Zaloguj się

**Krystyna** · 20-11-2020, 00:10

Starożytny Egipt. Malowidła ścienne z grobu pisarza Nachta, Teby. Nowe Królestwo, koniec XV wieku pne

Parasol dla faraona i papieża: jak ten dodatek był używany w starożytności
Od starożytności
Historia tego interesującego drobiazgu sięga około trzech tysięcy lat.
Naukowcy wciąż nie są pewni, której ze starożytnych cywilizacji należy przypisać ten wynalazek, ale najprawdopodobniej pierwsze takie konstrukcje chroniące przed słońcem powstały w Egipcie, a stamtąd parasol rozprzestrzenił się po całym świecie.
Oczywiste jest, że w gorącym klimacie taka ochrona przeciwsłoneczna była konieczna podczas długich ceremonii, więc możliwe, że została wynaleziona w kilku miejscach.
To prawda, że w tamtych czasach parasol był symbolem władzy królewskiej i mogli go używać tylko faraonowie, cesarze i osoby im bliskie.
Ta nieporęczna konstrukcja miała wówczas wysokość około 1,5 metra i odpowiednio również dużo ważyła.
Wachlarzowa struktura piór, którą można zobaczyć na starożytnych obrazach, zdaniem naukowców, to starożytny parasol,

Maharadża z Pendżabu Ranjit Singh w XIX-wiecznej rycinie (Indie)

Parasole jako insygnia - znak władzy lub autorytetu - zyskały popularność w Asyrii, Babilonie, Chinach i Indiach.
Co więcej, w wielu krajach ten królewski „dodatek” zachował się do niedawna, a w niektórych miejscach można go zobaczyć do dziś.

Królewski dziewięciopoziomowy parasol nad tronem Phuttana Kanchanasinghata w sali tronowej Amarina Vinitchaya, Wielki Pałac, Tajlandia

Na przykład w Tajlandii królewski dziewięciopoziomowy parasol (oficjalnie nazywany „dziewięciopiętrowym dużym białym parasolem stanu”) jest uważany za najświętszy i najstarszy z królewskich regaliów.
Król może usiąść pod nim dopiero po zakończeniu obrzędów koronacyjnych (parasole dla księcia i niekonsekrowanego króla mają mniej poziomów)

Parasol na obrazie starożytnej greckiej wazy

Kobieta trzyma parasol. Stan Gupta, AD 320 mi. (Indie)

W japońskim malarstwie klasycznym parasol jest częstym dodatkiem szlachetnych ludzi.

Na szczególną uwagę zasługują parasole w tradycji japońskiej.
Dotarłszy do Japonii przez Koreę w okresie Asuka (538-710), ten dodatek stał się nie tylko symbolem luksusu, ale także przedmiotem sztuki.
To prawda, że jego materiały - jasne drewno i olejowany papier niestety nie pozwoliły długo służyć i zachować piękno najstarszych próbek dla potomności.
Jednak japońskie malarstwo klasyczne pozwala cieszyć się harmonią japońskich parasoli.
Sądząc po tych zdjęciach, japońskie parasole służyły jako ochrona nie tylko przed słońcem.

Fresk na ścianach kaplicy św. Sylwestra w rzymskiej świątyni Sancti Quattrocoronati. Cesarz Konstantyn przekazuje frygię (diadem) Sylwesterowi (przed 1246). Mężczyzna z boku trzyma papieski parasol.

Najwyższy symbol mocy
Jednak europejscy władcy w średniowieczu nie zapomnieli o tym odważnym i majestatycznym symbolu i nie spieszyli się z przekazaniem go w ręce kobiet.
Parasol służył jako insygnia dla cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, weneckich dożów i prawdopodobnie królów Sycylii.
Od XIII wieku parasol pojawia się wśród atrybutów władzy papieskiej i staje się jednym z ważnych symboli Watykanu.

Zachował się najciekawszy dowód - opis wejścia papieża Jana XXIII do Konstancji w 1414 roku, sporządzony przez Ulricha z Richenthal.
Wrażenie wśród miejscowej publiczności wywołał niezwykły przedmiot, który uroczyście niesiono po papieżu.
Ponieważ mieszczanie nie wiedzieli, co to jest, budowlę nazywano wielkim kapeluszem:

„Rycerz w zbroi na wielkim koniu jechał za tatą i trzymał w dłoni długi kij. przywarła do obu stron alei. Został podzielony na żółte i czerwone pasy biegnące od góry do dołu. Czapka miała złotą górę, a na niej stał złoty anioł ze złotym krzyżem w dłoni. "

„Papieski kapelusz” z rękopisu kroniki Ulricha z Richenthal

Widać, że ten szczegół ceremonii zdumiał autora tak bardzo, że później wykonano nawet miniaturową ilustrację na ten moment
Umbraculum – część papieskich insygniów; żółto-czerwony parasol zapewniający papieżowi cień.
Znajduje się współcześnie w bazylikach na całym świecie - jego posiadanie było przywilejem bazylik mniejszych.
Gdy papież odwiedza bazylikę, umbraculum jest otwierane.
Umbraculum jest także umieszczane w herbach, np. stanowi element papieskiego herbu, a podczas trwwania sede vacante znajduje się także w herbie
W grudniu 2019 podczas ratunkowych prac budowlanych w Gdańskiej Bazylice św. Mikołaja odnalezione zostało umbraculum o wysokości (z drzewcem) prawie 390 cm i rozpiętości 235 cm, otrzymane w 1929 od papieża Piusa XI i uznawane po 1945 za zaginione
źródło
źródlo

**Krystyna** · 20-11-2020, 00:36

„Koronacja sułtana” Ahmet Feridun 1568

Każda pora roku jest piękna na swój sposób i ma swój cel.
Zima jest prawdopodobnie kochana za to, że daje magiczne święta Bożego Narodzenia i Nowego Roku, a nie lubiana za ciągłe przypominanie o warunkach meteorologicznych.
Europejska zima charakteryzuje się deszczową i błotnistą pogodą, dlatego czas najwyższy pamiętać o skromnych, niezawodnych parasolach.
Co więcej, ten dodatek ma starożytną i bardzo interesującą historię.

Wynalezienie parasola sięga kilku stuleci pne, a trzy stany - Chiny, Indie i Egipt - rościły sobie prawo do posiadania tytułu jego ojczyzny.

Wiadomo, że parasol był używany jako osłona przed słońcem w starożytnym Egipcie i Babilonie, gdzie parasol był symbolem władzy - kibice i kibice byli przywilejem wyłącznie królów i szlachty.
Nawiasem mówiąc, nowoczesne modele parasoli niewiele przypominają swojego przodka.
Starożytny parasol był prawie olbrzymem: ważył około dwóch kilogramów, a jego rączka miała 1,5 metra długości.

Indie mają własny dowód „praw autorskich” do parasola.
Tak więc starożytna indyjska legenda mówi: kiedyś była dziewczyna Zita, która miała bardzo dobre serce i umiała dobrze gotować.
Ale nadal nikt nie wziął jej za mąż, ponieważ Zita nie była piękna, poza tym spędziła dużo czasu w pracach domowych w kuchni, a na słońcu jej twarz stała się czerwona i bardzo spuchnięta.
Najwyraźniej od czasów starożytnych skutki związku kobiet ze słońcem były bardzo godne ubolewania.
A potem bóg Brahma zlitował się nad dziewczyną i postanowił wydać ją za mąż.
Dał jej baldachim z rączką wykonaną z piór dziwnych ptaków i liści świętych drzew.
Słońce nie paliło już twarzy Zity, wróciło do swoich naturalnych rozmiarów i kolorów i wszyscy widzieli, że jest bardzo ładna.
I ludzie zrozumieli co za cud zwykły parasol, ponieważ był to pierwszy parasol, który zaczął chronić przed słońcem.
Tak więc Hindusi mieli razem ze świętym zwierzęciem - słoniem parasol, święty dodatek pasmanteryjny.

Chiny z kolei twierdzą, że „patent” na wynalazek należy do pewnego chińskiego stolarza, który był tak zmęczony niezliczonymi skargami żony, która nie mogła znieść deszczu i promieni słonecznych, że kiedyś uszczęśliwił ją lekkim i przenośnym schronieniem wykonanym z drewnianych patyków własnymi rękami.
Wręczywszy go swojej ukochanej żonie, pracowity Chińczyk nazwał przodka współczesnego parasola „dachem, który jest zawsze z tobą”.
Teraz trudno jest znaleźć ślady prawdziwego wynalazcy parasola, ale ponieważ istnieje kilka legend na temat pochodzenia tego akcesorium, każdy może uwierzyć w preferowaną wersję.
Wydaje mi się, że chińska wersja jest bardzo atrakcyjna - ilu mężczyzn jest w stanie wymyślić, gdyby nas nie mieli, wspaniałych inspiratorów do wyczynów i wynalazków?
To jest to!
Wszędzie jest bardziej la femme, jak mówią Francuzi.
I od razu, jak to często bywa w przypadku nowych produktów, parasol stał się przedmiotem najwyższego luksusu i przywileju wybranych, królów i szlachciców.

Parasole służyły im zarówno jako ochrona przed słońcem, jak i charakterystyczny znak, świadczący o szlachetności i bogactwie właściciela.
Na grobach książąt składano parasole, cesarz chiński miał czterokondygnacyjny parasol;
Król Syjamu ma siedmiopiętrowy budynek ozdobiony diamentami i złotem;
cesarz japoński ma kolor czerwony; w negusie abisyńskim - trzy metry;
at King Dahomey - ozdobiony 84 ludzkimi szczękami i jedną czaszką.
Król Birmy miał parasol składający się z 24 kopuł, za które otrzymał przydomek - pan 24 parasoli.
Kult parasola istniał nawet w państwach afrykańskich, gdzie wraz z koroną był symbolem władzy.
Przedstawiając faraonów, rzeźbiarze starożytnego Egiptu koniecznie przedstawiali parasol.

Z biegiem lat parasol stał się coraz bardziej popularnym dodatkiem.
Ze wschodu bezpiecznie przeniósł się do Grecji, potem pojawił się w rękach Rzymian, a potem oszołomił mieszkańców Europy, gdzie po raz pierwszy pojawiły się urocze koronkowe damskie parasole parasolowe.
Zdjęć jeszcze nie było, więc proponuję wierzyć wybitnym artystom tamtych czasów w kwestii używania tego akcesorium przez europejskie panie.

Europejskie panie były znacznie bardziej obojętne na deszcz niż na gigantycznego luminarza.
W deszczową pogodę po prostu nie wychodzili, a jako środek ochrony przed deszczem parasol zaczął być używany dopiero w XVIII wieku.
Od tego czasu parasol stał się najbardziej praktycznym środkiem ochrony przed tą plagą pogodową.

Mówią, że projekt parasola, który ty i ja wielokrotnie trzymaliśmy w naszych rękach, został wymyślony przez Anglika Jonasa Hanwaya, zdesperowanego podróżnika i zdesperowanego fashionistę.
To on wynalazł składany parasol.
Początkowo wziął zwykły parasol damski i po prostu wymienił na nim materiał na gęstszy i ciemniejszy.
W Anglii w XVIII wieku parasol był nowością.
W każdym razie, gdy w 1772 roku Hanway pojawił się na ulicach Londynu ze swoim wynalazkiem, konie się od niego stroniły, a przechodnie śmiali się.

Bardzo kontrowersyjne było również to, że parasol przez długi czas był uważany w Europie tylko jako dodatek dla kobiet i był przeznaczony tylko do ochrony przed słońcem.
Ale Hanway powiedział: „Parasol to zalążek prawdziwej demokracji.
Udowadnia, że nie masz załogi! ”
Jednak parasol Hanwaya początkowo kosztował tyle samo, co skromna załoga.
Ale parasol idealnie pasował do mentalności kraju takiego jak Anglia.
I ktoś inny szybko zorientował się, że konfiguracja parasola powinna powtarzać tradycyjną laskę, która pomogła Anglikom w każdej sytuacji.
Jaki pożytek próbowali wymyślić dla parasoli!
Niepohamowana wyobraźnia wynalazców nadała temu przedmiotowi najbardziej niezwykłe funkcje.
Tak więc pod koniec XIX wieku opracowano niezwykłą wersję przekształcenia parasola w ręczny piorunochron: w tym celu na górze zainstalowano długi metalowy pręt, który został połączony z ziemią drutem.
Właściciel parasola, chowający się pod jedwabnym namiotem, mocno trzymał w dłoniach drewnianą rączkę - izolator.
Były też parasole wędkarskie, parasole sztyletowe, a nawet damskie parasole do samoobrony z alarmami.
I choć dziś takie parasole są nowością, wysiłki wynalazców nie poszły na marne.
Dziś parasol to przedmiot high-tech.
Parasole wykonane są z najnowocześniejszych materiałów, a nad tworzeniem nowych modeli pracują nie tylko projektanci, ale także inżynierowie.
Składane parasole automatyczne stają się coraz wygodniejsze w użytkowaniu.
Ale, jak wiecie, im bardziej złożona technika, tym więcej ma słabych punktów, więc praktyczna laska parasolowa nie staje się mniej popularna.
Prosty i elegancki design parasola z trzciny cukrowej wyszedł z mody od ponad 100 lat.
Parasol z trzciny jest nie tylko piękny, ale także wygodny: woda łatwo zsuwa się z twardej i bardziej zaokrąglonej kopuły, parasol schnie szybciej.
Dodatkowo to także szczególny szyk, demonstrujący smak, elegancję i bezchmurny nastrój właściciela.
źródło

**Krystyna** · 20-11-2020, 00:37

Jonas Hanway (1712-1786) w londyńskim deszczu z Parapluie.
Ilustracja: Richard Caton Woodville (1825-1855)

Jeszcze rochę o historii parasoli
Pochodzenie parasoli było przedmiotem dyskusji od dawna.
Niektórzy twierdzą, że zostały wynalezione w Chinach, inni nazywają Egipt.
Wiadomo na pewno: kiedy się rodziły, parasole chroniły ludzi przed promieniami słonecznymi, a później zaczęto ich używać jako osłony przed deszczem.
3000 lat temu na parasolkę, będącą symbolem władzy i bogactwa, mogli sobie pozwolić tylko cesarze i osoby zamożne na specjalnej pozycji.
W Egipcie parasole chroniły posągi bogów.
A w Indiach wierzyli, że w niebiańskim pałacu siedzą małpy z białymi parasolami w rękach.
Być może produkty tamtych czasów przypominały coś podobnego.
Wśród buddystów parasol był uważany za jeden z ośmiu znaków szczęścia, które uratowały przed złym okiem.
W Tybecie żółto-białe parasole trzymali ludzie, którzy oddali się służbie Bogu.
Około półtora tysiąca lat temu parasole pojawiły się w Japonii, skąd zostały przywiezione z Chin.
Czerwony parasol stał się symbolem wielkości cesarza.
Malowane parasole zostały uznane za jedną z marek Kraju Kwitnącej Wiśni.
W Japonii istniały niemal do połowy ubiegłego wieku, teraz można je znaleźć w sklepach z pamiątkami, muzeach i kolekcjach prywatnych.
A także kupuj w Londynie .
Jako prezent dla przyjaciół i krewnych

W drodze do Grecji i Rzymu
Po Japonii parasole podbiły starożytną Grecję i Rzym.
W XVII wieku ten elegancki produkt przybył do Francji, gdzie nazywano go „parasolem”.
Początek 1710 r. upłynął pod znakiem wydarzenia, które przeszło do historii mody w państwie francuskim.
1 stycznia kupiec Jean Marius otrzymał od króla wyłączne prawo do wynalezienia składanego parasola, który można było przekształcić w laskę.

Księżniczka Palatynat, żona młodszego brata króla Ludwika XIV, jako jedna z pierwszych doceniła przydatny wynalazek.
W tym czasie służył już jako ochrona przed deszczem.
Klasa średnia, która rozpaczliwie potrzebowała parasoli, długo trzymała się z daleka.
Powód powstrzymywania się od zakupów wydaje się teraz tak dziwny, że wywołuje śmiech.
Francuzi obawiali się, że zostaną uznani za biednych, którzy nie mają pieniędzy na taksówki w porze deszczowej.

Jak parasol męski podbił Londyn
Parasole stały się rodzajem marki angielskiej w XIX wieku, chociaż dotarły do brzegów mglistego Albionu prawie sto lat przed znaczącym wydarzeniem.
Wyjątkowy przedmiot przywiózł z Paryża słynny kupiec, podróżnik i filantrop Jonas Henway.
Opierając się na parasolce od słońca, która była wówczas obecna w szafie każdej szanującej się Francuzki, przedsiębiorczy Anglik zastąpił jedwabną koronkę ciemną gęstą tkaniną.
Z takim wynalazkiem, nieco przypominającym wsplczesne, dumny pan Henway pojawił się na wąskich uliczkach Londynu w 1772 roku.
Zdumieni mieszczanie byli zszokowani.
W tym czasie oświeceni Brytyjczycy już wiedzieli o istnieniu parasoli, ale chodzenie pod dziwną kopułą w Wielkiej Brytanii uważano za czyn niegodny prawdziwych dandysów.
Musiali przełamać stereotypy.
Jako pierwsi doszli do siebie właściciele kabin, którzy szybko tracili klientów.
Wcześniej, gdy tylko zaczęły się deszcze, Londyńczycy rzucili się do wozów.
A ponieważ opady tu i teraz nie są rzadkością, biznes kwitł.
Parasole robiły różnicę.
Próba zastraszenia wynalazcy zakończyła się niepowodzeniem. Henway tak bił chuliganów, że nie było już chętnych do powtórzenia tego.
źródło
źródło

**Krystyna** · 20-11-2020, 00:37

Claude Monet (1840-1926)
Claude Monet (1840-1926) to francuski malarz i twórca impresjonizmu.
Od jego obrazu “Impresja, wschód słońca” powstała nazwa nowego kierunku w malarstwie.
źródło
źródło

**Krystyna** · 20-11-2020, 01:24

Claude Monet (1840-1926)

**Krystyna** · 20-11-2020, 01:25

Claude Monet (1840-1926)

**Krystyna** · 20-11-2020, 01:26

Claude Monet (1840-1926)
Modelką do tego obrazu była Suzanne Goshede, która została adoptowaną córką Moneta po tym, jak poślubił jej matkę Alice w 1892 roku.
Artysta namalował obraz, parę tego, na którym Suzanne jest zwrócona w prawo, a dziesięć lat wcześniej namalował podobny obraz ze swoją pierwszą żoną Camillą.
Z tych trzech obrazów „ Dama z parasolem skręcającym w lewo ” odniosła największy sukces. Wyróżnia się efektowną pozą, wyraźnym obrazem, energicznym sposobem pisania. Krótko mówiąc, to jest prawdziwy Monet w najlepszym wydaniu.
źródło