[Krystyna]

Moldavite (Wełtawit, Moldavit, Vltavin)
Rodzaj zielonych, przezroczystych tektytów występujący głównie w iłach w południowych Czechach i południowych Morawach[3].
Moldavite charakteryzują się bardzo nierówną powierzchnią bryłek, przezroczystością, zieloną barwę (butelkowa zieleń, czasem inne odcienie zieleni)
Mają temperaturę topnienia 1300 °C, twardość ich wynosi 5,5 (wg Żaby 6 do 6,5[3]) w skali Mohsa, a gęstość waha się od 2,303 do 2,385 g/cm³, współczynnik załamania wynosi 1,48–1,50.
Pod względem chemicznym zawiera prawie 80% Krzemionki, ponad 10% Al2O3 i domieszki K2O, tlenków wapnia i Manganu.
Największe okazy osiągają 0,5 kg wagi, zwykle jednak okazy ważą około 8 gram.
Szacuje się, że do końca lat 80. XX znaleziono 55 000 Moldavite

Uważa się, że Moldavite powstały w wyniku uderzenia meteorytu, którego pozostałością jest krater meteorytowy Ries na południu Niemiec
Energia uderzenia ciała kosmicznego prawdopodobnie doprowadziła do upłynnienia skał w miejscu spadku i wyrzucenia ich na odległość kilkuset kilometrów
Wiek powstania krateru szacuje się na 14,8 mln lat, a Moldavite szacuje się na ok. 14,4–14,9 mln lat (miocen)

Oprócz głównego obszaru występowania na Morawach i Czechach znaleziono go także w Saksonii, Austrii i Szwajcarii, a w 2013 r. opisano je z Dolnego Śląska

Kamień ten jest ceniony zarówno przez kolekcjonerów, jak i przez jubilerów, którzy umieszczają go w wyrobach jubilerskich zarówno w postaci nieobrobionej, jak i szlifowanej
W literaturze podaje się, że Moldavite odkryto w II połowie XVIII w, jednak wśród kamieni szlachetnych i ozdobnych korony średzkiej ukrytej w połowie XIV wieku (skarb średzki) i znalezionej dopiero w 1988 r. stwierdzono dwa zielone tektyty o charakterze powierzchni charakterystycznej dla Moldavite
Nazwy tej odmiany tektytów pochodzą od niemieckiej lub czeskiej nazwy rzeki Wełtawa, Ryka i Maliszewska uważali, iż poprawną polską nazwą jest tylko Wełtawit
źródło
stronka o Moldavite
źródło
źródło
źródło