Papryka-Capsicum
#1

   
Capsicum-Papryka, Pieprzowiec
Rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. 
Obejmuje 37 gatunków. 
Rośliny te pochodzą z Ameryki Środkowej i Południowej z terenów między północnym Meksykiem i północną Argentyną. 
Współcześnie są szeroko rozprzestrzenione w uprawie na całym świecie, a jako zdziczałe spotykane są w strefie międzyzwrotnikowej i w ciepłym klimacie umiarkowanym

Owoce kilku gatunków wykorzystywane są jako przyprawy. 
Mają one w drugiej dekadzie XXI wieku 25% udziału w rynku przypraw (na drugim miejscu jest Pieprz Czarny z udziałem 17%). 
Wyróżniają się one wysoką zawartością witaminy C i Kapsaicyny odpowiadającej za uczucie pieczenia. 
Poza wykorzystaniem kulinarnym stosowane są jako rośliny lecznicze i ozdobne. 
Uprawiane są od co najmniej 6000 lat, wyhodowano wiele odmian, reprezentujących w ogromnej większości cztery gatunki: 
Capsicum Annuum
Capsicum Baccatum
Capsicum Chinense
Capsicum Frutescens
Capsicum Pubescens

Uważa się, że Peru jest krajem o największej różnorodności upraw Capsicum, ponieważ odmiany wszystkich pięciu gatunków udomowionych są powszechnie sprzedawane na rynkach, w przeciwieństwie do innych krajów. 
Za kraj, w którym spożywa się największą różnorodność dzikiej papryki Capsicum, uważa się Boliwię
Konsumenci w Boliwii wyróżniają dwie podstawowe formy: 
Ulupicas, gatunek o małych okrągłych owocach, w tym Capsicum Eximium, Capsicum Cardenasii, Capsicum Eshbaughii i Capsikum Caballero  i Arivivis, z małymi, wydłużonymi owocami, w tym Capsicum Baccatum var. odmian Baccatum i Capsicum Chacoense 

Kuchnia
Owoce Papryki można jeść na surowo lub gotowane. 
Do gotowania używa się zazwyczaj odmian gatunków Capsicum Annuum i Capsicum Frutescens, chociaż używa się również kilku innych. 
Nadają się do farszu z nadzieniem np. serowym, mięsnym czy ryżowym.

Są również często używane, zarówno posiekane, jak i surowe, w sałatkach lub gotowane w frytkach lub innych mieszanych potrawach. 
Można je pokroić w paski i usmażyć, upiec w całości lub w kawałkach, pokroić i dodać do salsy lub innych sosów, których często stanowią główny składnik.

Można je konserwować w formie dżemu lub poprzez suszenie, marynowanie lub zamrażanie. 
Suszoną paprykę można odtworzyć w całości lub przetworzyć na płatki lub proszki. 
Marynowaną  paprykę często dodaje się do kanapek lub sałatek. 
Mrożona papryka jest używana do gulaszy, zup i sals. 
Można sporządzać ekstrakty i dodawać je do ostrych sosów.

Hiszpańscy konkwistadorzy szybko dowiedzieli się o ich kulinarnych właściwościach i sprowadzili je do Europy wraz z Kakao, Ziemniakami, Batatami, Tytoniem, Kukurydzą, Fasolą i Indykami. 
Przywieźli go także do kolonii hiszpańskich na Filipinach, skąd rozprzestrzenił się do Azji. 
Portugalczycy przywieźli je do swoich posiadłości afrykańskich i azjatyckich, takich jak Indie. 
Doceniano wszystkie odmiany, ale szczególnie ceniono te gorące, ponieważ ożywiały monotonną dietę w okresach ograniczeń dietetycznych, np. podczas praktyk religijnych.

Kuchnia hiszpańska wkrótce skorzystała na odkryciu Chili w Nowym Świecie i bardzo trudno byłoby pominąć hiszpańską kuchnię od Chili. 
Mielone Chili, czyli Papryka, Ostra lub Inna, jest kluczowym składnikiem chorizo, które nazywa się wówczas picante (jeśli dodaje się ostre Chile) lub dulce (jeśli jest inaczej). 
Papryka jest również ważnym składnikiem dań z ryżu i odgrywa zdecydowaną rolę w galicyjskim stylu kalmarów ( polbo á feira ). 
Posiekane Chili dodaje się do dań rybnych lub jagnięcych, takich jak ajoarriero czy chilindrón . 
Pisto to wegetariański gulasz, którego głównymi składnikami są Chilli i Cukinia. 
Można je również dodać, drobno posiekane, do gazpacho jako dekorację. 
W niektórych regionach boczek jest solony i posypany Papryką w celu konserwacji. 
Ser można także natrzeć Papryką dla nadania mu smaku i koloru. 
Do arroz a banda używa się suszonych okrągłych Chili zwanych Noras .

Po wprowadzeniu przez Portugalczyków Papryczka Chili zyskała szerokie zastosowanie w Azji Południowej, Południowo-Wschodniej i Wschodniej, zwłaszcza w Indiach, Tajlandii, Wietnamie, Chinach i Korei. 
W tych krajach opracowano kilka nowych odmian , a ich użycie w połączeniu z istniejącymi „ostrymi” przyprawami kulinarnymi, takimi jak Pieprz Czarny i Pieprz Syczuański (lub jako substytut) szybko się rozprzestrzeniło, dając początek nowoczesnym formom wielu podstawowych dań, takich jak jako Channa masala, Tom yum, Laziji i Kimchi
To z kolei miało wpływ na kuchnię anglo-indyjską i amerykańską, chińską, w szczególności wraz z rozwojem brytyjskich i amerykańskich form Curry w proszku (opartych na indyjskich preparatach przyprawowych, takich jak Garam Masala ) oraz potraw takich jak General Tso's Chicken i Chicken Tikka Masala .

Według Richarda Pankhursta Capsicum Frutescens (znana jako barbaré ) była tak ważna dla narodowej kuchni Etiopii, co najmniej już w XIX wieku, „że była szeroko uprawiana w cieplejszych obszarach, wszędzie tam, gdzie nadawała się do tego gleba” 
Chociaż uprawiano go w każdej prowincji, barbaré było szczególnie rozpowszechnione w Yejju, „które zaopatrywało większość Showa, a także innych sąsiednich prowincji”. 
Wspomina dolinę górnej rzeki Golima jako prawie w całości poświęconą uprawie tej rośliny, gdzie zbierano ją przez cały rok.

W 2005 roku ankieta, w której wzięło udział 2000 osób, wykazała, że papryka jest czwartym ulubionym warzywem kulinarnym w Wielkiej Brytanii 
Na Węgrzech głównym składnikiem lecsó jest Słodka Żółta Papryka – obok Pomidorów .
W Bułgarii, południowej Serbii i Macedonii Północnej Papryka jest również bardzo popularna. 
Można je jeść w sałatkach, np. Szopska Salata ; smażone, a następnie polewane dipem z koncentratu Pomidorowego, Cebuli, Czosnku i Pietruszki; lub nadziewane różnymi produktami, np. mięsem mielonym i ryżem, fasolą, czy twarogiem i jajkami. 
Papryka jest również głównym składnikiem tradycyjnego dipu z Pomidorów i Papryki lyutenicy i ajwaru . 
Stanowią bazę różnego rodzaju dań z marynowanych warzyw, turshiya .

Papryka jest również szeroko stosowana w kuchni włoskiej, a jej ostre gatunki są używane w całej południowej części Włoch jako popularna przyprawa (czasami podawana z oliwą z Oliwek ). 
Papryki są używane w wielu potrawach; można je samodzielnie przyrządzać na różne sposoby (pieczone, smażone, smażone w głębokim tłuszczu) i stanowią podstawowy składnik niektórych specjałów delikatesowych , np. nduja .

Papryki są również szeroko stosowane w kuchni Sri Lanki jako dodatki.
Majowie i Aztekowie z Mezoameryki używali owoców Papryki w napojach kakaowych jako środka aromatyzującego.

W Nowym Meksyku istnieje grupa odmian Capsicum Annuum zwana New Mexico Chile, która jest ostoją stanowej kuchni Nowego Meksyku .
https://en.wikipedia.org/wiki/New_Mexico_chile
https://en.wikipedia.org/wiki/Capsicum
Gatunki ...tutaj...
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#2

   
   
   
   
Ognistym szlakiem Papryki
Jeśli kiedykolwiek przejedziecie się w sierpniu na Bałkany, to pierwsze co może was uderzyć po drodze, to piętrzące się góry papryk na drewnianych ławach, w samochodowych budach lub po prostu na chodniku. 
Czerwone, żółte, zielone – sprzedawane naprawdę za grosze - roznoszą zapach zaczynającej się jesieni.

Ognista węgierka
Papryka najczęściej kojarzy nam się z kuchnią węgierską. 
I faktycznie! 
Wiele potraw z tego regionu bazuje właśnie na Papryce, szczególnie na jej ostrzejszej odmianie. 
Podobno do kuchni węgierskiej trafiła w ten sposób:
Po zdobyciu zamku w Budzie, zajmowanego przez Turków, uwolniono między innymi harem paszy, wśród którego znajdowała się przepiękna dziewczyna. 
Ta z wdzięczności dla swoich wybawców oprowadziła żołnierzy-węgierskich chłopów po ogrodach paszy i pokazała, jak Turcy uprawiali Paprykę. 
Żołnierze zabrali ze sobą nasiona tej rośliny do swoich domów. 
Od tamtej pory mówi się, że na ustach węgierskich dziewczyn jest boski ogień ostrej Papryki.
Legenda ta spisana została w starej niemieckiej książce o sztuce kucharskiej. 
Jednak w rzeczywistości pierwsze uprawy na większą skalę rozpoczęli nie żołnierze, ale franciszkanie z okolic Szeged i do dziś Papryka z tego terenu i okolic Kalocsa jest uznawana za najlepszą na całym świecie.

Indiański Pieprz
Początki Papryki jednak sięgają dalej niż wojny tureckie. 
Gatunki Capsicum – bo taką łacińską nazwę przyjęły odmiany papryki, zostały odnalezione w Peru w inkaskich grobach pochodzących z ok. 3 tysiąclecia przed naszą erą. 
Dla konkwistadorów poszukujących przypraw, odkrycie Papryki – nowego, znacznie ostrzejszego Pieprzu indiańskiego– stało się kluczem do sukcesu.
Po zdobyciu Meksyku przez Hernána Cortésa uprawa Papryki dość szybko rozprzestrzeniła dalej, szczególnie przyjęła się w krajach tropikalnych, dlatego że gatunek ten wymaga dużej ilości słońca i ciepła. 
Z drugiej strony ponieważ nasiona Papryki długo zachowują zdolność kiełkowania, można je było dość łatwo przewozić na większe odległości. 
I tak za sprawą Hiszpanów i Portugalczyków Papryka trafiła do Europy.

Na ostro!
Najbardziej znaną odmianą Papryki jest Chili 
I zresztą taka była na początku Papryka – ostra i jeszcze bardziej ostra. 
Do tej odmiany zaliczamy Papryczki Jalapeno, Tabasco (składnik tego słynnego sosu do drinków), Cayenne oraz Habanero. 
W Ameryce Środkowej i Południowej Chili były tradycyjnie używane w magii i rytuałach ochronnych. 
Miały odstraszać złe demony i wampiry poprzez powieszenie wianków Papryk w domostwach, a wraz z Czosnkiem i innymi ostrymi przyprawami były przeznaczone do odkażania i oczyszczania domu. 
W krajach Ameryki Łacińskiej sznurki z Papryczkami Chili były noszone jako ochronne naszyjniki. 
Do tej pory wiele nazw wsi w Ameryce Środkowej pochodzi od rodzaju Papryki uprawianej w danej okolicy i nadal obchodzone są święta na część Paprykowych bóstw.

Pikantna miłość
Chili długo cieszyły się renomą jako afrodyzjak. 
Uważano, że ognisty charakter Papryczek jest w stanie rozpalić wielki płomień namiętności. 
Aztekowie byli znani z używania Chili w tym celu, często mieszając je z innymi afrodyzjakami, jak Kakao i Wanilia
Nawet dzisiaj w meksykańskiej kuchni krążą żarty wokół Chili o podtekście seksualnym, a najwięcej radości sprawia kucharzom przeprowadzanie testów dla macho – polegających na wytrzymałości pikanterii zjadanych przypraw. 
Organizowane są nawet zawody dla mężczyzn w wielu pueblach.
 Kobiety spokojnie je oglądają i wyciągają własne wnioski.

Skala Scoville’a – to skala ostrości, czyli pikanterii danej potrawy, głównie używana w stosunku do Papryk. 
Określa ona ilość kapsaicyny, czyli substancji powodującej uczucie ostrości, w produkcie. 
Skala została wprowadzona przez amerykańskiego chemika Wilbura Scoville’a w 1912.
 W 2007 firma Blair’s Death Sauces w ramach eksperymentu wypuściła na rynek czystą kapsaicynę w buteleczce o objętości 1 ml. 
Wyprodukowano zaledwie 999 egzemplarzy produktu. 
Nie powinien być on spożywany, a nawet otwierany bez odpowiedniej ochrony rąk i oczu. 
Może on zabić astmatyków i być bardzo niebezpieczny przy kontakcie z wrażliwymi częściami ciała.

Ale wróćmy na Węgry
Do XX wieku znana była głównie Papryka Ostra. 
Dopiero w 1930 roku Ferenc Horváth i Jenő Obermayer z Kalocsa wyhodowali pierwszą nie ostrą Paprykę, którą znamy najlepiej.
Jej pestki nie są ostre (raczej gorzkie) i ta odmiana jest najbardziej popularna na europejskich stołach, wykorzystywana na przykład do robienia leczo lub zjadana na surowo. 
A jeśli chcielibyście zobaczyć, jak tradycyjnie robiono przyprawy z Papryczek – zapraszam do Muzeum Papryki w Kalocsa
Paprykowi młynarze z tych okolic są sławni do dziś.
źródło

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#3

rrrrrrrrrrr

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#4

rrrrrrrrrrrrr[url=https://species.wikimedia.org/wiki/Capsicum_cardenasii][/url]


Załączone pliki Obrazki
               

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#5

[Obrazek: il_794xN.2717755927_23h2.jpg]
Turecka czerwona ostra Papryka, Pul Biber, tradycyjna przyprawa
Turkish Red Hot Pepper, Pul Biber
https://www.etsy.com/pl/listing/90690930...er-hot-for

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#6

Capsicum - Historia Papryki
Capsicum to nazwa rodzaju roślin kwiatowych i ich owoców, które znamy i jemy jako „Paprykę” 
Ich nazwa pochodzi od greckiego słowa „kapto”, które oznacza „gryźć”, „połykać”. 
Istnieją różne rodzaje Papryki i używaliśmy ich jako warzyw spożywczych, przypraw i medycyny. 
W zależności od miejsca uprawy i rodzaju mają różne nazwy. 
Odmiany Papryki, które są „ostre”, powszechnie nazywane Papryczkami Chili lub po prostu Chili, podczas gdy te łagodne lub słodkie nazywane są Papryką Czerwoną, Papryką Zieloną, Papryką Dzwonkową lub nawet po prostu Papryką (w Nowej Zelandii, Australii i Indiach).

Chociaż Papryka nie ma żadnego związku z Piper Nigrum, nazwa Pieprzu dla Papryki wynika z podobieństwa smaku obu roślin. 
Natomiast Chili – obecnie znane jako Chile, pochodzi od nahuatl (języka Azteków) słowa „chilli” lub „xilli”, które było nazwą starszej odmiany Papryki uprawianej przez Azteków jakiś czas temu. 5000 lat temu.

Większość odmian Papryki zawiera kapsaicynę, która jest lipofilową substancją chemiczną (związkiem chemicznym, który może rozpuszczać się w lipidach, czyli tłuszczach i olejach), wywołującą uczucie pieczenia w każdej tkance, z którą się styka, i działa drażniąco na ssaki (ptaki nie nie reaguj na to). 
Jego celem w roślinie jest ochrona rośliny przed ssakami i owadami, ale umożliwienie brodom zjedzenia roślin i rozsiewania nasion. 
Różne warianty papryki mają różną zawartość kapsaicyny. Na przykład papryka nie ma go wcale, podczas gdy papryczki chili mają go w większych ilościach.

Miejscem pochodzenia papryki jest półkula zachodnia, gdzie była ona znana i używana jako żywność już od 7500 roku p.n.e. 
Po raz pierwszy pojawiły się w Ameryce Południowej, ale do Ameryki Środkowej rozprzestrzeniły się między 5200 a 3400 rokiem p.n.e. Nawet dzisiaj dzikie przodki chili są zbierane i traktowane z takim samym szacunkiem, jak udomowione odmiany. 
Jeśli chodzi o rozprzestrzenianie się papryki na całym świecie, jedna historia mówi, że jest za to odpowiedzialny sam Kolumb, który sprowadził paprykę do Europy, skąd rozprzestrzeniła się dalej do Afryki i Azji. 
To on stworzył nazwę „papryka czerwona” ze względu na podobny smak owocu do pieprzu czarnego. 
Kiedy pieprz przybył do Europy, szybko znalazł miejsce w kuchniach różnych narodów. 
Inna historia mówi, że papryka została sprowadzona do Europy przez konkwistadorów, a później rozprzestrzeniła się do Azji i Afryki za sprawą portugalskich żeglarzy i kupców. 
Jednym z powodów, dla których pieprz tak szybko przybył do Europy, jest to, że stanowił dobry zamiennik pieprzu czarnego, który był wówczas bardzo drogi, a w niektórych miejscach używany nawet jako waluta. 
Ostre przyprawy były bardzo cenione, ponieważ służyły do umilania monotonnej diety (co zapewne wiele mówi o ówczesnej kuchni).

Obecnie wiele krajów używa w swoich kuchniach papryki (ostrej lub nie). 
Hiszpanie wytwarzają chorizo, rodzaj kiełbasy wieprzowej zwanej picante, jeśli jest przygotowywana z ostrym chili, lub dulce, jeśli jest przygotowywana ze słodką papryką. Węgierskie lecsó to gęsty gulasz przyrządzany z ostrej i słodkiej papryki, pomidorów , cebuli, czosnku i smalcu. Jest popularny na Węgrzech (oczywiście), Niemczech, Czechach, Słowacji, Chorwacji, Polsce i Rosji. 
W Bułgarii, południowej Serbii i Macedonii paprykę przygotowuje się na różne sposoby: jako sałatkę; marynowane w tursiya; smażone i polewane pastą pomidorową, cebulą, czosnkiem i natką pietruszki; a nawet nadziewane mięsem mielonym, ryżem, fasolą , twarogiem i jajkami, a następnie gotowane. 
Czerwoną, ostrą paprykę można nawet wysuszyć i rozdrobnić, aby wykorzystać ją w wielu innych kuchniach.
http://www.vegetablefacts.net/vegetable-...-capsicum/

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#7

https://images.slurrp.com/prod/articles/...t=900&q=75
Śledzenie historii i pochodzenia Papryki
Papryka to jedno z kuszących i wszechstronnych warzyw. Nie próbowałem papryki aż do 2015 roku. Tak, niezależnie od tego, jak szokujące lub dziwne może to dla ciebie brzmieć, taka jest rzeczywistość. Wierzę, że papryka nigdy nie zagościła w sercu mojej matki. Prawdopodobnie dlatego nawet nie zapoznała swoich dzieci z tym poprawiającym smak warzywem. Pierwszy raz jadłam je jeszcze na studiach i od tamtej pory nie mam już do czego wracać. Używam go teraz w wielu przepisach i jak wspomniałem wcześniej, papryka po prostu poprawia dla mnie mieszankę smakową.

Czasami zastanawiam się, czy papryka też była w przeszłości jednym z powszechnie uprawianych warzyw i czy ma indyjskie pochodzenie. Ciekawość skłoniła mnie do wyszukania informacji na ten temat w Google. Trochę badań odpowiedziało na wszystkie moje pytania.

Papryka pochodzi z amerykańskich tropików i była tam używana jako żywność od 7500 roku p.n.e. To Kolumb zapoznał resztę świata z papryką. Uprawę papryki zaczęto uprawiać w Hiszpanii w 1493 r., jednak w 1548 r. rozprzestrzeniła się ona na region śródziemnomorski i Anglię. Europa Środkowa dowiedziała się o tym już pod koniec XVI wieku.

Chcesz wiedzieć, jak dotarł do Indii? Otóż papryka to kolonialny wkład w nasz kraj. Bez względu na to, jak rozczarowujące lub denerwujące może to zabrzmieć, rzeczywistość jest taka, że w Indiach nie było chili, dopóki nie przybyli tu Europejczycy. Czy ta rewelacja daje do myślenia, dlaczego w kuchni europejskiej nie ma zatem chili? Cóż, kuchnia europejska nie jest całkowicie wolna od chili. Europejczycy może nie używają pikantnego zielonego chilli, ale do swoich potraw dodają tak zwaną paprykę, czyli paprykę. W kuchni włoskiej, hiszpańskiej i węgierskiej używa się papryki.

Kolejne zamieszanie, które zwykle ma wiele osób, dotyczy jego nazwy. Czy nazywamy paprykę, warzywem, czy pieprzem? Cóż, oba działają. Choć w zasadzie jest to warzywo, to za sprawą Krzysztofa Kolumba ludzie do dziś nazywają ją papryką. Podczas jednej ze swoich wypraw Kolumb przypadkowo dotarł do Ameryki Południowej, myśląc, że wylądował w Indiach. Poza tym uważał, że chilli, którego Amerykanie używają do gotowania, to rodzaj pieprzu. To właśnie doprowadziło do zamieszania w nazewnictwie.

Według powszechnego przekonania Vasco de Gama był człowiekiem, który sprowadził paprykę do Indii. Goa było miejscem, gdzie po raz pierwszy zasadzono paprykę, która stopniowo rozprzestrzeniła się na Bombaj, gdzie ludzie nazywali ją Gova Mirch. W ciągu 100 lat od tego zdarzenia Indie z powodzeniem uprawiały chili i zaczęły eksportować paprykę wraz z innymi przyprawami na Zachód. Obecnie Indie są czwartym co do wielkości producentem papryki na świecie.
https://www.slurrp.com/article/tracing-h...3285764638

https://chilipeps.fandom.com/wiki/Capsicum

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#8

https://cpi.nmsu.edu/chile-info/for-kids...ppers.html
https://chilipeps.fandom.com/wiki/Capsicum

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 4 gości