https://static.roslin.pl/static/plant_ph...3843ab.jpg
https://static.roslin.pl/static/plant_ph...924da3.jpg
https://static.roslin.pl/static/plant_ph...00d077.jpg
https://static.roslin.pl/static/plant_ph...1e2964.jpg
https://static.roslin.pl/static/plant_ph...705d46.jpg
Prunus Padus var. Borealis
Czeremcha skalna(Prunus padus var. Borealis A.Blytt)
Takson wyróżniany w różnej randze – jako odmiana, czasem podgatunek w obrębie gatunku czeremcha zwyczajna (Prunus Padus), czasem nawet jako odrębny gatunek – Padus Petraea
Występuje w Europie.
W Polsce jest rośliną rzadką, występującą w wyższych partiach Karkonoszy, Tatr i Bieszczad
Pokrój
Niewielki krzew nie przekraczający 3 m wysokości o szerokiej, jajowatej koronie i zwisających gałęziach.
Często rozrasta się na wiele pni.
Roślina łatwo wytwarza pędy odroślowe, tworząc formę krzewiastą.
Podobna do Czeremchy Pospolitej
Pędy na rocznych pędach nieliczne przetchlinki, pędy dość drobne i niezbyt liczne, młode pędy owłosione.
Kora ciemna.
Pączki bardzo smukłe, spiczaste, przylegające do gałązek.
Liście jasnozielone, eliptyczne, ostro piłkowane, krótko zaostrzone, obustronnie matowe, wydłużone, bardzo gładkie, nieco skórzaste, ustawione skrętolegle, liście po spodniej stronie wzdłuż nerwów owłosione.
Blaszka liściowa o ostro i dość płytko piłkowanych brzegach, ma długość od 6 do 10 cm i posiada do 12 nerwów bocznych.
U podstawy blaszki występują 1-2, łatwo odpadające, zielonkawe gruczołki miodnikowe.
Roztarte liście nie wydzielają zapachu.
Kwiaty białe, bezwonne, na brzegach korony delikatnie ząbkowane, obupłciowe.
Kwiatostan zebrany w grona ustawione na pędach niemal poziomo lub lekko wzniesione.
Owoce pestkowce, z jajowatą pestką, kuliste, o średnicy od 6 do 8 mm, błyszczące, czarne, o miąższu barwy ciemnowiśniowej.
Jadalne, smaczne z lekkim gorzkawym posmakiem.
Drewno dosyć twarde i sprężyste, o drobnych słojach.
Biologia i występowanie
Występuje w północnej Skandynawii i na północy europejskiej części Rosji oraz w górach Europy: w Alpach, Wogezach, górach Bawarii, Karkonoszach, Karpatach Zachodnich (Tatry, Wielka Fatra i Mała Fatra), Karpatach Wschodnich (Bieszczady, Czarnohora, Góry Rodniańskie) i Karpatach Południowych.
Poza Europą podano jej stanowisko w północno-wschodniej Turcji.
https://atlas.roslin.pl/plant/7688
https://pl.wikipedia.org/wiki/Czeremcha_skalna
https://skpg.krakow.pttk.pl/wp-content/u...eska00.jpg
https://skpg.krakow.pttk.pl/wp-content/u...eska02.jpg
https://skpg.krakow.pttk.pl/wp-content/u...eska03.jpg
https://skpg.krakow.pttk.pl/wp-content/u...eska00.jpg
https://skpg.krakow.pttk.pl/wp-content/u...eska01.jpg
Czeremcha skalna
Przez jednych uważana za osobny gatunek, przez innych za Wysokogórski Podgatunek Czeremchy Zwyczajnej.
Nazwa Czeremcha pochodzi z języka ukraińskiego, natomiast w dawnej Polsce drzewo było nazywane Trzemchą, Kotarbą lub Smrodynią (od nieprzyjemnego zapachu roztartych liści).
Na Mazowszu Czeremcha rosnąca na grobie oznaczała, że zmarły czuje się za mało opłakiwany i prosi o westchnienie do Boga.
W Polsce na liście gatunków narażonych Czerwonej Księgi Roślin Zagrożonych – przez nasz kraj przebiega północna granica zasięgu gatunku.
Rozmnaża się zarówno za pomocą nasion jak i wegetatywnie – dolne gałązki przylegające do ziemi ukorzeniają się.
Rośnie do 60 lat.
Na Czeremchach zimują mszyce czeremchowo-zbożowe, które latem przenoszą się na zboża.
Żerują na niej także larwy motyla namiotnika czeremaszeka.
Drzewo jest jednak bardzo odporne – nawet zjedzenie wszystkich liści nie powoduje jego obumarcia.
Drewno Czeremchy wykorzystuje się do wyrobu ozdobnych detali stolarskich.
Młode pędy z pączkami liściowymi zawierają lecznicze substancje – glikozydy cyjanogenne, o działaniu ściągającym, przeciwreumatycznych i diuretycznym.
Młode liście zawierają substancje bakteriobójcze, toksyczne także dla wielu owadów (much, mszyc), a nawet gryzoni (szczurów).
Także smaczne cierpko-słodkie owoce, chętnie zjadane przez ptaki, mają zastosowanie lecznicze (przeciwbiegunkowe), a ponadto już w starożytności przyrządzano z nich soki i napoje alkoholowe.
Jednak najpierw zawsze należy usunąć z nich nasiona – zawierają amygdelinę łatwo przekształcającą się w silnie trujący kwas pruski.
Na Syberii wyrabiano natomiast z suszonych owoców mąkę czeremchową, dodawaną jako wypełniacz do zwykłej mąki.
Występowanie
Siedlisko: miejsca skaliste i wilgotne, zarośla kosówki (Tatry), Jarzębiny (Karkonosze) oraz oOlszy Zielonej (Bieszczady)
Występowanie: Alpy, Wogezy, Sudety, Karpaty, w Polsce w Karkonoszach (kotły polodowcowe), Tatrach i Bieszczadach (Rawka Wielka)
Okres kwitnienia maj, czerwiec
https://skpg.krakow.pttk.pl/czeremcha-skalna/