał się patronem najwyższej magii, czarów, poezji, żywych i umarłych, bogiem wodzów i magów.
Pojął za żonę boginię piękna i związków Frigg i zapanował w zbudowanym Asgardzie.
RAITHO nawiązuje do tych wydarzeń poprzez analogie z okresem rozwojowym człowieka, kiedy opuszcza on rodzinne gniazdo fizycznie lub wewnętrznie oraz rezygnuje z zewnętrznych autorytetów na rzecz własnych indywidualnie prowadzonych poszukiwań.
Sprawdza swe siły i przekonania w świecie zewnętrznym i staje w szranki z innymi.
Jest to też moment poznania prawa cyklu, jedności końca i początku, tajemnicy życia jaką jest rytm.
Właśnie dlatego RAIDO rozumiemy jako podróż poza znany obszar, zarówno w sensie mistycznym jak i fizycznym, ale też jest on znakiem pisma, ruchu tańca i wcielania w życie zdobytej wiedzy.
Inne implikacje to oczywiście listy, wiadomości, poznanie własnej drogi, umiejętność życia w zgodzie z własnym rytmem, porządkowanie zjawisk, zrozumienie naturalności świata, racjonalizm i dostęp do kierownictwa duchowego, tworzenie praw i zasad, wkroczenie w sferę dotąd nieznaną – inicjacja.
W tworzeniu teologicznym to okres tworzenia zmysłów którymi poznajemy świat, tworzenia harmonii w świecie , którego miarą jest Człowiek – mikrokosmos.
Obranie własnej drogi, prowadzi nieuchronnie do wyborów...
ale to już inna Runa...KENAZ
Maciej Białkowski