[Krystyna]

Najsłynniejszymi rzemieślnikami w świecie germańskim były mądre i utalentowane Karły, które pracowały w podziemnych jaskiniach pełnych drogich kamieni.
Mitologia Skandynawska przekazuje obraz Karłów, Krasnoludów jako istot mrukliwych i brzydkich.
Za materiał z którego stworzono drobne, ale silne ciała pierwszych Karłów, posłużyły mniejsze kości Olbrzyma YMIRA, zabitego przez Odyna, Villi i We.
Według prastarej opowieści dwa pierwsze Karły, Modsognir i Durin, które u zarania dziejów stworzyli Bogowie, powędrowały w podziemne korytarze ciągnące się pod górami.
Zachwyceni mrokiem, wilgocią i bogactwami, które były tam ukryte, urządzili  w nich pierwsze kopalnie i odtąd nimi władali.
Tam założyli tez pierwsze kuźnie.
Kiedy odcięte od słonecznego światła miasto było gotowe, Modsognir i Durin ulepili resztę krasnoludzkiego plemienia z gliny
A ponieważ mieli wybitne zdolności magiczne, obdarzyli swoich potomków mądrością, wytrzymałością i umiejętnościami rzemieślniczymi.
Siedzib swych nie opuszczały zbyt często w obawie przed zamienieniem się w kamień pod wpływem promieni słonecznych, tak jak stało się to z krasnoludami Alvisem i Dvalinem.
Właśnie z powodu tego ostatniego krasnoludy zwały słońce Rozkoszą Dvalina

Karły natychmiast wzięły się do wytężonej pracy, pozyskiwały rudy metali i wykonywały dziesiątki wyjątkowych przedmiotów, którymi szybko zainteresowali się bogowie...
Obdarzone nadnaturalnymi zdolnościami i tajemną wiedzą, wytwarzały bajeczne skarby i talizmany dla bogów i herosów.
Niektóre z ich dzieł odznaczały się wyjątkową pięknością, jak naszyjnik Brysingów, inne miały nadprzyrodzoną moc, jak jedwabny sznur, którym spętano wściekłego Fenrira.    
Do najbardziej nieodzownych należała cudowna broń bogów-Młot Thora, Miollnir, działający jak bumerang, czy też nie chybiająca celu włócznia Odyna, Gungnir.
Nie znające zmęczenia Karły były także wspaniałymi inżynierami, wynalazcami Latającego Statku dla Freya i Miecza, który raz wyciągnięty z pochwy walczył samodzielnie.
Jednak najbardziej zadziwiające były skarby obdarzone życiem - dzik o złotej szczecinie, Gullinbursti, oraz złote włosy dla Sif, które rosły w naturalny sposób.
Niektóre cenne cuda były dziełem natury, tak jak Jabłka młodości.
Wśród śmiertelników jedynie Kowal Wolung dorównywał Karłom biegłością swego rzemiosła

Czasami wiedzę swoją wykorzystywali w niezbyt chwalebny sposób, by wspomnieć chociażby o czterech nocach, które w zamian za piękny naszyjnik Freya musiała spędzić z twórcami
Poza wyjątkowymi sytuacjami Karły zazwyczaj nie szkodziły ani bogom, ani ludziom..
http://fantastyka.elixir.int.pl/articles.php?id=414
http://fantastyka.elixir.int.pl/articles.php?id=479
http://bulfinch.englishatheist.org/b/gue...pter24.htm
źródło

[Krystyna]

Krasnoludy, podobnie jak Alfy, stanowią zagmatwaną część tradycji, są tak rozpowszechnione i zintegrowane z naszą kulturą, że trudno ustalić, skąd pochodzą. 
Mogą stanowić odrębną rasę lub być częścią innej rasy. 
Prawie na pewno ewoluowały do swojej obecnej formy z nieznanego momentu w historii starożytnej.

Krasnoludy są poświadczone w Eddzie Poetyckiej i Eddzie Prozatorskiej, a także w wielu sagach, wierszach i wersetach skaldycznych. Pojawiają się w dziełach sztuki i folklorze i są bardzo szczegółowo wymienione z nazwy (ponad 100 z nich!) w Eddach. 
Nie zaliczają się do  Asów, Wanów czy Gigantów, ani też nie wydają się wżenić w żadne plemię Bogów.

W  Völuspá dowiadujemy się, że rasa Krasnoludów powstała w wyniku rozbicia ciała Ýmira, kiedy trzej bracia Odyn, Vili i Vé – zabili go i zamienili jego ciało w różne części ziemi i nieba. 
Robaki wylęgały się z gnijącego mięsa wielkiego  Ymira , powiększając się, aż stały się istotami znanymi jako Krasnoludy.

Chociaż zwykle opisuje się je jako pracowite, chciwe i podziemne Krasnoludy, Nordyckie Krasnoludy potrafią być wyjątkowo błyskotliwymi kowalami. 
Sześć skarbów Bogów zostało stworzonych przez Krasnoludy, oszukane przez Lokiego , aby stworzyły arcydzieła o legendarnym pięknie i przeznaczeniu. 
Należą do nich Draupnir, Mjölnir i Gullinbursti, stworzone przez braci Brokkr i Eitri. 
A także Skidbladnir, Gungnir i złote włosySif, wykonane przez słynnych Synów Ivaldiego. 
Cenny naszyjnik Freyi, Brísingamen, również mógł być wykonany przez Krasnoludy

Draupnir-pierścień Odyna, podarowany Baldrowi na jego stosie pogrzebowym. 
Co dziewiątą noc wytwarza osiem pierścieni o jednakowej wadze.

Gullinbursti-Złoty Dzik Freyra . 
Mógł biegać w powietrzu i wodzie równie łatwo jak na lądzie, a blask jego grzywy i włosia oświetlał nawet najciemniejszy mrok.

Gungnir-magiczna włócznia Odyna
Może uderzyć w każdy cel, niezależnie od umiejętności i siły posiadacza.

Mjölnir-Potężny młot Thora, zdolny do niwelowania gór. 
Zawsze wraca do ręki, która go rzuca.

Złote włosy Sif-złote włosy stworzone w celu zastąpienia obciętych włosów Sif. 
Przywiązuje się do jej głowy, rośnie jak prawdziwe włosy i płynie jak woda.

Skidbladnir-cudowny złoty statek Freyra, który do żeglowania nie potrzebował wiatru i który składał się tak, aby zmieścił się w kieszeni.

Inne wybitne Krasnoludzkie postacie to Fajalarr i Galarr, Krasnoludy, które mordują Kvasira i robią Miód Poezji z jego krwi. 
Nordri, Sudri, Austri i Vestri są opisywani jako czterej Krasnoludy, którzy podtrzymują narożniki niebios.

Jako strażnicy pomiędzy królestwami, Krasnoludy utrzymywały wpływ na granice, cenne elementy ziemi i śmierć. 
Podobnie jak inne stworzenia nieziemskiego pochodzenia, takie jak Trolle, były śmiertelnie uczulone na światło słoneczne. 
Krasnolud imieniem Alvíss podszedł do Thora i nalegał, aby poślubić jego córkę Trud. 
Thor rozpraszał go przez całą noc grą zagadek, aż nastał świt i niedoszły zalotnik zamienił się w kamień.

Nasza koncepcja Krasnoludów jako niskich nie ma potwierdzenia w tradycji, ale w wielu sagach nazywane są one małymi i brzydkimi. 
Jako pomniejsze istoty duchowe w panteonie Bogów, pisarze postchrześcijańscy mogli zredukować je do niskich, krnąbrnych małych istot. Trwało to przez całą epokę wiktoriańską i wygląda na to, że JRR Tolkien jest w dużej mierze odpowiedzialny za współczesną koncepcję Krasnoludów jako krzepkich kowali, nieustannie pijących i napychających sobie twarze. 
W starszym materiale karły wydają się być prawie wyłącznie samcami, rzadko wspomina się o samicach.

W Prozie Eddy Snorriego rasa Svartálfar (Czarne Elfy) wydaje się być tą samą istotą co Krasnoludy, ponieważ odnotował, że oboje żyli w królestwie Svartálfaheimr. 
Ze względu na sprzeczne historie i przedstawienia Krasnoludów oraz fakt, że często są one łączone z Alfami, łatwo jest zobaczyć, jak z biegiem czasu zostały wrzucone do Wróżek, Elfów i innych stworzeń Fay.

Myśli o Dvergarach
Istnieją dwie liczby mnogie słowa karzeł, przy czym karły są poprawne gramatycznie. JRR Tolkien był częściowo odpowiedzialny za spopularyzowanie w swoich pismach terminu krasnoludy . Pisał w 1937 r.: „Obawiam się, że to tylko fragment prywatnej złej gramatyki, dość szokującej dla filologa; ale będę musiał z tym pójść.

Profesor John Lindow zasugerował, że w  Völuspá alternatywne tłumaczenie zwrotki 10 skutkuje tym, że Ask i Embla zostały stworzone przez krasnoludy, a Óðin i jego bracia dali życie tym stworzeniom. 
Może to pomóc rzucić światło na zamieszanie pomiędzy Krasnoludami, Alfarami i Svartálfarami, prawdopodobnie dając podstawę do połączenia ras w jedną.

Snorri, choć oczywiście kochał tradycję nordycką, uwielbiał używać jasnej i ciemnej symboliki chrześcijańskiej, aby uwydatnić spisane przez siebie mitologie. 
Jeśli rzeczywiście podzielił przodków na Alfar i Svartálfar/Dvergar, to dla nas to trochę upraszcza sprawę. 
Jak wspomniano na stronie Alfar, cześć przodków była dla starożytnych Nordów bardzo ważna, a elficcy kowale, tacy jak Völundr , mają o wiele większy sens. 
Völundr jest jednym z niewielu imieniem Alfar i uważany jest za przodka narodu angielskiego, a także Boga kowalstwa i rzemiosła, który nauczył się swojego rzemiosła poprzez praktykę u dwóch rasnoludów.
https://ydalir.ca/norsegods/dvergar/

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Brokkr, jeden z Karłów, brat Sindriego.
Założył się z Lokim o głowę, że Sindri wykona trzy przedmioty, które w oczach reszty bogów znajdą większe uznanie niż genialne dzieła synów Iwaldiego.
Po przyjęciu zakładu pomagał bratu w pracy obsługując kowalskie miechy.
Zaniepokojony możliwością przegrania zakładu Loki pod postacią gza trzykroć próbował przeszkodzić mu w pracy, lecz dopiero za trzecim razem udało mu się uciąć Karła w powiekę i krwią zalał mu oczy co spowodowało krótką przerwę.
Stąd też ostatnie arcydzieło, piorunowy Młot Mjöllnir, miał pewną skazę.
Kiedy Bogowie obwieścili wyższość kunsztu Sindriego nad umiejętnościami konkurentów, Brokk zażadał dotrzymiania warunków układu.
Śmiertelnie zagrożony Loki próbował umknąć w swoich magicznych butach, lecz został schwytany przez Thora.
Oddany Brokkowi zwrócił uwagę, że zgodnie z literą umowy zwycięzca może wziąć głowę, lecz nie ma praw do gardła.
Karzeł postanowił mimo wszystko wykonać zemstę przez zaszycie Lokiemu przewrotnych ust.
W tym celu zamierzał przekłuć nożem wargi przechery, ale narzędzie okazało się nieprzydatne i dopiero misterne szydło Sindriego i rzemień zwany Wartari (Vartari - Rzemień; wyraźny odpowiednik magicznego sznura Gleipnira) zamknęły usta Lokiego, który natychmiast wyrwał szew wraz z ciałem.

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Andvari
O Skarbie Andwariego, zwanym  też Złotem Wólsungów lub Złotem Gjukungów, czyli o tym, jak klątwa zabiła wielu dzielnych mężów
http://www.bhpoland.org/strona/ksiazki/M_G_13.htm

Opowieści z Ery Uczt
Turniej darów, czyli o kunszcie Krasnoludów
http://www.bhpoland.org/strona/ksiazki/M_G_8.htm

[Krystyna]

Alviss
Andwari
Austri, 
Vestri, 
Norðri i Suðri
Billingr
Brokkr
Dainn
Durinn
Dúrnir
Dwalinn
Eitri
Fafnir
Fjalara i Galara
Gandalf
Hreiðmarr
LitrMótsognir
Ótr
Regin
Synowie Ivaldiego

[Krystyna]

   
https://berloga-workshop.com/upload/user...viss/2.jpg
Alviss 
Alvis, Alwis 
Alvíss, znany również jako "All-Wise,", występuje w Mitologii Nordyckiej jako Krasnolud.
Wszechwiedzący Karzeł, któremu przyrzeczono rękę Thrud, córki Thora w zamian za wykonanie wspaniałej zbroi. 
Thor, kiedy się o tym dowiedział, musiał się na to zgodzić - Bogowie złożyli przyrzeczenie - ale postawił warunek. 
Całą noc zadawał mu pytania o nazwy rzeczy w językach z wszystkich dziewięciu krain. 
Pretekstem było sprawdzenie wiedzy Karła, w rzeczywistości chciał przeciągnąć rozmowę do wschodu słońca. 
Gdy nadszedł świt, Karzeł zamienił się w kamień
https://en.wikipedia.org/wiki/Alv%C3%ADssm%C3%A1l
https://pl.wikipedia.org/wiki/Alv%C3%ADss
https://skjalden.com/alviss/

[Krystyna]

   
Andvari
Andvari w Mitologii Nordyckiej Karzeł, syn Oinna.
Pod postacią szczupaka zamieszkiwał wodospad Andwarafors i strzegł ukrytego złota.
Schwytany przez Lokiego został zmuszony do oddania skarbu, w tym pierścienia zwanego Andwaranaut (który stał się przyczyną śmierci Sigurda - Zygfryda), potrzebnego bogom do złożenia wykupu za zabicie Otra.
Przekazując skarb Andvari rzucił na niego klątwę.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Andwari

W Mitologii Nordyckiej bogaty, skąpy Krasnolud, który mieszkał w wodospadzie, przebierając się za łososia, aby strzec tam swoich skarbów.
Jedną z jego rzeczy był magiczny złoty pierścień, Andvaranaut, który miał moc przyciągania do siebie większej ilości złota.
Pierścień został mu skradziony przez Boga Lokiego w celu zapłacenia okupu.

Bogowie Odyn, Hoenir i Loki przybyli do krainy, w której żył Hreidmar, król Krasnoludów.
Tam Loki zobaczył wydrę wygrzewającą się w słońcu.
Zabił ją, sądząc, że będzie dobrym posiłkiem, nie zdając sobie sprawy, że wydra jest synem króla Krasnoludów.
Kiedy dotarli do domu Hreidmara, Loki rzucił martwą wydrę na podłogę.
Widząc zamordowanego syna, Hreidmar wpadł we wściekłość.
Szybko związał bogów.
Ceną, której zażądał za ich wolność, było tyle złota, aby wypełnić skórę wydry, pokrywając ją zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.
Ponieważ skóra mogła w magiczny sposób rozciągnąć się do dowolnego rozmiaru, aby zapłacić okup, potrzebny byłby ogromny skarb.
Loki został wysłany, aby znaleźć i sprowadzić taki skarb.

Wiedząc o Andvari i jego złocie, Loki udał się do swojego wodospadu, złapał łososia w swoją sieć i odmówił uwolnienia go, chyba że odda Lokiemu swój skarb złota i Hełm Grozy.
Początkowo Loki zgodził się, że Andvari może zatrzymać swój Magiczny Pierścień, ale potem zrezygnował i odebrał Pierścień.
Zgorzkniały z powodu tego oszustwa Andvari przeklął pierścień, aby zniszczył każdego, kto go posiadał.
Po tym, jak Loki dał Hreidmarowi złoto wraz z pierścieniem, Król Krasnoludów uwolnił Bogów, napawając się skarbem.
Ale wkrótce potem syn króla Fafnir zabił go i zabrał skarb dla siebie.
Od tego czasu Pierścień nadal niszczył swoich właścicieli poprzez chciwość.
W mitologii germańskiej krasnolud Andvari miał na imię Alberich, a wersja tej historii stała się podstawą cyklu operowego Ryszarda Wagnera „Pierścień Nibelungów”.
https://kids.britannica.com/students/art...ari/309845
https://odinstreasures.com/blogs/norse-t...varis-ring
https://www.northernpaganism.org/shrines...dvari.html
https://berloga-workshop.com/blog/152-andvari.html

O Skarbie Andwariego, zwanym  też Złotem Wólsungów lub Złotem Gjukungów, czyli o tym, jak klątwa zabiła wielu dzielnych mężów
http://www.bhpoland.org/strona/ksiazki/M_G_13.htm

Opowieści z Ery Uczt
Turniej darów, czyli o kunszcie Krasnoludów
http://www.bhpoland.org/strona/ksiazki/M_G_8.htm

[Krystyna]

   
Austri, Nordri, Sudri and Vestri
W Mitologii Nordyckiej Nordri, Sudri, Austri i Vestri („Północny, Południowy, Wschodni i Zachodni”) to cztery Krasnoludy z książki Prose Edda Gylfaginning, z których każdy wspiera jeden z czterech głównych punktów. 
Razem podtrzymują niebiańską kopułę utworzoną z czaszki Jötunna Ymira. 
Prawdopodobnie reprezentują cztery wiatry, odpowiadające czterem Jeleniom kosmicznego Drzewa Yggdrasill.
https://berloga-workshop.com/blog/166-no...estri.html

[Krystyna]

Billing
W Mitologii Nordyckiej Billing ( staronordycki : [ ˈbilːeŋɡz̠] ; lub Billing ) jest ojcem dziewczyny (której imienia nie podano) pożądanej przez Odyna 
Według zwrotek 96-102 wiersza Hávamál z Eddy poetyckiej , dziewica powiedziała Odynowi, aby spotkał się z nią po zapadnięciu zmroku, kiedy będzie najbezpieczniej, a ona odda mu się, ale kiedy Odyn wrócił, zastał drogę zablokowaną przez wojowników z mieczami i płonącymi pochodniami. 
Kiedy wrócił o świcie, odkrył, że dziewczyny nie ma, a zamiast niej zostawiła przywiązaną do łóżka suczkę. 
W ten sposób udaremniono Odynowi jego próby opętania dziewczyny. 
Epizod ten jest opowiadany w pierwszej osobie przez samego Odyna i używany przez niego jako przykład rzekomej zmienności i oszustwa kobiet, ubolewając nad szaleństwem tęsknoty za tym, co nieosiągalne.

Billing był prawdopodobnie Olbrzymem lub Karłem, a John Lindow w mitologii nordyckiej (2001) przedstawia argumenty za obiema możliwościami. 
Na przykład Billing jest wymieniony jako imię Krasnoluda w rękopisie Völuspá z Hauksbók i znajduje się w kenningu poetyckim: „kielich syna Billinga”. 
Ponieważ zarówno Krasnoludy, jak i Giganci posiadali Miód Poezji, zanim Odyn go zdobył, to kenning ma zastosowanie niezależnie od tego, czy Billing jest Krasnoludem, czy Olbrzymem. 
Z drugiej strony, jeśli Billing jest Krasnoludem, to jego córka byłaby jedną z nielicznych Krasnoludek w mitologii, podczas gdy relacje Odyna z Olbrzymkami są dobrze potwierdzone w całych Eddach .
https://en.wikipedia.org/wiki/Billingr
https://berloga-workshop.com/blog/153-billingr.html

[Krystyna]

   
Brokk
 W mitologii nordyckiej Brokkr (w języku angielskim Brokk) jest Krasnoludem i bratem Eitri (znanego również jako Sindri).
Według Skáldskaparmála Loki miał włosy Sif, statek Freyra Skidbladnir i włócznię Odyna Gungnir wykonaną przez Synów Ivaldiego.
Loki przechwalał się wszystkim, co potrafili stworzyć Synowie Ivaldiego . 
Przechwalał się też, że inne Krasnoludy nie potrafią stworzyć niczego pięknego i użytecznego.
Brokk, który był wówczas w Asgardzie , oświadczył, że jego brat Eitri może uczynić wszystko znacznie piękniejszym i użytecznym niż Synowie Ivaldiego . 
Brokk założył się z Lokim, że jego brat Eitri potrafi robić rzeczy z lepszym kunsztem niż Skíðblaðnir czy Gungnir .

Podczas gdy Eitri używał magii w kuźni, która była niezwykle gorąca, Brokk pracował nad miechem, aby ogień nie ostygł ani nie stał się zbyt gorący dla magii. 
Podczas robienia Dzika Gullinbursti podszedł bąk, często uważany za samego Lokiego, i ugryzł Brokkra w rękę. 
Brokk jednak nie przejął się tym i dalej dmuchał w ogień. 
Podczas robienia złotego pierścienia na ramię Draupnira bąk znów przyszedł i ugryzł Brokkra, tym razem w szyję, ale Brokkr dmuchał dalej. Na koniec, robiąc Młot Mjölnir, bąk ugryzł Brokkra tym razem w oko. 
To chwilowo spowodowało, że Brokkr przestał dmuchać. 
Ta krótka przerwa w dmuchaniu w ogień spowodowała, że rękojeść Mjölnira stała się krótsza niż powinna. 
Z tego powodu Thor musiał nosić żelazne rękawice Járngreipr, aby sobie z tym poradzić.

Eitriemu udało się wyprodukować Złoty Pierścień Draupnir, Dzika o złotej sierści Gullinbursti i Młot Mjölnir
Obiekty te zostały uznane przez Bogów za lepsze i Brokk wygrał zakład. J
ednakże Loki nie pozwolił mu ugryźć sobie głowy, gdyż spowodowałoby to uszkodzenie szyi, co nie zostało uwzględnione w zakładzie . Zamiast tego Brokk zaszył Lokiemu usta, aby ten nie przechwalał się, dopóki nić nie wyjdzie.
https://en.wikipedia.org/wiki/Brokkr
https://berloga-workshop.com/blog/154-brokkr.html

[Krystyna]

Dáinn lub Dain to postać z mitologii nordyckiej . 
Przeważnie opowieści odnoszą się do niego jako Krasnoluda , a w innych do Króla Elfów
Dodatkowo w niektórych opowieściach karłowaty bóg nazywany jest Dvalinnem.

Godna uwagi wzmianka o Dáinnie znajduje się na mieczu króla Högniego, Dáinsleif, co oznacza „dziedzictwo Dáinna”. 
Ten miecz jest przeklęty, aby zawsze zabić człowieka, gdy zostanie dobyty, co dodaje jego posiadaczowi element tragedii.
W Hyndluljóð jest wzmianka, że Dáinn wraz z innym Krasnoludem o imieniu Nabbi stworzyli Dzika Freyji, Hildisvíni.
Tożsamość Dáinna jako Krasnoluda lub Elfa jest kwestią pewnej niespójności w Mitologii Nordyckiej. 
W karłowatej þuli z Völuspá i w zwrotce Sigvatra Þórðarsona, Dáinn nazywany jest Krasnoludem. 
Jednakże w Hávamál (153) jest on opisany jako Elf, który wyrzeźbił Runy. Ta różnorodność przedstawień podkreśla płynność i złożoność Mitologii Nordyckiej.
W astrologii nordyckiej istnieją konstelacje nazwane na cześć Dáinna i Dvalina, odzwierciedlające ich odpowiednie powiązania. 
Konstelacja Dáinna przypomina Jelenia i jest uważana za imię Elfów, podczas gdy konstelacja Dvalina jest kojarzona z Krasnoludami. 
Te niebiańskie odniesienia jeszcze bardziej podkreślają dwoistą naturę postaci Dáinna w Mitologii Nordyckiej.
https://en.wikipedia.org/wiki/Brokkr
https://berloga-workshop.com/blog/155-dainn.html
https://en.wikipedia.org/wiki/D%C3%A1inn_(Norse_dwarf)

[Krystyna]

   
Najważniejszy mit związany z tą postacią opisano w artykule redakcyjnym H Sagi Hervöra . W nim Svafrlami , król Garðaríki , zmusił Durina (wskazanego Dulina ) wraz z Dvalinem , aby wykuli mu niezwyciężony miecz Tyrfing . Odzyskawszy wolność, krasnoludy przeklęły miecz.
autorstwa Lorenza Frølicha, 1906
Durinn
W mitologii nordyckiej Durinn (pisany również jako Durin) jest Krasnoludem wspomnianym w 10. strofie poematu Völuspá z Eddy poetyckiej i powtórzonym w Gylfaginning z Prose Edda. 
Uważany jest za drugiego stworzonego Krasnoluda, po pierwszym i najwybitniejszym Krasnoludzie, Mótsognirze.

Saga Hervarar również potwierdza istnienie Durinna, gdzie przypisuje się mu wykucie legendarnego magicznego miecza Tyrfing. 
W tym przedsięwzięciu współpracował z innym Krasnoludem o imieniu Dvalin. 
Warto zauważyć, że w niektórych wariantach tekstów sagi Durinn nazywany jest Dulinnem.

We współczesnej literaturze, zwłaszcza w legendarium stworzonym przez JRR Tolkiena, imię Durin jest używane w odniesieniu do kilku królów Krasnoludów, w tym Durin  the Deathless , który był najstarszym z Siedmiu Ojców Krasnoludów. 
Tolkien czerpał inspirację z mitologii nordyckiej i włączył wiele elementów, w tym imiona, do swojego własnego fikcyjnego świata.
https://berloga-workshop.com/blog/156-durinn.html
https://lotr.fandom.com/pl/wiki/Durin_I_...Bmiertelny
https://tolkiengateway.net/wiki/Durin_I
https://it.wikipedia.org/wiki/Durinn

[Krystyna]

Dúrnir 
Staronordycki : [ˈduːrnez̠] ) był krasnoludem, który pojawia się w trzech staronordyckich wierszach skaldycznych , co sugeruje, że był kiedyś dobrze znanym Krasnoludem w Mitologii nordyckiej
[url=https://en.wikipedia.org/wiki/Snorri_Sturluson][/url]Snorri włącza także Dúrnira na listę Gigantów w części Skáldskaparmál swojej Prose Edda (tłumaczenie Faulkesa, s. 157).
Możliwe, że imię Durnir jest poprawką do Durinna, wspomnianego jako Ojciec Krasnoludów w Dvergatal
Obydwa imiona oznaczają drzwi lub strażnika drzwi. 
Imiona Durinn i Durnir nie pojawiają się w tych samych tekstach. 
Norweskie tłumaczenie Ynglinga Saga z 1900 roku używa nazwy Durinn zamiast Durnir.
https://en.wikipedia.org/wiki/D%C3%BArnir
https://berloga-workshop.com/blog/157-durnir.html

[Krystyna]

Dvalinn
W mitologii n
ordyckiej Dvalinn ( staronordycki : [ ˈdwɑlenː] ) to Krasnolud (Hjort), który pojawia się w kilku staronordyckich opowieściach i kenningach . Nazwę można przetłumaczyć jako „uśpiony” lub „drzemiący” (podobnie jak duńskie i norweskie „dvale” oraz szwedzkie „dvala”, oznaczające „sen”, „stan nieprzytomności” lub „hibernację”). 
Dvalinn jest wymieniony jako jeden z czterech Jeleni Yggdrasilla zarówno w Grímnismál z Eddy Poetyckiej, jak i Gylfaginning z Eddy Prozatorskiej
https://en.wikipedia.org/wiki/Dvalinn

W Eddzie poetyckiej Dvalin jest wspomniany jako Krasnolud na liście Krasnoludów, a później jako przywódca, który prowadzi grupę Krasnoludów z gór w poszukiwaniu nowego miejsca zamieszkania:
„Opuścili skały i przez podmokłe ziemie
szukali domu na polach piasku”. (Tłumaczenie)

W Hávamál mówi się, że Dvalin przedstawił Krasnoludom sztukę pisania Run, podobnie jak Dáinn zrobił to dla Elfów, a Odyn dla Bogów.
W Alvíssmál słońce jest metaforycznie określane jako „zwodziciel Dvalina”, nawiązując do zdolności słońca do zamieniania Krasnoludów w kamień. 
W poezji skaldów „napój Dvalina” jest używany jako kenning dla samej poezji, co odzwierciedla pogląd, że Miód Poetycki został pierwotnie stworzony przez Krasnoludy.
W Fáfnismál, podczas rozmowy pomiędzy Sigurdem i Fafnirem na temat pomniejszych Norn (innych niż trzy wielkie Norny, które rządzą losami wszystkich istot), ci, którzy nadzorują życie i losy Krasnoludów, nazywani są „córkami Dvalina”. 
Odniesienia te ilustrują znaczenie Dvalina w mitologii nordyckiej i jego związek z Krasnoludami, Runami i inspiracją poetycką.

Sagi
W sadze Hervarara Dvalin jest jednym z pary Krasnoludów (w tym Durina), którzy wykuli magiczny Miecz Tyrfing.
Sörla þáttr
W Sörla þáttr, islandzkim opowiadaniu napisanym przez dwóch chrześcijańskich księży w XV wieku, Dvalin to imię jednego z czterech Krasnoludów (w tym Alfrigga, Berlinga i Grera), którzy stworzyli naszyjnik, który później nabyła kobieta o imieniu Freya, która jest konkubiną króla Odyna, po tym jak zgodziła się spędzić noc z każdym z nich.
https://berloga-workshop.com/blog/158-dvalinn.html

[Krystyna]

   
Eitri (Sindri)
W Mitologii Nordyckiej jeden z Krasnoludów, brat Brokk
Współtwórca pierścienia Odyna-Draupnira oraz piorunowego Młota Thora-Mjölnira.
https://en.wikipedia.org/wiki/Eitri
https://berloga-workshop.com/blog/159-eitri.html

[Krystyna]

Fafnir
W mitologii nordyckiej Fáfnir, znany również jako Frænir, był Krasnoludem i synem Króla Krasnoludów Hreidmara. 
Miał kilkoro rodzeństwa, w tym Regina, Ótr, Lyngheiðr i Lofnheiðr. 
Historia Fáfnira jest ściśle powiązana z jego przemianą w Smoka i ostateczną śmiercią z rąk Sigurda.

Pierwotnie Fáfnir był opisywany jako Krasnolud o wielkiej sile fizycznej i nieustraszonym duchu. 
Strzegł skarbu swego ojca, na który składały się cenne klejnoty i złoto. 
Spośród trzech braci Fáfnir był najsilniejszy i najbardziej agresywny.

Ogólna narracja
Opowieść Fáfnira jest potwierdzona w wielu średniowiecznych relacjach, które odnoszą się do wspólnej historii o następującej ogólnej strukturze:
*Fáfnir zabija swojego ojca Hreiðmarra i zabiera jego skarb skarbów, który często był ofiarowywany jako złocenie przez bogów Odyna , Lokiego i Hœnira za niezamierzone zabicie przez nich syna Hreiðmarra, Ótra .
*Fáfnir zabija swojego ojca i ucieka ze skarbem i zamieszkuje na pustyni, często w miejscu zwanym Gnitaheath, gdzie staje się robakiem lub smokiem ( staronordycki : ormr lub dreki ).
*Brat Fáfnira, Regin, wykuwa miecz dla Sigurð i przekonuje go, by zabił Fáfnira, ukrywając się w jamie i uderzając go od dołu, gdy robak przechodzi obok, co robi Sigurð .
*Regin prosi go, aby ugotował serce robaka, aby mógł go zjeść. 
Robiąc to, Sigurð sprawdza, czy jest ugotowany, dotykając go, po czym parzy sobie palec i ssie go, aby ostygnąć.
*Krew płynąca z serca daje mu zdolność rozumienia ptaków, które podsłuchuje, jak mówią o tym, jak Regin go zdradzi. 
Obawiając się tego, Sigurð zabija Regina i zabiera skarb, ładując go na swojego konia Grani .

Opowieść o klątwie i przemianie Fáfnira jest następująca: 
Regin opowiedział Sigurdowi, jak Odyn, Loki i Hœnir spotkali Ótra, który za dnia pojawił się jako Wydra. 
Loki zabił Wydrę kamieniem, a trzej Bogowie obdarli zwierzę ze skóry. 
Tego wieczoru przybyli do domu Hreidmara i pokazali skórę Wydry. 
Hreidmar i jego dwaj pozostali synowie schwytali Bogów, trzymając ich w niewoli. 
Loki miał za zadanie zebrać okup, co polegało na wypchaniu skóry Wydry złotem i pokryciu jej czerwonym złotem. 
Loki zebrał przeklęte złoto Andvariego wraz z pierścieniem Andvaranaut, o których wiadomo, że oba sprowadzały śmierć ich posiadaczy.

Fáfnir, kierowany chciwością i pragnieniem zdobycia całego skarbu, zamordował Hreidmara, aby przejąć go dla siebie. 
Jednak w miarę gromadzenia bogactwa stawał się coraz bardziej zły i popadał w paranoję. 
Aby chronić swoje bogactwa, Fáfnir przemienił się w węża lub smoka, strzegąc skarbu i wdychając truciznę w otaczającą go krainę. 
Ta trucizna stworzyła przerażającą aurę, która odstraszała każdego od zbliżenia się do jego skarbu, wywołując przerażenie wśród mieszkańców regionu.

Przemiana Fáfnira w Smoka i późniejsze działania stanowiły znaczący punkt zwrotny w jego historii, prowadzący do ostatecznego spotkania z bohaterem Sigurdem, który odegrał kluczową rolę w jego losach.
więcej tutaj...
https://en.wikipedia.org/wiki/F%C3%A1fnir
https://berloga-workshop.com/blog/160-fafnir.html

[Krystyna]

   
Olbrzymi Suttung i Krasnoludki – Louis Huard. 
Suttungr umieścił krasnoludy na skale, która miała wkrótce zostać zanurzona, po czym targowali się o życie, ofiarowując mu Miód Poezji .
Fjalar and Galar
W mitologii nordyckiej Fjalar i jego brat Galar byli niegodziwymi Krasnoludami, którzy zabili Kvasira i zamienili jego krew w Miód Poetycki, który inspirował poetów. 

Występują w Skáldskaparmál .
Mit 
Fjalar i Galar zamordowali Jötunna imieniem Gilling wraz z jego żoną. 
Ich syn, Suttungr , szukał swoich rodziców i groził Krasnoludzkim braciom, którzy zaoferowali mu Magiczny Miód Pitny w zamian za oszczędzenie im życia. 
Suttungr zabrał go i ukrył pośrodku góry, a jego córka Gunnlöð stała na straży.
Odyn ostatecznie zdecydował się zdobyć Miód Pitny. 
Przez całe lato pracował u Baugiego , brata Suttungra, po czym poprosił o mały łyk Miodu. 
Baugi wwiercił się w górę, po czym Odyn zmienił się w węża i wśliznął się do środka. 
Wewnątrz Gunnlöð strzegła miodu, ale uwiódł ją i namówił, aby dała mu trzy łyki; Odyn wypił cały miód, przemienił się w Orła i uciekł.
Źródła 
Snorri Sturluson , Edda , przetłumaczone i zredagowane przez Anthony'ego Faulkesa, Londyn: Everyman, 1995, ISBN  0-460-87616-3 .
https://en.wikipedia.org/wiki/Fjalar_and_Galar#Myth
https://berloga-workshop.com/blog/161-fj...galar.html

[Krystyna]

Gandalf
Gandalf (Gandálfr) to Dvergr-Krasnolud Nordycki w Mitologii Nordyckiej, pojawiający się w tak zwanej „Tally of the Dwarves” w wierszu Völuspá z Eddy Poetyckiej, a także w Eddzie Prozatorskiej.
 Znaczenie jego imienia można interpretować jako „magiczny elf”. 
Dzieli swoje imię z postacią czarodzieja z dzieł JRR Tolkiena.
Nazwa wywodzi się od staronordyckich słów gandr i álfr (elf), co oznacza ducha opiekuńczego, który dzierży magiczną różdżkę.
Imię to było również używane w odniesieniu do Króla Nordyckiego w Heimskringla.
W swoich fikcyjnych pismach JRR Tolkien ostatecznie nazwał swojego czarodzieja Gandalf na cześć Dvergr, ale początkowo używał tego imienia na określenie głowy drużyny krasnoludów (ostatecznie nazwanej Thorin Oakenshield)
https://berloga-workshop.com/blog/162-gandalf.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Gandalf_(mythology)
https://vikingr.org/other-beings/dwarves

[Krystyna]

Hreidmar
W mitologii nordyckiej Hreiðmarr (anglicyzowany jako Hreidmar) jest czarownikiem. 
Hreidmar
Hreidmar to potężny czarodziej i ojciec Krasnoludów Fafnir, Otter, and Regin, który szuka zemsty na bogach za śmierć Otter
Występuje w sadze Völsunga oraz w Prose Edda Snorriego Sturlusona.
Hreidmar był ojcem Regina, Fafnira, Ótr, Lyngheiðra i Lofnheiðra.
Był właścicielem domu z błyszczącego złota i błyszczących klejnotów, zbudowanego przez Regina i strzeżonego przez Fafnira.
Po tym, jak Otter został przypadkowo zabity przez Lokiego, Loki odwdzięczył się Hreidmar złotem Andvariego i pierścieniem Andvaranaut, magicznym pierścieniem, który mógł stworzyć złoto.
Jednakże Andvari przeklął pierścień, aby przyniósł nieszczęście i zniszczenie każdemu, kto go posiadał.
Hreiðmar zignorował ostrzeżenia Lokiego dotyczące klątwy i zatrzymał pierścień, ale Fafnir i Regin później go za to zabili.
Fafnir zdecydował, że chce dla siebie Andvaranauta, więc zamienił się w smoka i wypędził Regina.
Fafnir strzegł skarbu, dopóki Sigurd za namową Regina nie przybył i nie zadał smokowi śmiertelnego ciosu.
Regin został następnie również zabity przez Sigurda podczas próby zamordowania go dla pierścienia, pozostawiając w ten sposób śmierć całej rodziny Hreidmara.
https://berloga-workshop.com/blog/163-hreidmar.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Hrei%C3%B0marr

[Krystyna]

   
Thor kopie Litra na płonący statek Baldra, ilustracja: Emil Doepler (ok. 1905)
Litr

W mitologii nordyckiej Litr (często zangielizowany jako Lit, nadawany islandzkim litur), co oznacza „kolor”, to imię noszone przez Krasnoluda i Olbrzyma.

W Gylfaginning Snorriego Sturlusona  Litr zostaje wrzucony na stos pogrzebowy Baldra przez Thora:

Następnie Thor stanął obok i poświęcił stos Mjöllnirem; a przed jego stopami biegł pewien krasnolud, imieniem Litr; 

Thor kopnął go stopą i wrzucił w ogień, aż spłonął.

—Gylfaginning, tłumaczenie Brodeura

Litr jest również wymieniony jako Karzeł w Völuspá  (12) .

Krasnolud o imieniu Litr pojawia się także w Áns saga bogsveigis, gdzie główny bohater Án zmusza go do zbudowania mu łuku.

https://en.wikipedia.org/wiki/Litr

https://berloga-workshop.com/blog/164-litr.html

[Krystyna]

Mótsognir
Mótsognir (staronordycki: Mótsognir) jest opisany w Eddzie poetyckiej jako jeden z pierwszych Krasnoludów i najpotężniejszy z nich wszystkich. 
Jego imię jest interpretowane jako „wściekły połykacz”.

W mitologii nordyckiej władcą krasnoludów jest Mótsognir (staronordycki „ten, który pije moc”), spotykany również jako Móðsognir (wariant rękopisu Hauksbók), „ten, który pije odwagę”. 
W Völuspà 10 jest identyfikowany jako mæztr um orðinn dverga allra, „władca wszystkich Krasnoludów”. 
Według Snorriego Sturlusona w Gylfaginning 14, który stara się wyjaśnić ten werset, „Karły najpierw przybrały kształt i nabyły życie w ciele Ymira, a następnie stały się robakami, ale decyzją bogów stały się świadome dzięki inteligencji i przybrały kształt ludzi, chociaż żyją w ziemi i skałach. 
Modsognir był Krasnoludem, a drugim był Durinn.
https://berloga-workshop.com/blog/165-motsognir.html
https://en.wikipedia.org/wiki/M%C3%B3tsognir

[Krystyna]

Ottar, Otr
W mitologii nordyckiej Ótr, naprzemiennie: Ott, Oter, Otr, Ottar, Ottarr, Otter jest Karłem 
Jest synem króla Hreidmara i bratem Fafnira i Regina .

Według Prozy Eddy Ótr potrafił przybierać dowolną postać i zwykł spędzać dni pod postacią Wydry, łapczywie zjadającej ryby. 
W tej formie został zabity przez Lokiego, który chciał jego skóry. 
Początkowo Hreidmar domagał się życie za życie, ale argumentując, że morderstwo było wypadkiem, gdy nikt nie wiedział, że Ótr jest Krasnoludem, zdecydował się na otrzymanie dużego zadość uczynienia za śmierć Ótra, a mianowicie wypełnienie jego skóry żółtym kolorem złotem, a następnie pokryć je w całości czerwonym złotem. 
Kiedy skóra była już zakryta, jeden wąs nadal wystawał, co zmusiło Lokiego do oddania pierścienia Andvarinautowi, aby go ukryć. 
Pierścień został skradziony i przeklęty przez krasnoluda Andvariego. 
Sugeruje się, że ta historia miała na celu ukazanie korzyści płynących nie tylko z przestrzegania litery prawa (odpłata za nieumyślne spowodowanie śmierci), ale także trzymania się ducha prawa (żądanie wygórowanego okupu). 
Chciwość tego przeklętego skarbu ostatecznie spowodowała śmierć Hreidmara i jego dwóch ocalałych synów: Hreidmar został zabity przez Fafnira, który przemienił się w Smoka, a pozostali dwaj zostali zabici mieczem Sigurda Grama.
https://berloga-workshop.com/blog/167-otr.html
https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%93tr