[Krystyna]

   
Aby dobrze zrozumieć runy i ich symbolikę i znaczenie, dobrze jest poznać kulturę, z której się wywodzą.
Kultura, to między innymi mitologia.
W mitologii nordyckiej możemy znaleźć dokładny i wyczerpujący opis tego, skąd pochodzą   runy, jak znalazły się w rękach ludzi, oraz jaka moc w nich drzemie.
Najwięcej informacji skąd pochodzą runy można znaleźć w dwóch tekstach:
Pieśni Najwyższego {HAVAMAL] i legendzie o SIGRDRIFIE, gdzie zawarta jest legenda o tym jak ODYN wisiał na drzewie światów, aby zdobyć mądrość run.

Mimo, że Wikingowie posługiwali się w życiu codziennym alfabetem runicznym, to jednak nie używano go zwykle do zapisywania utworów literackich.
Było to spowodowane niedogodnością materiałową i pracochłonnością kreślenia run.          
Najdłuższe teksty literackie zapisane w tym alfabecie liczą co najwyżej po osiem wersów, a i te należą do rzadkości.
Alfabetu runicznego używano przede wszystkim do zapisywania znaków własności, lub inskrypcji upamiętniających ważne wydarzenia, często również z życia prywatnego.
Do tego pierwszego celu służyły runy krótkogałązkowe, a do drugiego, bardziej oficjalnego długogałązkowe.
Alfabet runiczny przetrwał jeszcze całe wieki po wprowadzeniu Chrześcijaństwa i wyszedł z użycia dopiero niedawno.
Stał się w ten sposób językiem archaicznym i martwym, sprzyjała temu niedostatecznie rozwinięta gramatyka, a przede wszystkim ortografia.

Co znaczy słowo "Edda"?
Jest wiele teorii wyjaśniających pochodzenie tego słowa.
Jedna z nich mówi, iż znaczy ono" prababka", inna utrzymuje że tłumaczyć ją można jako "poetyki".
Trzecia koncepcja tłumaczenia tej nazwy to "księga z Oddi".
Oddi było miejscem, gdzie Snorri Sturluson pobierał nauki.
W tym galimatiasie nazewniczym jedno nie ulega tylko wątpliwości.
Bez jej znajomości nie mielibyśmy bladego nawet pojęcia o nordyckiej mitologii.
http://konaryyggdrasila.republika.pl/poezja.htm