02-04-2022, 23:11
Pochrzyn-Dioscorea
Rodzaj wieloletnich pnączy z bulwiastymi kłączami.
Należy do niego ponad 600 gatunków pochodzących głównie z obszarów tropikalnych.
Najwięcej Pochrzynów rośnie w naturze i uprawia się w Afryce Zachodniej, szczególnie w Ghanie, Nigerii oraz w Azji południowo-wschodniej, w Ameryce Południowej i na Karaibach.
Pnącza, które w zależności od gatunku wiją się zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub odwrotnie.
Bulwy o masie dochodzącej czasem nawet do 50 kg mają kształt kulisty lub maczugowaty, są wielokrotnie podzielone przewężeniami, skórka brązowa, spękana o strukturze korkowej.
W zależności od gatunku rośliny wytwarzają wiele bulw lub tylko jedną.
U większości gatunków bulwy są trujące, tylko u niektórych po odpowiednim przygotowaniu jadalne
Liście sezonowe, sercowate.
Kwiaty drobne, owocem jest okrągła torebka z uskrzydlonymi nasionami
Gatunki (wybór)
Dioscorea Alata
Dioscorea Bulbifera
Dioscorea Cayenensis
Dioscorea Elephantipes
Dioscorea Esculenta
Dioscorea Opposita
Dioscorea Pentaphylla
Dioscorea Rotundata
Dioscorea Sansibarensis
Dioscorea Trifida
Dioscorea Villosa
Zastosowanie
Rośliny jadalne
Wiele gatunków z tego rodzaju jest uprawianych ze względu na jadalne bulwy i owoce.
Pochrzyny dobrze się przechowują, dlatego były one głównym składnikiem diety na statkach przewożących niewolników z Afryki Zachodniej.
Chroniły one przed szkorbutem, choć posiadają stosunkowo niewiele witaminy C.
Bulwy dziko rosnących pochrzynów były spożywane w czasach głodu.
Bulwy pochrzynu gotuje się, smaży lub piecze.
W Afryce Zachodniej bulwy wchodzą w skład potrawy „fufu” (można ją także sporządzić z manioku, plantatów lub żółtosoczy).
Przed spożyciem bulw Pochrzynu konieczne jest ich wcześniejsze gotowanie lub moczenie w wodzie w celu pozbycia się toksycznych alkaloidów (dioskoryny)
Często mylone są z bulwami batata
Skład bulw przypomina swoją zawartością ziemniaka.
Występuje w nich około 28% skrobi, także witamina A i C (około 5 mg/100 g), wapń, żelazo i potas. 100 g bulw dostarcza 452 kJ (105 kcal).
Po ugotowaniu taka sama ilość zawiera 133 kcal
Rośliny kosmetyczne
Niektóre gatunki wykorzystywane są również do produkcji kosmetyków.
źródło
źródło
Rodzaj wieloletnich pnączy z bulwiastymi kłączami.
Należy do niego ponad 600 gatunków pochodzących głównie z obszarów tropikalnych.
Najwięcej Pochrzynów rośnie w naturze i uprawia się w Afryce Zachodniej, szczególnie w Ghanie, Nigerii oraz w Azji południowo-wschodniej, w Ameryce Południowej i na Karaibach.
Pnącza, które w zależności od gatunku wiją się zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub odwrotnie.
Bulwy o masie dochodzącej czasem nawet do 50 kg mają kształt kulisty lub maczugowaty, są wielokrotnie podzielone przewężeniami, skórka brązowa, spękana o strukturze korkowej.
W zależności od gatunku rośliny wytwarzają wiele bulw lub tylko jedną.
U większości gatunków bulwy są trujące, tylko u niektórych po odpowiednim przygotowaniu jadalne
Liście sezonowe, sercowate.
Kwiaty drobne, owocem jest okrągła torebka z uskrzydlonymi nasionami
Gatunki (wybór)
Dioscorea Alata
Dioscorea Bulbifera
Dioscorea Cayenensis
Dioscorea Elephantipes
Dioscorea Esculenta
Dioscorea Opposita
Dioscorea Pentaphylla
Dioscorea Rotundata
Dioscorea Sansibarensis
Dioscorea Trifida
Dioscorea Villosa
Zastosowanie
Rośliny jadalne
Wiele gatunków z tego rodzaju jest uprawianych ze względu na jadalne bulwy i owoce.
Pochrzyny dobrze się przechowują, dlatego były one głównym składnikiem diety na statkach przewożących niewolników z Afryki Zachodniej.
Chroniły one przed szkorbutem, choć posiadają stosunkowo niewiele witaminy C.
Bulwy dziko rosnących pochrzynów były spożywane w czasach głodu.
Bulwy pochrzynu gotuje się, smaży lub piecze.
W Afryce Zachodniej bulwy wchodzą w skład potrawy „fufu” (można ją także sporządzić z manioku, plantatów lub żółtosoczy).
Przed spożyciem bulw Pochrzynu konieczne jest ich wcześniejsze gotowanie lub moczenie w wodzie w celu pozbycia się toksycznych alkaloidów (dioskoryny)
Często mylone są z bulwami batata
Skład bulw przypomina swoją zawartością ziemniaka.
Występuje w nich około 28% skrobi, także witamina A i C (około 5 mg/100 g), wapń, żelazo i potas. 100 g bulw dostarcza 452 kJ (105 kcal).
Po ugotowaniu taka sama ilość zawiera 133 kcal
Rośliny kosmetyczne
Niektóre gatunki wykorzystywane są również do produkcji kosmetyków.
źródło
źródło