[Krystyna]

   
Nie musimy o to pytać fachowego ogrodnika,
Z amatorskich bowiem obserwacji już wynika,
Że konwalia jest wyraźnym przeciwieństwem słonecznika.

Jako drobny,
Skromny kwiat od urodzenia,
Nie pcha się na plaże pełne słońca,
Szuka raczej cienia.
A w tym cieniu,
Gdzie wokoło są konwalie inne,
Życie wiedzie typowo rodzinne.

Gdy się człowiek czasem spotka z konwaliami,
To tak wyglądają konwalie pod drzewami,
Jakby właśnie przyjechały na wycieczkę,
Żeby sobie w lesie odpocząć troszeczkę.

Wszędzie dzieci konwaliowe,
Mężowie
I żony,
Taki konwaliowy piknik na kocach zielonych.
Tyle, że nikt tu nie pije
I jajek nie pieprzy,
No i zapach od konwalii płynie dużo lepszy.

Chociaż niepokaźna taka,
Choć ma wzrost na dwóję,
To konwalia, mimo wszystko, pierwszorzędnie truje.

Takie jak ta wiadomostki
Przydać się nam mogą,
Bo wskazują jakie kwiaty dawać naszym wrogom.
A konwalie wypadają w dodatku niedrogo.
L. J. Kern, Konwalie, 1981

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Konwalia (Convallaria L.)
Rodzaj roślin jednoliściennych w ostatnich latach zaliczany do różnie wyróżnianych  rodzin w tym do konwaliowatych (Convallariaceae), myszopłochowatych (Ruscaceae) i ostatnio do szparagowatych (Asparagaceae).

W XV i XVI wieku roślinę nazywano Lilium convallium, czyli lilia z doliny (łac. convállis = głęboka, otoczona górami dolina).
Nazwa ta była tak popularna, że przetrwała do dziś w języku angielskim jako Lily of the Valley.
Ponieważ jednak mylono ją z Lilium candidum – lilią białą, Linneusz tworząc nazwę naukową nawiązał do okresu kwitnienia rośliny i wprowadził nazwę Convallaria majalis

Gatunek ten posiada wiele nazw zwyczajowych i ludowych:
konwalia leśna, lanusz, lanka, lanuszka, końska grzywa (nazwa ludowa z okolic Olkusza),  lilia podobna, gładysz, konwalilia, konwalyja majowa, kokoryczka, lanysz, majówka,padolna.

Nazwa "konwalia" w języku polskim pierwszy raz spośród zachowanych źródeł użyta została w Zielniku Syreniusza (1613), a nazwa "konwalia majowa" – przez Pacewicza R. w wydanej w 1867 w Warszawie publikacji pt. Botanika treściwie zebrana dla młodzieży

Gatunek flory Polski
Konwalia majowa (Convallaria majalis L.)
– gatunek byliny kłączowej z monotypowego rodzaju konwalia (Convallaria L.).
Konwalia jest rośliną leczniczą i popularną rośliną ozdobną, której głównym walorem są niewielkie kwiaty o charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym kształcie.
Znana jest pod wieloma nazwami zwyczajowymi i ludowymi.
Występuje często w lasach niemal całej Polski, poza tym jest także uprawiana.

Konwalia majowa występuje na półkuli północnej na obszarach o klimacie umiarkowanym.  
Zasięg obejmuje niemal całą Europę, środkową i północną Azję (po Koreę i Japonię na wschodzie oraz Birmę na południu).
Jedna z odmian (wyróżniana przez niektórych systematyków w randze odrębnego gatunku)
znana jest także z terenów górskich we wschodniej części Ameryki Północnej
W Polsce jest to gatunek rodzimy spotykany w lasach na terenie niemal całego kraju.        
Występuje powszechnie zwłaszcza w północno-wschodniej części kraju, gdzie porasta duże powierzchnie, a rośliny wyróżniają się odpornością i żywotnością.
Gatunek ten miejscami występuje na nielicznych stanowiskach np. w niektórych obszarach Ziemi Lubuskiej i Mazowsza, brak go niemal zupełnie w wyższych partiach gór
Zarówno w obrębie zasięgu, jak i poza nim konwalia majowa jest uprawiana w ogrodach i parkach, popularna w uprawie jest także w Polsce.
W opuszczonych ogrodach i parkach dziczeje, czasem rośnie jako uciekinier z ogrodów.      
Pojawia się także poza swym naturalnym zasięgiem, np. odmiana europejska (var. majalis) występuje jako roślina zdziczała w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w wielu miejscach traktowana jest tam jako trudny do zwalczenia gatunek inwazyjny
W Japonii odmiana europejska wymieniona jest w ustawie o obcych gatunkach inwazyjnych (Invasive Alien Species Act) z 2 czerwca 2004

Roślina ozdobna
Uprawiana na rabatach i na kwiat cięty.
Stosowana razem z paprociami także do okrywania miejsc cienistych, zadrzewionych, przy fundamentach budynków.
Popularny składnik wiązanek ślubnych.
Kwiatostany stosowane do bukietów o niewielkich rozmiarach złożonych z samych konwalii  (otulonych też zwykle liśćmi tego gatunku) lub z innymi białymi kwiatami.
Utrzymują się długo w wodzie po skośnym ucięciu pędów i nacięciu ich na długości ok. 5 cm

Roślina perfumeryjna
Olejek eteryczny konwalii otrzymywany z kwiatów (farnezol) wykorzystywany jest w kosmetyce i perfumerii do tworzenia kompozycji i mieszanek zapachowych (potpourii)
Stanowi częsty składnik perfum, nierzadko główny lub pojedynczy (bez innych nut zapachowych).
Zastosowany m.in. w 1956 r. perfumach Diorissimo stworzonych przez kreatora perfum  Edmonda Roudnitska w kompanii Christian Dior – pierwszych z serii najsłynniejszych  perfum tej marki i stworzonych jeszcze za życia Christiana Diora.
Poza tym konwalia pojawia się w składzie i nazwie perfum roku 1976 Lily of the Valley marki Penhaligon's

Roślina jadalna
Ze względu na skład chemiczny może działać toksycznie po spożyciu.
Jedynie kwiaty bywają dodawane podczas fermentacji wina z rodzynek

Roślina barwierska
Odziomkowe liście użyte do barwienia wapna dają trwałą, zieloną farbę

Inne zastosowania
Ze względu na silne pobudzanie do kichania, proszek z suszonych kwiatów konwalii stosowany bywa jako składnik tabaki.
źródło

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]  
Roślina lecznicza
Chińska medycyna ludowa korzeń i ziele konwalii stosowała już w starożytności do leczenia schorzeń naczyniowo-sercowych (pod nazwą 'liń-lań').
W Europie już w średniowieczu leki z konwalii stosowane były w chorobach serca, epilepsji i bólach.
W XVI wieku napary z kwiatów konwalii majowej w wodzie stosowano w celu złagodzenia skazy moczanowej.
Napary w winie stosowano dla poprawienia pamięci oraz łagodzenia stanów zapalnych oczu.
Lekarstwa te ceniono tak, że nazywano je "złotą wodą" i trzymano w złotych lub srebrnych naczyniach.
Tworzenie leków w czasach elżbietańskich traktowano jak praktyki iście magiczne.

Jedna z recept zaleca:
„Włóż kwiaty konwalii do szklanicy i postaw ją dokładnie zamkniętą na szczycie mrowiska na jeden miesiąc.
Po tym czasie znajdziesz tam likwor, który użyty uciszy boleść spowodowaną przez podagrę.
”— Gerard W Rosji sokiem z kłącza konwalii dziewczęta nacierały sobie policzki, aby nabrały rumieńców.
W lecznictwie ludowym kłącza i jagody stosowano dawniej przy leczeniu padaczki, kwiatów używano jako środka przeczyszczającego, wewnętrznie zażywano ziele przeciw skurczom.
Sproszkowane kwiaty w formie tabaki zażywane były przeciw chronicznym katarom i przeziębieniom.
Ziele stosowano także w puchlinie wodnej i przy zarobaczeniu.
W XVIII wieku zanika stosowanie leków z konwalii, m.in. z powodu zmienności zawartości glikozydów (w efekcie zróżnicowanej skuteczności leczenia) oraz wyparcia tych leków jako nasercowych przez leki z naparstnicy
W 1838 r. wykryto w konwalii dwa pierwsze glikozydy: konwalarynę i konwalamarynę.
W 1867 r. stwierdzono podobne działanie nasercowe konwalamaryny do glikozydów naparstnicy.
Dopiero w 1929 r. odkryto glikozyd konwalatoksynę, uznany za najważniejszy spośród tego typu związków występujących w konwalii.
Odkrycia te spowodowały, że gatunek ten wrócił do użytkowania zielarskiego.
Do naukowej medycyny europejskiej wprowadził konwalię profesor Siergiej Botkin w roku 1881.
Obecnie uważa się, że konwalia jako surowiec jest lepiej tolerowana niż naparstnica i wywołuje mniej działań ubocznych

Surowiec zielarski
Kwiatostan wraz z liśćmi – Inflorescentia Convallariae i samo ziele zbierane przed kwitnieniem – Herba Convallariae (Herba Liliorum convallium).
Niektóre farmakopee uznają też za surowiec suszone lub świeże kwiaty i kłącza.
Surowca używa się w stanie świeżym lub po wysuszeniu i rozdrobnieniu do produkcji nalewek.

Nalewka z ziela konwalii Tinctura Convallariae titrata (w Polsce produkowana przez Herbapol) wchodzi w skład kropli nasercowych Cardiol, Cardiol C, Kelicardina, Neocardina,
Guttae cardiaceae (Lab. Gal. Cefarm).
Z ziela wytwarzane są także preparaty Convalatoxinum, Cardiosan i drażetki Convafort

Właściwości toksyczne
Wszystkie części rośliny są trujące, przy czym szczególnie wrażliwe na zatrucia są dzieci.    
Opisano zatrucia śmiertelne u dzieci po zjedzeniu kilku jagód czy wypiciu wody z wazonu, w którym stał bukiet konwalii.
Trujące są także perfumy z konwalii (m.in. do zatrucia śmiertelnego doszło po zastosowaniu lewatywy z użyciem gliceryny perfumowanej wyciągiem z konwalii). 
Konwalia powoduje także zatrucia wśród zwierząt, zwłaszcza gęsi i kaczek, rzadziej i tylko po spożyciu dużej ilości – koni i bydła
Udokumentowano także padnięcie psa po zjedzeniu liści konwalii.
Zatrucie objawia się u ludzi i zwierząt zaburzeniami w czynnościach przewodu pokarmowego (nudności, wymioty i biegunka) oraz pracy serca. 
W ciężkich przypadkach śmierć następuje w wyniku zapaści przez migotanie komór.          
Kontakt skóry z liśćmi może wywołać u osób wrażliwych słabe podrażnienia.
Także proszek z wysuszonego ziela działa drażniąco na błony śluzowe nosa, powodując kichanie i dlatego praca z surowcem zielarskim wymaga stosowania masek z wilgotnej gazy
źródło

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Konwalia (Convallariae)
Konwalia inaczej zwana Lanuszką występuje w strefach klimatu umiarkowanego Europy, Azji i Ameryki Północnej.
W Polsce rośnie na glebach żyznych, luźnych i ciepłych.
Jest to roślina na cienkich czołgających się kłączach, które pozwalają jej tworzyć gęste kępy.
Pojedyncze pędy kwiatowe wyrastają z kłączy, które otulają u nasady dwa liście szerokolancetowate.
Pędy kwiatowe zakończone są gronem białych, wonnych, dzwonkowatych kwiatów o sześciu odgiętych ząbkach.
Kwitnie od maja do czerwca w prześwietlonych lasach liściastych lub mieszanych, przeważnie w zaroślach, tworząc duże skupiska.
Jest uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna lub uprawach zielarskich jako zioło lecznicze.
Konwalia jest cennym lekiem nasercowym.
Dotychczas wyizolowano z konwalii 21 glikozydów kardenolidowych, z których głównym jest konwalotoksyna.
Ponadto konwalia zawiera flawonoidy, saponiny, kwasy organiczne, sole mineralne i olejek eteryczny.
Nalewka z konwalii ma tonizujący, zwiększający siłę skurczu, wpływ na serce.
Ponadto działa uspokajająco i słabo moczopędnie.
Może być stosowana wtedy, gdy serce wykazuje nadwrażliwość na preparaty naparstnicy.
Jest korzystna w przypadkach ostrej niewydolności serca, w zaburzeniach rytmu i prawokomorowej niewydolności krążenia, w wadach serca, a szczególnie w zwężeniu zastawki dwudzielnej.
Wskazaniem do stosowania tego ziela jest uszkodzenie lub przeciążenie serca z powodu chorób płuc np. rozedmy.

Preparaty zawierające konwalię są dobrze tolerowane przez ludzi w wieku podeszłym, cierpiących na napady szybkiego bicia, kołatania serca, skłonność do obrzęków i nadciśnienie tętnicze.

Dawne wierzenia ludowe traktowały konwalię jako znak pomyślności, symbol szczęścia i młodości.
W Średniowieczu konwalia symbolizowała wiedzę i sztukę lekarską.
Wielki polski astronom Mikołaj Kopernik jest przedstawiony na najbardziej znanej rycinie właśnie z gałązką konwalii trzymaną w ręce.
Od wieków była wykorzystywana w celach leczniczych i kosmetycznych jako surowiec do produkcji wonnych olejków i perfum.
źródło

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Konwalia.
W maju naszą magiczną rośliną będzie konwalia.
To kwiat bogini Flory
W języku kwiatów symbolizuje szczodrość.
Nim przejdę do rytuału opowiem o konwalii.
W medycynie chińskiej konwalia jest znana już w starożytności i tak jak do tej pory tak i w ów czas była stosowana jako lek w chorobach serca.
W progi medycyny naukowej wprowadził konwalię prof.,Siergiej Botkin w 1881r.
Konwalia była kiedyś symbolem wiedzy i sztuki medycznej.
Zdobiła ołtarze, wizerunki świętych, księgi liturgiczne.
W średniowieczu i później pojawiała się na wizerunkach lekarzy i uczonych, np. Mikołaja Kopernika
Według legendy konwalia powstała z łez Ewy wygnanej z raju.
Konwalia to narodowy kwiat Finlandii:
W magii poza szczodrością używa się konwalii do zaklęć miłosnych, konwalia pozwala poczuć, ale i zrozumieć potrzeby zmysłowe, sprzyja płodności ułatwia zajście w ciążę, sprzyja poczynaniom artystycznym.
Konwalia inspiruje i zachęca, by wprowadzać zmiany, urozmaica życie we wszystkich sferach.
Pomaga odciąć się od przeszłości, pozwala ujawnić brak harmonii seksualnej w związku.
Konwalia usuwa stare, zadawnione blokady seksualne, uwalnia od poczucia winy, fałszywego wstydu, pozwala otworzyć się na pełnię doznań zmysłowych.
Konwalia poprawia pamięć, ułatwia koncentrację
Kwiat konwalii jest przepiękny i pięknie pachnący.
Proszę jednak pamiętać, że sama roślina jest ogromnie trująca, nawet woda w której roślina stoi może być w przypadku jej wypicia przyczyną śmierci.
Ale tak naprawdę, gdybyśmy popatrzyli na wiele różnych roślin, które mamy na działce czy w ogrodzie, to ogromna ich ilość zawiera substancje trujące.
To tyle w wielkim skrócie o pięknej konwalii.

Nasz majowy rytuał będzie miał na celu to co jest przesłaniem konwalii czyli szczodrość.
Pod słowem szczodrość kryje się wiele spraw, szczodrość bowiem dotyczy tego wszystkiego co los hojną ręką nam da.
Może zatem być to urodzenie oczekiwanego dziecka, otrzymanie pracy, powrót do zdrowia, każda sprawa w wyniku której jesteśmy wdzięczni losowi.
No cóż los działa hojnie też w przeciwną stronę, ale rytuał będzie dotyczył tego co pragniemy dostać od losu, z czego mamy się cieszyć.

Aby przygotować się do rytuału potrzebujemy:
- Trzy gałązki konwalii
- Trzy listki trójlistnej koniczyny
- Sitko
- Gaza

Na sitko w miarę szerokie o średnicy około 15-20 cm nałożyć gazę, którą trzeba umocować wokół sitka gumką, lub tasiemką, bądź poprzyklejać przylepcem, tak by od spodu dochodziło powietrze.
Trzy gałązki konwalii posiekać wraz z trzema listkami koniczyny, ułożyć na gazie, postawić w miejscu przewiewnym, w miarę ciepłym.
Poczekać na całkowite wysuszenie roślin.
Dobrze wysuszone rośliny utrzeć w moździerzu na proszek.
Następnie przesypać do ładnego naczynia, lub pudełka.
Konwalia jest rośliną szczodrości, podobnie koniczyna. Trójka w magii przewija się bardzo często i ogólnie rzecz biorąc jest symbolem spełnienia.
Nasz proszek zawiera wielokrotność trójki. Proszek wykorzystujemy do wszystkiego, co pragnęlibyśmy otrzymać od losu.

Rytuał
Potrzebne do wykonania:
- Proszek z symbolicznych roślin
- Czysta kartka papieru
- ołówek lub długopis

Na kartce papieru, ładnie starannie napisać u góry prośbę np. „proszę o to by powiódł się egzamin” lub proszę aby udało mi się dostać pracę.
Musi być konkretna wskazówka czego dotyczy prośba.
Następnie stałe słowa w każdym przypadku kiedy będzie konieczność proszenia o coś.

Krótka inwokacja:
„Trójco symbolem spełnienia będąca,
Daj, aby dla mnie zaświecił blask Słońca”

Na kartkę z prośbą i inwokacją sypiemy trzy, sześć lub dziewięć szczypt proszku z magicznych roślin, powtarzając swoją prośbę, wraz z inwokacją tyle razy ile razy była dosypywana szczypta proszku.
Następnie proszek zawijamy w kartkę na której jest prośba i inwokacja.
Tak przygotowaną prośbę musimy spalić, najlepiej z dala od ludzi, na działce lub w innym miejscu, mając jednak na uwadze bezpieczeństwo otoczenia.

Trzeba pamiętać, że sucha ściółka w miejscu w którym spalamy karteczkę może być przyczyną pożaru.
Proszę mieć zatem otwarty umysł na możliwość dodatkowych wydarzeń.

To już zakończony rytuał, spełni się zawsze jeśli jest starannie przygotowany.
Czyli - do egzaminu trzeba się wcześniej przygotować, aby znaleźć dobrą pracę również trzeba zaprezentować się godnie.
Samo nic nie przychodzi.
ze strony wrożki Wielgoradesz...

[Krystyna]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Według legendy konwalia powstała z łez Ewy wygnanej z raju, a ponieważ ułożenie jej kwiatów przypomina drabinę – średniowieczni mnisi nazywali tę roślinę „drabiną do nieba”.
W średniowieczu konwalia zdobiła ołtarze i wizerunki świętych.
Sadzi się ją na cmentarzach gdyż posiada moc łagodzenia bólu po stracie bliskiej osoby.
Uwalnia od poczucia winy oraz ułatwia również koncentrację.
Konwalia pomaga też twórcom bowiem sprzyja poczynaniom artystycznym, zachęca do kreatywności i wprowadzania zmian.
Konwalia inspiruje i zachęca, by wprowadzać zmiany, urozmaica życie we wszystkich sferach.
Pomaga odciąć się od przeszłości, pozwala ujawnić brak harmonii seksualnej w związku.
Konwalia usuwa stare, zadawnione blokady seksualne, uwalnia od poczucia winy, fałszywego wstydu, pozwala otworzyć się na pełnię doznań zmysłowych.

Eliksir z kwiatostanów konwalii stosuje się jako perfumy, jest on łagodnym afrodyzjakiem, a kąpiel z jego użyciem łagodnie pobudza i odświeża nasze ciało i zmysły.

Konwalia to przede wszystkim symbol wiosny, ale również symbol szczęścia, pomyślności i młodości.
Jako znak czystości i skromności jest tradycyjnie używana w bukietach panien młodych.

W średniowieczu, i później, była symbolem wiedzy i sztuki medycznej.
Pojawiła się między innymi na wizerunkach Mikołaja Kopernika.

We Francji pierwszy dzień maja to święto konwalii, kiedy to rodziny obdarowują się wzajemnie bukietami z tych kwiatów.

Konwalia stanowiła też inspirację dla wielu artystów.
Pisali o niej poeci i pisarze (Adam Wiedemann, „Konwalia”, 2001), pojawiała się na obrazach (np.: „1 maja 1851”, obraz Franza Xavera Winterhaltera) i stała się również główną bohaterką ballady zespołu Queen „Lilly of the Valley” (ang. lilia doliny).

Od 1982 roku konwalia jest narodowym kwiatem Finlandii i widnieje na rewersie jednej z norweskich monet.
W symbolice kwiatów konwalia oznacza nieśmiałość i jest kwiatem młodych i zakochanych. W astrologii uznano ją za magiczną, szczególnie dla osób urodzonych w znaku Raka.

[Krystyna]

   
Michael Cheval "Bouquet of metafors" 
Perły i pocałunki
Małe pachnące perełki radości- konwalie i pocałunki. 
Wiosenne, naiwne i przyprawiające o zawrót głowy.