04-06-2011, 13:15
https://blogger.googleusercontent.com/im...ec15f8.jpg
Styczeń (łac. Januarius) – kamień szlachetny – Granat lub Hiacynt (stałość uczyć)
Łacińska nazwa Januarius wywodzi się od Junony, opiekunki miesiąca, najwyższej bogini, przedstawianej często z wieńcem pomarańczowo-czerwonych kwiatów na ten czas zwanych hiacyntem, chociaż według zapisków historycznych miesiąc Januarius poświęcony był bogowi Janusowi.
Miesiąc ten przedstawiany był pod postacią konsula wrzucającego wonne kadzidła na ogień ołtarza, symbolu domowego ogniska i opiekujących się nim bożków Lares.
Znajdujący się obok ogniska kogut miał wszystkim oznajmiać, że ofiara odbywa się rano, w dzień pierwszy każdego roku.
Według Owidiusza wyobrażenie miesiąca zawierało często postać Janusa o dwóch twarzach, z których jedna, stara i zniszczona, miała symbolizować rok upływający, druga młoda i piękna rok następujący.
Z kolei pisarz R. Gravelot dodaje Janusowi szatę białą symbolizującą biel śniegu, futro, skrzydła i znak Wodnika otoczonego wieloma snycerskiej roboty ozdobami.
Jest też maleńkie dziecko ogrzewające się przy naczyniu pełnym gorejących jak węgle granatów, pilnowane przez wilka na ten czas uważanego za potwora.
Aurelius Viktor postać dziecka wiąże z trudnym dzieciństwem samego Janusa, który wiele wycierpiał skrycie chowany w Delfach; był bowiem niechcianym synem Apollo i pięknej Kreuzy względem której tenże – jak pisze – „siłą dał upust swojej żądzy”.
Płonące granaty ogrzewające postać dziecka to symbol ciepła i szczęścia ratującego przed wszelkimi przeciwnościami losu.
Gorejący ogień, to także stałość uczyć.
Według ikonologii stałość jest wyobrażana w postaci kobiety ubranej w strój błękitny srebrem haftowany i przystrajany hiacyntami.
Kobieta prawym ramieniem obejmuje kolumnę, zaś w lewej dłoni nad wielkim wazonem buchającym ogniem trzyma obnażony miecz.
Wyobrażenie ma wskazywać, że stałość to cecha, której trzeba bronić nawet za cenę bólu jaki może zadawać paląca się ręka.
Styczeń (łac. Januarius) – kamień szlachetny – Granat lub Hiacynt (stałość uczyć)
Łacińska nazwa Januarius wywodzi się od Junony, opiekunki miesiąca, najwyższej bogini, przedstawianej często z wieńcem pomarańczowo-czerwonych kwiatów na ten czas zwanych hiacyntem, chociaż według zapisków historycznych miesiąc Januarius poświęcony był bogowi Janusowi.
Miesiąc ten przedstawiany był pod postacią konsula wrzucającego wonne kadzidła na ogień ołtarza, symbolu domowego ogniska i opiekujących się nim bożków Lares.
Znajdujący się obok ogniska kogut miał wszystkim oznajmiać, że ofiara odbywa się rano, w dzień pierwszy każdego roku.
Według Owidiusza wyobrażenie miesiąca zawierało często postać Janusa o dwóch twarzach, z których jedna, stara i zniszczona, miała symbolizować rok upływający, druga młoda i piękna rok następujący.
Z kolei pisarz R. Gravelot dodaje Janusowi szatę białą symbolizującą biel śniegu, futro, skrzydła i znak Wodnika otoczonego wieloma snycerskiej roboty ozdobami.
Jest też maleńkie dziecko ogrzewające się przy naczyniu pełnym gorejących jak węgle granatów, pilnowane przez wilka na ten czas uważanego za potwora.
Aurelius Viktor postać dziecka wiąże z trudnym dzieciństwem samego Janusa, który wiele wycierpiał skrycie chowany w Delfach; był bowiem niechcianym synem Apollo i pięknej Kreuzy względem której tenże – jak pisze – „siłą dał upust swojej żądzy”.
Płonące granaty ogrzewające postać dziecka to symbol ciepła i szczęścia ratującego przed wszelkimi przeciwnościami losu.
Gorejący ogień, to także stałość uczyć.
Według ikonologii stałość jest wyobrażana w postaci kobiety ubranej w strój błękitny srebrem haftowany i przystrajany hiacyntami.
Kobieta prawym ramieniem obejmuje kolumnę, zaś w lewej dłoni nad wielkim wazonem buchającym ogniem trzyma obnażony miecz.
Wyobrażenie ma wskazywać, że stałość to cecha, której trzeba bronić nawet za cenę bólu jaki może zadawać paląca się ręka.