Macierzanka
#23

       
       
       
Thymus Integer
Gatunek endemiczny dla Cypru, jest powszechny w górach  Troodos i Akamas 
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#24

       
       
Thymus Leucotrichus
Pochodzący z suchych stepów i skalistych wzgórz na Krecie, w Grecji i Turcji, ten piękny mały krzewiasty tymianek tworzy schludny kopiec szarawych liści, które latem pokryte są głowami różowymi kwiatami. 
Preferuje pełne słońce i jest odporny na suszę.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#25

       
       
Thymus Longicaulis
Jest to szybko rosnąca roślina okrywowa ze Szwajcarii, rozprzestrzeniająca się kilka stóp w ciągu jednego roku, stąd nazwa zwyczajowa "Turbo Thyme".
We Włoszech jest powszechnym gatunkiem na całym terytorium (z wyjątkiem Sardynii)
W Alpach ma nieciągłą dystrybucję. 
Poza Włochami, wciąż w Alpach,gatunek ten występuje we Francji, Szwajcarii, Austrii i Słowenii 
Z drugiej strony europejskie płaskorzeźby związane z Alpami znajdują się w Massif Central , w Pirenejach, Bałkanay, Karpaty
Występuje również w Anatoli 
Siedlisko: typowym siedliskiem są suche i kamieniste łąki, ale także skaliste odkrywki, mury i schrony skalne.
Nie ma znaczenia kulinarnego, ani leczniczego, ale ma przyjemny zapach po zmiażdżeniu go  pod stopami...
 źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#26

       
       
       
Thymus Longiflorus 
Endemiczna roślina gór Hiszpanii (Almería, Granada, Málaga). 
W Almería znajduje się w Sierra Alhamilla, Sierra de Los Filabres, Sierra de Las Estancias, Sierra de Lúcar i La Polacra.

Żyje w zaroślach, zboczach i zmienionych gruntach, zwykle w glebach wapiennych i marglistych (czasem gipsowych), rzadko w łupkach lub glinach
wysokość rośliny 15-30 cm.
kwitnie maj - lipiec
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#27

       
       
       
Thymus Mastichina
 Gatunek z rodziny Lamiaceae 
Jest endemiczny dla centralnego Półwyspu Iberyjskiego w Hiszpanii i Portugalii.
Wieloletnie zioło, o białych kwiatach, może osiągnąć wysokość 50 centymetrów (1,6 stopy).
Jest klasyfikowana jako zioło aromatyczne. 
Pomimo tego, roślina jest ceniona bardziej za swoje olejki eteryczne niż za jej właściwości ziołowe. 
Jest on jednak rzadko stosowany jako zioło kulinarne, chociaż może być stosowany w postaci świeżej lub suszonej. 
Jego liście są używane do produkcji herbaty ziołowej, która jest uważana za użyteczną w leczeniu bólu gardła i przeziębienia. 
Jeśli jest to wskazane, herbata może być używana do płukania raczej niż połknięcia. 
Zasadniczo liście zbiera się przed kwitnieniem rośliny, jeśli suszone liście są pożądane w dowolnym celu. 

Kamefit endemiczny dla Półwyspu Iberyjskiego do 80 cm, wzniesiony i rozgałęziony od podstawy, z rodziny Labiatae .
Łodyga o przekroju czworokątnym, owłosiona. 
Liście ogonkowe, płaskie, bez rzęsek; zimujące są mniejsze i fascynowane, owłosione, o popielatym wyglądzie.
Powszechne w południowo-wschodniej części Madrytu i La Sagra. 
Rośnie na podłożach wapiennych i krzemionkowych o luźnej, piaszczystej strukturze. 
Tereny zalewowe, zarośla, na polanach dębów ostrolistnych, kermesowych i lasach sosnowych. Jest dobrym kolonizatorem gleb naruszonych.
https://arbabajojarama.es/herbario/thymu...lo-blanco/

       
       
       
Owłosiony krzew lub krzak, aromatyczny. 
Liście przeciwległe, ogonkowe, blaszki eliptyczne, lancetowate lub rombowe, osłabione, brzegi płaskie, nierzęskowane. Kwiatostan kłosowy z rozgałęzionymi okółkami, okółki kuliste. 
Kwiaty hermafrodyta, zygomorficzne, pentameryczne, hipoginiczne. Kielich dwuwargowy z 10 nerwami, z dolnymi zębami niższymi od górnych. Korona dwuwargowa, nisko wycięta górna warga, trójpłatkowa dolna warga. Androecium didinamo. Owoc tetranukuli.
Występowanie : pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego, występuje głównie na glebach kwaśnych. 
http://www.gbif.org
Skład : w wyniku destylacji z parą wodną otrzymuje się olejek eteryczny zwany olejkiem z dzikiego majeranku ( monoterpeny ), zawierający 60% cyneolu, 15% alkoholi ogółem, głównie lineoolu i niewielką ilość fenoli. Zawiera flawonoidy , takie jak apigenina i 6-hydroksylutecyna, w niewielkiej ilości, przy czym w większej ilości występuje luteolina.
https://www.plantasyhongos.es/herbarium/...ichina.htm
źródło
źródło
źrodło
https://arbabajojarama.es/herbario/thymu...lo-blanco/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#28

       
       
Thymus Moroderi
Mała roślina z rodzaju Thymus. 
Jest endemiczny dla niektórych obszarów w południowej, najbardziej suchej części prowincji Alicante (gdzie nazywa się Cantahueso lub Cantueso zarówno w języku hiszpańskim jak i walenckim), a także w odizolowanych i podobnie podrzędnych lokalizacjach w przyległym Región de Murcia ( Hiszpania ).
Thymus Moroderi  może być mylony z nieco podobnym wyglądem (jeszcze z ( Lavandula ) Lavandula stoechas , który jest również nazywany Cantueso w języku hiszpańskim.
Kiedy nie kwitnie, jest niepozorną, ciemnozieloną rośliną z drobnymi liśćmi i ogólnie skromnym wyglądem. 
Jego typowy rozmiar jest niewielki, z dojrzałymi okazami osiągającymi w optymalnych warunkach promień około 25 cm i około 20 cm wysokości.
Kwitnie od kwietnia do początku czerwca; w ciągu tych tygodni jego normalnie matowy wygląd zmienia się dramatycznie dzięki swoim rzucającym się w oczy kwiatom.

Thymus moroderi to roślina kserofitu która kwitnie na obszarach o rocznym opadzie wynoszącym 300 mm i mniej, jak odnotowano w południowej części prowincji Alicante i przyległych obszarach w Murcji. 
Pokazuje także preferencje dla wyjątkowo ubogich gleb, zwłaszcza tych wykazujących ślady gipsu.
Mimo że Thymus moroderi nie jest wymieniony w żadnym ginącym zbiorowisku gatunków, prawdopodobnie nie jest pospolitym gatunkiem z powodu jego niejednolitego rozmieszczenia, często występującego na obszarach gęsto zaludnionych, z ryzykiem zbierania kwiatów do tradycyjnych zastosowań (które, pomimo zaleceń, tylko przycinania) lub poprzez poprzez całkowite wykorzenienie).
https://en.wikipedia.org/wiki/Thymus_moroderi
źródło
https://www.inaturalist.org/taxa/900714-...wse_photos
https://www.youtube.com/watch?time_conti...o6AeqY0CRE

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#29

       
       
       
Thymus Marschallianus
Gatunek rośliny z rodziny Jasnowatych (Lamiaceae). 
Według nowszych ujęć taksonomicznych podgatunek macierzanki zwyczajnej (Thymus pulegioides subsp. pannonicus (All.) Kerguélen). 
Występuje w Europie i Azji. W Polsce rośnie w pasie wyżyn.
Bylina, chamefit. Rośnie na skałach wapiennych. Kwitnie od czerwca do lipca.
Gatunek charakterystyczny muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#30

       
       
       
Thymus Membranaceus
Endemiczny dla południowo-wschodniej Hiszpanii, w prowincji Alicante, Almerii i Muracji
Kwiaty od kwietnia do maja
źródło
źródlo

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#31

       
       
       
Thymus Nervosus
Występuje    Pireneje Wschodnie i Środkowe; Mont Ventoux; Isere. Południowy Orophyte.
Suche zbocza, skały, piargi, trawniki.
Kwitnie lipiec-sierpień
źrodło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#32

       
       
Thymus Nitens
Pochodzenie: Europa Południowa
Lśniący tymianek jest doskonałą aromatyczną i leczniczą rośliną używaną do gotowania dla jej aromatu, ale także w ozdobnym ogrodzie.
 Jasne, wiecznie zielone liście pokrywają długie, wyprostowane i opadające pędy, które wiosną zdobią wiele różowych kwiatów.
 Mniej wymagająca na słońcu i bardziej tolerancyjna na wilgoć, ten pod-krzew korzystnie zastąpi pospolity tymianek w ogrodach północnych.
 Wieloletnia
 Kwitnąca różowo-fioletowa.
 Słońce, półcień
 Kwitnienie w maju do czerwca
 Wzrost w dojrzałości: 25 cm
https://freenatureimages.eu/Plants/Flora...index.html
źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#33

       
       
       
       
       
Thymus Praecox 
Gatunek rośliny z rodziny Jasnotowatych (Lamiaceae).
Wspólna nazwa : matka tymianku, pełzajacy, dziki ( mother of thyme, "creeping thyme" "wild thyme" )
Rośnie dziko tylko w Europie. 
Jego rodzimym zasięgiem jest Grenlandia, Europa i Turcja.
W Polsce rzadki. 
Występuje tylko w Ojcowskim Parku Narodowym w Dolinie Prądnika i Dolinie Sąspowskiej.
Półkrzew.
Rośnie w murawach naskalnych na skałach wapiennych.
Gatunek zróżnicowany na kilka podgatunków
Thymus praecox subsp. caucasicus (Willd. ex Ronniger) Jalas - występuje w Turcji i na Kaukazie
Thymus praecox subsp. grossheimii (Ronniger) Jalas - rośnie w Turcji i Iranie
Thymus praecox subsp. jankae (Celak.) Jalas - występuje na Półwyspie Bałkańskim i w Turcji
Thymus praecox subsp. polytrichus (A.Kern. ex Borbás) Jalas - rośnie w górach południowej Europy
Thymus praecox subsp. praecox - występuje w zachodniej i centralnej Europie
Thymus praecox subsp. widderi (Ronniger ex Machule) P.A.Schmidt - rośnie we wschodnich Alpach
Thymus praecox subsp. zygiformis (Heinr.Braun ex Wettst.) Jalas - występuje na Półwyspie Bałkańskim
https://pl.wikipedia.org/wiki/Macierzanka_wczesna

https://arbabajojarama.es/wp-content/upl...33-UTC.jpg
https://arbabajojarama.es/wp-content/upl...210608.jpg
Mały kamfit o zielnym wyglądzie, do 10 cm, z  rodziny Labiatae .
Jest obojętny edaficznie, rozmnaża się w zaroślach, jeżowcach, alpejskich łąkach i dość czystych łąkach; od 670 do 3000 m.
https://arbabajojarama.es/herbario/thymu...bas-jalas/
źródło
źródło

       
       
Opis : Mały krzew lub krzak sufruticosa. 
Łodyga kwiecista z międzywęźlami dłuższymi od liści, po bokach owłosiona. 
Liście szeroko eliptyczne lub jajowate, żyłki boczne rozbieżne, brzeg nieobrotowy. 
Kwiaty hermafrodytowe, zygomorficzne, pentameryczne. Kielich dwuwargowy, warga dolna z 2 zębami liniowo-lancetowatymi, warga górna z 3 zębami trójkątnymi.
Występowanie : Półwysep Iberyjski.
https://www.gbif.org/species/5341449
Dystrybucja na Półwyspie Iberyjskim
https://www.plantasyhongos.es/herbarium/...raecox.htm

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#34

       
       
       
Thymus Pulcherrimus 
Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny Jasnotowatych. 
Występuje głównie na Słowacji, w Karpatach i Pieninach, nieznacznie przekracza do Polski. 
Półkrzew tworzący luźne darnie. 
Gatunek bardzo podobny do macierzanki karpackiej.
Bylina.
Kwitnie od czerwca do lipca.
Siedlisko: murawy,  skały, nadrzeczne kamieniska, upłazy, hale
Głównie na podłożu wapiennym 
W Tatrach rośnie aż do piętra halnego głównie jednak po górną granicę lasu - (500-)1000-2000 m n.p.m.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#35

       
       
       
       
Thymus Pallasianus
Jeden z najłatwiej rozpoznawalnych gatunków tymianku w europejskiej Rosji. 
Jeśli na południu na piaskach zobaczysz tymianek z wąskimi, prawie liniowymi liśćmi - to jest Thymus Pallasianus . 
Gatunek jest masywny, jeśli powierzchnia piasku przekracza kilkanaście - kolejny hektar, to także tymianek. 
Zapach jest zróżnicowany - od cytrynowego do tymolu.
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#36

       
       
       
       
Thymus Pulegioides
Gatunek rośliny należący do rodziny Jasnotowatych. 
Rośnie dziko tylko w Europie
Dorasta do wysokości 40 cm, ma łodygi przeważnie wzniesione lub podnoszące się, czerwonawo nabiegłe.
Ulistnienie naprzeciwległe. 
Liście naprzeciwległe są małe, jajowate, prawie nagie, ale na brzegach orzęsione.
Kwiaty małe, szkarłatne, czerwonawe, rzadko białe, zebrane są w kwiatostan główkowały lub wydłużony i przerywany.
Półkrzew, chamefit. 
Spotyka się ją na słonecznych, suchych miejscach, na ubogich łąkach i pastwiskach, przydrożach, skarpach i skałach. 
Kwitnie od maja do października.
Jest to dobra roślina miododajna.

Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: Ziele zawiera olejek eteryczny (główne składniki to tymol i karwakrol), flawony, fitoncydy, dużogarbników i inne substancje.
Działanie:
Działa silnie odkażająco i jest zalecana jako środek przeciwkaszlowy oraz wiatropędny. 
Stare księgi zielarskie radzą dodawać macierzankę do potraw mięsnych i rybnych, ponieważ reguluje ona trawienie. Przyprawę stanowi suszone ziele zebrane na początku kwitnienia.
Sztuka kulinarna
Macierzanka ma bardzo aromatyczny zapach i korzenny, gorzki smak.
Jest przyprawą używaną przede wszystkim w kuchni śródziemnomorskiej, bardzo zbliżoną do tymianku pospolitego i jak on nadaje się szczególnie do przyprawiania potraw tłustych i ciężko strawnych. 
Stosuje się ją w ilościach zalecanych dla tymianku.
źródło
źródło
https://mymediterraneangarden.com/plants...legioides/

       
       
       
Opis : Prosty krzew o nieco wełnistej podstawie. Łodyga czworokątna, owłosiona tylko na kątach. 
Liście przeciwległe, ogonkowe, blaszki jajowate lub jajowato-lancetowate, u podstawy orzęskowane, brzegi płaskie. 
Kwiatostan w formie zwartego, podgłowicowego kłosa wertilastalnego. 
Kwiaty hermafrodyta, zygomorficzne. 
Kielich dwuwargowy z 10 nerwami. 
Korona dwuwargowa, nisko wycięta górna warga, trójpłatkowa dolna warga. 
Owoc tetranukuli.
Flora iberyjska
http://www.floraiberica.es/floraiberica/...Thymus.pdf
https://www.plantasyhongos.es/herbarium/...ioides.htm

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#37

       
       
Thymus Piperella
Jest to roślina dziko rosnąca  na Półwyspie Iberyjskim, zwłaszcza w górach i obszarach leśnych położonych głównie w Walencji i Murcji.
Roślina drzewiasta, do 30 cm wysokości, rozgałęziona od podstawy.
Często wykorzystywana do aromatyzowania mięs, zup, gulaszów, sosów pomidorowych, dań z ryżu, marynat ... są one również wykorzystywane do przyprawiania oliwek.
http://www.menudanatura.com/2010/10/thym...lla-l.html
https://floradealmansa.blogspot.com/2017...rella.html
http://www.menudanatura.com/2010/10/thym...lla-l.html
źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#38

       
       
       
       
Thymus Pseudolanuginosus
Sprawdza się doskonale jako roślina okrywowa, obwódkowa, wypełniająca szczeliny. 
Pięknie będzie wyglądała na skalniaku, posadzona w dużych grupach po 10-12 sztuk razem, jak i w pojemnikach na balkonie czy tarasie.
Roślina nie ma dużych wymagań. 
Dobrze rośnie w podłożu przepuszczalnym, piaszczystym, suchym.  
Najlepiej rośnie w pełnym słońcu chociaż toleruje też lekkie zacienienie. 
Kwiaty różowe, skupione w główkowate kwiatostany na podnoszących się wierzchołkach pędów, pojawiają się od czerwca do sierpnia.
Ta niewysoka roślina (ok. 5 cm) toleruje suszę i radzi sobie w okresie zimy. 
Aby zagęścić rośliny, po kwitnieniu można zbyt wyrośnięte egzemplarze ściąć. 
Jeśli chcemy rozmnożyć macierzankę, można to zrobić poprzez podział rozrośniętych okazów.
 Rośliny dzielimy wiosną i latem po kwitnieniu.
źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#39

       
       
       
       
       
Thymus Pannonicus
Syn. Thymus Kosteleckyanus 

Troszkę zawirowania w nazwie tego gatunku...
W necie różnie  pojawiają sie nazwy ...
opisy Thymus Pannonicus syn Thymus Kosteleckyanus...i odwrotnie...a także każdy gatunek pojedynczo...

Półkrzew wysokości do 50 cm. 
Pędy 4-kanciaste, wełnisto owłosione. Liście siedzące, równowąskie lub eliptyczno lancetowate, obustronnie owłosione, brzegiem orzęsione. 
Kwiaty grzbieciste, różowo fioletowe lub jasnoróżowe, kielich owłosiony.
Występowanie : Środkowa, wschodnia i południowo-wschodnia Europa. 
W Polsce w pasie wyżyn, głównie na Wyżynie Małopolskiej. 
Rośnie  w murawach kserotermicznych, na suchych zboczach, na wapiennym podłożu.
Kwitnienie : V-IX
https://zielnik-karpacki.pl/atlas-roslin..._pannonska
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#40

       
       
       
Thymus Spinulosus
Mały krzew,  którego rosnące pędy wyrastają z drzewiastej bazy i są owłosione dookoła.
 Brakuje pełzających pni lub dostępnych jest tylko kilka krótkich
Gatunek występuje w górach południowych Włoch i Sycylii,
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#41

       
       
       
       
Thymus Serpyllum
Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny Jasnotowatych. 
Inne nazwy: Cząberek, Tymianek Wąskolistny, Dzięcielnica. 
Występuje w Europie i na Syberii. 
W Polsce jest pospolity na całym niżu.

Krzewinka (lub półkrzew), chamefit. 
Kwitnie od czerwca do końca sierpnia, jest owadopylna. 
Roślina miododajna, bardzo licznie odwiedzana przez owady, nawet w zasuszonych bukietach. 
Nasiona roznoszone przez mrówki (myrmekochoria). 
Występuje w widnych lasach sosnowych i brzozowych. 
W miejscach nasłonecznionych pokrywa teren zwartym kobiercem. 

Zmienność
Tworzy mieszańce z Macierzanką zwyczajną, z innymi gatunkami rzadziej.
Występuje w Polsce w 3 podgatunkach:
Thymus serpyllum subsp. Serpyllum. Liście nagie, orzęsione tylko po bokach. Jest pospolity
Thynus serpyllum subsp. Pycnotrichus (Uechtr.) Pawł. Liście na górnej stronie silnie owłosione. Tylko w pn.-zach. rejonach kraju.
Thymus serpyllum subsp. Lanuginosus (Miller) Ronn. Liście obustronnie i gęsto owłosione. Tylko w uprawie[6].

Zastosowanie
Roślina lecznicza
Wykorzystywana jest jako roślina przyprawowa o podobnym zastosowaniu, jak Tymianek do mięsa, sosów, rosołów, farszów
Stosowana jest również w przemyśle perfumeryjnym.
Roślina ozdobna– jest dość często uprawiana, szczególnie nadaje się jako roślina zadarniajaca oraz do ogródków skalnych.
Dawniej, wraz z żywicą i innymi ziołami wchodziła w skład kadzidła

       
https://www.plantasyhongos.es/herbarium/...lum_01.jpg
Inne nazwy : trawa księżycowa, pebrella, samarillo, serpillo, tymianek salsero, tymianek sanjuanero, tymianek dziki
Opis : Mały krzew, z licznymi, sterylnymi, prosperującymi i ukorzenionymi gałęziami w węzłach, płodnymi, owłosionymi łodygami; liście przeciwległe, liniowo-eliptyczne, półsiedzące, u nasady orzęskowane; kwiatostan, kłos okółków główkowatych; kwiaty hermafrodyta, zygomorficzne, pentameryczne; Kielich dwuwargowy, dzwonkowaty, zęby nierówne; korona dwuwargowa, fioletowa; pręciki 4, didynamos; owoc tetranukuli.
Skład : olejek eteryczny występuje w ilości 1-6 ml/kg, skład jest bardzo zmienny: tymol, karwakrol, linalool itp.
Pożywienie : używane jako przyprawa .
Lecznicze : stosuje się go w objawowym leczeniu zaburzeń trawiennych, przy kaszlu, miejscowo przy niedrożności nosa i przeziębieniach, w leczeniu małych ran, w płynach do płukania ust, jako środek przeciwbólowy w schorzeniach jamy ustnej i gardła.
Kosmetyki : Ekstrakt z łodygi stosowany jest w kosmetyce jako tonik, dezodorant, środek czyszczący i środek maskujący.
Referencje
Flora Iberica
http://www.floraiberica.es/floraiberica/...Thymus.pdf
https://www.plantasyhongos.es/herbarium/...pyllum.htm
źródło
źrodło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#42

       
       
       
Thymus Ciliatopubescens
Występowanie: 
Gatunek bałkański, znany dotychczas jedynie z północnej Grecji i Macedonii Północnej; najprawdopodobniej rośnie również w Albanii.
Ekologia: 
Typowy gatunek występujący na skalistych i kamienistych zboczach, bardzo często powyżej górnej linii lasu, zwykle w towarzystwie wapienia lub serpentyny. 
Występuje na wysokościach 1500–2900 m.
Opis: 
Wieloletni półkrzew o pełzających, zdrewniałych pędach, które zwykle tworzą poduszkowate kępki; 
Łodygi kwiatowe są wzniesione, 1–5 cm wysokości, bardzo gęsto ulistnione. 
Liście są przeciwległe, siedzące, liniowe, długości 4–10 mm i szerokości 0,3–0,8 mm, gęsto owłosione, z rzadkimi długimi włoskami na krawędziach, z wydatnym żyłką środkową i zwykle z ewolwentowym brzegiem. 
Kwiatostany są skupione w kępce trapezów; przylistki dolne przypominają liście, przylistki górne są eliptyczne do jajowatych, długości 4–8 mm, często fioletowe, gęsto orzęsione; kielich długości 3,5–5 mm, fioletowy, owłosiony, zęby górne wąsko trójkątne, długość 1–1,5 mm; korona jest wargowa, długości 5–7 mm, barwy różowej do fioletowej; pręcików jest 4; jądro jest lepsze. 
Owoce są twarde.
Uwaga: j
Jest spokrewniony z gatunkiem bałkańskim Thymus Boissieri , z którym do niedawna był kojarzony; wymieniony gatunek wyróżnia się prawie nagimi liśćmi bez krótkiego aksamitnego pokrycia i rośnie w środkowej i południowej części Grecji kontynentalnej.
https://botany.cz/cs/thymus-ciliatopubescens/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#43

       
       
       
Thymus Pulegioides subsp. Carniolicus
Występowanie: 
Europa Środkowa, bardziej ciągłe występowanie w rejonie Alp Wschodnich, izolowane obszary we Francji, Czechach i zachodniej Słowacji. 
Ogólne rozmieszczenie nie jest w pełni znane, podgatunek ten odnotowano również w Hiszpanii, ale status taksonomiczny lokalnych populacji jest niejasny. 
W Czechach rośnie tylko w jednym miejscu na środkowych Morawach w dawnym kamieniołomie wapienia koło Hněvotína w Ołomuńcu (na północnym krańcu zasięgu gatunku), na Słowacji tylko w Białych Karpatach we Vršatecu.
Ekologia: 
Rośnie na murawach subkserotermicznych, na suchych, kamienistych i odsłoniętych zboczach, w miejscowości koło Hněvotína, zwłaszcza na płytkich glebach z wychodniami skał wapiennych w miejscach dawnych małych kamieniołomów wapienia dolomitowego, w drzewostanach zielnych stowarzyszenia Cirsio-Brachypodion pinnati . 
Kwitnie od lipca do sierpnia.
Opis: 
Wieloletni krzew o niskich kępach, wys. 10-30 cm. Łodyga wznosząca się ku prostemu, zawsze zakończona kwitnącą gałęzią, krótkie, niekwitnące wyrostki boczne, łodyga rozgałęziona sympodialem. 
Gałęzie kwiatowe zwykle spuchnięte do fioletu, w przekroju ostro kwadratowe. 
Jedną z ważnych cech wyróżniających subsp. Carniolicus to dwurzędowe, tzw. allelotrichowe ubranie pędów kwiatowych – krawędzie i dwie węższe, wypukłe (przeciwległe) powierzchnie w całości pokryte są wystającymi drobnymi włoskami o długości do 1,3 mm, ułożonymi poziomo lub skierowanymi lekko w dół, pozostałe dwie wklęsłe powierzchnie są ± nagie, warstwa ta zmienia się regularnie od międzywęźla do międzywęźla.
Liście są krótkoogonkowe, jajowate do eliptycznych, długości 8–15 mm, szerokości 4–6 mm, z obu stron włoskiem o długości do 1,5 mm. 
Żyłki na grzbiecie liścia są wyraźne, w kierunku krawędzi liścia stają się cieńsze, nigdy nie tworzą ciągłej żyłki brzeżnej. 
Kwiatostan jest krótkim, cylindrycznym kłoskiem, często z rozstawionymi dolnymi pręcikami. 
Kwiaty obupłciowe, kielich długości 3,5–4,5 mm, z tyłu czasami owłosione, końce górnej wargi wąsko trójkątne, korona długości 5–6 mm, bladoróżowa. 
Owoce jajowate do spłaszczonych, kulistych, twarde, długości 0,6–0,8 mm, brązowe.
Zagrożenie i ochrona: 
Serdecznik kraiński zaliczany jest do gatunków krytycznie zagrożonych naszej flory (C1r) . 
W elektrowni jądrowej Na Skála zapewniona jest ochrona terytorialna, obejmująca odpowiednie zarządzanie (regularne koszenie terenu, usuwanie wkraczających drzew, monitorowanie populacji). 
Północno-wschodnia część rezerwatu sąsiaduje bezpośrednio z terenami rolniczymi intensywnie uprawianymi, dlatego celowe byłoby utworzenie w tym miejscu strefy ochronnej, np. pasa trawiastego z zaroślami. 
Jest wpisany jako gatunek krytycznie zagrożony (CR) na czerwoną listę roślin Słowacji , pojawia się także na czerwonych listach Niemiec i Szwajcarii.
https://botany.cz/cs/thymus-pulegioides-carniolicus/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#44

       
   
Thymus Pulegioides subsp. Pulegioides
Występowanie: 
Rośnie w większej części Europy, na wschód do środkowej części europejskiej części Rosji. 
Najliczniej występująca serdecznica w naszym kraju, występująca w dużych ilościach na całym terytorium (z wyjątkiem Moraw Południowych), od poziomów płaskich po podgórskie.
Ekologia: 
Poszukuje łąk o krótkich łodygach, pastwisk, granic, krawędzi dróg gruntowych, trawiastych i kamienistych zboczy, obrzeży lasów, polan lub mrowisk. 
Na glebach silnie kwaśnych do zasadowych o zróżnicowanej zawartości wapnia, na różnych, ale przeważnie uboższych podłożach. 
Kwitnie od lipca do października.
Opis: 
Wieloletnia roślina silnie aromatyczna o zdrewniałym korzeniu. 
Łodyga wznosząca się, prosta lub prosta, często tworząca gęste drzewostany, zwykle do 30 cm wysokości. 
Gałązki kwiatonośne o okrywie goniotrichowej, owłosione jedynie na brzegach – tj. czterorzędowe, z włoskami krótkimi, skierowanymi w dół. Liście przeciwległe, jajowate do szeroko eliptycznych, najczęściej o długości 7–12 mm i szerokości 4–6 mm, nagie, tylko gruczołowo nakrapiane, z rzęskami u nasady. 
Kłoski cylindryczne, w dolnej części ze znacznie rozmieszczonymi kłoskami. 
Kwiaty biseksualne lub funkcjonalnie żeńskie, z karłowatymi pręcikami. 
Kielich o długości 3–4 mm, rurka kielicha na grzbiecie owłosiona lub naga, korona o długości 5–7 mm (krótsza u roślin funkcjonalnie żeńskich), kolor od jasnego do głęboko różowego, rzadko do czysto białego. 
Owoc jest twardy.
Zamienniki: 
Różni się od bardzo rzadkiej Thymus Pulegioides subsp. Carniolicus nagimi liśćmi. 
Zastosowanie: 
Roślina lecznicza o dużej zawartości olejków eterycznych, przechowywanych w gruczołach olejkowych na częściach nadziemnych.
https://botany.cz/cs/thymus-pulegioides/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 6 gości