[Libra22]

Smutek mój to przyziemiem smuga rozwłóczona
dymów wieczornych ognisk wczesanych we wrzosy.
Sine, bezsilne światło chłodnego przedświtu
mokre może od łez kilku, a może od rosy.

Czym ty jesteś smutku, skąd i dokąd dążysz
mącąc swoim przypływem radość przebudzenia?
Ty ze mną spać się kładłeś w wystygłej pościeli
teraz budzisz mnie szepcząc te dwa słowa - nie ma

Jednak stanie się radością powitanie świtu
gdy dłonią swoją zbłądzę w ciepło twojej dłoni.
Serca wreszcie spokojne, niespieszne oddechy,
tak blisko, tak prosto, jak skroń przy twej skroni

[Krystyna]

Ewo..piękne..piękne...piękne...
..zajrzyj tutaj...moze spodoba Ci się to forum....
<!-- m --><a class="postlink" href="http://elfograd.nmj.pl/index.php">http://elfograd.nmj.pl/index.php</a><!-- m -->

[Libra22]

Dziękuję, skorzystam z przyjemnością. Przyjemnych snów

[nagarek]

Przepiękny wiersz, Ewo!
Nawet nie wiesz jak wiele łez wylałam czytając go. :romance-kisscheek:

[Natka]

Ewo, przepiękny wiersz... tak subtelnie wyrażasz swoje uczucia...

[Libra22]

dziękuję Wam pięknie. Nagarku nawet nie wiesz ile znaczy dla mnie kiedy ktoś przeżywa moją skromną poezję :oops: To najlepsza recenzja.

[alathea]

Ewa, a ten wspanialy rysunek - to Twoj?

[Libra22]

hehe nie, to z netu. Poszukałam czegoś w odpowiednim nastroju. Rysunek to nie moja specjalność, ja wolę mieszać kolory ,