30-12-2021, 20:31
Oskar Emil Törnå (1842-1894)
Piękne słowa i obrazy
30-12-2021, 20:33
wilkolak1003 - Mirek
Czy jest przyjaźń?
Nie ma prawdziwej przyjaźni na świecie,
tak podświadomie to chyba wiecie…
Każdy ostrożny, wręcz przyczajony,
bardzo jest czujny... nieraz zjeżony.
Zdradą, niechęcią czuć z każdej strony,
świat w wątpliwościach jest pogrążony.
PRZYJAŹŃ - to bardzo wielkie jest słowo,
często na wiatr rzucane zdawkowo.
Gdy czasem chcemy komuś zawierzyć,
by móc problemem swoim się zwierzyć,
gdzie znaleźć wtedy kogoś takiego
co by nie złamał serca naszego?
Nieraz bardzo daleko szukamy,
przez co się w życiu często motamy.
Trzeba mieć oczy szeroko otwarte,
by dostrzec, co jest w tym życiu warte,
kto jest przy tobie, ma cię na oku,
kto dotrzymuje ci zawsze kroku...
On może właśnie być tą podporą,
wszelkiego smutku dobrą zaporą.
Czy jest przyjaźń?
Nie ma prawdziwej przyjaźni na świecie,
tak podświadomie to chyba wiecie…
Każdy ostrożny, wręcz przyczajony,
bardzo jest czujny... nieraz zjeżony.
Zdradą, niechęcią czuć z każdej strony,
świat w wątpliwościach jest pogrążony.
PRZYJAŹŃ - to bardzo wielkie jest słowo,
często na wiatr rzucane zdawkowo.
Gdy czasem chcemy komuś zawierzyć,
by móc problemem swoim się zwierzyć,
gdzie znaleźć wtedy kogoś takiego
co by nie złamał serca naszego?
Nieraz bardzo daleko szukamy,
przez co się w życiu często motamy.
Trzeba mieć oczy szeroko otwarte,
by dostrzec, co jest w tym życiu warte,
kto jest przy tobie, ma cię na oku,
kto dotrzymuje ci zawsze kroku...
On może właśnie być tą podporą,
wszelkiego smutku dobrą zaporą.
30-12-2021, 20:35
Bezradność
Chcesz dopiąć czegoś ale nie możesz,
nie dajesz rady, mówisz - o Boże!
Choć twój wysiłek jest tak olbrzymi,
niemoc bezradną kukłą cię czyni.
Patrzysz na ręce swoje styrane,
nie są jak kiedyś już tak zadbane.
Ich drżenie wszystko mówi za siebie,
to właśnie nie jest miłe dla ciebie
Smutek ogarnia twą dusze i ciało...
cóż ze mną -myślisz - teraz się stało?
Droga przed tobą jeszcze daleka.
Jakie też życie na niej cię czeka?
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Chcesz dopiąć czegoś ale nie możesz,
nie dajesz rady, mówisz - o Boże!
Choć twój wysiłek jest tak olbrzymi,
niemoc bezradną kukłą cię czyni.
Patrzysz na ręce swoje styrane,
nie są jak kiedyś już tak zadbane.
Ich drżenie wszystko mówi za siebie,
to właśnie nie jest miłe dla ciebie
Smutek ogarnia twą dusze i ciało...
cóż ze mną -myślisz - teraz się stało?
Droga przed tobą jeszcze daleka.
Jakie też życie na niej cię czeka?
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
30-12-2021, 20:38
Bezsenność
Bezsenność dopadła mą dusze i ciało
a tak mi się przecież spać bardzo chciało.
I z boku na bok się przewracałem,
lekkiego szału już dostawałem!!
Cisza dokoła już ogarniała
i tak powoli mnie dobijała .
Mimo że było cicho spokojnie,
zegar dokuczał bardzo dostojnie.
Powieki ciężkie mocno ospałe,
wciąż nie zamknięte ,jakże wytrwałe...
Na sufit ciągle sobie patrzyłem,
setki baranów już naliczyłem.
Kiedy zacząłem w sen odpływanie,
budzik ogłosił rychłe wstawanie.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Bezsenność dopadła mą dusze i ciało
a tak mi się przecież spać bardzo chciało.
I z boku na bok się przewracałem,
lekkiego szału już dostawałem!!
Cisza dokoła już ogarniała
i tak powoli mnie dobijała .
Mimo że było cicho spokojnie,
zegar dokuczał bardzo dostojnie.
Powieki ciężkie mocno ospałe,
wciąż nie zamknięte ,jakże wytrwałe...
Na sufit ciągle sobie patrzyłem,
setki baranów już naliczyłem.
Kiedy zacząłem w sen odpływanie,
budzik ogłosił rychłe wstawanie.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
30-12-2021, 20:42
Beztroski dzień
Kolejny beztroski dzień
minął już bezpowrotnie,
dobrze mi było dzisiaj
spędziłem go samotnie.
Swej pasji się oddałem
w żywiole swoim byłem
o takiej właśnie chwili
od dawna już marzyłem.
Czułem się jakby w transie
nic mnie nie obchodziło,
chciałbym by już na zawsze
tak właśnie mi się żyło...
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Kolejny beztroski dzień
minął już bezpowrotnie,
dobrze mi było dzisiaj
spędziłem go samotnie.
Swej pasji się oddałem
w żywiole swoim byłem
o takiej właśnie chwili
od dawna już marzyłem.
Czułem się jakby w transie
nic mnie nie obchodziło,
chciałbym by już na zawsze
tak właśnie mi się żyło...
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
30-12-2021, 20:45
Będziemy pamiętać…
Ludzie nigdy nie umierają
- w inną materię się zamieniają.
Bezbarwna powłoka z każdego zostaje,
przemieszcza się wszędzie gdzie tylko się daje.
Lecz chociaż nigdy jej nie widzimy,
o nieobecnych często myślimy.
Na zawsze sercach naszych zostali,
będziemy o nich więc pamiętali…
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Ludzie nigdy nie umierają
- w inną materię się zamieniają.
Bezbarwna powłoka z każdego zostaje,
przemieszcza się wszędzie gdzie tylko się daje.
Lecz chociaż nigdy jej nie widzimy,
o nieobecnych często myślimy.
Na zawsze sercach naszych zostali,
będziemy o nich więc pamiętali…
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
30-12-2021, 20:51
Biały miś
Białego misia swej lubej dałem
choć ja tym misiem tak zostać chciałem !!!
Bo moja kochana go przytulała,
gdy do łóżeczka się pokładała.
Ja temu miśkowi tak zazdrościłem,
że ciągle u lubej swojej gościłem.
Jej serce mocniej już do mnie biło
- miśkowi trochę się ukróciło…
A kiedy o ręką ją poprosiłem
to miśka na zawsze już odstawiłem…
Teraz to ja się wieczorem przytulam
misiowym mruczeniem do snu utulam.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Białego misia swej lubej dałem
choć ja tym misiem tak zostać chciałem !!!
Bo moja kochana go przytulała,
gdy do łóżeczka się pokładała.
Ja temu miśkowi tak zazdrościłem,
że ciągle u lubej swojej gościłem.
Jej serce mocniej już do mnie biło
- miśkowi trochę się ukróciło…
A kiedy o ręką ją poprosiłem
to miśka na zawsze już odstawiłem…
Teraz to ja się wieczorem przytulam
misiowym mruczeniem do snu utulam.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
30-12-2021, 20:53
Bogate myśli, bogate czyny...
Każdy bogaty tak bardzo chce być,
każdy dostojnie chciałby dziś żyć,
każdy chce kasy przy sobie mieć w bród,
by nigdy nie dopadł go życia trud.
Są też bogactwa inne, wspaniałe,
nie dostrzegane, lecz doskonałe...
Bogactwo uczuć tkwiących w nas samych
często jak zwykle gdzieś zapomnianych,
bogate myśli, bogate czyny
nie są tak sobie, ot bez przyczyny.
One nam duszę wciąż upiększają
one jej skrzydeł ciągle dodają
A gdy już duszę tym nakarmimy,
wtedy naprawdę się wzbogacimy.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
Każdy bogaty tak bardzo chce być,
każdy dostojnie chciałby dziś żyć,
każdy chce kasy przy sobie mieć w bród,
by nigdy nie dopadł go życia trud.
Są też bogactwa inne, wspaniałe,
nie dostrzegane, lecz doskonałe...
Bogactwo uczuć tkwiących w nas samych
często jak zwykle gdzieś zapomnianych,
bogate myśli, bogate czyny
nie są tak sobie, ot bez przyczyny.
One nam duszę wciąż upiększają
one jej skrzydeł ciągle dodają
A gdy już duszę tym nakarmimy,
wtedy naprawdę się wzbogacimy.
Mirosław Sokół
Wilkolak1003
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 11 gości