04-09-2022, 14:11
Diane Leonard
Piękne słowa i obrazy
04-09-2022, 14:12
Mgła
Kiedy burza, kiedy klęska w progi życia mego szła,
Na powiekach mych się kładła dobroczynna, ciemna mgła.
Tak się stało niewidzenie rzeczywistych moich dni:
Co się nie śni – zamglonemu niech się zdaje, że się śni.
Nie dostrzegłem lat minionych ani nawet innych lat,
Świat mój kłębił się poza mną i to wcale nie był świat.
Dobrze było na obłokach załamanym dłoniom dwóm,
Szum był we mnie i nade mną – spadających liści szum.
Dłońmi niebem pachnącymi odpędzałem cienie z lic
I w tych dłoniach załamanych nie zostało więcej nic.
Nie kochałem cię za dobro, nie kochałem cię za zło,
Ale za to, żeś się kładła na mych oczach ciemną mgłą.
Jan Brzechwa
Kiedy burza, kiedy klęska w progi życia mego szła,
Na powiekach mych się kładła dobroczynna, ciemna mgła.
Tak się stało niewidzenie rzeczywistych moich dni:
Co się nie śni – zamglonemu niech się zdaje, że się śni.
Nie dostrzegłem lat minionych ani nawet innych lat,
Świat mój kłębił się poza mną i to wcale nie był świat.
Dobrze było na obłokach załamanym dłoniom dwóm,
Szum był we mnie i nade mną – spadających liści szum.
Dłońmi niebem pachnącymi odpędzałem cienie z lic
I w tych dłoniach załamanych nie zostało więcej nic.
Nie kochałem cię za dobro, nie kochałem cię za zło,
Ale za to, żeś się kładła na mych oczach ciemną mgłą.
Jan Brzechwa
04-09-2022, 14:15
Ziemia
Co kazało nam sądzić,
Że jest Twoja? Bo sygnowana
Twoją krwią, Boże wojny?
To takie maleństwo,
I łatwo ją przeoczyć w mrowiu
Światów. Zwodzi nas
Perspektywa; mikroskop
To nasz grzech; im silniejszy,
Tym my stajemy się bardziej
Niebotyczni. Gdzie podziały się
Twoje wcielenia? Ciało to zbyt ciężka
Szata, by cię nosić, Boże światła
I ognia. Maszyna zastępuje rękę,
Która przybiła cię do krzyża,
Ale nie może nas rozgrzeszyć.
Ronald Stuart Thomas
przełożył Andrzej Szuba
Co kazało nam sądzić,
Że jest Twoja? Bo sygnowana
Twoją krwią, Boże wojny?
To takie maleństwo,
I łatwo ją przeoczyć w mrowiu
Światów. Zwodzi nas
Perspektywa; mikroskop
To nasz grzech; im silniejszy,
Tym my stajemy się bardziej
Niebotyczni. Gdzie podziały się
Twoje wcielenia? Ciało to zbyt ciężka
Szata, by cię nosić, Boże światła
I ognia. Maszyna zastępuje rękę,
Która przybiła cię do krzyża,
Ale nie może nas rozgrzeszyć.
Ronald Stuart Thomas
przełożył Andrzej Szuba
04-09-2022, 14:15
Przymierze
Czasem czuję,
że odprawia pokutę
za to, że nas stworzył.
Cierpi w nas, a my dzielimy
to cierpienie. Co
robić, kiedy już
zrobione? Gdzie
pójść, kiedy przyjście
jest jak odejście? Kolistość
to stanu umysłu, zwierzęta
nic o niej nie wiedzą.
Siedem epok przeleciało
nad nim, a on wciąż jest tutaj.
Kiedy wróci ze swego
człowieczego wygnania, i czy wtedy
ciało znów będzie się
cieszyć spokojem?
Często
myślę, że ta męka nie skończy się
nigdy i że prąd elektryczny,
co nas razi, jest ogniem
w którym jakiś bóg
płonie, lecz się nie spala.
Ronald Stuart Thomas
przełożył Andrzej Szuba
Czasem czuję,
że odprawia pokutę
za to, że nas stworzył.
Cierpi w nas, a my dzielimy
to cierpienie. Co
robić, kiedy już
zrobione? Gdzie
pójść, kiedy przyjście
jest jak odejście? Kolistość
to stanu umysłu, zwierzęta
nic o niej nie wiedzą.
Siedem epok przeleciało
nad nim, a on wciąż jest tutaj.
Kiedy wróci ze swego
człowieczego wygnania, i czy wtedy
ciało znów będzie się
cieszyć spokojem?
Często
myślę, że ta męka nie skończy się
nigdy i że prąd elektryczny,
co nas razi, jest ogniem
w którym jakiś bóg
płonie, lecz się nie spala.
Ronald Stuart Thomas
przełożył Andrzej Szuba
04-09-2022, 14:16
W przestrzeniach
Życie bez piękna
czyż wiedzieć może
że zwycięża?
Niepewność nasza
w czym się kiedyś
przejrzy?
Upadł Ikar
a słońce nadal trwa
jako jedno
ze słów najważniejszych
Kazimierz Nowosielski
Życie bez piękna
czyż wiedzieć może
że zwycięża?
Niepewność nasza
w czym się kiedyś
przejrzy?
Upadł Ikar
a słońce nadal trwa
jako jedno
ze słów najważniejszych
Kazimierz Nowosielski
04-09-2022, 14:19
Przejścia
W sekretnych przejściach czasu
pieśń pleśń i litość
Zakorzenianie się światła
w ciemnych dolinach nieb
Z porannym krzykiem jaskółek
przecierany do jawy sen
Morze szumiące w trawach
Wiatr wzrastania
w korzeniach naszych pragnień
Kazimierz Nowosielski
W sekretnych przejściach czasu
pieśń pleśń i litość
Zakorzenianie się światła
w ciemnych dolinach nieb
Z porannym krzykiem jaskółek
przecierany do jawy sen
Morze szumiące w trawach
Wiatr wzrastania
w korzeniach naszych pragnień
Kazimierz Nowosielski
04-09-2022, 14:20
Blaski
Blask powszedniości - jej rzeczy
tajemne - piękno rzetelne
a jednak natchnione
jak koncert Bacha na dwoje skrzypiec
wysłuchany raz w drodze
z pracy do domu -
albo jak smutek od strony
jeszcze nieprzemodlonej
Kazimierz Nowosielski
Blask powszedniości - jej rzeczy
tajemne - piękno rzetelne
a jednak natchnione
jak koncert Bacha na dwoje skrzypiec
wysłuchany raz w drodze
z pracy do domu -
albo jak smutek od strony
jeszcze nieprzemodlonej
Kazimierz Nowosielski
04-09-2022, 14:21
Przerażają mnie mędrcy…
Przerażają mnie mędrcy
chytrzy, pełni pychy,
biorący życie według: jak wiatr wieje,
i szkiełka sprzedający
drogo
jak diamenty.
Uciekam od nich.
Idę
do naiwnych ludzi
wierzących:
to jest białe
a tamto jest czarne
i diamenty
prawdziwe diamenty
prawości
rozdających beztrosko
jak zwyczajne szkiełka.
Janina Brzostowska
Przerażają mnie mędrcy
chytrzy, pełni pychy,
biorący życie według: jak wiatr wieje,
i szkiełka sprzedający
drogo
jak diamenty.
Uciekam od nich.
Idę
do naiwnych ludzi
wierzących:
to jest białe
a tamto jest czarne
i diamenty
prawdziwe diamenty
prawości
rozdających beztrosko
jak zwyczajne szkiełka.
Janina Brzostowska
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 57 gości