[Krystyna]

   
Nazwa Kwarc - czyli dwutlenek krzemu- głównego minerału tej grupy do której zaliczamy Chalcedony, Agaty, Jaspisy, najprawdopodobniej ma korzenie słowiańskie od słowa kwadry (twardy).
Biblijna księga Genesis wymienia odmiany Kwarcu, wśród nich rodzaj Agatu - Onyks.
Stefan Falimierz, znany polski przyrodnik, w swoim zielniku wydanym w Krakowie w 1534 roku powiada "...Achates.
Tego kamienia jest rodzajów wiele [...] indyjski Agatek rzeczy jadowite odpędza".
Warto wspomnieć, że w języku polskim prawie do XIX wieku używano nie nazwy "Agat" lecz "Agatek".
Ludzie tak kochali agaty, boskie wytwory, że małym pięknym dziewczynkom zaczęto nadawać imię Agata.
Dzisiaj imię Agata jest dość powszechne.

Historia Agate
Kamień ten znany jest od praczasów.
Agatowe błyskotki znajdowano w najstarszych grobowcach z epoki kamiennej.
W kurhanach odkrytych na Uralu znaleziono wiele wyrobów z Agate, niektóre z nich były odznaką władzy.
Już 3500 lat p.n.e. Egipcjanie pozyskiwali Agate
Sumerowie szczycili się już obróbką kamieni wykonywali cylindryczne paciory, sygnety i bransolety.
W Mezopotamii wykonywano z Agate amulety, talizmany i drobną biżuterię, naczynia, pieczęcie.
Już w czasach rozkwitu kultury greckiej Arabowie przywozili z Indii Agaty w celach handlowych.
Rzymianie udoskonalili techniki rzeźbiarskie i potrafili wykorzystać Onyksy (Agaty stratyfikowane horyzontalnie) rzeźbiąc w jednej barwnej warstewce a kolejne barwy służyły im za tło.
Powstały cudowne gemmy (płaskorzeźby wypukłe głównie wisiory jako fotografie popiersi w kamieniu) i intaglia - rzeźby wklęsłe.
Pierwszą pisemną wzmiankę o Agatach znajdujemy u Theophrasta w (372-287 p.n.e.) w poemacie Peri Lithon "O kamieniach", chociaż już Orfeusz w swoich pieśniach wspomina Agaty.
Pliniusz Starszy (23-79) zamieścił w swojej "Historii Naturalia" ok. 77 roku n.e. opis 9 rodzajów Agatów i podkreślił, że z godnie z wierzeniami różnych ludów - służą one jako amulety i środki medyczne np. przeciwko ukąszeniom skorpionów.
Przed 500 laty weneccy szklarze próbowali poprzez mieszanie surowców szklarskich uzyskać naśladownictwa Agatów i Jaspisów, ale ich produkt, żyłkowane Szkło Chalcedonowe, łatwo odróżnić od naturalnego Agatu.
W niektórych krajach afrykańskich Agaty służyły jako pieniądze.
W okolicach Idar Oberstein w Palatynacie w Niemczech od XVI wieku rozwinął się centralny ośrodek obróbki Agatów bazujących w późniejszych wiekach na surowcu z brazylijskiej prowincji Rio Grande.
Bogate złoża Agatów występują w Brazylii, Indiach, i na Madagaskarze.

Mistyka i nadprzyrodzoność Agatów
Już w starożytnym Egipcie przypisywano agatom moc nadprzyrodzoną.
Niektórzy twierdzą, że Agaty mają własności magiczne.
Od tysięcy lat służyły nie tylko jako surowiec do produkcji gemm, intaglii, moździerzy ale także jako amulety.
Traktowano je jako boskie wytwory, zapieczętowane gromy czyli pioruny.
Legendy uralskie i indiańskie traktowały je jako "gromowyje jajca" czy też "thunder eggs" i służyły zmarłym w życiu pozagrobowym dla zaspokojenia błogostanu.
Agatom przypisywano nadprzyrodzone własności magiczne, ochraniające od uroków, a nawet ukąszeń żmii.
Traktowano je jako amulet ściągający troski właściciela.
Wierzono, że Agaty przynoszą bogactwo i sławę.
Jeden z egipskich papirusów zawierał nawet spis kamieni ozdobnych i ich własności magiczne, szczególnie przydatne w życiu pozagrobowym.
Wiele kamieni ozdobnych posądzanych jest o własności magiczne, ale Agaty właśnie ze względu na tajemnicę wnętrza owiane są głęboka mistyką.
Dopiero po rozłupaniu i wypolerowaniu można zobaczyć coś ciekawego.
Głębie przestrzeni, harmonia, symetria, chaos artystyczny, wprowadzają nas w świat mistyki.
Misterna, a nawet subtelna mozaika tęczowych odcieni, migotliwość barw, kontrasty i muzyka barw, kreują poetycki zachwyt Agatem.
Niektórzy twierdza, że mają nie tylko działanie zdrowotne, ale także są wyśmienitymi przyjaciółmi człowieka.
źródło
źródło
źródło