08-09-2022, 21:45
Leon Augustin Lhermitte (1844-1925)
Piękne słowa i obrazy
08-09-2022, 21:46
W deszcz
Mówią
że deszcz
to łzy nieba
lecz trzeba
wsłuchać się
w jego głos liryczny.
Deszcz
to akompaniament
muzyczny
do pieśni
naszych serc
naszych marzeń.
Przytulmy twarze
gdy pada deszcz.
Wiesz
że w deszcz
miło gawędzić
przy herbacie z rumem
i dłonie
trzymać w uścisku.
Gdy pada deszcz
tak dobrze
być z sobą
blisko.
Zofia Kobyłecka
Mówią
że deszcz
to łzy nieba
lecz trzeba
wsłuchać się
w jego głos liryczny.
Deszcz
to akompaniament
muzyczny
do pieśni
naszych serc
naszych marzeń.
Przytulmy twarze
gdy pada deszcz.
Wiesz
że w deszcz
miło gawędzić
przy herbacie z rumem
i dłonie
trzymać w uścisku.
Gdy pada deszcz
tak dobrze
być z sobą
blisko.
Zofia Kobyłecka
08-09-2022, 21:47
Ślad przemijania
Okruchy bursztynu
w dłoni mam.
Sztorm
wyrwał je
ze snu
i rzucił tu
maleńki
przemijania
ślad.
I myśli
biegną wstecz
ile to lat
jaki był
tamten świat
czy miłość
ból
i łzy
były jak dziś.
I dumam
jaki
za tysiące lat
zostanie
po nas
ślad.
Kobyłecka Zofia
Okruchy bursztynu
w dłoni mam.
Sztorm
wyrwał je
ze snu
i rzucił tu
maleńki
przemijania
ślad.
I myśli
biegną wstecz
ile to lat
jaki był
tamten świat
czy miłość
ból
i łzy
były jak dziś.
I dumam
jaki
za tysiące lat
zostanie
po nas
ślad.
Kobyłecka Zofia
08-09-2022, 21:48
Łza
Łza spłynęła cichutko
nie z żalu
nie ze smutku
ta łza przypomniała
że coś się oddala
wygasa
odpływa
i sił nie staje
by zatrzymać
i człowiek bezwiednie
fali się poddaje
już nie walczy
nie goni
nie woła
rezygnuje świadomie
nie broni się
nie zdoła
zatrzymać biegu czasu
ani tej łzy co płynie
niech płynie
będzie ich mniej na potem
a może wtedy
już łez całkiem braknie
i z uśmiechem na ustach
człowiek oczy zamknie.
Kobyłecka Zofia
Łza spłynęła cichutko
nie z żalu
nie ze smutku
ta łza przypomniała
że coś się oddala
wygasa
odpływa
i sił nie staje
by zatrzymać
i człowiek bezwiednie
fali się poddaje
już nie walczy
nie goni
nie woła
rezygnuje świadomie
nie broni się
nie zdoła
zatrzymać biegu czasu
ani tej łzy co płynie
niech płynie
będzie ich mniej na potem
a może wtedy
już łez całkiem braknie
i z uśmiechem na ustach
człowiek oczy zamknie.
Kobyłecka Zofia
08-09-2022, 21:49
Sens życia
Tęsknoto
moja tęsknoto
póki wracasz do mnie
mych uczuć trwa nić.
Nadziejo
moja nadziejo
póki jesteś przy mnie
do życia jest chęć.
Miłości
moja miłości
póki jesteś we mnie
me życie ma sens.
Kobyłecka Zofia
Tęsknoto
moja tęsknoto
póki wracasz do mnie
mych uczuć trwa nić.
Nadziejo
moja nadziejo
póki jesteś przy mnie
do życia jest chęć.
Miłości
moja miłości
póki jesteś we mnie
me życie ma sens.
Kobyłecka Zofia
08-09-2022, 21:50
Tęsknota
Tęsknota
wciąż namawia myśli
na spacer
tęsknota stroi wyobraźnię
w jesienne barwy lasu
tęsknota zabiera sen
myśli prowadzi
ukwieconymi ścieżkami
minionego czasu
zagląda do okien
nie ustaje w poszukiwaniach
uchyla drzwi
pragnie spełnić sny
czyni starania
by ożywić chwile
które odeszły w dal.
Czy można winić tęsknotę ?
Czy można mieć do niej żal ?
Kobyłecka Zofia
Tęsknota
wciąż namawia myśli
na spacer
tęsknota stroi wyobraźnię
w jesienne barwy lasu
tęsknota zabiera sen
myśli prowadzi
ukwieconymi ścieżkami
minionego czasu
zagląda do okien
nie ustaje w poszukiwaniach
uchyla drzwi
pragnie spełnić sny
czyni starania
by ożywić chwile
które odeszły w dal.
Czy można winić tęsknotę ?
Czy można mieć do niej żal ?
Kobyłecka Zofia
08-09-2022, 21:51
Harmonia dusz
Człowiek
jest jak instrument muzyczny
posiadający duszę
nabrzmiałą uczuciem.
Pełnię jej piękna
może wydobyć
drugi człowiek.
Zależy tylko
jaką jego ręka
poruszy strunę
lub naciśnie klawisz.
Możemy usłyszeć
najpiękniejszą
muzykę miłości
lub
jęk,
zgrzyt,
wycie.
Ot - życie
Zofia Kobyłecka
Człowiek
jest jak instrument muzyczny
posiadający duszę
nabrzmiałą uczuciem.
Pełnię jej piękna
może wydobyć
drugi człowiek.
Zależy tylko
jaką jego ręka
poruszy strunę
lub naciśnie klawisz.
Możemy usłyszeć
najpiękniejszą
muzykę miłości
lub
jęk,
zgrzyt,
wycie.
Ot - życie
Zofia Kobyłecka
08-09-2022, 21:52
Chciałabym
Wiesz
chciałabym uciec z Tobą
tam gdzie pada z niezapominajek deszcz
gdzie śpiewają motyle tańczą kwiaty.
Gdzie ptaki szybując w przestworzach
z różanych chmur rzucają do naszych stóp
aksamitne płatki róż.
Wiatr niekończącą się muzykę miłości gra.
Wiesz chciałabym…
Chciałabym nie wracać już.
Zofia Kobyłecka
Wiesz
chciałabym uciec z Tobą
tam gdzie pada z niezapominajek deszcz
gdzie śpiewają motyle tańczą kwiaty.
Gdzie ptaki szybując w przestworzach
z różanych chmur rzucają do naszych stóp
aksamitne płatki róż.
Wiatr niekończącą się muzykę miłości gra.
Wiesz chciałabym…
Chciałabym nie wracać już.
Zofia Kobyłecka
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 574 gości