31-07-2022, 12:36
Carl Spitzweg (1808-1885)
Malarz i rysownik niemiecki.
Piękne słowa i obrazy
31-07-2022, 12:38
Życie to wnętrza zwiedzanie...
Drogi przyjacielu!
Twoje życie to podróż do najbardziej egzotycznej i fascynującej krainy,
jaką jest Twoje własne wnętrze.
Żadna podróż nie zaspokoi Twoich odkrywczych pragnień, bo to,
czego szukamy, za czym tęsknimy kryje się w krainie wnętrza człowieka.
Życzę Ci dużo odwagi, bo podróż jest długa i niełatwa.
Bądź otwarty, bo widoki i zjawiska są pełne zachwytu.
Może zadziwisz się, że kraina, którą zwiedzisz jest pełna fantazji, kolorów i kształtów,
że nie jest to zwykły biało - czarny pejzaż malowany światłem dobra i cieniem zła.
Twoje wnętrze jest bogatsze od Twoich wyobrażeń...
Pamiętaj... każdym nowym odkryciem zechciej podzielić się z innymi!
Znam takie okno, przez które widać wnętrze...
Znam taki kwiat, który płakał w samotności....
Znam takie starocie które były kolebką nowego geniuszu....
Znam taki dom, który tęsknił za otwarciem drzwi....
Znam takie - KOCHAM CIĘ - które sprawia, że istnieję...
Znam taki ogień, który przetopił jedynie złoto...
Roman Mleczko
Drogi przyjacielu!
Twoje życie to podróż do najbardziej egzotycznej i fascynującej krainy,
jaką jest Twoje własne wnętrze.
Żadna podróż nie zaspokoi Twoich odkrywczych pragnień, bo to,
czego szukamy, za czym tęsknimy kryje się w krainie wnętrza człowieka.
Życzę Ci dużo odwagi, bo podróż jest długa i niełatwa.
Bądź otwarty, bo widoki i zjawiska są pełne zachwytu.
Może zadziwisz się, że kraina, którą zwiedzisz jest pełna fantazji, kolorów i kształtów,
że nie jest to zwykły biało - czarny pejzaż malowany światłem dobra i cieniem zła.
Twoje wnętrze jest bogatsze od Twoich wyobrażeń...
Pamiętaj... każdym nowym odkryciem zechciej podzielić się z innymi!
Znam takie okno, przez które widać wnętrze...
Znam taki kwiat, który płakał w samotności....
Znam takie starocie które były kolebką nowego geniuszu....
Znam taki dom, który tęsknił za otwarciem drzwi....
Znam takie - KOCHAM CIĘ - które sprawia, że istnieję...
Znam taki ogień, który przetopił jedynie złoto...
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:39
Przyjaźń to skarbca zgłębianie...
Drogi przyjacielu!
Są różne skarbce na świecie, kryją one w sobie drogocenne kamienie,
kunsztowne wyroby ze srebra i złota.
Z pewnością w swoim życiu zwiedziłeś ich wiele.
Jest też inny skarbiec, bez krat w oknach i pancernych zamków,
w którym skarb jest zawsze bezpieczny.
Zapraszam Cię do zwiedzania tego skarbca - to przyjaźń.
Przyjaciel jest jego drogocennym klejnotem.
Gdy z wielką uwagą podejdziesz do swego skarby, stwierdzisz,
że tak subtelnego dzieła sztuki jeszcze nie widziałeś.
To, co w przyjacielu najsubtelniejsze jest natury duchowej.
Dlatego, zwiedzając swój skarbiec trzeba mieć czas,
wyostrzoną uwagę i przenikające spojrzenie serca.
Zobaczysz, jak piękna jest jego zdolność do kochania,
ofiary, radości i cierpienia.
Ta są najdelikatniejsze ornamenty, zdobiące Twój skarb
i stanowiące o jego bezcennej wartości.
Nie bój się posiadania tego skarbu,
nie będzie on powodem obawy i niepokoju- przeciwnie,
wzmoże poczucie bezpieczeństwa i pewności...
Chciałbym Cię prosić, byś przekonał innych,
że nie wystarczy skarbca tego zwiedzanie,
konieczne jeszcze potrzebne jest jego zgłębianie.
Wierzę, że mosty na rzekach są obrazem pomostów duchowych....
Wierzę w okno z nadzieją otwarte.....
Wierzę, że Niebo zrasza łzami wzruszenia każdą przyjaźń.....
Wierzę, że są skarbce cenniejsze od spichlerzy....
Wierzę, że każde bycie razem jest czasem zyskanym.....
Wierzę w Boga, który wierzy w człowieka...
Roman Mleczko
Drogi przyjacielu!
Są różne skarbce na świecie, kryją one w sobie drogocenne kamienie,
kunsztowne wyroby ze srebra i złota.
Z pewnością w swoim życiu zwiedziłeś ich wiele.
Jest też inny skarbiec, bez krat w oknach i pancernych zamków,
w którym skarb jest zawsze bezpieczny.
Zapraszam Cię do zwiedzania tego skarbca - to przyjaźń.
Przyjaciel jest jego drogocennym klejnotem.
Gdy z wielką uwagą podejdziesz do swego skarby, stwierdzisz,
że tak subtelnego dzieła sztuki jeszcze nie widziałeś.
To, co w przyjacielu najsubtelniejsze jest natury duchowej.
Dlatego, zwiedzając swój skarbiec trzeba mieć czas,
wyostrzoną uwagę i przenikające spojrzenie serca.
Zobaczysz, jak piękna jest jego zdolność do kochania,
ofiary, radości i cierpienia.
Ta są najdelikatniejsze ornamenty, zdobiące Twój skarb
i stanowiące o jego bezcennej wartości.
Nie bój się posiadania tego skarbu,
nie będzie on powodem obawy i niepokoju- przeciwnie,
wzmoże poczucie bezpieczeństwa i pewności...
Chciałbym Cię prosić, byś przekonał innych,
że nie wystarczy skarbca tego zwiedzanie,
konieczne jeszcze potrzebne jest jego zgłębianie.
Wierzę, że mosty na rzekach są obrazem pomostów duchowych....
Wierzę w okno z nadzieją otwarte.....
Wierzę, że Niebo zrasza łzami wzruszenia każdą przyjaźń.....
Wierzę, że są skarbce cenniejsze od spichlerzy....
Wierzę, że każde bycie razem jest czasem zyskanym.....
Wierzę w Boga, który wierzy w człowieka...
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:41
Niebiańskie szaleństwo
Ze wszystkich wypraw, najmilej wspominam marzenia...
Życie godne jest szaleństwa,
bo czy jest rzeczą normalną i zwykłą,
że ktoś się wybiera, aby zerwać Niebo?
Jest taka ogromna moc w człowieku,
która każde ciało uniesie ku górze - to Miłość.
Nie ma ludzi małych, jeżeli uwierzyli, że dosięgną Nieba.
Roman Mleczko
Ze wszystkich wypraw, najmilej wspominam marzenia...
Życie godne jest szaleństwa,
bo czy jest rzeczą normalną i zwykłą,
że ktoś się wybiera, aby zerwać Niebo?
Jest taka ogromna moc w człowieku,
która każde ciało uniesie ku górze - to Miłość.
Nie ma ludzi małych, jeżeli uwierzyli, że dosięgną Nieba.
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:43
Miłość to nieba zrywanie...
Drogi przyjacielu!
Z pewnością zrywałeś jabłka z drzewa i dzięki temu
poznałeś ich smak...
Chciałbym Ci zaproponować inny owoc - Niebo.
Cudowny owoc, który wzrasta na drzewie Twojego życia - owoc o smaku miłości.
Po smaku poznajesz owoc, który spożywasz.
Jeśli poczujesz w swoim życiu smak miłości, bądź pewny,
że kosztujesz Nieba.
Z pewnością odwiedzą Cię przyjaciele, znajomi... Czy podasz im inny owoc?
Ten owoc możesz wyhodować wszędzie - w mieście, na wsi,
w pałacu i w wiejskim domku...
Jego pojawienie się nie zależy od pory roku,
może pojawić się w lecie czy w zimie, w dzień i w nocy,
w radości i w smutku...
Owocowanie zależy od Ciebie, od urodzajności ziemi Twojego wnętrza
i od Twojej otwartości na światło...
Pamiętaj... jak już sam doświadczysz tego smaku, powiedz innym,
że warto karmić się tylko tym owocem.
Ze wszystkich źródeł, z jakich czerpałem życiodajnym była tylko miłość...
Ze wszystkich źródeł wiedzy o niebie najhojniejszym była natura....
Ze wszystkich decyzji najtrudniejsza była decyzja na miłość....
Ze wszystkich natchnień najpiękniejsze były te, które czerpałem ze słońca...
Ze wszystkich wzlotów prawdziwymi były te, które dokonałem nie o własnych siłach.....
Ze wszystkich wypraw najmilej wspominam marzenia....
Roman Mleczko
Drogi przyjacielu!
Z pewnością zrywałeś jabłka z drzewa i dzięki temu
poznałeś ich smak...
Chciałbym Ci zaproponować inny owoc - Niebo.
Cudowny owoc, który wzrasta na drzewie Twojego życia - owoc o smaku miłości.
Po smaku poznajesz owoc, który spożywasz.
Jeśli poczujesz w swoim życiu smak miłości, bądź pewny,
że kosztujesz Nieba.
Z pewnością odwiedzą Cię przyjaciele, znajomi... Czy podasz im inny owoc?
Ten owoc możesz wyhodować wszędzie - w mieście, na wsi,
w pałacu i w wiejskim domku...
Jego pojawienie się nie zależy od pory roku,
może pojawić się w lecie czy w zimie, w dzień i w nocy,
w radości i w smutku...
Owocowanie zależy od Ciebie, od urodzajności ziemi Twojego wnętrza
i od Twojej otwartości na światło...
Pamiętaj... jak już sam doświadczysz tego smaku, powiedz innym,
że warto karmić się tylko tym owocem.
Ze wszystkich źródeł, z jakich czerpałem życiodajnym była tylko miłość...
Ze wszystkich źródeł wiedzy o niebie najhojniejszym była natura....
Ze wszystkich decyzji najtrudniejsza była decyzja na miłość....
Ze wszystkich natchnień najpiękniejsze były te, które czerpałem ze słońca...
Ze wszystkich wzlotów prawdziwymi były te, które dokonałem nie o własnych siłach.....
Ze wszystkich wypraw najmilej wspominam marzenia....
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:45
Wędrować ku Niebu
Ze wszystkich wzlotów, prawdziwymi były te,
które dokonałem nie o własnych siłach...
Można wejść na górę wysoką
i ciągle jeszcze być na ziemi.
Wędrować ku Niebu nie znaczy zdobywać szczyty ogromne,
rozrywać własnym ciałem gęste obłoki chmur.
Podążać ku Niebu to oderwać się od ziemi
bez łez niepotrzebnych,
że czujemy jeszcze przyciąganie ziemskie,
a Niebo zbyt wysoko szybuje nad nami.
Cieszysz się z własnych sukcesów, to dobrze.
. Zechciej jednak czasami zwrócić swoje oczy ku górze
i zrozumieć, kto w każdej chwili podciąga Cię coraz wyżej.
Roman Mleczko
Ze wszystkich wzlotów, prawdziwymi były te,
które dokonałem nie o własnych siłach...
Można wejść na górę wysoką
i ciągle jeszcze być na ziemi.
Wędrować ku Niebu nie znaczy zdobywać szczyty ogromne,
rozrywać własnym ciałem gęste obłoki chmur.
Podążać ku Niebu to oderwać się od ziemi
bez łez niepotrzebnych,
że czujemy jeszcze przyciąganie ziemskie,
a Niebo zbyt wysoko szybuje nad nami.
Cieszysz się z własnych sukcesów, to dobrze.
. Zechciej jednak czasami zwrócić swoje oczy ku górze
i zrozumieć, kto w każdej chwili podciąga Cię coraz wyżej.
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:46
Wierzę...
Wierzę że mosty na rzekach są obrazem pomostów duchowych...
Przyjaźń jest jak most przerzucony przez rzekę
dzielącą dwa brzegi.
Owe dwie linie - rzeka i most - tworzą figurę krzyża -
najwznioślejsze miejsce spotkania.
Tworzyć przyjaźń to nie znaczy
zasypywać przestrzeń dzielącą ludzi,
lecz łączyć dwa przeciwległe brzegi.
Wierzę w okno z nadzieją otwarte...
Nie płacz, że przyjaciel odszedł,
bo zapomniałeś zamknąć okno;
oddalił się przyjaciel, lecz została przyjaźń
teraz dopiero możesz odkryć,
że przyjaźń należy do natury ducha, a nie posiadania.
Przyjaźń jest darem, do którego dojrzewamy każdego dnia,
dlatego dopuszcza się powroty;
ważne aby za kimś, kto odszedł, nie zamykać okna,
ale posadzić kwiaty jako wyraz wiary w jego powrót.
Wierzę, że Niebo zrasza łzami wzruszenia każdą przyjaźń...
Przyjaźń jest delikatnym darem,
łączy ludzi lecz nigdy nie krępuje.
Przyjaźni nie stworzyli sobie przyjaciele,
utkał ją dla nich Ten kto kocha ich przyjaźń.
Fakt, że ludzie mają to samo źródło istnienia,
jeszcze nie wystarczy aby świat był piękny.
Ludzie powinni jeszcze rozkwitnąć dla siebie Kwiatem przyjaźni.
Wierzę, że są skarbce cenniejsze od spichlerzy...
Są budowle, które zajmują dużo miejsca na świecie,
gdyż ludzie gromadzą w nich owoce
urodzajności ziemi i swego wysiłku.
Są też takie, w których ludzie gromadzą
owoce szlachetności własnych serc,
budowle, które nie zajmują miejsca na ziemi
lecz wypełniają ziemię - to przyjaźń.
Każdy skarb trafia do właściwego dla siebie skarbca;
skarbcem przyjaźni może być tylko człowiek.
Wierzę, że każde bycie razem jest czasem zyskanym...
Im głębsza przyjaźń, tym większa siła wyporu
na powierzchnię życia.
Przyjaźń nie jest kroczeniem po gruncie twardym,
stawianiem własnych stóp na śladach przyjaciela;
przyjaźń jest przestrzenią pozwalającą się zgłębić.
W przyjaźni się nie tonie bo do najgłębszej
natury człowieka należy
"być przyjacielem".
Wierzę w Boga, który wierzy w człowieka...
Gdyby wszystko w życiu zależało jedynie od człowieka -
cóż byłaby warta miłość ?
Chwile trudne dla ciebie są może
zbawiennymi chwilami dla Twojego Przyjaciela.
Roman Mleczko
Wierzę że mosty na rzekach są obrazem pomostów duchowych...
Przyjaźń jest jak most przerzucony przez rzekę
dzielącą dwa brzegi.
Owe dwie linie - rzeka i most - tworzą figurę krzyża -
najwznioślejsze miejsce spotkania.
Tworzyć przyjaźń to nie znaczy
zasypywać przestrzeń dzielącą ludzi,
lecz łączyć dwa przeciwległe brzegi.
Wierzę w okno z nadzieją otwarte...
Nie płacz, że przyjaciel odszedł,
bo zapomniałeś zamknąć okno;
oddalił się przyjaciel, lecz została przyjaźń
teraz dopiero możesz odkryć,
że przyjaźń należy do natury ducha, a nie posiadania.
Przyjaźń jest darem, do którego dojrzewamy każdego dnia,
dlatego dopuszcza się powroty;
ważne aby za kimś, kto odszedł, nie zamykać okna,
ale posadzić kwiaty jako wyraz wiary w jego powrót.
Wierzę, że Niebo zrasza łzami wzruszenia każdą przyjaźń...
Przyjaźń jest delikatnym darem,
łączy ludzi lecz nigdy nie krępuje.
Przyjaźni nie stworzyli sobie przyjaciele,
utkał ją dla nich Ten kto kocha ich przyjaźń.
Fakt, że ludzie mają to samo źródło istnienia,
jeszcze nie wystarczy aby świat był piękny.
Ludzie powinni jeszcze rozkwitnąć dla siebie Kwiatem przyjaźni.
Wierzę, że są skarbce cenniejsze od spichlerzy...
Są budowle, które zajmują dużo miejsca na świecie,
gdyż ludzie gromadzą w nich owoce
urodzajności ziemi i swego wysiłku.
Są też takie, w których ludzie gromadzą
owoce szlachetności własnych serc,
budowle, które nie zajmują miejsca na ziemi
lecz wypełniają ziemię - to przyjaźń.
Każdy skarb trafia do właściwego dla siebie skarbca;
skarbcem przyjaźni może być tylko człowiek.
Wierzę, że każde bycie razem jest czasem zyskanym...
Im głębsza przyjaźń, tym większa siła wyporu
na powierzchnię życia.
Przyjaźń nie jest kroczeniem po gruncie twardym,
stawianiem własnych stóp na śladach przyjaciela;
przyjaźń jest przestrzenią pozwalającą się zgłębić.
W przyjaźni się nie tonie bo do najgłębszej
natury człowieka należy
"być przyjacielem".
Wierzę w Boga, który wierzy w człowieka...
Gdyby wszystko w życiu zależało jedynie od człowieka -
cóż byłaby warta miłość ?
Chwile trudne dla ciebie są może
zbawiennymi chwilami dla Twojego Przyjaciela.
Roman Mleczko
31-07-2022, 12:48
Zrywać Niebo
Ze wszystkich źródeł wiedzy o Niebie
najhojniejszym była natura...
Zrywać Niebo to jakby czynić z ziemi ołtarz,
na którym nie zabraknie człowiekowi ani chleba, ani miłości.
Zanim chleb na ołtarzu zespoli się z Miłością,
już wcześniej łany zboża uduchawiają się pięknem kwiatów.
Chleb i Miłość, zboże i kwiaty, praca i piękno
to podstawowe elementy urzeczywistniającego się Nieba na ziemi.
Chleb na ołtarzu krwawi miłością -
spostrzegaj świat oczyma pełnymi zachwytu,
a tajemnice Nieba odsłoni Ci ziemia.
Roman Mleczko
Ze wszystkich źródeł wiedzy o Niebie
najhojniejszym była natura...
Zrywać Niebo to jakby czynić z ziemi ołtarz,
na którym nie zabraknie człowiekowi ani chleba, ani miłości.
Zanim chleb na ołtarzu zespoli się z Miłością,
już wcześniej łany zboża uduchawiają się pięknem kwiatów.
Chleb i Miłość, zboże i kwiaty, praca i piękno
to podstawowe elementy urzeczywistniającego się Nieba na ziemi.
Chleb na ołtarzu krwawi miłością -
spostrzegaj świat oczyma pełnymi zachwytu,
a tajemnice Nieba odsłoni Ci ziemia.
Roman Mleczko
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 11 gości