[Krystyna]

   
Thor i śpiący Olbrzym
Giganci: Antybogowie Mitologii Nordyckiej
W tradycji Wikingów Olbrzymy były wrogami Bogów[/url]
Chociaż liczne filmy i motywy popkulturowe sprawiły, że ta boska wrogość stała się dobrze znana, sami Giganci są powszechnie niezrozumiani przez wielu współczesnych entuzjastów Wikingów. 
Dorastając na historiach takich jak Jack i łodyga fasoli i tym podobnych, mamy tendencję do myślenia o Olbrzymach jako o masywnych, brutalnych stworzeniach, których kroki trzęsą ziemią i pieką ludzi w ciasta, ale łatwo dają się oszukać sprytnemu bohaterowi. 
Ale Giganci z nordyckiej tradycji nie są "stworzeniami"-są istotami nadprzyrodzonymi, mającymi takie samo pochodzenie jak sami Bogowie. Zwykle nie są głupi, ale w niektórych przypadkach rozumieją wszechświat lub widzą przyszłość nawet lepiej niż Bogowie. 
Najbardziej zaskakujące dla tych, którzy dopiero co zapoznali się z historią Wikingów, jest to, że nie wszyscy Giganci muszą być wielcy.

Wikingowie Giganci reprezentują Siły Kosmiczne jako rodzaj Antybogów.
W mitologii nordyckiej Olbrzymy są pierwotnymi istotami "założycielskimi" na szczycie nordyckiego drzewa genealogicznego. 
Bardziej znani Bogowie (tacy jak Odyn, Thor) są bezpośrednimi lub pośrednimi potomkami tych Olbrzymów. 
Olbrzymy nazywano Jötunn (liczba pojedyncza) lub Jötnar (liczba mnoga). 
Słowo Jötunn pochodzi od pragermańskiego słowa, które oznaczało "pożeracz".
Inną ich nazwą było þursar lub þurs (wymawiane thurss), co oznacza coś w rodzaju "potężny i raniący" lub po prostu coś w rodzaju "przebijacza" lub "cierń". 
W poematach Runicznych R[url=https://sonsofvikings.com/products/hand-forged-steel-rune-pendants?variant=19533333528669]una Thurisaz (ᚦ ) jest związana z Jötnar (Olbrzymami), a także z chorobą, tragedią i bólem.

Pierwszy Olbrzym, Ymir, powstał z pierwotnego chaosu, kiedy światy ognia i lodu połączyły się w potężnym, syczącym krzyku. 
Jego potomkowie, Jötnarowie, byli duchami tego chaosu, reprezentującymi destrukcyjny cykl naturalnego porządku wszechświata.
Plemiona bogów Asów i Wanów również częściowo wywodzą się z tej samej rasy Olbrzymów (choć miały również innego przodka, Buriego – istotę nieznanego pochodzenia, która była związana lodem, dopóki nie została uwolniona przez krowę Auðumbla, która lizała lód przez trzy dni. 
Z własnej natury i wyboru Bogów, Giganci stali się pozytywnym lub twórczym aspektem uniwersalnego porządku. 
W tradycji Wikingów nie chodzi o to, że Bogowie są dobrzy, a Giganci źli, ale raczej o to, że Bogowie i Olbrzymy są w opozycji i równowadze. 
Nie oznacza to, że wiara nordycka przestrzegała ścisłego dualizmu (jak niektóre starożytne religie), ale rozumieli swój świat poprzez opowieści o walce Bogów i Jötnarów, między stworzeniem a zniszczeniem.
Czasami różnica między Olbrzymami a Bogami sama w sobie jest niejasna. 
Na przykład Loki jest często uważany za Boga kłopotów Wikingów. 
Był adoptowanym członkiem plemienia Bogów Asów i bratem krwi Odyna, ale Loki był synem Olbrzymów i tylko w pierwotnych źródłach jest niejednoznacznie nazywany Bogiem. 
Nikt z jego potomstwa nie jest Bogiem, ale jest Olbrzymem lub nadprzyrodzonym zwierzęciem. 
Podobnie Jörð (postać "Matki Ziemi") i Skadi (nosząca narty Bogini dzikiej przyrody) pojawiają się w Eddach jako Jötunn. 
Później nazywa się je Boginiami, ale często wyklucza się je z list lub zgromadzeń Bogiń w Asgardzie.
Niektórzy eksperci widzą w tej wzajemnej grze między Bogami a Olbrzymami paralelę do tego, jak sami Wikingowie wchodzili w interakcje z otaczającymi ich kulturami. 
Niezależnie od tego, czy jest to prawda, czy nie, wiedza jest jasna, że Bogowie i Giganci nie są odrębnymi rasami istot, ale raczej przeciwstawnymi i rywalizującymi siłami. 
Kosmiczną naturę tych rywalizujących sił można łatwo wywnioskować z imion, atrybutów i działań poszczególnych członków tych "walczących plemion".

"Giganci" przez skojarzenia
Pod koniec epoki Wikingów północna Europa była zdominowana przez hybrydowych Normanów i innych potomków Wikingów. 
Mieli pamięć kulturową, ale schrystianizowali skłonności łacińskie. 
Normanowie wzięli opowieści swoich przodków w języku staronordyckim i opowiedzieli je na nowo nabyty język starofrancuski. 
W tym języku najbliższym Jötunn terminem było "geant" z łacińskiego "gigans", które odnosiło się do greckich/rzymskich Tytanów. Chociaż wiedza nordycka różni się znacznie od mitologii grecko-rzymskiej, Tytani mają wiele podobieństw do Jötnar.  
Jednak teraz, gdy słowo to zostało powiązane z szerszym europejskim środowiskiem kulturowym - a " geants” " tacy jak Chronos i Atlas zaczęli dzielić przestrzeń (na przestrzeni wieków) z "gigantami" baśni braci Grimm - Jötnar zostali pociągnięci za sobą. 
W ten sposób ich pierwotny charakter został przesłonięty przez późniejsze konotacje nałożonej nazwy.
Giants: The Anti-Gods of Norse Mythology – Sons of Vikings

[Krystyna]

Duzi i nie tak wielcy Giganci
Rzeczywiście, niektórzy Jötnar byli naprawdę wielcy – jak Ymir, olbrzym tak masywny, że bogowie zbudowali cały nasz świat z jego zwłok. Olbrzym o imieniu Skrymir był tak duży, że Thor spędził noc śpiąc w jednej ze swoich rękawic – i powiedział mu, że kiedy dotrze do Utgardu, spotka Olbrzymów, którzy są jeszcze więksi.
Wielu innych olbrzymów nie było jednak większych od Odyna, Thora, Freyji czy Tyra. 
Większość bogów ma Olbrzymów w swoich drzewach genealogicznych. 
Olbrzymy były często brane przez bogów za kochanków, żony lub mężów. 
Giganci tacy jak Thrymir wielokrotnie próbowali uwieść, poślubić, a nawet porwać Freyję. 
Tymczasem brat Freyji, Freyr, miał obsesję na punkcie olbrzymki, Gerðr. 
Zrezygnował nawet ze swojego magicznego miecza, aby zmusić ją do poślubienia go.
Istnieją nawet przypadki krzyżowania się olbrzymów z ludźmi, tak jak czasami robią to bogowie. 
Słynna rodzina ludzkich bohaterów, Volsungowie, miała w swoim rodowodzie żeńską Jötun. 
Wiele opowieści o Jötnarach nie wspomina o niezwykłej skali. 
W innych zmiana rozmiaru (i kształtu) leży w zasięgu możliwości Boga lub Olbrzyma. Chociaż Jötnar mógł być bardzo, bardzo duży, rozmiar nie był istotną cechą Jötnar.
Giants: The Anti-Gods of Norse Mythology – Sons of Vikings

[Krystyna]

Lodowe Olbrzymy
Frost Giants
Często słyszy się, że Nordyckie Olbrzymy są określane jako Lodowe Olbrzymy
 Edda prozatorska wydaje się odnosić do Jötnar jako Lodowych Olbrzymów przez większość czasu. 
To jednak tylko część historii.
Związek między Olbrzymami a lodem jest zrozumiały, biorąc pod uwagę, że Olbrzymy po raz pierwszy powstały ze spotkania ognia i lodu w ziejącej pustce o świcie czasu, a także dlatego, że Olbrzymy żyją poza królestwem bogów i śmiertelników. 
Ludzie żyjący tak blisko natury, jak Wikingowie, zwykle kojarzyli intensywne zimno ze śmiercią i trudami. 
Zamieszkałe części świata Wikingów były otoczone lodowcami i zamarzniętymi górami na północy. 
Tymczasem Giganci mieli mieszkać w Jotunheimie lub Utgardzie (co oznacza miejsce poza lub poza granicami światów ludzi i bogów). 

I saw a hall that stands far from the sun
On the beaches of corpses the doors face north
Drops of poison fall from the roof
The walls are encircled by serpents
(Voluspa, verse 37, Crawford’s 2015 translation)

Jeden z wierszy eddyjskich tak opisuje salę w Utgardzie:
Widziałem salę, która stoi z dala od słońca
Na plażach trupów drzwi wychodzą na północ
Krople trucizny spadają z dachu
Mury otoczone są wężami
(Voluspa, werset 37, tłumaczenie Crawforda z 2015 roku)

Pomimo tych skojarzeń z zimnem i lodem, nie wszystkie Olbrzymy są Lodowymi Olbrzymami" jako takimi. 
Jednym z najbardziej przerażających Olbrzymów jest Surt, ogromna istota ognia, która przyniesie światu wielkie zniszczenie podczas Ragnaroku. 
Edda poetycka wspomina o tym, że Thor zabija Lawowe Olbrzymy, a także Lodowe Olbrzymy, a czasem przedstawia je w zestawieniu, jak w wierszu For Skirnis : 
"Posłuchajcie mnie, Olbrzymy, posłuchajcie mnie, Lodowe Trolle, posłuchajcie mnie, Ogniste Trolle!". 
W tym samym wierszu niektórzy Giganci są przedstawieni jako promiennie piękni, podczas gdy inni są upiorni i przerażający. Rzeczywiście, Jötnar może być najbardziej różnorodną ze wszystkich istot, które nawiedzają wyobraźnię Wikingów.
Giants: The Anti-Gods of Norse Mythology – Sons of Vikings

[Krystyna]

Czy Trolle i Olbrzymy to to samo?
Wiedza Wikingów zawiera wiele wzmianek o Trollach i wydaje się, że często używa tego słowa zamiennie z Olbrzymami, jak w cytowanym powyżej fragmencie. 
Termin Troll jest jednak często stosowany do innych rzeczy. 
W Beowulf (który jest anglosaski, ale nadal dzieli wiele elementów językowych i kulturowych z Wikingami), nemezis Grendel jest czasami określany jako Troll, podobnie jak latające stworzenie podobne do Smoka w nordyckiej sadze Hrolfa Krakiego. 
Nikczemne Czarownice (w przeciwieństwie do szanowanych – choć budzących strach – Wieszczek i Czarodziejek ze społeczności Wikingów) nazywane są w tradycji Żonami Trolli. 
W niektórych sagach Trolle są przedstawiane jako potwory żyjące w jaskiniach lub pod wodospadami. 
Krótko mówiąc, termin Troll jest używany do opisania wielu różnych rodzajów potworów lub złych rzeczy.
Wikingowie nie mieli tego samego impulsu, aby sztywno klasyfikować wszystkie istoty w swoim systemie wierzeń, tak jak robią to współcześni ludzie. 
Tak więc terminy są używane znacznie płynniej. 
Troll ostatecznie odnosi się do przerażającej, odrażającej natury rzeczy, a nie do "gatunku" samej rzeczy. 
Tak więc, podczas gdy niektórzy Giganci są Trollami, nie wszystkie Trolle są Gigantami.
Giants: The Anti-Gods of Norse Mythology – Sons of Vikings

[Krystyna]

Wojna między Olbrzymami a Bogami
U zarania dziejów Odyn i jego dwaj bracia zabili olbrzyma Ymira i stworzyli świat z jego ciała. 
Jak zwykle, motywacje boga są trudne do określenia. 
Czy Odyn po prostu potrzebował śmierci Ymir ze względu na stworzenie? 
A może  Alfather doszedł do wniosku, że jeśli Ymir nadal będzie rodzić Olbrzymów, jakikolwiek porządek we wszechświecie stanie się niemożliwy? 
W każdym razie, gdy trzej Bogowie rozszarpali masywnego Olbrzyma na strzępy, wytrysnął ogromny potop krwi. 
Ta krew stała się wszystkimi oceanami świata, a potok porwał wszystkich Olbrzymów – z wyjątkiem jednej rodziny, która uciekła w drewnianej arce. 
Olbrzym ten nazywał się Bergelmir i wszyscy późniejsi Giganci pochodzili od niego.

Odyn i jego bracia stworzyli ziemię ze zwłok Ymir, z jego zębami i połamanymi kośćmi tworzącymi kamienie i góry, wielką kopułą jego czaszki tworzącą niebo, a nawet jego myśli tworzącymi chmury – cienkie i delikatne lub ciemne i posępne. 
Nazwali ten świat Midgardem (Śródziemie) i otoczyli go potężną barierą wykonaną z rzęs Ymir. 
Stworzyli także własne królestwo, Asgard. 
Asgard i Midgard (wraz z kilkoma innymi Dziewięcioma Światami) stały się "Innangard", miejscem ochrony, w którym rządzili bogowie. Dalej, jak już wspomnieliśmy, znajdowały się miejsca, którymi rządzili olbrzymy – Jotunheim, Hel i inne krainy, które tworzyły "Utangard" lub, jak tłumaczono by zarówno Utgard and utangard  , “beyond the enclosure.”
Wygnani w mroki Utgardu, Jötnar przypomnieli sobie czasy, kiedy rządzili. 
Albo z potrzeby zemsty, albo dlatego, że – jak mówi Poemat Eddyjski – naprawdę "zrodzili się z jadu, a więc byli okrutni", Giganci marzą o czasach, w których pokonają Asgard i Midgard.
Czas, aby się zjednoczyć i pomaszerować przeciwko Bogom, nadejdzie w Ragnaroku. 
W międzyczasie wielu olbrzymów próbuje szczęścia najeżdżając terytorium Bogów. 
Najodważniejsi z nich czasami pojawiają się w Asgardzie, z wyzwaniem lub sztuczką dla bogów Asów, lub przybywają, by przerazić nas, śmiertelników w Midgardzie. 
Kiedy Wikingowie i inne ludy nordyckie/germańskie schroniły się przed wyjącymi burzami, wiedzieli, że to Odyn poprowadził Bogów w "  "the Wild Hunt" " przeciwko Olbrzymom. 
Kiedy zobaczyli błysk grzmotu i huk błyskawic, wiedzieli, że Thor uderza olbrzymów swoim potężnym młotem, Mjolnirem.

Czasami Bogowie i Olbrzymy żyją w niespokojnym pokoju. 
Nie tylko Bogowie i Olbrzymy często zawierali małżeństwa, związki i sojusze, ale zdarzało się, że olbrzymy były nawet w stanie okazać Bogom pewną sympatię. 
Na przykład, kiedy najbardziej ukochany bóg, Baldr, zginął z powodu zdrady Lokiego, nawet Giganci płakali. 
Pokój jednak nigdy nie trwał długo. 
Czy to dlatego, że Olbrzymy najeżdżały Asgard, czy też dlatego, że Odyn lub Thor zapuszczali się do Jotunheimu podczas swoich przygód, wrogość między Olbrzymami a Bogami zawsze była żywa.
Ta wrogość i wielowiekowa walka zaowocuje w Ragnaroku 
Tam Bogowie i Olbrzymy zniszczą się nawzajem. 
Podobnie jak przeciwstawne siły kreacji i chaosu, którymi wydają się być, zniosą się nawzajem, a zapomnienie powróci, zanim wszechświat – być może – narodzi się na nowo.
Giants: The Anti-Gods of Norse Mythology – Sons of Vikings

[Krystyna]

Rodzaje Gigantów
Lodowe Olbrzymy: 
Mówi się, że żyją w najzimniejszych częściach świata i Jotunheim. 
Istnieje wiele nordyckich opowieści i legend mówiących o Lodowych Olbrzymach, które łapią niczego niepodejrzewających podróżników, wabiąc ich do snu na mrozie, szepcząc słodkie słowa i kołysanki, gdy są zbyt wyczerpani, aby kontynuować podróż. 
Zamieszkiwali głównie Niflheim

Ogniste Giganty:
Mówi się, że mieszkają w niższych partiach Jotunheim, gdzie jest ciepło i jest kilka wulkanów. 
Mówi się, że podczas Ragnaroku Ognisty Gigant będzie jeździł na wielkich koniach i spali Midgard, zabijając wszystkich ludzi, niektórych bogów i samych Ognistych Gigantów z wyjątkiem mężczyzny i kobiety wysłanych przez Odyna do wielkiego lasu, który nie został zniszczony przez chaos i płomienie.
https://fuckyeahnorsemythology.tumblr.co...8633423516

[Krystyna]

Olbrzymy, brzydkie, rozmiłowane w mocnym piwie i ludzkim mięsie
Chętne do psot, ciskania glazów na spokojne osady
Miały również wiele cech pozytywnych, posługiwały się magią, były mądre, odważne i zawsze dotrzymywały słowa

Olbrzymy były starsze od bogów i ludzi, starsze nawet od świata, który powstał z ciała Ymira
Praolbrzym ten nim zginął powołał na świat syna i córkę, którzy wyrośli pod jego pachą i Trudgelmira o sześciu głowach, który wyskoczył mu z nogi.
Choć potężni, musieli ustąpić miejsca bogom już u zarania dziejów, gdy Odyn, Wili i Ve zamordowali Ymira i podjęli się niezwykłego dzieła stworzenia
Z czaszki praolbrzyma stworzyli niebo, z jego mózgu-chmury, z korpusu-ziemię, a z krwi - ocean
Przyszłą siedzibę ludzi, Midgrad, otoczyli rzęsami Ymira
Olbrzymami, które odegrały istotną rolę w mitach były dzieci Ymira wnuka Belgelmira

Na potężny ród olbrzymów składało się kilka grup tych istot...
Obok Jotunów, którzy panowali nad światem natury, istnieli ociężali umysłowo i nieco demoniczni Thursowie, oraz złośliwi znawcy czarów-Trole
Dla podkreślenia związku z siłami natury nazywano ich, w zależności od pochodzenia i cech, Olbrzymami Oszronionymi, Olbrzymami Ognia, Chaosu, Wichru i Burzy.
Oprócz tych niepokojących mieszkańców gór i lodowców, mity przechowują bardziej szczegółowe informacje o takich olbrzymach jak Aegir-władca mórz, Norny-boginie losu, czy słynący z mądrości Mimir

Wielogłowe, wielorękie i szpetne Olbrzymy różniły się od żeńskich przedstawicielek gigantycznego rodu.
Te uważane były za atrakcyjne nie tylko dla swych pobratymców, ale też i dla bogów i ludzi,  którzy często wdawali się z nimi w romanse, czy wiązali na stałe....
Obdarzone wybitnymi zdolnościami wróżbiarskimi Olbrzymki znały się też na czarach..
Jedna z nich, opisana przez Saxo Grammaticusa potrafiła zmienić wielkość swojego ciała,  np. zmniejszyć się do rozmiarów człowieka, którego kochała, być tęga, szczupła, jasna, ciemna
na podstawie książki Mitologie świata, Ludy Skandynawskie

[Krystyna]

Krainy Jotuna i ich cechy
Jotun, znany również jako Olbrzym, od czasów starożytnych stanowił znaczącą część mitologii i folkloru nordyckiego. 
Według mitów te potężne istoty zamieszkiwały różne krainy, z których każda miała swoje własne, charakterystyczne cechy.

Jotunheim
Najbardziej znaną z tych krain jest Jotunheim, kraina Gigantów. 
Położone we wschodniej części kosmosu nordyckiego, od reszty świata oddzielała je rzeka Ifing. 
Jotunheim charakteryzował się nierównym terenem, wysokimi górami i gęstymi lasami. 
W Mitologii Nordyckiej wierzono, że jest to miejsce narodzin wielu Gigantów i siedziba ich rady rządzącej.

Pierwszym olbrzymem na świecie był Ymir, zamordowany przez Odyna i jego braci.
Jego potomstwem był ród olbrzymów-Thursów
Krew Ymira potopiła ich dzieci.
Uratował się jedynie Belgermir z żoną, który schronił się w krainie mrozów i wiecznego śniegu, Jotunheim
Za zasłoną magii runów i zaklęć, krainy stały się niedostępne i ród Thursów szybko się odbudował.
Były to przede wszystkim Skalne Olbrzymy, potrafiące ciskać głazy, a nawet wywoływać wichry i burze.
Z tej krainy wywodziły się też Norny
(a jest też i inny mit o ich pochodzeniu)

Muspelheim
Inną krainą zamieszkiwaną przez Jotunów był Muspelheim, Kraina Ognia.
 Leżało na południu kosmosu i charakteryzowało się intensywnym upałem i aktywnością wulkaniczną. 
Według Mitologii Nordyckiej był to dom Ognistego Giganta Surtr, którego przeznaczeniem było poprowadzić swój ród w apokaliptycznej bitwie Ragnarok, która miała zakończyć się zniszczeniem i odnowieniem świata.
Stamtąd pochodził Loki, który wkupił się w łaski Asów

Jarnvidr
Jarnvidr, znany również jako Żelazny Las, był zalesioną krainą zamieszkaną przez wiele różnych gatunków, w tym Gigantów. 
Charakteryzowała się gęstą, splątaną roślinnością i ciemnymi, niebezpiecznymi ścieżkami. 
W Mitologii Nordyckiej wierzono, że jest to dom Olbrzymki Angrboda, która była matką potwornego potomstwa Fenrir, Jormungand i Hel.

Niflheim
Niflheim, Kraina Mgły, była zimnym i opuszczonym miejscem położonym na północy kosmosu. 
Według Mitologii Nordyckiej było to jedno z najwcześniej istniejących królestw i charakteryzowało się zamarzniętym krajobrazem i zamarzniętymi rzekami. 
Uważano, że jest to dom pierwotnego Olbrzyma Ymira, z którego ciała powstał świat.

Hrimthursheim
Na wschód od Midgard znajdowała się kraina Lodowych Olbrzymów, Hrimthursheim, surowa i niedostępna.
Najbardziej znanym jej mieszkańcem był Mimir, strażnik Źródła Mądrości przy korzeniu Yggdrasila

Znana i szanowaną Olbrzymką z północy była Skadi, żona Niorda, Boga wód przybrzeżnych, która została matką Freja i Frei, oraz dziewięciu córek-Fal Morskich

Te różne krainy zamieszkałe przez Jotunów w Mitologii Nordyckiej są bogate w symbolikę i znaczenie, odzwierciedlając moc i wpływ, jaki te starożytne istoty miały w umysłach i wyobraźni Narodu Nordyckiego.
https://viking.style/jotun-the-giants-of...t=cmp-true

[Krystyna]

Jotunowie
Jotunowie to rasa Gigantów, podzielona na kategorie, takie jak Olbrzymy Mrozu i Burzy. 
Pierwsza rasa utonęła we krwi Ymira i została ponownie zasiedlona przez Bergelmira („Rycz Gór”).
Jotunowie to rodzaj potężnych istot, które dorównują Bogom i Elfom. 
Mieszkają w dzikim królestwie Jötunnheim. 
Zwykle uważa się je za olbrzymów, chociaż nie wszystkie są tak duże; mogą być nawet wielkości człowieka. 
Wielu Jotunów jest przyjaznych Bogom, jak na przykład morski Gigant Aegir który regularnie przyjmuje Bogów i Boginie jako swoich gości. Inni Jotunowie czasami sprzeciwiają się Bogom. 
Na ogół są mądrzy i dość potężni. 
Wśród nich jest Mimir, uważany za najmądrzejszą ze wszystkich. „Jotun-kin” jest używany jako ogólne określenie różnego rodzaju Gigantów i Trolli. 
Zwykle są postrzegani jako wrogowie Bogów, chociaż wielu z nich jest całkiem pomocnych, a Jotunowie i Bogowie często się krzyżują. 
W rzeczywistości co najmniej dwie Boginie, żona Ullera Skadi i żona Freyra Gerd, to Jotunowie; i nie ma żadnego Boga, który nie miałby wielu Gigantycznych przodków. 
Niektórzy prawdziwi ludzie postrzegają dziś Jotunów jako największe z duchów ziemi, którym teraz należy pomóc w przywróceniu równowagi istnienia, a nie walczyć z nimi; inni trzymają się tradycyjnego poglądu, że Olbrzymy są na ogół ucieleśnieniem zniszczenia. 
Thurse to inne określenie Olbrzyma, szczególnie używane w odniesieniu do niechętnych Olbrzymów. 
Rime-Thursy to dzikie duchy lodu i śniegu, bardzo niebezpieczne i bardzo złowrogie.
https://odinsvolk.ca/new/gods-goddesses/jotuns/

[Krystyna]

Hymir – w mitologii nordyckiej olbrzym, mąż Hrod, ojciec Tyra
Hymir posiadał wielki kocioł, zdobyty dla niego przez Thora, w którym Asowie chcieli warzyć piwo
Jeden z mitów dotyczących Hymira opowiada o tym, jak towarzyszył on Thorowi w czasie połowu. 
Thor złapał wówczas węża Jormunganda, lecz Hymir przerażony widokiem potwora, odciął linę zanim Thor mógł węża zabić. 
Rozzłoszczony tym Thor wrzucił Hymira do oceanu
Według innej wersji Thor zabił potwora

[Krystyna]

W czasie Ragnaróku wszystkie Thursy staną po stronie sił antyboskich.
Thurs Hrym powiedzie siły ze wschodu ( Hrimthursy z Hrimthursheimu).
Część Ognistych Olbrzymów z Muspellheimu przywiezie, na pokładzie Naglfara, Loki.
Z południa przyjdzie reszta Płomiennych Olbrzymów, na czele z Surtem.
Z opisów Ragnaróku nie wynika, czy którykolwiek z Thursów (oprócz Surta)
przeżyje koniec świata.
strona Szerszenia....Tomasza Misterki...
http://www.runy.net.pl/?q=node/64

[Krystyna]

W czasie podrozy do Udgardu Thor zmęczony, nocował w olbrzymiej rękawicy Skrymira....
więcej w  Eddzie Poetyckiej...w kilku pieśniach jest o tym mowa...
tutaj inne opracowanie...
http://www.hurstwic.org/history/articles...utgard.htm

[Krystyna]

Niflheim lub Niflheimr był jednym z Dziewięciu Światów Mitologii Nordyckiej. 
Dosłownie tłumaczy się jako „Dom Mgieł” i jest to pierwotna kraina lodu i zimna. 
Kiedy chłód Niflheimu zmieszał się z upałem Muspelheimu, dało początek pierwszemu stworzeniu, Ymirowi.

Jotunn, czasami zangielizowany jako Jotun (wymawiane yotun), jest Olbrzymem w Mitologii Nordyckiej, członkiem rasy duchów natury o nadludzkiej sile, opisywanej jako czasami stojąca w opozycji do ras tribli Asów i Wanów, chociaż często mieszają się z nimi lub zawierają z nimi małżeństwa. 
W niektórych legendach i mitach opisano je jako mające ten sam wzrost co ludzie. 
W późniejszym folklorze skandynawskim Duchy Natury zwane Trollami (od określenia „magia”) przejmują wiele funkcji bardziej starożytnej koncepcji Jotunna. 
Pasmo górskie południowej Norwegii nazywane jest również po norwesku Jotunheimen lub górami Jotunheim.

Pochodzenie
Pierwszą żywą istotą powstałą w pierwotnym chaosie znanym jako Ginnungagap był gigant monumentalnych rozmiarów, zwany Ymir. 
Kiedy spał, z jego pach wyrósł gigantyczny syn i córka olbrzymka, a jego dwie stopy dały potomstwo i urodziły potwora z głowami. 
Podobno te trzy istoty dały początek rasie Hrimpursarów (Olbrzymów Szronowych lub Gigantów Lodowych), którzy zamieszkiwali Niflheim, świat mgły, chłodu i lodu. 
Zamiast tego bogowie twierdzą, że pochodzą od pewnego Buri. 
Kiedy olbrzym Ymir został następnie zabity przez Odyna, Vili i Ve (wnuków Buri), jego krew (tj. woda) zalała Niflheim i zabiła wszystkich gigantów, z wyjątkiem jednego znanego jako Bergelmir i jego małżonka, którzy następnie ponownie zaludnili swój gatunek .

Wygląd i charakter:
Niektórym Gigantom przypisuje się okropny wygląd – pazury, kły i zdeformowane cechy, poza ogólnie okropnymi rozmiarami. 
Niektóre z nich mogą nawet mieć wiele głów, jak na przykład Thrivvaldi, który miał ich dziewięć, lub ogólnie niehumanoidalny kształt; podobnie jak Jormungandr i Fenrir, dwoje dzieci Lokiego, uważano za Gigantów, jednak kiedy Olbrzymy są nazywane i dokładniej opisywane, często przypisuje się im przeciwne cechy. 
Bardzo stare, niosą ze sobą mądrość z dawnych czasów. 
To Giganci Mimir i Vafpruonir Odyn starają się zdobyć tę prokosmiczną wiedzę. 
Wiele małżonków Bogów to Olbrzymy. 
Njord poślubia Skadi, Gerda zostaje małżonką Freya, Odyn zyskuje miłość Gunnlod, a nawet Thor, wielki pogromca swojego rodzaju, rodzi dziecko z Jarnsaxa; syn Magni. 
Jako tacy sami pojawiają się jako pomniejszy bogowie, co można również powiedzieć o morskim Olbrzymie Aegir, znacznie bardziej powiązanym z Bogami niż z innymi Gigantami zamieszkującymi Jotunheim. 
Żaden z nich nie boi się światła, a ich domy nie różnią się zbytnio od domów bogów.

[Krystyna]

Giganci w Mitologii Nordyckiej
W bogatym gobelinie mitologii nordyckiej Giganci , czyli Jötunn , stoją jako kolosalne postacie, ucieleśniające moc i tajemnicę czasów starożytnych.
Istoty te o gigantycznych wymiarach są kluczowymi bohaterami opowieści mitologicznych, odgrywając zarówno rolę przeciwników, jak i wspólników bogów. 
Ich dom, Jötunheim, to odrębny świat, oddzielony od Midgardu, królestwa ludzi.
Stworzenia te pochodzą od Ymira, pierwszego olbrzyma, którego istnienie poprzedza istnienie znanego wszechświata i który został pokonany przez Odyna.
Fascynująca jest dwoistość Jötunnów : są oni zarówno zaprzysięgłymi wrogami, jak i dalekimi krewnymi nordyckich Bóstw. 
Ich odwieczny konflikt z Bogami, prowadzony przez syna Odyna, Thora, jest powracającym tematem w legendach nordyckich.
Ich obecność w Mitologii Nordyckiej jest symbolem odwiecznej walki pomiędzy chaosem i porządkiem, dzikością i cywilizacją.
Giganci, ze swoją niezrównaną siłą i zdolnościami do zmiany kształtu i iluzji, reprezentują niezłomne i nieprzewidywalne siły natury.

Ambiwalentna natura Gigantów odzwierciedla złożoność wykraczającą poza ich prostą posturę. 
Często są postrzegani jako istoty chaotyczne, w opozycji do Bogów porządku, ale ta wizja jest redukcyjna.
W wielu opowieściach pojawiają się one również jako istoty mądre, nosiciele starożytnej wiedzy i zagubione we mgle czasu.
Ich związek z Bogami jest intrygujący. 
Niektórzy giganci, jak Skadi, przekroczyli nawet granice między światami, przechodząc od Gigantów do Bogów. 
Te interakcje ujawniają niewyraźną granicę między Bogami a Gigantami , granicę często przekraczaną w mitach nordyckich.

Potomstwo Gigantów i ich powiązania z innymi mitycznymi stworzeniami wzbogacają nordycki folklor. 
Dzieci Lokiego, zwłaszcza Wilk Fenrir, Wąż Jörmungand i Hel, Bogini umarłych, a także postacie takie jak Smok Fafnir, są często kojarzone z Gigantami w ich opozycji do Bogów.
Te więzi pokrewieństwa pokazują wzajemne powiązania między różnymi bytami mitologicznymi, podkreślając złożoność relacji w mitach nordyckich. 
Giganci, pomimo swojej reputacji brutalności, posiadają głębię i mądrość, która jest często niedoceniana w popularnych opowieściach.

Trolle i ich rola w Panteonie Nordyckim

Trolle, często mylone z Gigantami, również zajmują ważne miejsce w Mitologii Nordyckiej.

Chociaż mają wiele wspólnych cech z Jötunn, różnią się pod kilkoma względami. 

Mniej starożytne i często opisywane jako mniej mądre, Trolle służą jako żołnierze Gigantów w ich odwiecznym konflikcie z Bogami.

To rozróżnienie pomiędzy Trollami i Gigantami jest niezbędne do zrozumienia hierarchii i różnorodności stworzeń w legendach nordyckich. 

Trolle, choć potężne, są uważane za gorsze od Gigantów, ale lepsze od ludzi pod względem siły i rozmiaru.

Aspiracje Gigantów wykraczają daleko poza ich fizyczną egzystencję. 

Pożądają nie tylko Midgardu, świata ludzi, ale także Boskich skarbów, takich jak Bogini Freyja. 

Ich pragnienie kontrolowania wszechświata i powrotu do przedwojennej chwały z Bogami jest głównym tematem ich Mitologii.
Pod opieką Odyna, obrońcy Dziewięciu Światów, i Thora, strażnika Midgardu, Giganci są trzymani w ryzach, a ich wpływy ograniczają się do granic ich królestwa.
Ta dynamika między Bogami a Gigantami to opowieść o konflikcie i współistnieniu, o antagonizmie i wzajemnym szacunku.

Przedstawienie Gigantów w Mitologii Nordyckiej nie jest jednowymiarowe. 

Budzą strach i szacunek, wrogowie i sojusznicy, brutalni i mądrzy. 

Ta złożoność sprawia, że Giganci są nie tylko fascynujący, ale także niezbędni do zrozumienia bogatego materiału nordyckich wierzeń i legend.
Ich istnienie świadczy o świecie, w którym manicheizm zostaje zastąpiony wielością niuansów, odzwierciedlając w ten sposób głęboką naturę ludzkich mitów i wierzeń.

https://menviking.fr/blogs/viking-mythol...les-geants

[Krystyna]

A list of the Giants [Jǫtnar] in Norse Mythology
Aegir | Old Norse Ægir | Runes - ᛅᚴᛁᛦ
Alvaldi | Old Norse Alvaldi | Runes - ᛅᛚᚢᛅᛚᛏᛁ
Angrboda | Old Norse Angrboða | Runes - ᛅᚴᚱᛒᚢᚦᛅ
Aurboda | Old Norse Aurboða | Runes - ᛅᚢᚱᛒᚢᚦᛅ
Baugi | Old Norse Baugi | Runes - ᛒᛅᚢᚴᛁ
Beli | Old Norse Beli | Runes - ᛒᛁᛚᛁ
Bergelmir | Old Norse Bergelmir | Runes - ᛒᛁᚱᚴᛁᛚᛘᛁᛦ
Bestla | Old Norse Bestla | Runes - ᛒᛁᛋᛏᛚᛅ
Bölthorn | Old Norse Bǫlþorn | Runes - ᛒᛅᛚᚦᚢᚱᚾ
Býleistr | Old Norse Býleistr | Runes - ᛒᚢᛚᛅᛁᛋᛏᛦ
Eggthér | Old Norse Eggþér | Runes - ᛁᚴᚦᛁᛦ
Fárbauti | Old Norse Fárbauti | Runes - ᚠᛅᚱᛒᛅᚢᛏᛁ
Fjölvar | Old Norse Fjǫlvar | Runes - ᚠᛁᛅᛚᚢᛅᛦ
Fornjót | Old Norse Fornjótr | Runes - ᚠᚢᚱᚾᛁᚢᛏᛦ
Gangr | Old Norse Gangr | Runes - ᚴᛅᚾᚴᛦ
Geirröd | Old Norse Geirrǫðr | Runes - ᚴᛅᛁᚱᛅᚦᛦ
Gilling | Old Norse Gillingr | Runes - ᚴᛁᛚᛁᚴᛦ
Gjálp & Greip | Old Norse Gjálp & Greip | Runes - ᚴᛁᛅᛚᛒ & ᚴᚱᛅᛁᛒ
Gríd | Old Norse Gríðr | Runes - ᚴᚱᛁᚦᛦ
Gunnlöd | Old Norse Gunnlǫð | Runes - ᚴᚢᚾᛚᛅᚦ
Gymir | Old Norse Gymir | Runes - ᚴᚢᛘᛁᛦ
Harthgrepa - Old Norse Harðgreipr | Runes - ᚼᛅᚱᚦᚴᚱᛅᛁᛒᛦ
Helblindi | Old Norse Helblindi | Runes - ᚼᛅᛚᛒᛚᛁᚾᛏᛁ
Helreginn | Old Norse Helreginn | Runes - ᚼᛅᛚᚱᛁᚴᛁᚾ
Hljod | Old Norse Hljóð | Runes - ᚼᛚᛁᚢᚦ
Hræsvelgr | Old Norse Hræsvelgr | Runes - ᚼᚱᛅᛋᚢᛁᛚᚴᛦ
Hrimgerdr | Old Norse Hrímgerðr | Old Norse - ᚼᚱᛁᛘᚴᛁᚱᚦᛦ
Hrímgrímnir | Old Norse Hrímgrímnir | Runes - ᚼᚱᛁᛘᚴᚱᛁᛘᚾᛁᛦ
Hrímnir | Old Norse Hrímnir | Runes - ᚼᚱᛁᛘᚾᛁᛦ
Hroðr | Old Norse Hróðr | Runes - ᚼᚱᚢᚦᛦ
Hrungnir | Old Norse Hrungnir | Runes - ᚼᚱᚢᚴᚾᛁᛦ
Hrym | Old Norse Hrymr | Runes - ᚼᚱᚢᛘᛦ
Hymir | Old Norse Hymir | Runes - ᚼᚢᛘᛁᛦ
Hyrrokkin | Old Norse Hyrrokkin | Runes - ᚼᚢᚱᚢᚴᛁᚾ
Idi | Old Norse Iði | Runes - ᛁᚦᛁ
Im | Old Norse Ím | Runes - ᛁᛘ
Járnsaxa | Old Norse Járnsaxa | Runes - ᛁᛅᚱᚾᛋᛅᚴᛋᛅ
Laufey/Nal | Old Norse Laufey/Nál | Runes - ᛚᛅᚢᚠᛁ/ᚾᛅᛚ
Leikn | Old Norse Leikn | Runes - ᛚᛅᛁᚴᚾ
Litr | Old Norse Litr | Runes - ᛚᛁᛏᛦ
Logi | Old Norse Logi | Runes - ᛚᚢᚴᛁ
Mögthrasir | Old Norse Mǫgþrasir | Runes - ᛘᛅᚴᚦᚱᛅᛋᛁᛦ
Narfi (Jǫtunn) | Old Norse Narfi | Runes - ᚾᛅᚱᚠᛁ
Rán | Old Norse Rán | Runes - ᚱᛅᚾ
Skadi | Old Norse Skaði | Runes - ᛋᚴᛅᚦᛁ
Sökkmímir | Old Norse Sǫkkmímir | Runes - ᛋᛅᚴᛘᛁᛘᛁᛦ
Surtr | Old Norse Surtr | Runes - ᛋᚢᚱᛏᛦ
Suttungr | Old Norse Suttungr | Runes - ᛋᚢᛏᚢᚴᛦ
Thiazi | Old Norse Þjazi | Runes - ᚦᛁᛅᛋᛁ
Thokk | Old Norse Þǫkk | Runes - ᚦᛅᚴ
Collapsible content
Thrívaldi | Old Norse Þrívaldi | Runes - ᚦᚱᛁᚢᛅᛚᛏᛁ
Thrudgelmir | Old Norse Þrúðgelmir | Runes - ᚦᚱᚢᚦᚴᛁᛚᛘᛁᛦ
Thyrm | Old Norse Þrymr | runes - ᚦᚱᚢᛘᛦ
Utgard-Loki | Old Norse Útgarða-Loki | Runes - ᚢᛏᚴᛅᚱᚦᛅ ᛚᚢᚴᛁ
Vafthrudnir | Old Norse Vafþrúðnir | Runes - ᚢᛅᚠᚦᚱᚢᚦᚾᛁᛦ
Vidblindi | Old Norse Víðblindi | Runes - ᚢᛁᚦᛒᛚᛁᚾᛏᛁ
Ymir | Old Norse Ymir | Runes - ᚢᛘᛁᛦ
https://einarrsjourney.com/pages/list-of...cyclopedia

[Krystyna]

   
Loki, Fenrir, and Jörmungandr by Carl Emil Doepler – The female figure in the cave is either Hel or Angrboda.
Angrboda
Angrboza ( staronordycki: [ˈɑŋɡz̠ˌboðɑ]; także Angrboda) to Jotun z mitologii nordyckiej. 
Jest małżonką Lokiego i matką potworów. 
Wspomina się o niej tylko raz w Eddzie poezji (Völuspá hin skamma) Lokiego jako matka Fenrira. 
Proza Edda (Gylfaginning) opisuje ją jako Olbrzymkę z Jotunheimaru i matkę trzech potworów: Wilka Fenrira, Jormungandra, Węża Midgardu i Hel, władczyni umarłych.
Vorspa (Przepowiednia Vorvy) wspomina także o Jötunie żyjącym w Jarnvid (Żelazny Las, las zamieszkiwany przez Gigantkę), najprawdopodobniej utożsamianym z Angrboda 
Ten fragment jest sparafrazowany przez Snorriego Sturlusona w Gylfaginning. 
W sekcji 42 Vorspy Egger jest opisany jako pasterz Jotun żyjący w Jarnvízur (Ironwood). 
Peter H. Salus i Paul B. Taylor argumentują, że mogło to być stado wilków Angrboda.
https://academic-accelerator.com/encyclopedia/angrboda
https://pl.wikipedia.org/wiki/Angerboda

[Krystyna]

Aegir | Staronordycki Ægir | Runy - ᛅᚴᛁᛦ
Znacząca postać w Mitologii Nordyckiej, Bóg Morza kojarzony z potęgą i nieprzewidywalnością oceanu. 
Aegir jest często przedstawiany jako jeden z Jötnarów wraz ze swoją żoną Rán. 
Biorąc pod uwagę ich zaangażowanie w świat przyrody, nie jest to nieuzasadnione założenie.
Jako władca morza często organizuje uczty dla Bogów, co symbolizuje podwójną naturę bogactwa i niebezpieczeństwa morza. 
Jego obecność podkreśla głęboki szacunek i uznanie dla żywiołowej siły morza w światopoglądzie nordyckim.
https://einarrsjourney.com/pages/list-of...cyclopedia
https://en.wikipedia.org/wiki/%C3%86gir

[Krystyna]

Alvaldi | Old Norse Alvaldi | Runes - ᛅᛚᚢᛅᛚᛏᛁ
Alvaldi to mniej znana postać w mitologii nordyckiej, Jötunn, który odgrywa kluczową rolę w historii powstania naszyjnika Brísingamen Freyji. 
Jest ojcem Thiazi, który później staje się wybitną postacią w mitach.
Obecność Alvaldiego wpisuje się w złożony gobelin kosmologii nordyckiej, łącząc go zarówno z Gigantami, jak i Bogami poprzez powiązania rodzinne.
https://en.wikipedia.org/wiki/Alvaldi

[Krystyna]

Aurboda | Old Norse Aurboða | Runes - ᛅᚢᚱᛒᚢᚦᛅ
Aurboda, znacząca Gigantka w Mitologii Nordyckiej, znana jest jako „licytujący żwir” lub „oferujący żwir”. 
Jest żoną jötunna Gymira i matką Gerdy, która zostaje żoną boga płodności Freyra. 
Obecność Aurbody dodaje głębi zawiłej sieci relacji w Nordyckim panteonie
https://en.wikipedia.org/wiki/Angrbo%C3%B0a

[Krystyna]

Baugi | Old Norse Baugi | Runes - ᛒᛅᚢᚴᛁ
Baugi | Staronordycki Baugi | Runy - ᛒᛅᚢᚴᛁ
Baugi, Jötunn w Mitologii Nordyckiej i brat Suttungra, odgrywa kluczową rolę w micie o Miodzie Pitnym Poezji . W tej opowieści, gdy Odyn wyrusza na wyprawę w celu zdobycia upragnionego Miodu Pitnego, zakłada przebranie i szuka pomocy Baugiego.
Baugi, nieświadomy prawdziwej tożsamości Odyna, zgadza się pomóc i razem przebijają się przez górę, aby dotrzeć do strażnika Miodu Pitnego, Gunnlod. 
Zaangażowanie Baugiego podkreśla zawiłą dynamikę między Bogami i Gigantami, ostatecznie umożliwiając Odynowi zdobycie Miodu Pitnego i ucieleśniając dążenie do wiedzy i mocy.
https://en.wikipedia.org/wiki/Baugi

[Krystyna]

Beli | Old Norse Beli | Runes - ᛒᛁᛚᛁ
Beli | Staronordycki Beli | Runy - ᛒᛁᛚᛁ
Beli, Jötunn z Mitologii Nordyckiej, spotyka swój los z rąk Boga Wanów Freyra, jak przedstawiono w różnych wierszach eddyckich.
Podczas ich konfrontacji Freyr jest zmuszony walczyć bez broni z Belim, który oddał swój miecz swojemu Słudze Skírnirowi. 
Ostatecznie pokonuje Beliego rogiem jelenia. 
Ten epizod jest wpleciony w gobelin mitów nordyckich, ukazując zawiłe relacje między Bogami, Gigantami i różne konflikty między nimi.
https://en.wikipedia.org/wiki/Beli_(j%C3%B6tunn)

[Krystyna]

Bergelmir | Old Norse Bergelmir | Runes - ᛒᛁᚱᚴᛁᛚᛘᛁᛦ
Bergelmir | staronordycki Bergelmir | Runy - ᛒᛁᚱᚴᛁᛚᛘᛁᛦ
Bergelmir-w Mitologii Nordyckiej Olbrzym, syn Thrudgelmira, wnuk Ymira.
Bergelmir, Jötunn w Mitologii Nordyckiej, przeżywa pierwotną powódź wywołaną działaniami Odyna i jego braci, którzy zabili pierwotnego olbrzyma i dziadka Bergelmira - Aurgelmira (Ymir). 
On i jego rodzina unikają zniszczeń spowodowanych przez powódź, szukając schronienia w tajemniczym „lúðr” (prawdopodobnie „trumnie”, „kołysce” lub „skrzyni”).
Wybór ten prowadzi do wyłonienia się nowej linii rodowej Jötunnów, ilustrującej cykliczną interakcję stworzenia i zniszczenia, nieodłącznie związaną z kosmologią nordycką. 
Jego ojcem jest Thrudgelmir (Þrúðgelmir.)
https://en.wikipedia.org/wiki/Bergelmir