Czy wiesz, że...
#1

Cebula
- Cebula należy do naturalnych antybiotyków, a to za sprawą bakteriobójczych substancji zawartych w tym warzywie. Potrafią one zniszczyć nawet bakteria oporne na działanie antybiotyków!
- Zapach i właściwości cebuli wynikają m.in. z dużej zawartości organicznych związków siarki, które są aktywne nawet w małych stężeniach.
- Pod łuskami cebuli znajdują się ważne minerały: fosfor, magnez, cynk oraz krzem, a więc minerały wzmacniające ogólną odporność organizmu na różne infekcje i choroby.
- Wąchanie obranej cebuli odkaża i udrażnia zakatarzony nos, zaś zjadanie cebuli duszonej na wodzie niszczy szczepy grzybów w przewodzie pokarmowym, pozostałość po kuracjach antybiotykowych.
- Cebula obniża ciśnienie krwi, działa wykrztuśnie, jest nieodzownym środkiem trawiennym przy wszystkich ciężej strawnych rodzajach mięs (zawsze z pieprzem!), również również koniecznym dodatkiem do surówek.
/dr Jadwiga Górnicka/
Odpowiedz
#2

Cebula
- Cebula odznacza się doskonałymi właściwościami leczniczymi, ale nadmierne jej używanie może okazać się szkodliwe w przypadkach ciężkich chorób nerek, wątroby, żołądka i serca.
- Przekrojona cebula nie powinna być przechowywana, łatwo bowiem utlenia się i może stać się szkodliwa, a po dłuższym czasie - toksyczna.
- Cebula obierana pod bieżącą wodą lub nad gorącą płytką kuchenną nie wywołuje łzawienia.
- Zapach cebuli z oddechu usuniemy, gryząc 2-3 ziarenka kawy, natkę pietruszki, jabłko.
Odpowiedz
#3

Moja mama bardzo często robi syrop z cebuli na kaszel tzn. posypuje wcześniej pokrojoną cebulę cukrem i przykrywa to wszystko na kilka godzin talerzykiem aby wytworzył się syrop.
Pamiętam że jak byłam dzieckiem to wlewając mi ten słodki płyn do gardła - wychwalała jego odparzające właściwości.
Nawet teraz, jeśli nie mamy pod ręką syropu na kaszel to robimy cebulę - tak się jakoś utarło Uśmiech
Odpowiedz
#4

Ja również robiłam swoim dzieciom, gdy były małe, taki syrop z cebuli. I nawet chętnie go piły....
Odpowiedz
#5

cebula, boski warzyw, kocham! Uśmiech
Odpowiedz
#6

Cytryna
- Sok cytrynowy z tartym chrzanem w stosunku 1:4 rozpuszcza drobne skrzepy krwi występujące w naczyniach wieńcowych, co ma znaczenie profilaktyczne dla ludzi skłonnych do zawałów serca.
- Cytryna zawiera witaminę P, która chroni witaminę C (kwas askorbinowy) przed zbyt szybkim utlenianiem.
- Cytryna, podobnie jak czosnek, marchew, biała kapusta,jest wysoko ceniona w medycynie naturalnej. Wskazana jest dla ludzi starszych jako środek uśmierzający bóle. Zaleca się stosowanie nie tylko soku, ale również zjadanie białej skórki bogatej w pektyny.
- Cytryna parzona we wrzątku przez 5 minut daje o wiele więcej soku.
- Selery, jabłka, gruszki i pieczarki pokropione sokiem cytrynowym nie ciemnieją.
- Kilka kropel soku z cytryny dodanych do mięsa czyni je lżej strawnym.
- Skórka z cytryny dodana do ciast poprawia ich smak i aromat.
- Sok cytrynowy rozpuszczony w wodzie zastępuje ocet jabłkowy i winny.
- Kilka plasterków z cytryny nadaje pieczonej lub gotowanej baraninie smakowity aromat.
Odpowiedz
#7

Dzięki natka!

bardzo mi się podoba ten zdrowy pomysł CZY WIESZ, ŻE ... dziękuję bardzo za rozpowszechnianie tak zapomnianych czy zaniedbanych wiadomości. Dzięki dziewczyny. Wszystkie takie sprawy i newsy są na wagę złota.

pozdrawiam Kasia Kwiatek

natka! jak cebula to i szczypiorek ... jest tam coś o tym?
Odpowiedz
#8

co do cytryny, to jest to niezastąpiony i jedyny w swoim rodzaju dodatek do rybki (pieczonej, smażonej), który podkreśla jej smak w sposób niezapomniany Uśmiech oblizuję się na samą myśl o tym Uśmiech
Odpowiedz
#9

Dzięki Dziewczyny za zainteresowanie nowym wątkiem.  Buźki I włączajcie się jak najczęściej...  Ok
A na Twoje specjalne życzenie Kasiu o szczypiorku:

Szczypiorek
Zawartość: Szczypiorek zawiera cukry, białka, wapń, fosfor, żelazo, karoten, witaminę B x, B2, PP i C. W 100 g szczypiorku jest 75 mg witaminy C. Zawiera również olejek lotny ze związkami siarki, podobnie jak cebula. Olejkowi temu zawdzięcza szczypiorek swe właściwości smakowe i lecznicze.

Działanie: Szczypiorek pobudza apetyt i wzmacnia żołądek, ma właściwości bakteriobójcze i wzmagające przemianę materii.

Zastosowanie: Szczypiorek pachnie jak cebula i smak ma podobny do cebuli, ale trochę delikatniejszy i szlachetniejszy. Szczypiorek stał się ulubioną przyprawą właśnie dzięki swemu delikatnemu smakowi. Ma bardzo duże zastosowanie w kuchni. Można go dodawać wszędzie tam, gdzie stosuje się cebulę, np. do zupy fasolowej, grochowej, ziemniaczanej i rosołu, do sałatki ogórkowej, ziemniaczanej, francuskiej, mięsnej i mieszanej, do potraw z jaj, ryb, różnych zapiekanek, past, serów i twarożków, do sosów i marynat, do kanapek, zimnych przekąsek, wędlin, ziemniaków puree itp. Dzieciom posypujemy nim chleb z masłem lub ze smalcem. Mimo że szczypiorek ma delikatny smak, nie poleca się dodawać go do innych świeżych warzyw o charakterystycznym smaku, np. do młodego groszku, szparagów, młodej fasolki itp. Może bowiem zabić smak i aromat tych warzyw. Dzięki swemu delikatnemu, a zarazem pikantnemu smakowi jest stałą przyprawą potraw dietetycznych w lecie i w zimie. Szczypiorku nigdy nie należy gotować, ale świeżym, pokrojonym posypywać gotowe już potrawy.
Odpowiedz
#10

Dzięki natka!
dobra robota! Ok

pozdrawiam wszystkich serdecznie Kasia
Odpowiedz
#11

Chrzan
- Korzeń chrzanu odznacza się silnymi właściwościami bakteriobójczymi, dlatego warto jeść go jak najczęściej, by uchronić się przed katarem i przeziębieniami.
- Medycyna naturalna poleca spożywanie chrzanu przy astmie, braku apetytu, niedokrwistości, schorzeniach wątroby, skłonności do przeziębień, stanach zapalnych korzonków nerwowych oraz podwyższonym poziomie cholesterolu (wpływa na jego obniżenie).
- Chrzan oczyszcza też płuca i oskrzela z zalegającego w nich śluzu. Substancje zawarte w chrzanie powodują jego rozrzedzenie, ponadto podrażniają zakończenia nerwowe w przełyku i żołądku, tym samym ułatwiając odkasływanie. To dobroczynne działanie niepozornego korzonka, jak stwierdziły współczesne laboratoria badawcze, jest spowodowane zawartością cennych substancji leczniczych.
Odpowiedz
#12

Homeopata Andrzej Szymański zaleca jako skuteczne lekarstwo na sercowe problemy nalewkę z chrzanu.
Do jej przyrządzenia potrzeba 3 - 4 pomarańczy, 0,5 kg cukru, 100 g chrzanu i 1 butelki białego wina.
Pomarańcze należy dokładnie umyć i wraz ze skórką pokroić na drobne kawałki. Układamy je w słoju i zasypujemy cukrem. Następnie dodajemy drobno pokrojony chrzan i wlewamy wino. Słój wstawiamy do naczynia z wodą i ustawiamy na ogniu. Całość powinna gotować się przez godzinę.
Po przestygnięciu, mieszankę przecedzamy przez gęste sito. Nalewkę powinno się spożywać przed snem, w ilości dwóch łyżek

Nalewka chrzanowa do stosowania zewnętrznego -

Około 100g.tartego chrzanu zalewamy szklanką czystej wódki,odstawiamy na tydzień w zakręconej butelce,odcedzamy przez gęste sitko,wyciskamy pozostałość.Powstałą nalewką smarujemy chore miejsca w bólach korzonkowych,rwie kulszowej,reumatyzmie.
Odpowiedz
#13

Szałwia
- Liście szałwii mają działanie wspomagające trawienie, wzmacniające, przeciwcukrzycowe, bakteriobójcze, przeciwzapalne i ściągające.
- Suche sproszkowane liście szałwii możemy dodać jako przyprawę do dziczyzny, drobiu, ryb, nadzienia, zup fasolowych, pomidorowych, jarzynowych itp.
- Dawniej szałwia była używana jako dodatek do wina i piwa.
- Do celów leczniczych zbiera się w maju, przed kwitnieniem, w pełni wykształcone liście oraz ziele, które jest od nich nieco uboższe w związki czynne. Ponownie w drugiej połowie sierpnia ścina się górne części łodyg ponad pierwszym rozgałęzieniem. Surowce te należy przechowywać w szczelnym opakowaniu w miejscu suchym i chłodnym, z dala od światła.
- Staropolskie przysłowie mówi:
Kto ma szałwię w ogrodzie, tego śmierć nie ubodzie.
Odpowiedz
#14

Pietruszka
- Natka pietruszki stanowi bogate źródło witaminy C (177 mg w 100 g natki) oraz żelaza, które w tym sąsiedztwie jest doskonale przyswajalne.
- Jedzenie natki usuwa zapach czosnku.
- Korzeń pietruszki dostarcza dużo potasu, trochę wapnia, fosforu, magnezu, witamin z grupy B oraz C. Jednak w porównaniu z nim zielone części rośliny są dużo bardziej wartościowe. Natka ma więcej potasu (695 mg), więcej wapnia (193 mg), fosforu, magnezu, żelaza (5 mg), dostarcza także witaminę A (902 ng), beta-karoten (5410 ng), nawet witaminę E.
- Pietruszka działa moczopędnie, wskazana jest dla osób cierpiących na schorzenia nerek oraz pęcherza moczowego, reumatyzm, anemię, przy osłabieniu wzroku.
Odpowiedz
#15

Szpinak
- Szpinak jest uprawiany na całym świecie.
- Liście młodego szpinaku są wartościową jarzyną wielowitaminową.
- Szpinak zawiera m.in. karoten, tj. prowitaminę A (25-50 g w szpinaku zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na prowitaminę A), witaminę K (przeciwkrwotoczna, rozpuszcza się w tłuszczach), cholinę, która zapobiega i likwiduje otłuszczenie wątroby i reguluje odkładanie się tłuszczu w całym organizmie.
- Szpinak jest zasadotwórczy, bogaty w chlorofil, zawiera spinacynę, działa silnie krwiotwórczo.
- Szpinak mrożony i w puszkach traci wiele ze swych właściwości.
- Szpinak jest łatwo przyswajalny. Mogą go jadać zdrowi, dzieci, młodzi i osoby starsze, prowadzące siedzący tryb życia, cierpiące na zaparcia. Jadanie szpinaku jest też korzystne dla osób anemicznych i rachitycznych. Przy każdej chorobie spowodowanej niedoborem witamin i mikroelementów zaleca się go jako warzywo witaminizujące i mineralizujące.
Odpowiedz
#16

Czosnek


Czosnek idealnie nadaje się do leczenia infekcji układu oddechowego, na wszelkie bóle gardła, które występują przy przeziębieniach. Stosowany jest także przy infekcjach ucha oraz przy występowaniu pleśniawki jamy ustnej. Czosnek idealnie działa odkrztuśnie.
Powszechnie nazywa się go naturalnym antybiotykiem. Liście czosnku posiadają prowitaminę A, witaminy B1, PP i C.

Działa bakteriobójczo,
przeciw pasożytniczoi przeciw grzybiczo
Zwiększa odporność organizmu
Poprawia kondycję dziąseł
Obniża ciśnienie krwi - czosnek rozszerza naczynia krwionośne, pietruszka działa moczopędnie.
Obniża poziom trójglicerydów, chroniąc tętnice i serce.
Powstrzymuje tworzenie się zakrzepów

Wspomaga metabolizm tłuszczów, obniżając poziom cholesterolu we krwi.
Podwyższa proporcje ,,dobrego" cholesterolu (HDL) w stosunku do ,,złego".
Obniża stężenie cukru we krwi (osoby ze skłonnością do hipoglikemii nie powinny jadać czosnku).
Stymuluje pracę trzustki do produkcji większej ilości insuliny.
Ma działanie żółciotwórcze, żółciopędne, rozkurczowe.
Opóźnia proces starzenia organizmu (odmładzanie), poprawia funkcjonowanie mózgu.
Poprawia nastrój i ułatwia zasypianie.
Odpowiedz
#17

wiecie, że na moje najbardziej uporczywe sprawy oskrzelowe co i syropy i nic nie pomogło to zawsze gorące mleko z czosnkiem, miodem i masłem załatwia jak ręką odjął.
uwielbiam

a jakieś jeszcze inne mieszanki czegoś z czosnkiem na coś znacie?


dzięki Kasia
Odpowiedz
#18

Czy wiesz, że...
...został odnaleziony przez archeologów starożytny egipski manuskrypt zawierający aż 22 przepisy na lekarstwa, których głównym składnikiem jest czosnek?

Czosnek wywodzi się z centralnej Azji. Znany jest od ponad 5000 lat i w związku z tym można go uznać za jedną z najdłużej znanych ludzkości roślin uprawnych. Pierwsze wzmianki o jego uprawie pochodzą z początków istnienia starożytnego Egiptu i odgrywał on ważną rolę w kulturze tej cywilizacji. Stosowano go między innymi jako ochrona przed pasożytami. W egipskim manuskrypcie występują 22 przepisy na lekarstwa, których głównym składnikiem jest czosnek. O jego wielkim znaczeniu świadczyć może fakt, że wybuchł bunt, gdy robotnicy pracujący przy budowie piramidy Cheopsa nie otrzymali należącej się im porcji czosnku.

O czosnku wspomina Biblia, Talmud, Hipokrates, Galen, Pliniusz Starszy i Pedanios Dioskurydes. Używali i zalecali innym stosowanie tej rośliny w przypadku takich dolegliwości jak: pasożyty, problemy z oddychaniem, trawieniem i ogólne osłabienie. Szczególnie wielbił czosnek Galen i uważał go za panaceum czyli lekarstwo na wszystko. Pliniusz natomiast w swojej Historii Naturalnej zamieścił obszerną listę zdrowotnych zastosowań tego warzywa.
W starożytnym Rzymie i Grecji czosnek podawano żołnierzom i żeglarzom . Miało to na celu zwiększenie ich siły i sprawności bojowej. Badanie przeprowadzone w ostatnim czasie na amerykańskich żołnierzach potwierdziły słuszność tego działania. Stwierdzono w nich u ochotników ok. 15% przyrost siły i kondycji.
Czosnek miał również znaczenie religijne. Grecy używali go do składania ofiar bogom. Jeden z panujących zwyczajów nakazywał na skrzyżowaniu dróg układać małe kopce z kamieni i kłaść na nich czosnek, który miał być śniadaniem dla Hekate. W Indiach do dzisiaj panuje zwyczaj wieszania w drzwiach czosnku razem z cytryną i paprykę chili. Ma to chronić przed złem. Według Pliniusza czosnek i cebula były przywoływane jako bóstwa przy składaniu przysiąg.
Na początku 20 wieku czasami stosowano czosnek jako wspomagacz w leczeniu gruźlicy.

Mleko z czosnkiem
Klasyka. Czosnek należy drobno pokroić lub zgnieść i odczekać kilka minut. Wzmacniają się wtedy jego właściwości antybiotyczne. Następnie należy dodać go do letniego mleka (nie gorącego!!!) razem z jedną łyżeczką prawdziwego masła. Zaletą tej mieszaniny jest to, że mleko maskuje nieco zapach czosnku. Można również dodać łyżeczkę miodu. Taka mikstura zwiększa produkcję melatoniny i wypita przed snem pomaga zasnąć. Gdy jesteśmy zdrowi profilaktycznie używamy 1 ząbka czosnku do sporządzenia napoju, w czasie choroby trzech. Pijemy raz dziennie.

źródło
Odpowiedz
#19

Przetacznik lekarski
- Rośnie na drogach i ścieżkach wśród borów sosnowych i mieszanych. Jest to bylina o zakorzeniających się pędach, dorastających do 20 cm długości.
- Bladoniebieskie kwiaty przetacznika kwitną od czerwca do sierpnia.
- Odwar z ziela przetacznika jest stosowany w nieżytach górnych dróg oddechowych i duszności oraz biegunce.
Odpowiedz
#20

czy wiecie ze od 1 marca przeszlam na diete czysto roslinna i dzis waze 4 kg mniej?
objerzyj teraz
Odpowiedz
#21

Gratuluję Rani !!! Buźki
Odpowiedz
#22

Żywokost lekarski
- Żywokost jest używany w medycynie ludowej jako środek na gojenie się ran.
- Uważa się, że żywokost lekarski ułatwia gojenie się złamanych kości, ale ta zaleta oczywiście pochodzi z niezrozumienia jego nazwy. Żywokostu lekarskiego używano niegdyś do redukowania opuchnięcia i zapalenia wokół złamanej kości, ale nie do wyleczenia i zrośnięcia się samej kości.
- Pomimo, że żywokost jest jednym z najbardziej popularnych ziół sprzedawanych na kontynencie amerykańskim od ponad trzydziestu lat, uważa się, że stosowanie go wewnętrznie jest zdecydowanie niebezpieczne dla zdrowia. Zauważono, że wszystkie gatunki tego zioła zawierają toksyczne dla wątroby alkaloidy. Korzeń żywokostu zawiera 10 razy więcej tych alkaloidów niż liście.
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 7 gości