07-02-2023, 12:41
Akka Boga
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Nowa Galeria Sztuki Walsall
Piękne słowa i obrazy
07-02-2023, 12:43
A Highland Tryst
Thomas Faed (1825/1826–1900)
National Trust for Scotland, Broughton House & Garden
07-02-2023, 12:44
Rzuchowska Tamara
Natura.
Drzewa ruszają w drogę,
już dłużej tak żyć nie mogą,
natura bije na trwogę,
nikt nie szanuje przyrody,
nikt lasów nie widzi urody.
Las ma chyba ze trzysta lat,
nikt nie szanuje wieku,
bo, po co myśleć
o starych drzewach
i starym człowieku?
Każdy myśli,
jak piękny i młody
warto zatem
z nim stanąć w zawody,
a stare
niech miejsca nie zabiera,
jak chce
to niech sobie umiera.
Ludzie nie szanują natury,
rękoma sięgają w chmury,
w niebie są czarne dziury,
w lasach śmietnik stworzyli ponury.
To wszystko to my,
my sami
niszczymy świata aksamit,
niszczymy dary natury,
by dotrzeć na sam szczyt góry,
co zwie się karierą i władzą,
na której się ludzie bogacą.
Człowiecze,
szanuj przyrodę,
ten las,
Ziemię,
niebo i wodę,
i wszystko, co wokół się dzieje,
bo wszystko tak szybko niszczeje,
a może dać z siebie jeszcze wiele.
Natura.
Drzewa ruszają w drogę,
już dłużej tak żyć nie mogą,
natura bije na trwogę,
nikt nie szanuje przyrody,
nikt lasów nie widzi urody.
Las ma chyba ze trzysta lat,
nikt nie szanuje wieku,
bo, po co myśleć
o starych drzewach
i starym człowieku?
Każdy myśli,
jak piękny i młody
warto zatem
z nim stanąć w zawody,
a stare
niech miejsca nie zabiera,
jak chce
to niech sobie umiera.
Ludzie nie szanują natury,
rękoma sięgają w chmury,
w niebie są czarne dziury,
w lasach śmietnik stworzyli ponury.
To wszystko to my,
my sami
niszczymy świata aksamit,
niszczymy dary natury,
by dotrzeć na sam szczyt góry,
co zwie się karierą i władzą,
na której się ludzie bogacą.
Człowiecze,
szanuj przyrodę,
ten las,
Ziemię,
niebo i wodę,
i wszystko, co wokół się dzieje,
bo wszystko tak szybko niszczeje,
a może dać z siebie jeszcze wiele.
07-02-2023, 12:58
Home and the Homeless
Thomas Faed (1825/1826–1900)
National Galleries of Scotland, Scottish National Gallery
07-02-2023, 13:05
Rzuchowska Tamara
Nie lubię...
Nie lubię smutku,
to do mnie nie podobne,
ja lubię radość i życia harmonię.
Nie lubię krzyku,
to do mnie nie pasuje,
ja kocham swój spokój
i spokój innych szanuję.
Nie lubię kłótni,
nie leży to w mej naturze,
wolę wcale się nie odzywać,
niż wywoływać dzikie burze.
Nie pochwalam głupiej zazdrości,
wolę uczciwe uczucie miłości,
gdzie prym wiedzie zaufanie,
to właśnie dla mnie prawdziwe kochanie.
Nie lubię w ludziach egoizmu,
on sam w sobie czynem wandalizmu,
niszczy wszystko wokół,
dla siebie zostawia spokój,
zadowala się własną radością,
nikogo nie obdaruje prawdziwą miłością.
Na tych uczuciach nasze życie się opiera,
ja właśnie życie takie:
spokojne, szczere i uczciwe popieram.
Nie lubię...
Nie lubię smutku,
to do mnie nie podobne,
ja lubię radość i życia harmonię.
Nie lubię krzyku,
to do mnie nie pasuje,
ja kocham swój spokój
i spokój innych szanuję.
Nie lubię kłótni,
nie leży to w mej naturze,
wolę wcale się nie odzywać,
niż wywoływać dzikie burze.
Nie pochwalam głupiej zazdrości,
wolę uczciwe uczucie miłości,
gdzie prym wiedzie zaufanie,
to właśnie dla mnie prawdziwe kochanie.
Nie lubię w ludziach egoizmu,
on sam w sobie czynem wandalizmu,
niszczy wszystko wokół,
dla siebie zostawia spokój,
zadowala się własną radością,
nikogo nie obdaruje prawdziwą miłością.
Na tych uczuciach nasze życie się opiera,
ja właśnie życie takie:
spokojne, szczere i uczciwe popieram.
07-02-2023, 13:11
Sunday in the Backwoods
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Wolverhampton Art Gallery
07-02-2023, 13:14
Rzuchowska Tamara
Niemoc
Bezsilność,
dziwne uczucie,
to jakbym obok siebie stała,
czytała we własnych myślach,
mowy własnej nie rozumiała...
dłonią duszy dotykała
przez szybę...
Tak, jakbym tuż obok stała...
zza szyby
czuła duszy westchnienie,
ciche, dalekie,
a ono jest we mnie,
a ja jestem człowiekiem...
Tak, jakbym tuż obok stała,
chciała chwycić serca bicie,
takie lekkie struny drganie,
ciche, żałosne wołanie...
I nie mogę,
ni dotknąć, ni zawołać,
głos grzęźnie w krtani ,
niby go słychać,
lecz moje wołanie na nic,
bo nikt inny go nie słyszy
w tej groźnej,
bezszelestnej ciszy...
Niemoc
Bezsilność,
dziwne uczucie,
to jakbym obok siebie stała,
czytała we własnych myślach,
mowy własnej nie rozumiała...
dłonią duszy dotykała
przez szybę...
Tak, jakbym tuż obok stała...
zza szyby
czuła duszy westchnienie,
ciche, dalekie,
a ono jest we mnie,
a ja jestem człowiekiem...
Tak, jakbym tuż obok stała,
chciała chwycić serca bicie,
takie lekkie struny drganie,
ciche, żałosne wołanie...
I nie mogę,
ni dotknąć, ni zawołać,
głos grzęźnie w krtani ,
niby go słychać,
lecz moje wołanie na nic,
bo nikt inny go nie słyszy
w tej groźnej,
bezszelestnej ciszy...
07-02-2023, 13:16
The Visit of the Patron and Patroness to the Village School
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Dundee Art Galleries and Museums Collection (Dundee City Council)
07-02-2023, 13:19
Rzuchowska Tamara
Ocalić od zapomnienia...
Dziwny świat
dobrych i złych zdarzeń,
piękny świat
żaru uczuć, miłości,
świat wzniosłych
pragnień i marzeń,
trudny świat
nienawiści i złości.
Ciepły świat radości i słońca,
piękny świat kwiecia i woni,
dźwięczny świat pieśni i słowa,
świat tak pięknie kocha i łzy roni.
Wielki świat nizin i pól,
wielkich szczytów
i małych gór,
świat bezkresnych dali
i cudów przyrody,
nieujarzmiony świat
płomieni i wody.
Wszystko to jedna całość,
wierna miłość
..........uczuć stałość,
wieczna przyjaźń
.........czułość słów,
ciemna noc
..........mądrość snów.
Świat przekazuje dziedzictwo,
oddaje nam siebie,
oddaje nam wszystko...
Na szczycie świata
nasze marzenia,
musimy je
ocalić od zapomnienia...
Ocalić od zapomnienia...
Dziwny świat
dobrych i złych zdarzeń,
piękny świat
żaru uczuć, miłości,
świat wzniosłych
pragnień i marzeń,
trudny świat
nienawiści i złości.
Ciepły świat radości i słońca,
piękny świat kwiecia i woni,
dźwięczny świat pieśni i słowa,
świat tak pięknie kocha i łzy roni.
Wielki świat nizin i pól,
wielkich szczytów
i małych gór,
świat bezkresnych dali
i cudów przyrody,
nieujarzmiony świat
płomieni i wody.
Wszystko to jedna całość,
wierna miłość
..........uczuć stałość,
wieczna przyjaźń
.........czułość słów,
ciemna noc
..........mądrość snów.
Świat przekazuje dziedzictwo,
oddaje nam siebie,
oddaje nam wszystko...
Na szczycie świata
nasze marzenia,
musimy je
ocalić od zapomnienia...
07-02-2023, 13:19
The Listener Ne'er Hears Gude o' Himsel
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Bury Art Museum
07-02-2023, 13:24
'Oh, why I left my hame?'
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Sunderland Museum & Winter Gardens
07-02-2023, 13:24
Rzuchowska Tamara
Oto Ona.
Oto ona
ckliwa, szalona...
promyk słońca delikatnie
zamknęła w dłoniach,
wstążkę wiatru wplotła w warkocze,
uśmiecha się do nas, chichocze...
Oto ona,
radosna, wesoła,
blask księżyca rozściela dokoła
po bezdrożach nocy,
powiew nocy letniej
jej szepce do ucha,
ona pilnie słucha...
Oto ona,
czuła, dobrotliwa,
swe ukryte piękno
przed Nami odkrywa,
wiatr jej włosy odgarnia z czoła,
ona szeptem woła...
Przywołuje liści drżeniem,
woła sercem,
na jawie marzeniem...
Na to czekają wszyscy,
na ten sen,
co życiem się wyśni...
Oto ona,
ulotna taka,
powiewem wiatru za oknem,
gwizdem leśnego szpaka,
spojrzeniem czułym i gestem,
mówi, ja miłością jestem!
Oto Ona.
Oto ona
ckliwa, szalona...
promyk słońca delikatnie
zamknęła w dłoniach,
wstążkę wiatru wplotła w warkocze,
uśmiecha się do nas, chichocze...
Oto ona,
radosna, wesoła,
blask księżyca rozściela dokoła
po bezdrożach nocy,
powiew nocy letniej
jej szepce do ucha,
ona pilnie słucha...
Oto ona,
czuła, dobrotliwa,
swe ukryte piękno
przed Nami odkrywa,
wiatr jej włosy odgarnia z czoła,
ona szeptem woła...
Przywołuje liści drżeniem,
woła sercem,
na jawie marzeniem...
Na to czekają wszyscy,
na ten sen,
co życiem się wyśni...
Oto ona,
ulotna taka,
powiewem wiatru za oknem,
gwizdem leśnego szpaka,
spojrzeniem czułym i gestem,
mówi, ja miłością jestem!
07-02-2023, 13:29
His Only Pair
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Dumfries Museum and Camera Obscura
07-02-2023, 13:30
Rzuchowska Tamara
Pamiętaj o Innych...
Dzień Zaduszny
jest dniem szczególnym,
każdy z nas chciałby dziś,
by Oni z nas byli dumni.
Więc nie bądź jak błędny liść,
co z wiatrem po świecie wędruje,
pokaż światu prawdziwą twarz,
pokaż sercem, co czujesz.
Okaż dziś swoje uczucia,
otwórz umysł na innych,
zmów „Wieczny odpoczynek „
za tych, co zginęli za innych.
Odszukaj grób bezimienny
gdzie stary zmurszały krzyż stał,
zapal maleńkie światełko,
spraw,
by nikt dziś nie został sam.
Spraw, by iskierka pamięci
rozbłysnęła dziś w nas,
by każde miejsce pochówku,
rozjaśnił świec piękny blask.
Pamiętaj o Innych...
Dzień Zaduszny
jest dniem szczególnym,
każdy z nas chciałby dziś,
by Oni z nas byli dumni.
Więc nie bądź jak błędny liść,
co z wiatrem po świecie wędruje,
pokaż światu prawdziwą twarz,
pokaż sercem, co czujesz.
Okaż dziś swoje uczucia,
otwórz umysł na innych,
zmów „Wieczny odpoczynek „
za tych, co zginęli za innych.
Odszukaj grób bezimienny
gdzie stary zmurszały krzyż stał,
zapal maleńkie światełko,
spraw,
by nikt dziś nie został sam.
Spraw, by iskierka pamięci
rozbłysnęła dziś w nas,
by każde miejsce pochówku,
rozjaśnił świec piękny blask.
07-02-2023, 13:31
The Doctor's Visit
Thomas Faed (1825/1826–1900)
Queen's University Belfast
07-02-2023, 13:34
The Dame's School
Thomas Faed (1825/1826–1900) (attributed to)
The Whitaker
07-02-2023, 13:35
Rzuchowska Tamara
Podaruj dobro.
Wierzę w dobre intencje
ludzi serca,
takich zamiarów nie ma
choćby innowierca.
Bo człowiek
choćby serca małego
zawsze gotów
poświęcić cząstkę siebie
dla kogoś innego.
I nie zapyta dlaczego,
nie pragnie poznać
celu ni przyczyny,
zrobi dobry uczynek,
nie przyjmie żadnej daniny.
Wystarczy słowo
dziękuję,
wszak dobro się daruje,
ono nic nie kosztuje.
To nie dar materialny,
nie prezent ni podarunek,
to zwykły odruch ludzki
oznaczający
dla drugiego człowieka
szacunek.
Podaruj dobro.
Wierzę w dobre intencje
ludzi serca,
takich zamiarów nie ma
choćby innowierca.
Bo człowiek
choćby serca małego
zawsze gotów
poświęcić cząstkę siebie
dla kogoś innego.
I nie zapyta dlaczego,
nie pragnie poznać
celu ni przyczyny,
zrobi dobry uczynek,
nie przyjmie żadnej daniny.
Wystarczy słowo
dziękuję,
wszak dobro się daruje,
ono nic nie kosztuje.
To nie dar materialny,
nie prezent ni podarunek,
to zwykły odruch ludzki
oznaczający
dla drugiego człowieka
szacunek.
07-02-2023, 13:41
Cottage Interior with Two Children
Thomas Faed (1825/1826–1900) (attributed to)
Bristol Museum & Art Gallery
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
Użytkownicy przeglądający ten wątek: 465 gości