[Krystyna]

Prunus Subgenus Padus
Rodzaj Padus - Czeremchy, najstarsza grupa rodzaju Prunus, obecnie zdegradowana do rangi podrodzaju, obejmuje 4 znane wcześniej rodzaje: 
*Laurocerasus)
*Maddenia)
*Padus)
*Pygeum). 
Rozległa równoległość cech morfologicznych Maddenia i Padus w obrębie podrodzaju wynika najprawdopodobniej z wielorakiego pochodzenia tych gatunków. 
Wszystkie gatunki tego podrodzaju, dla których dotychczas obliczono liczbę chromosomów, to tetraploidy (diploidy mają dwa zestawy chromosomów, tetraploidy cztery).
https://dzen.ru/a/Y_XZE9w2ykiZb17n
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_subg._Padus

Type species Prunus Pumila (Sand Cherry).
Jest podrodzajem Prunus, charakteryzującym się posiadaniem kwiatostanów groniastych . 
Padus pierwotnie był odrębnym rodzajem, ale badania genetyczne i morfologiczne wykazały, że Padus jest polifiletyczny 
Zaproponowano, że wszystkie taksony groniaste w obrębie Prunus ( Padus , Maddenia , Laurocerasus i Pygeum ) są włączone do szeroko rozumianego Prunus subg. Padus 
Padus to łacińska nazwa rzeki Pad
Termin Padus (παδος) odnoszący się do tej rośliny pochodzi od imienia greckiego ojca botaniki, Teofrasta , co oznacza „z rzeki Pad
Gatunek
Gatunki dawniej zaliczane do rodzaju Padus są w większości włączone do tego podrodzaju, z wyjątkiem Padus Maackii i Padus Xingshanensis, które są zawarte w Prunus subg. Cerasus 
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_subg._Padus

Czeremcha
Czeremcha największe wrażenie robi wiosną, kiedy wśród ciemno zabarwionych liści pojawiają się długie i okazałe grona drobnych kwiatów. 
Kwiaty Czeremchy nie tylko pięknie wyglądają, obficie pokrywając całe drzewo, ale także delikatnie pachną, a przy tym wabią pszczoły i inne owady zapylające, dostarczając im dużych ilości nektaru i pyłku.
Występujące w naturze Czeremchy mają ciemnozielone liście i białe kwiaty, ozdobne odmiany Czeremchy mogą mieć liście bordowe i kwitnąć na różowo.
Popularna w niemal całej Polsce Czeremcha Pospolita posiada wiele nazw lokalnych, nawiązujących do charakterystycznego zapachu kory lub cierpkiego smaku owoców. Zależnie od rejonu, Czeremchę można spotkać pod nazwą: Smrodynia, Czeremucha, Koterba, Śliwa Kocierpka, Korcipa.

Czeremcha należy do dużego i zróżnicowanego rodzaju Prunus, obejmującego m.in. Śliwę, Wiśnię, Czereśnię, Migdałek i Laurowiśnię. 
Znanych jest kilka gatunków Czeremchy, przy czym najpopularniejsza jest pochodząca z Europy i Azji, rodzima i powszechna w całej Polsce Czeremcha Pospolita (Prunus Padus) i pochodząca z Ameryki, inwazyjna w Polsce Czeremcha Późna zwana też Amerykańską (Prunus Serotina).
Czeremchy naturalnie rosną na stanowiskach mokrych i wilgotnych, na ciężkich, gliniastych glebach. 
Najczęściej spotykane w dolinach rzek, w lasach łęgowych i na obrzeżach lasów liściastych.
https://www.drzewa.com.pl/czeremcha-prun...kOGmIuOBgI
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_subg._Padus

Prunus Subgenus Laurocerasus: Cherry-Laurels
Type species Prunus Laurocerasus (European Cherry-Laurel).
Laurowiśnia Wschodnia
(łac. Prunus Laurocerasus)
Laurowiśnie są roślinami które pozostają zielone przez cały rok i są stosunkowo odporne na działanie niskich temperatur, co czyni je idealnym gatunkiem do wykorzystania w naszych ogrodach. 
Przy dobrych warunkach i odpowiedniej pielęgnacji rośliny w bardzo krótkim czasie mogą tworzyć imponujący żywopłot.
Laurowiśnia to roślina pochodząca z Bałkanów oraz rejonów Azji Mniejszej. 
To właśnie w okolicy Morza Czarnego traktowana jest jako endemit. 
Panujące tam warunki atmosferyczne doskonale sprzyjają rozwojowi Laurowiśni, które uwielbiają ciepło, jednak pomimo tego są stosunkowo odporne na chłodniejszy klimat. Okazyjne susze w tym regionie przyczyniły się do wykształcenia charakterystycznych cech rośliny – Laurowiśnie są dość wytrzymałe, co sprawia, że są także łatwe w hodowli. 
Możemy spotkać się także z nazwami Laurośliwa Wschodnia, Wawrzynośliwa oraz Śliwa Wawrzynolistna.
Laurowiśnie i ich gatunki – wszystkie rodzaje i co warto o nich wiedzieć
https://laurowisnie.pl/index.php/gatunki-laurowisni/
https://laurowisnie.pl/

[Krystyna]

       
       
       
https://tropical.theferns.info/plantimag..._960px.jpg
Prunus Africana
Prunus Africana, Wiśnia Afrykańska ma szeroki zasięg występowania w Afryce, występując w górskich regionach środkowej i południowej Afryki oraz na wyspach Bioko, São-Tomé, Grande Komor i Madagaskar. Można ją znaleźć na wysokości 900–3400 m (3000–10000 stóp) nad poziomem morza. 
Jest drzewem koronowym o wysokości 30–40 m i jest najwyższym przedstawicielem rodzaju Prunus 
Drzewa o dużej średnicy mają imponujące, rozłożyste korony. Wymaga wilgotnego klimatu, rocznych opadów deszczu wynoszących 900–3400 mm (35–130 cali) i jest umiarkowanie odporna na mróz. Prunus Africana wydaje się być gatunkiem wymagającym światła, występującym w lasach wtórnych.

Kora jest czarna do brązowej, pofalowana lub spękana i łuskowata, spękana w charakterystyczny prostokątny wzór. 
Liście są naprzemianległe, proste, 8–20 cm (3,1–7,9 cala) długości, eliptyczne, tępo lub ostro zakończone, nagie i ciemnozielone u góry, jasnozielone u dołu, z lekko ząbkowanymi brzegami. 
Centralna żyłka jest wklęsła na górze, widoczna na dole. 2 cm (0,8 cala) ogonek jest różowy lub czerwony. 
Kwiaty są androgyniczne, 10-20 pręcików, owadopylne, 3–8 cm (1–3 cale), zielonkawo-białe lub płowe i są rozmieszczone w 70 mm (2,8 cala) gronach pachowych
Roślina kwitnie od października do maja. Owocem jest pestkowiec, czerwony do brązowego, 7–13 mm (0,3–0,5 cala), szerszy niż długi, dwupłatowy, z nasieniem w każdym płacie. 
Rośnie w kępach i dojrzewa od września do listopada, kilka miesięcy po zapyleniu.

Odkrycie i klasyfikacja
Nazwa środka, Pygeum, pochodzi od nazwy rośliny, którą botanicy odkryli w 1861 roku podczas swojej słynnej pierwszej europejskiej eksploracji pasma Kamerunu z sir Richardem Francisem Burtonem i Alfredem Sakerem 
List Manna do Linnean Society of London , odczytany przez Williama Jacksona Hookera , ówczesnego dyrektora Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew , 5 czerwca 1862 roku, opisuje nadawanie nazw szczytom pasma Kamerunu (takim jak Góra Wiktorii, później Góra Kamerunu) i zbieranie tam okazów.
Te ostatnie zostały odesłane do Kew w celu sklasyfikowania, czego należycie dokonali Hooker i jego syn, Joseph Dalton Hooker, który miał obowiązek ich opublikowania, ponieważ William zmarł w 1865 roku.
Kiedy publikacja się ukazała Hookerowie nazwali roślinę Pygeum Africanum, po czym dodali oznaczenie „n. sp.”, skrót od nova species . 
Siedlisko jest wymienione jako „Góry Kamerunu, wys. 7000–7500 stóp”, które znajdowały się powyżej lasu tropikalnego i na alpejskich terenach trawiastych. 
Hooker zauważa, że inny okaz został „zebrany w tropikalnej Afryce Wschodniej” na wysokości 3000 stóp przez dr Kirka podczas wyprawy Davida Livingstone’a
Pierwszej publikacji synonimu w 1864 r. poprzedzała publikacja samej nazwy w 1863 r. w książce Richarda Francisa Burtona 
Najwyraźniej Hooker udostępnił już niektórym treść J. Proc. Linn. Soc., Bot. 7 z 1864 r., ponieważ Burton wspomina o tym tomie i liście Manna w 1863 r.
Hooker nie daje zbyt wielu wskazówek, dlaczego wybrał „pygeum”, ale to, co mówi, wskazuje, że było to powszechnie znane wśród botaników. 
Owoc okazu Kirka był „bardzo przygnębioną kulą”. 
Przez to niewątpliwie miał na myśli rodzaj Josepha Gaertnera , Pygeum Gaertn., który wprowadza Pygeum od greckiego słowa πυγή, „zad, pośladek”, ponieważ dwa płaty owocu przypominają ludzkie mięśnie pośladkowe wielkie
W 1965 roku Cornelis Kalkman przeniósł Pygeum do Prunus i ta klasyfikacja jest obecnie obowiązująca. 
Jednakże ostatnie badanie kladystyczne zauważa, że Pygeum : „jego powiązania z Prunus wymagają jeszcze sprawdzenia za pomocą kladystyki molekularnej”. 
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_africana

Prunus Africana to szybko rosnące, silnie rozgałęzione, wiecznie zielone drzewo o kulistej koronie; zwykle osiąga wysokość 10–24 metrów, a niektóre okazy osiągają 36 metrów
Czasami, jak w lesie lawowym w Kenii, roślina ta nie jest większa niż krzew o wysokości 3-5 metrów
Pień ma średnicę do 1 metra i przez pierwsze 10 metrów może być pozbawiony gałęzi.
Kora ma bardzo dobrą reputację jako środek na przerost prostaty u starszych mężczyzn. 
Jest pozyskiwana w dużych ilościach ze stanu dzikiego, głównie na eksport. 
Drzewo ma wiele innych lokalnych zastosowań leczniczych i dostarcza dobrej jakości drewna, które jest głównie wykorzystywane lokalnie.
Chociaż drzewo może być bardzo powszechne w częściach swojego rozległego zasięgu, destrukcyjne pozyskiwanie kory do celów leczniczych doprowadziło do śmierci wielu drzew
W związku z tym drzewo zostało sklasyfikowane jako „narażone” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (2010)
Zakres
Afryka Wschodnia - Sudan, Etiopia, na południe do Zambii, Zimbabwe i Afryki Południowej. 
Również w Nigerii, Kamerunie, Gwinei Równikowej i Angoli w Afryce Zachodniej.
Siedlisko
Las deszczowy na wyżynach, lasy górskie i nadrzeczne; wilgotny las wiecznie zielony; na termitariach w lesie Brachystegia; skraj suchego lasu galeriowego; mieszany las 
https://tropical.theferns.info/viewtropi...s+africana
https://tropical.theferns.info/image.php...s+africana
https://commons.wikimedia.org/wiki/Categ...s_africana

[Krystyna]

       
       
       
Prunus Alabamensis
The Alabama Cherry or Alabama Black Cherry
Rzadki gatunek drzewa z rodziny różowatych, endemiczny dla części południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych
Jest blisko spokrewniona i występuje w całości w zasięgu Prunus Serotina, bardziej powszechnego i szeroko rozpowszechnionego gatunku Prunus, również rodzimego dla tego regionu. 
Wiśnia z Alabamy jest czasami uważana za odmianę Prunus Serotina (tj. Prunus Serotina var. Alabamensis ), jednak większość autorów traktuje ją jako odrębny gatunek.

Prunus Alabamensis to liściasta kwitnąca roślina z rodziny różowatych, endemiczna dla południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych . 
Jest podobna do blisko spokrewnionej Prunus Serotina, ale różni się od niej morfologią 
Wiśnia Alabamska to małe lub średniej wielkości drzewo osiągające wysokość 20–40 stóp (6,1–12,2 m) i średnicę około 6 cali (15 cm), a wysokość zaledwie nieznacznie przekracza 25–30 stóp (7,6–9,1 m)
Kwiaty
Kwiaty wyrastają z kątów liści na wydłużonych gronach o długości 10–15 cm. 
Kwiaty mają 5 małych, białych płatków, a osadka , szypułka i kielich są owłosione. 
Kwitnienie następuje od kwietnia do maja. 
Owoc
Owocem jest mały, czerwony, ciemnofioletowy lub czarny, kulisty pestkowiec o średnicy około 10 milimetrów (0,39 cala)
Owocowanie odbywa się od czerwca do sierpnia.
Siedlisko i zasięg
Prunus Alabamensis jest rzadka lub nietypowa w swoim zasięgu.
Rośnie w mieszanych lasach dębowo-sosnowo-orzechowych na piaszczystych lub kamienistych suchych terenach leśnych, na skalistych zboczach i wydmach oraz na szczytach niskich gór, często w towarzystwie Sosny Palustris . 
Rośnie na wysokościach 20–700 metrów (66–2297 stóp). 
Wiadomo, że występuje w stanach Alabama , Floryda , Georgia , Missisipi i Karolina Południowa
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_alabamensis
https://fsus.ncbg.unc.edu/show-taxon-det...xonid=3160
https://ngaflora.com/Trees/Prunus%20alab...mensis.htm

[Krystyna]

       
       
Prunus Amplifolia
Prunus Amplifolia to gatunek Prunus pochodzący z Ameryki Południowej, w tym z Boliwii, Peru i Wenezueli. 
Znany jest pod wieloma nazwami, w tym jihuí i xoco w języku Chakobo
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_amplifolia
Po raz pierwszy opublikowany w Bot. Jahrb. System. 37: 538 (1906)
Ten gatunek jest akceptowany
Naturalny zasięg tego gatunku obejmuje Peru do zachodniej Boliwii. 
Jest to drzewo i rośnie głównie w wilgotnym biomie tropikalnym. Jest stosowany jako lek.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:210724-2
https://identify.plantnet.org/ar/k-world...Pilg./data
https://floraoftheworld.org/taxon/flora/17592186260064

Prunus Amplifolia. 
Nazwa epitetu wywodzi się od łacińskich słów ampli-, amplus- (duży, przestronny) i folia (liść), „o dużych liściach” (Neea amplifolia / Nyctaginaceae. 
Gatunek rośliny należący do rodziny Rosaceae
Opis
Drzewa o wysokości 8–29 m i pierśnicowej 6,5–60 cm (pierśnica); kora zewnętrzna brązowa, gładka do lekko spękanej, z nielicznymi przetchlinkami; kora wewnętrzna czerwona o intensywnym cyjanogennym zapachu; porozrzucane są gałązki z przetchlinkami; wodnisty smak.

Liście szarozielone do skórzastych, eliptyczne do podłużnych , jajowate, (8-)13-23,4 x (5,8-)7-11 cm, lekko asymetryczne, wierzchołek ostry i krótko spiczasty, podstawa ostra do bieżącej, powierzchnia niezbyt błyszcząca, żyłka centralna 1,5 mm szerokości, 11 par żył wtórnych lekko wystających na spodniej stronie , rzucających się w oczy; cały margines; gruczoły (1)2, całkowicie podstawne, eliptyczne , o średnicy 1,5-2 mm, częściowo na nerwie centralnym l; ogonek (5-) 8-12 x (2-)2,5-3 mm, żebrowany; postanowienia wcześniej wygasają.

Kwiatostany pojedyncze z 25 kwiatami, osadka 3-5 cm x 1-1,6 mm; 6 przylistków kilowych , 4,5 x 4 mm, po wewnętrznej stronie kilka czerwonych włosków, liściaste; przylistki 3,5 x 3 mm ze śladami włosków na wewnętrznej powierzchni; 
kwiaty o lekko cienkich szypułkach, długości 2-2,5 mm; białe płatki 1,5-2 mm. 
Owoce spłaszczone pestkowce , szersze niż dłuższe.

Dystrybucja i siedlisko
Gatunek ten występuje w około 24 stanowiskach rozmieszczonych w: Ekwadorze, Peru i Boliwii , pomiędzy 250-2300 m. 
Granice występowania w neotropikach to 00°28'S-16°07'S szerokości geograficznej i 67°45'W-76°34'W długości geograficznej.
https://www.ecured.cu/Prunus_amplifolia

[Krystyna]

       
       
       
       
Prunus Arborea
Prunus Arborea to gatunek rośliny z rodziny różowatych . Występuje w Indonezji , Malezji , Singapurze i Tajlandii
Rozróżnia się sześć odmian:
Prunus Arborea odm. Aticola Kalkman – Borneo, Sulawesi i Sumatra
Prunus Arborea odm. Arborea – Malezja i Nowa Gwinea
Prunus Arborea odm. Densa (król) Kalkman – Malezja półwyspowa i Nowa Gwinea
Prunus Arborea var. Montana (Hook.f.) Kalkman – Himalaje Wschodnie i Indochiny do południowych Chin
Prunus Arborea odm. Robusta (Koord. & Valeton) Kalkman – Jawa i Małe Wyspy Sundajskie
Prunus Arborea odm. Stipulacea (King) Kalkman - Borneo, Półwysep Malezja, Sumatra i Wietnam
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_arborea

Prunus Arborea to drzewo liściaste, które zwykle osiąga wysokość do 15 metrów, czasami do 30 metrów. 
Prosty, cylindryczny pień może mieć średnicę do 35 cm i czasami jest podparty
Drzewo jest pozyskiwane ze stanu dzikiego ze względu na drewno, które jest wykorzystywane lokalnie, a czasami przedmiotem handlu. 
Drzewo ma potencjał do uprawy jako roślina ozdobna
Roślina ta została sklasyfikowana jako „najmniejszej troski” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (2013)

Zakres
Azja Wschodnia – Pakistan, Indie, Chiny, Birma, Tajlandia, Kambodża, Laos, Wietnam.
Siedlisko
Drzewo o średniej wysokości w mieszanych lasach dwuskrzydłych, keranga, podgórskich i górskich, wiecznie zielonych i wilgotnych; zwykle na zboczach wzgórz i grzbietach, ale także wzdłuż rzek i strumieni; na piaszczystych glebach; na wysokościach od 200 do 3000 metrów.443
https://tropical.theferns.info/viewtropi...us+arborea

[Krystyna]

Prunus Brunnescens 
Pierwszy raz opublikowano w Trees Ganzi: 499 (1993)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku są Chiny (SW. Syczuan, Junnan). 
Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie umiarkowanym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...77133154-1

Prunus Brunnescens (nazywany również „Brown-barked Prunus”, wśród wielu innych popularnych nazw) to małe drzewo o białych kwiatach. 
Pochodzi z Chin i powszechnie występuje w wilgotnych lasach i wzdłuż brzegów rzek.
Zastosowania i korzyści
Prunus Brunnescens to popularna roślina ozdobna, używana do dekoracji ogrodów i domów. 
Jest również stosowana w medycynie tradycyjnej do leczenia różnych dolegliwości, takich jak gorączka, przeziębienia i problemy trawienne.
Kwiaty, nasiona i sadzonki
Prunus Brunnescens ma małe, białe kwiaty z żółtym środkiem. 
Nasiona są małe i czarne, a sadzonki są krótkie i delikatne.
https://www.selinawamucii.com/plants/ros...unnescens/

[Krystyna]

Prunus Brachybotrya
Po raz pierwszy opublikowano w Abh. Matematyka-Fiz. kl. Königl. Bayera. Akad. Mądrala. 2: 348 (1837)
Ten gatunek jest akceptowany
Naturalny zasięg tego gatunku to Meksyk do Salwadoru, Peru. Jest to drzewo i rośnie głównie w biomie subtropikalnym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:729505-1

Prunus Brachybotrya to gatunek drzewa z rodziny różowatych
Pochodzi z Meksyku . 
Znaleziono osobniki rosnące w krajach Ameryki Środkowej.
Zaobserwowano, żerujący na tym drzewie kwezal wspaniały .

Dystrybucja i siedlisko
Prunus Brachybotrya występuje w południowo-wschodnim Meksyku, szczególnie w Chiapas, i rośnie w lasach mglistych na wysokości 1200–2400 m n.p.m. 

Zastosowania
Drewno Prunus Brachybotrya ma czerwonobrązową barwę i nadaje się do toczenia .
U Tarahumara jego liście, które silnie pachną cyjankiem wodoru, są używane do zabijania ryb podczas połowów w stawie, stosowane w celu odstraszania owadów przed ukąszeniami oraz do sporządzania naparów łagodzących kaszel i inne dolegliwości.
https://www.inaturalist.org/taxa/278490-...achybotrya

[Krystyna]

Prunus Brittoniana
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_brittoniana

[Krystyna]

Prunus Reflexa
Prunus reflexa to gatunek drzewa z rodziny różowatych 
Pochodzi z Ameryki Południowej
Prunus Reflexa występuje w górskich lasach mglistych , dolinach i półzrzucających liście lasach suchych od Ekwadoru na południe do Boliwii , na wysokości 600–2600 m n.p.m. 
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_reflexa
Pierwszy raz opublikowano w Repert. Bot. Syst. 2: 910 (1843)
Ten gatunek jest akceptowany
Rodzimym zasięgiem występowania tego gatunku jest Ekwador, Boliwia, S. Brazylia. 
Jest to krzew i rośnie głównie w wilgotnym biomie tropikalnym.
https://powo.science.kew.org/taxon/urn:l...s:730187-1

[Krystyna]

Prunus Burgeriana
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...%9B%29.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...iana_3.JPG
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...iana_5.JPG
Prunus Burgeriana
Prunus buergeriana w języku japońskimイヌザクラ (inu-zakura) , oznaczająca Dog Sherry (Czereśnię Ptasią) , jest gatunkiem Czeremchy Ptasiej pochodzącym z Japonii, Korei, Tajwanu, Chin, północno-wschodnich Indii ( Sikkim ) i Bhutanu . 
W Chinach preferuje wzrost na zboczach gór na wysokości od 1000 do 3400 m n.p.m. Jej najbliższym krewnym jest Prunus Perulata, od której różni się morfologicznie i genetycznie.

Osobniki Prunus Buergeriana osiągają zazwyczaj wysokość 6–12 metrów (20–39 stóp). 
Małe kwiaty osadzone są na gronach 
Owoce dojrzewają od zielonego, przez czerwony, do czarnego.

Znaczenie kulturowe
Uważana w Japonii za drzewo mało atrakcyjne, czereśnia dzika jest używana w japońskich haiku jako porównanie do psów, w którym marne grona przypominają ogon wychłostanego psa, a cętkowana kora – ślady głodnego kundla.
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_buergeriana
https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinNa...uergeriana
https://temperate.theferns.info/plant/Pr...uergeriana
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_buergeriana

[Krystyna]

https://static.inaturalist.org/photos/35...ginal.jpeg
https://static.inaturalist.org/photos/35...ginal.jpeg
https://static.inaturalist.org/photos/35...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...iniana.gif
Prunus Caroliniana
Prunus Caroliniana, znana również jako Carolina Laurelcherry, Carolina Cherry Laurel, Carolina Cherry, or Cherry Laurel, to małe, wiecznie zielone drzewo kwitnące, pochodzące z nizin południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, od Karoliny Północnej na południe do Florydy i na zachód do środkowego Teksasu 
Gatunek ten wydostał się również na wolność w kilku miejscach w Kalifornii.

Prunus Caroliniana nie powinna być mylona z jej europejskim krewnym, Prunus Laurocerasus , który również nazywany jest Wawrzynem Wiśniowym, chociaż w USA znany jest głównie jako Wawrzyn Angielski

Prunus Caroliniana to małe lub średniej wielkości wiecznie zielone drzewo, które osiąga wysokość około 5–13 metrów (16–43 stóp), a jego rozpiętość wynosi około 6–9 metrów (20–30 stóp). 
Liście są ciemnozielone, naprzemienne, błyszczące, skórzaste, eliptyczne do obłych, o długości 5–12 centymetrów ( 2–4+1 ⁄ 2 cala) długości, zwykle z całym (gładkim) brzegiem, ale czasami ząbkowane (mające delikatne ząbki) i z klinowatymi podstawami. 
Liście drzew dojrzałych reprodukcyjnie mają całe brzegi, podczas gdy liście drzew niedojrzałych często mają delikatne ząbki.
Gałązki są czerwone do szarobrązowych, smukłe i nagie. 
Po zgnieceniu liście i zielone gałązki wydzielają zapach opisywany jako przypominający Wiśnie Maraschino lub ekstrakt z Migdałów.

Pachnące, białe lub kremowe kwiaty pojawiają się w gronach (gronach na szypułkach) o długości 5–8 cm (2–3 cali) późną zimą i wczesną wiosną.
Owoce to maleńkie, czarne wiśnie o średnicy około 1 cm ( 1 ⁄ 2  cala), które utrzymują się przez zimę i są zjadane głównie przez ptaki (luty–kwiecień)

Ekologia
Drzewo jest rośliną żywicielską dla modraszka koralowego, jaskółczego ogonka tygrysiego, fioletowego rusałki, lazuru wiosennego, lazuru letniego i rusałki wicekróla
Dorosłe osobniki żywią się nektarem z wiosennych kwiatów, a owoce są zjadane przez ptaki śpiewające, dzikie indyki, przepiórki, szopy, lisy i małe ssaki. 
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_caroliniana
https://inaturalist.ala.org.au/taxa/1258...wse_photos
https://ngaflora.com/Trees/Prunus%20caro...iniana.htm
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...20hbt1.jpg
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...leaves.jpg
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...cences.jpg
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...owers1.jpg
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...owers3.jpg
http://www.bio.utexas.edu/courses/bio406...iniana.htm




Prunus Caroliniana
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_caroliniana

[Krystyna]

Prunus Ceylanica
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_ceylanica

[Krystyna]

https://www.flowersofindia.net/catalog/s...Cherry.jpg
https://inaturalist.lu/taxa/954716-Prunu...wse_photos
https://temperate.theferns.info/plant/Prunus+cornuta
Prunus Cornuta
Prunus Cornuta, the Himalayan Bird Cherry, to gatunek czereśni ptasiej pochodzący z podnóży Himalajów, w tym z Chin i krajów subkontynentu indyjskiego. 
Jest to drzewo średniej wielkości, które może osiągnąć 18W Indiach jest używane jako podkładka dla czereśni słodkich 
Jego epitet gatunkowy nawiązuje do „rogatej” deformacji owocu widocznej, gdy drzewo jest dotknięte chorobą grzybową, kieszonkową galasówką śliwy, przypisywaną gatunkowi Taphrina Padi
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_cornuta
https://www.flowersofindia.net/catalog/s...herry.html

[Krystyna]

Prunus Costata
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_costata

[Krystyna]

Prunus Crassifolia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_crassifolia

[Krystyna]

Prunus Dolichobotrys
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_dolichobotrys

[Krystyna]

Prunus Fujianensis
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_fujianensis

[Krystyna]

Prunus Gazelle-Peninsulae
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_gazelle-peninsulae

[Krystyna]

Prunus Gongshanensis
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_gongshanensis

[Krystyna]

https://www.drzewa.com.pl/media/catalog/...axim-5.jpg
https://www.drzewa.com.pl/media/catalog/...axim-4.jpg
https://www.drzewa.com.pl/media/catalog/...axim-6.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...ayana2.JPG
Prunus Grayana
Prunus Grayana (syn. Padus Grayana (Maxim.) C.K.Schneid., Prunus Padus var. japonica Miq.; Japanese bird cherry or Gray's bird cherry; Japanese ウワミズザクラ Uwa-mizu-zakura; Chinese 灰叶稠李 hui ye chou li)
Gatunek Czeremchy pochodzący z Japonii i Chin, występujący na średnich wysokościach 1000–3800 m w strefie umiarkowanej
Preferuje słońce i wilgotną (ale przepuszczalną) glebę.

Jest to małe drzewo liściaste osiągające wysokość 8–20 m. 
Pień jest smukły z gładką szarą do fioletowoszarej kory z zaznaczonymi poziomymi brązowymi przetchlinkami, o silnym zapachu po przecięciu. 
Liście są eliptyczne do jajowatych, 4–10 cm długości i 1,8–4,5 cm szerokości, z ząbkowanym brzegiem z aristowymi końcówkami ząbków. 
Najniższe zęby liścia mają dwa gruczoły. 
Kwiaty są wytwarzane na 5–8 cm długich gronach , każdy kwiat o średnicy 7–10 mm, z pięcioma białymi płatkami; są obupłciowe i pojawiają się w połowie wiosny po liściach. Owocem jest mały pestkowiec o średnicy około 8 mm, początkowo zielony, następnie czerwony i ostatecznie dojrzewający na czarno w środku lata.
Jest bardzo blisko spokrewniona z Prunus Padus (Czeremchą Ptasią), różniąc się aristatowymi końcówkami ząbków liści (tępo zakończonych u P. Padus ) i dłuższym słupkiem w kwiecie. 
Takson ten został opisany w 1864 roku przez Miquela jako Prunus Padus var. Japonica na podstawie okazów zebranych przez Siebolda 
Po przeglądzie wcześniejszej literatury, Maximowicz z Petersburga w 1883 roku uznał , że drzewo jest odrębnym gatunkiem i nazwał je Prunus Grayana na cześć Asy Graya .
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_grayana
https://arboretum.harvard.edu/wp-content...cvr3_b.jpg
https://arboretum.harvard.edu/wp-content...cvr3_c.jpg
https://arboretum.harvard.edu/wp-content...cvr3_a.jpg
https://arboretum.harvard.edu/stories/gr...-asa-gray/
https://temperate.theferns.info/plant/Prunus+grayana

[Krystyna]

Prunus Grisea
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_grisea

[Krystyna]

Prunus Gyirongensis
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_gyirongensis