Przemawianie do publiczności hinduistycznej i buddyjskiej
Pięć mostów prowadzących do Angkor Thom jest identycznych pod względem długości, szerokości, wysokości i obrazów.
Każdy most jest ozdobiony rzeźbionymi kamiennymi balustradami przedstawiającymi większe niż w rzeczywistości postacie bogów ( devata ) i demonów ( asura ).
Po lewej stronie znajduje się 54 bogów, a po prawej 54 demony, co daje łącznie 108 postaci na każdym moście .
Bogowie i demony są przedstawieni w lekko przykucniętej pozycji, ciągnąc Naga (węża).
Koniec każdej strony balustrady jest wyrzeźbiony w zakapturzonego siedmiogłowego Naga
Uważa się, że te postacie przedstawiają historię ubijania oceanu mleka, kosmogoniczny mit hinduski.
Nie jest do końca jasne, dlaczego tak ważna hinduska narracja jest reprezentowana w Angkor Thom, zwłaszcza że Dżajawarman VII był buddystą, a religia państwowa w tamtym czasie była zgodna z osobistym systemem wierzeń króla.
Niemniej jednak ludzie mieszkający w Angkor nie zmienili swoich przekonań religijnych ani stowarzyszeń z powodu zmian panujących, więc mogło być rozsądne, aby Dżajawarman VII przyjął narrację, która mogłaby przemówić zarówno do jego hinduskiej, jak i buddyjskiej publiczności. Ponadto uczeni spekulowali, że narracja ta została wchłonięta przez kulturę khmerską pod koniec XII i na początku XIII wieku, więc jej hinduskie pochodzenie nie było istotne.
Zamiast tego pewne aspekty historii Ubijania Oceanu Mleka, takie jak jej związek z Górą Meru — centrum wszechświatów hinduistycznego, buddyjskiego i dżinijskiego — były w centrum uwagi w Angkor Thom.
W tej historii bogowie i demony współpracują, aby uwolnić eliksir życia ( amrita ) poprzez ubijanie kosmicznego oceanu, używając Góry Meru jako osi i Nagi jako liny do ubijania.
W Angkor Thom Świątynia Bayon z jej wieloma spiczastymi wieżami ma reprezentować Górę Meru.
To jednak tylko jedna hipoteza.
Inni, tacy jak Paul Mus, twierdzili, że groble Naga reprezentują tęczowy most łączący świat ludzi ze światem bogów.
Nie znając prawdziwych intencji Dżajawarmana VII, można nadal przypuszczać, że razem mury miejskie, fosa otaczająca Angkor Thom, mosty naga i Bayon wskazują na ambitnie zaplanowane miasto, które maksymalizuje symbolikę polityczną i religijną.
Chociaż Dżajawarman VII był buddystą mahajany , szczegółowe wierzenia i praktyki, które przypisywał, nie są jasne.
Najbardziej widoczne jest to w niejednoznaczności tożsamości wież z twarzami, które zdobią świątynię Bayon i bramy wejściowe do Angkor Thom.
Bramy, identyczne pod względem skali i obrazów, mierzą 23 metry (75 stóp) wysokości.
Zwieńczone są trzema wieżami, które są rzeźbione z czterema twarzami, każda zwrócona w jedną ze stron świata.
Istnieje niewielka zgoda wśród społeczności naukowej co do tego, kogo twarze mogą reprezentować.
Spekulowano, że mogą przedstawiać bodhisattwę mahajany , Awalokiteśwarę; tantrycznego Buddę Wadżrasattwę; lub hinduskie bóstwa Brahmę i Śiwę.
Takie skojarzenia wynikają z różnych powodów, w tym z ikonografii każdego bóstwa, która obejmuje wiele twarzy.
Niemniej jednak uśmiechnięte twarze na wieżach wyglądają uderzająco podobnie do rzeźb portretowych Dżajawarmana VII i prawdopodobnie zostały wymodelowane na jego cześć jako najważniejszej osoby w życiu Khmerów w tamtym czasie i patrona budowli.
W ten sposób twarze te można interpretować jako przedstawiające zarówno króla, jak i bóstwo.
Niejednoznaczność otaczająca tożsamość twarzy przypomina nam, że nasze pragnienie tworzenia jasnych i określonych kategorii dla tematów z przeszłości jest dla naszej własnej wygody.
Nie ma wątpliwości, że forma buddyzmu mahajany praktykowana i rozumiana w czasach Dżajawarmana VII została ukształtowana przez hinduizm i inne tradycje animizmu i kultu przodków, które były praktykowane w Kambodży przed XII i XIII wiekiem
Przyznanie się do tego może pomóc wyjaśnić włączenie narracji o ubijaniu oceanu mleka w Angkor Thom.
https://smarthistory.org/angkor-thom/
