[Krystyna]

   
Multicolored rough opal specimen from Virgin Valley, Nevada, US
Opal - mineraloid zaliczany do Krzemianów.
Nazwa pochodzi od sanskryckie upala = drogi kamień, kamień szlachetny; bądź od gr. opallios (łac. opalus) = widzieć zmianę (barwy).
Opal jest oficjalnym kamieniem szlachetnym Australii

Właściwości
Występuje w skupieniach groniastych, kulistych, nerkowatych, tworzy naskorupienia, żyłki, inkrustacje, konkrecje i szkielety przestrzenne (opoki), tworzy pseudomorfozy.
Nie wykształca kryształów, jest zestaloną Koloidalną Krzemionką z zawartością wody wahającą się w granicach 3- 10% (niekiedy zawartość dochodzi do 20% - Hydroopal).
Często występują wrostki różnych minerałów (np. Opal Mszysty) oraz inkluzje gazowe i ciekłe.
Opal jest najbardziej znanym naturalnym kryształem fotonicznym.
Niektóre odmiany wykazują charakterystyczne zjawiska optyczne: opalizację, opalescencję, efekt Kociego Oka, asteryzm.

Ze względu na obecność lub brak efektów optycznych Opale dzielimy na:
Opale Szlachetne
Opale Zwyczajne.
Posiada wielość barw i odmian, z których w jubilerstwie największym powodzeniem cieszy się Opal Szlachetny.

Opale powstają w wyniku działalności wody w skorupie ziemskiej.
Jest to produkt procesów hydrotermalnych niskich temperatur, metasomatycznych i wietrzeniowych.
Spotykany jest w skałach magmowych oraz w skałach osadowych, w osadach gejzerów i gorących źródeł.
Jest składnikiem wielu Skał Osadowych.
Często pojawia się w formie pseudomorfoz po innych minerałach, szczątkach zwierząt i roślin (np. Skrzemieniałe Drewno).

Miejsca występowania:
Głównym producentem szlachetnych Opali Mlecznych i Czarnych jest obecnie Australia, gdzie pokaźne złoża występują w stanach Queensland, Nowa Południowa Walia (głównie okręg Lightning i złoże White Cliffs) oraz Australia Południowa
(w dwóch okręgach: Coober Pedy i Andamooka pozyskuje się ponad 90% światowej produkcji Opali Mlecznych).
Drugim światowym producentem szlachetnych Opali Mlecznych i Czarnych jest Brazylia (okręg Piaui).
Natomiast Meksyk jest światowym liderem w wydobyciu Opali Ognistych (prowincje Zimapan, Queretaro i Guererro i Chihuahua).
W pozostałych krajach (USA, Honduras, Kazachstan, Rosja, RPA, Słowacja, Rumunia) Opale Szlachetne są rzadkie lub silnie spękane.

W Polsce – występują tylko Nieszlachetne Opale, głównie na Dolnym Śląsku (Nasławice, Jordanów k. Sobótki, Szklary), w Karpatach fliszowych oraz w okolicach Zawichostu i Chełma.
Hialit pojawia się w szczelinach Serpentynitów w Bystrzycy Górnej koło Świdnicy, towarzyszy Nefrytowi w Jordanowie i Bazaltom koło Jawora.

Opal Gemstome  Varieties
Opal występuje w kilku odmianach, niektóre są uważane za drogie, inne za niedrogie.
Odmiany Opalu obejmują:
Black Opal
White Opal
Fire Opal.
Harlequin Opal
Cat’s-Eyes Opal
Hydrophane or Water Opal
Girasol Opal

W czasach rzymskich uważano, że Opal przynosi szczęście i fortunę, jednak na początku XIX wieku popularność Opali spadła na kilka dziesięcioleci, ponieważ wierzono, że przynoszą one pecha właścicielowi.
Spowodowało to odpowiedni spadek popularności i wartości klejnotu. 
Ostatecznie pechowa reputacja Opalu osłabła i dziś ponownie należą one do najbardziej pożądanych kamieni szlachetnych na świecie.
https://www.wikigempedia.com/opal.html
https://telexasia.wordpress.com/tag/opal/
https://nevada-outback-gems.com/mineral_...l_info.htm
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

Historia Opalu
Już od najdawniejszych czasów kamienie szlachetne były symbolem bogactwa, początkowo w postaci surowej lub zgrubnie ociosanej, z czasem ludzie nauczyli się je szlifować.
Podobnie było też z Opalami.
Najstarsze znane okazy datuje się na ok. 4000 lat p. n. e.
Pochodzą one prawdopodobnie z Etiopii, a odkryto je w Kenii, w jaskini w Louis Leakley.
Pierwsze znane kopalnie pracowały na Węgrzech sprzedając cenny surowiec dla Europy i krajów Środkowego Wschodu, oraz w Meksyku, Peru i Hondurasie, które to zaopatrywały Amerykę Południową i Środkową.
Amerykański Opal do Europy przywieźli hiszpańscy konkwistadorzy w trakcie szesnastowiecznych wypraw.
Pod koniec XIX wieku, gdy odkryto Opale w Australii, kraj ten szybko zdominował światowe rynki i do dzisiaj produkuje ponad 90% tego surowca jubilerskiego.
Pozostałe 10% rozkłada się w głównej mierze na Meksyk, ale też Brazylię, USA, Indonezję, Etiopię, Honduras, Peru, Węgry, Słowację, Kanadę, Nową Zelandię, Gwatemalę, a także Polskę (te ostatnie produkują opal pospolity).

Kiedyś uważano, że nazwa Opal wywodzi się z sanskrytu, od wyrazu upala, co znaczy cenny kamień.
Obecnie jednak bardziej prawdopodobne jest pochodzenie od łacińskiego opalus i greckiego opallios, gdzie obydwa znaczą widzieć zmianę (w domyśle - koloru).

Dawniej ludzie przypisywali Opalowi właściwości magiczne i według tradycji miał on pomagać osobie go noszącej w widzeniu nieskończonej liczby możliwości.
Wierzono także, że kamień ten miał moc wyjaśniania trudnych sytuacji oraz wzmacniania i odzwierciedlania uczuć, jak również ukrytych emocji i pragnień.
Grekom Opal miał pomagać w zmniejszeniu zahamowań, a także dawać właścicielowi moc przewidywania i prorokowania.
Według Rzymian – był znakiem nadziei i czystości.
To właśnie oni stworzyli pierwszy rynek dla Opali.
Kamień, którego kolor zmieniał się z każdą zmianą światła, był rzadszy niż Perły czy Diamenty, dlatego stał się przedmiotem mitów i marzeń.
Marek Antoniusz tak zazdrościł senatorowi Noniuszowi Opalu, który ten posiadał, że wyrzucił go z senatu po tym, jak ten odmówił mu sprzedaży Opalu wielkości migdała. 
Kamień ów był wart podobno 2 000 000 sestercji (80 000$).
Legendy mówią, że pewien cesarz chciał oddać 1/3 Imperium Rzymskiego za jeden Opal.
Rzymianie wierzyli,  ze Opal pochodzi z Indii, gdy tymczasem tak pilnie poszukiwany przez nich kamień, najprawdopodobniej wydobywano w otwartych kopalniach na Węgrzech, które były usytuowane w pobliżu Cervenicy (tereny dzisiejszej Słowacji).
W średniowieczu ponad 300 górników pracowało w kopalniach Opalu na Węgrzech, które były jedynym źródłem tego surowca w Europie do czasu, gdy Hiszpanie wrócili z Nowego Świata z azteckim Opalem.

W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczu”, jako że miał być ważnym dla wzroku.
W niektórych kulturach jednak wierzono, że Opal może pozbawić noszącą go osobę widzenia.
Blondynki nosiły naszyjniki z Opalu, aby ich włosy nie straciły swojego koloru.
Opale były osadzone w koronie Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały czerwony Opal, zawierający niezwykłe czerwone przebłyski.
Kamień ten znany jest jako „Pożar Troi”.

Na przełomie XVIII i XIX wieku Opal zaczął tracić w oczach Europejczyków na wartości.
Błędnie przypisano mu przynoszenie pecha, związku z zarazą, głodem i upadkami królestw.
Królowa Wiktoria pomimo to była wielbicielką Opalu, miała jego znakomita prywatna kolekcję i nosiła Opale podczas swojego panowania.
Dzięki temu ponownie stały się one pożądane, ponieważ w tym okresie angielski dwór królewski był wyznacznikiem mody.

Zbiegło się to w czasie z odkryciem wysokiej jakości Opalu w Australii oraz spowodowało szybką jego ekspansję na cały świat.
Pierwsze pospolite Opale australijskie zostały odkryte w 1849 roku niedaleko Angston (Południowa Australia) przez niemieckiego geologa Johannesa Menge.
Pionierskie odkrycia szlachetnej jego odmiany były przypadkowe – „koń zahaczył o kamień”, „żona znalazła coś ładnego”.
Początkowo w celu oszlifowania kamienie wysyłano do Europy, jednak ze wzrostem wydobycia europejscy szlifierze zaczęli zjeżdżać do Australii.
Maszyny szlifierskie konstruowano wtedy wykorzystując części rowerowe oraz stare maszyny do szycia.
Pierwszym szlifierzem, o którym wiadomo (wzmianka z 1907 roku), był Charles Deane z Old Town (dzisiejsze Lightning Ridge).
Inny szlifierz, nazwiskiem Lorenz (pochodził z Niemiec), był jednym z pierwszych, którzy kupowali kamienie na karaty oraz wytwarzali dublety i biżuterię z Opalu.

Gdy zaczęła się dominacja Opalu australijskiego na europejskich rynkach, górnicy z Węgier rozpuszczali plotki, jakoby był on nieprawdziwy, gdyż nigdy dotąd nie widziano takiego „ognia” w kamieniu.
W 1932 roku ostatecznie upadły kopalnie europejski, a Australia przejęła pałeczkę głównego światowego producenta Opalu.
źródło

[Krystyna]

https://vplate.ru/images/article/orig/20...opal-2.jpg
Opal to niezwykle piękny naturalny klejnot, który od czasów starożytnych uważany był za kamień dynastii królewskich i bogatych. 
Dla wielu narodów kamień ten jest dowodem boskiej mocy na Ziemi, ale dla innych jest to niebezpieczna magiczna cecha, która może zaszkodzić każdemu niewtajemniczonemu.
Co to jest?
Z naukowego punktu widzenia kamień ten jest minerałem z rodziny krzemionek. 
Jeśli weźmiemy pod uwagę skład chemiczny kamienia, to jest to zwykły tlenek krzemu o strukturze kulistej. 
W wąskich kręgach Opal nazywany jest Kwarcem Amorficznym ze względu na jego niezwykłe właściwości fizyczne.

Oprócz elementów podstawowej formuły Opal może zawierać Glin, a także tlenki Żelaza, Magnezu i Wapnia. 
To właśnie ich zawartość w Opalu wpływa na jego barwę, jakość opalizacji i opalescencji (zjawisko optyczne polegające na tworzeniu się wewnątrz minerału specyficznych opalizacji i krawędzi pod wpływem zmiany kąta padania światła).

Zewnętrzne właściwości fizyczne Opalu.
Kolor. 
W tej chwili znanych jest ponad 30 odcieni, które występują zarówno w szlachetnych, jak i półszlachetnych odmianach tego kamienia. 
Do najczęstszych należą bezbarwne, białe, słomkowe, brązowe, czerwone, zielone i jasnozielone, kasztanowe, czarne, lazurowe. 
Warto zaznaczyć, że rzadkie i drogie Opale wyróżniają się dominacją określonego koloru.
Przezroczystość. 
Istnieją przezroczyste, półprzezroczyste i nieprzezroczyste Opale (na przykład ciemne odcienie). 
Minerały półprzezroczyste i przezroczyste są zwykle znacznie cenniejsze – tworzą niepowtarzalne refleksy kolorystyczne, które ułatwiają określenie autentyczności.
Świecić. 
Opal w zależności od rodzaju, koloru i dodatkowych elementów wchodzących w skład jego składu charakteryzuje się trzema rodzajami połysku: szklistym, woskowym, matowym (połysk słaby lub mętny).
Gęstość. 
W przypadku Opali, niezależnie od odmiany, zawsze pozostaje ona w przybliżeniu taka sama: od 1,8 do 2,4 g na centymetr sześcienny.
Twardość. 
Doświadczeni jubilerzy oceniają twardość kamieni naturalnych na 5-6,5 w skali Mohsa.
Wytrzymałość. 
Pomimo solidnej konstrukcji, nawet pod niewielkim naciskiem kamienie są wyjątkowo niestabilne i kruche.
Skręt. 
Typ konchoidalny.

https://vplate.ru/images/article/orig/20...opal-5.jpg
Opal ze względu na swoją kulistą strukturę wymaga stałego dopływu wody. 
Naturalny opal zawiera od 6 do 10% wody, w niektórych współczesnych skałach zawartość wody jest jeszcze większa i może dochodzić do 30%.
Absorpcja i utrata wody to normalny stan Opalu. 
Jeśli kamień pozostawiony zostanie bez wody na dłuższy czas, w jego wnętrzu zaczną pojawiać się pęknięcia i odpryski. 
Jeśli poddamy kamień działaniu silnych efektów termicznych, to po osiągnięciu 100 stopni ten rzadki minerał zamienia się w zwykły chalcedon.
Powszechnie przyjmuje się, że nazwa tego kamienia pochodzi od sanskryckiego (starożytnego indyjskiego) słowa „upadł”, a także od łacińskiego „opalus”.

https://vplate.ru/images/article/orig/20...opal-6.jpg
Cechy pochodzenia
Opal ma pochodzenie supergenowe osadowe; występuje zarówno w postaci pojedynczych płytek w skałach okrzemkowych, trypolisu i opoka, jak i w postaci specyficznych żył w tych skałach. 
W środowisku naturalnym opale występują w postaci bryłek spiekanych lub grudek przykrywających inne minerały. 
Często to właśnie dzięki Opalom powstają skamieniałości pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.
Tworzenie się tych minerałów przebiega w następujący sposób: na niektórych suchych obszarach występują ulewne deszcze, po których wilgoć przedostaje się do ziemnych skał i wypełnia pęknięcia gruntu. 
Z biegiem czasu wilgoć odparowuje i tworzy warstwy, tworząc zwykłą krzemionkę.

https://vplate.ru/images/article/orig/20...opal-8.jpg
Oprócz naturalnego wyjaśnienia pochodzenia tego kamienia, na świecie istnieją dziesiątki mitów i legend związanych z jego pojawieniem się na Ziemi.
*Rdzenni mieszkańcy Australii wierzyli, że wiele lat temu Stwórca przybył na Ziemię, aby wyjaśnić ludziom znaczenie tęczy, nieba i chmur. 
Kiedy wszedł na Ziemię w swojej boskiej postaci, kamyki i kamienie pod jego stopami stały się błyszczące i wielokolorowe.

Według japońskich legend wierzy się, że w momencie stworzenia wszystkiego Stwórca pobłogosławił Ziemię i umieścił w skałach kawałek Słońca, aby gleba zawsze pozostawała ciepła i bogata. 
Z tej cząstki powstały współczesne Opale.

Starożytni Grecy wierzyli, że Opale to łzy samego Zeusa, które upuścił po zwycięstwie nad Tytanami. 
Gdy tylko dotknął ziemi, jego łzy zamieniły się w kamień i rozproszyły się po całym świecie.

Indyjskie legendy opowiadają o wielkiej i pięknej Bogini Tęczy. 
Jej uroda i boskie światło doprowadzały do szaleństwa wszystkich mężczyzn, którzy wkrótce postanowili brutalnie wkroczyć w jej niewinność. Wpadając w pułapkę, Bogini rzuciła się z klifu i rozproszyła po całym świecie z tysiącami słonecznych i tęczowych klejnotów.

Skandynawskie mity opowiadają o kowalu, który stworzył Opale z oczu małego dziecka, aby na zawsze uchwycić ich naturalne piękno i urok. 
Od tego czasu Skandynawowie wierzyli, że jeśli spojrzysz długo w głębiny niebieskich kamieni, prawdopodobnie zobaczysz twarz dziecka.

https://vplate.ru/images/article/orig/20...pal-10.jpg
Oprócz legend o mistycznym pochodzeniu kamienia wiąże się z nim wiele innych wierzeń. 
Na przykład w średniowieczu złodzieje uwielbiali nosić Opale – wierzyli, że kamień może uczynić ich niewidzialnymi w chwilach zagrożenia, a jego uspokajająca głębia działała na ofiary jak prawdziwa hipnoza.

W jednej z powieści światowej sławy Waltera Scotta Opal opisany jest jako niezwykle niebezpieczny i diabelski kamień , który blaknie od wody święconej i jest wykorzystywany przez czarowników i czarownice do złośliwych spisków i przekleństw. 
Ponieważ powieść zyskała szerokie uznanie opinii publicznej, wiele osób przestało nosić ten minerał. 
Trwało to do XIX wieku - wtedy królowa Wiktoria zaczęła aktywnie wykorzystywać opale w tworzeniu biżuterii, a także często dawała biżuterię z tym kamieniem swoim przyjaciołom i członkom rodziny królewskiej.
https://vplate.ru/kamni-i-mineraly/opal/

[Krystyna]

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...0610111448
Lightning Ridge, Nowa Południowa Walia, Australia
Gdzie jest wydobywany?
Do powstania naturalnego, pięknego Opalu konieczne są pewne warunki: specjalne ciśnienie, temperatura, poziom wilgotności i obecność innych czynników. 
Ponadto powstawanie niektórych rodzajów tego kamienia zajmuje nawet nie dziesiątki, ale setki tysięcy lat, co czyni je jeszcze rzadszymi i atrakcyjnymi.
Warto zauważyć, że większość kamieni, które można znaleźć w sklepach jubilerskich, wydobywana jest na terytorium Australii. 
Opale odkryto tam już w XIX wieku zupełnie przypadkowo. 
Lokalny myśliwy śledził ruchy i miejsca występowania kangurów i znalazł w jednym z nich niezwykły, opalizujący kamień.
Niemal natychmiast ten zwyczajny wcześniej obszar z rzadką roślinnością i suchym klimatem stał się miejscem wykopalisk i badań. 
Pod ziemią odkryto całe tony tego minerału, wypełniając pęknięcia w skałach, piaskowcach i bazaltach.

Oprócz Australii złoża Upali odkryto w Meksyku i Brazylii - stamtąd często przywożone są minerały o miodowych odcieniach czerwieni i czerwieni. Niewielką część przezroczystych kamieni wydobywano kiedyś w Sudanie, a w Etiopii odkryto minerały w odcieniach głębokiego brązu, ciemności i brązu.

Najstarszym znanym złożem Opali jest region Cervence w Czechach. 
Terytorium to przez pewien czas należało do Węgier, dlatego też Opale wydobywane na tych terenach nazywane są potocznie węgierskimi. Istnieje przypuszczenie, że na tym obszarze wydobywano pierwsze Opale, które odkryto w ceremonialnej biżuterii starożytnych władców rzymskich.

Rosja, pomimo swojej dominującej pozycji w wydobyciu wielu pierwiastków naturalnych i metali, nie jest szczególnie bogata w Opale. Pojedyncze, skromne złoża spotyka się sporadycznie na Kamczatce lub Syberii.
https://vplate.ru/kamni-i-mineraly/opal/

[Krystyna]

W jaskini w Kenii Louis Leakey, słynny antropolog, odkrył najwcześniejsze znane artefakty z Opalem. 
Pochodząc z około 4000 lat p.n.e., najprawdopodobniej pochodzili z Etiopii. 
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie opali przebiegały podobnie jak w przypadku produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów. 
Gdy wcześni ludzie znajdowali różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty. 
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.

W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras dostarczały kamień szlachetny swoim rodzimym imperiom. 
Konkwistadorzy sprowadzili do Hiszpanii Opal z Nowego Świata, kiedy powrócili z kamieniami na początku XVI wieku.

Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, stanowiąc ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji. 
Opal o różnych właściwościach występuje w ponad dwudziestu innych krajach, w tym w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.

Współczesna nazwa klejnotowego Opalu wywodzi się ze starożytnych źródeł: 
sanskrycka Upala – co oznacza „szlachetny kamień”; Opalu łaciński ; i greckim Opallios , które oba oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.

Wczesne rasy przypisywały Opalowi magiczne właściwości i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga swemu nosicielowi dostrzec nieograniczone możliwości. 
Uważano, że wyjaśnia się, wzmacniając i odzwierciedlając uczucia, ukryte emocje i pragnienia. 
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność. 
Wcześni Grecy wierzyli, że Opal nadawał właścicielowi moc przewidywania i proroctwa, podczas gdy w arabskim folklorze mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach pioruna. 
Dla Rzymian uważano to za znak nadziei i czystości.

Starożytni Rzymianie stanowili pierwszy prawdziwy rynek zbytu na Opal. 
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskiwali dochód rozporządzalny i zamiłowali do klejnotów. Opal, którego kolory zmieniały się z każdym przesunięciem światła, był rzadszy niż perły i diamenty i przeznaczony do bycia materiałem z mitów i snów.

Mark Antoniusz kochał Opal. 
Mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, który miał podobno wartość 2 000 000 sestercji. (80 000 USD) Mówi się, że Mark Antoniusz pożądał Opala dla swojej kochanki, Kleopatry. 
Legenda głosi, że jeden rzymski cesarz zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego ogromnego królestwa na jeden Opal.

Pisząc przed śmiercią w 79 roku ne, rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako:
 „ Posiadający świetlisty ogień Karbunku (Rubin lub Granat) , wspaniały fiolet Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszały się ze sobą. niesamowity sposób.”

Pliniusz uważał, że Opale pochodziły z Indii, ale klejnoty tak poszukiwane przez Rzym prawdopodobnie pochodziły z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych w pobliżu Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja). 
Został oszukany przez dilerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu. Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym kolorowym wyświetlaczem z ogniem szpilki. 
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn. 
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem Opalu europejskiego, dopóki Hiszpanie nie powrócili z Nowego Świata z Opalem azteckim.

W średniowieczu Opal był znany jako „kamień oczny” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku. 
Wiadomo, że blond kobiety nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru. 
Niektóre kultury uważały, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba nosząca będzie niewidzialna. 
Opale były osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały Czerwony pal zawierający jaskrawoczerwone błyski, zwany „Płonącą Troi”.

Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął tracić na popularności w Europie. 
Niesłusznie napiętnowano go jako przynoszący „pech” i kojarzono z zarazą, głodem i upadkiem monarchów. 
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę. 
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opali, utrzymywała piękną kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie. 
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy królowej Wiktorii w 1849 roku. 
Ten pierścionek z opalem był wcześniej własnością królowej Charlotte od około 1810 roku.

Przyjaciołom Królowej Wiktorii i jej pięciu córkom wręczono piękne Opale. 
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii. 
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i eksploatowano różne australijskie pola Opalowe.
źródło

Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali Pospolitych w Australii dokonał w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA) niemiecki geolog Johannes Menge. 
Zarówno pola Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach 80-tych XIX wieku. Produkcja szlachetnego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 roku, w Opalton (Qld) w 1896 roku oraz w Lightning Ridge (NSW) w 1905 roku.

Przed 1900 r. surowy Opal został wysłany z White Cliffs, wiodącego pola Opalowego Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i polerowania. 
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni krojacze. 
Zmontowali stare maszyny do szycia z pedałami lub rowery, projektując innowacyjne narzędzia do cięcia/polerowania. W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Lightning Ridge Opal Fields), pierwszym zarejestrowanym kutrem był Charles Deane. 
Kiedy w 1908 r. wybuchła inicjatywa 3-Mile, w Nettleton na 3-Mile Flat pracowały kutry. 
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech. 
Używał poziomych kółek z ręczną korbą i był ekspertem. 
Wyrabiał dublety, biżuterię, był jednym z pierwszych, którzy kupili Opal za karat. 
Wielu górników tnie swój własny Opal, często bardzo z grubsza.

Studium wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – końskie kopyto wykopało opalizujący kamień, żona jeźdźca granicznego odkryła ładny kamyk w korycie potoku, potrącono stado owiec przez piorun podczas ulewy i spływ burzowy odkryto opal w „Lightning Ridge”. 
Wiele lokalizacji w Queensland również znalazło się na swoim miejscu w latach kryzysu, kiedy mężczyźni bez pracy byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.

Kiedy w latach 90. XIX wieku na światowym rynku pojawiły się Australijskie Opale, Węgierskie kopalnie szerzyły przekonanie, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że wcześniej nie widziano klejnotów o tak wspaniałym ogniu. 
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przyjąć płaszcz czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi Lightning Ridge .

W Australii Południowej za Angastonem podążył Coober Pedy około 1912 roku, Andamooka około 1930 roku, a następnie Mintabie. 
Podczas kryzysu lat trzydziestych przemysł podupadał, aż do momentu, gdy nowe odkrycia w 1946 r. pobudziły górnictwo i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji. 
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.
źródło

Historia opalu w Queensland
Historia opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasem sukcesu z niewiarygodnymi szansami.
Bogate w mity i legendy Queensland jest miejscem narodzin australijskiego przemysłu Opalowego.
Opal został po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku.
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od dzisiejszego miasta Quilpie.
Jednymi z pierwszych górników byli Berkelman i Lambert, którzy pracowali na złożu Barcoo w latach 1872-1873 i których opal wzbudził duże zainteresowanie na Queensland Annexe na Międzynarodowej Wystawie Klejnotów w Londynie w 1873 roku.

Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku pojawiło się wiele wspaniałych znalezisk, a zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, który stał się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowany wysiłek, aby wprowadzić klejnot na rynek.
W ten sposób na zawsze zapisał się w annałach historii.
To dzięki jego czystej determinacji w przekonywaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotów, mamy teraz rentowny przemysł.

Żłobiarze Opalu w ubiegłym stuleciu byli głównie kombajnami i pracownikami stacji, którzy mieli niewielką lub żadną wiedzę geologiczną.
George Cragg, młody hodowca, odkrył północne pola Opalu w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie pole Opalton istnieje do dziś.

Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w pełni wykorzystując jego potencjał na arenie światowej.
Chociaż wydobycie na niewielką skalę było kontynuowane, było stosunkowo uśpione.
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, zaangażował się w Boulder Opal, nieświadomie dzięki swoim wysiłkom, pomógł ożywić przemysł.
W latach siedemdziesiątych wprowadził nowoczesne techniki wydobycia Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.

Boulder Opal i ludzie, którzy wydobywają i zajmują się Opalem, dostarczyli branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią dziedzictwa Australii.
Opal został odkryty w Queensland od południowych granic zachodniego Queensland do tak daleko na północ jak Kynuna, prawdopodobnie byłoby to największe znane pole Opalu, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.

Dziś górnictwo Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najbardziej wykwintny produkt, Queensland Boulder Opal.

Oś czasu-Historia wydobycia Opalu w Nowej Południowej Walii 
1877-Rozpoczęto wydobycie cennego Opalu w skałach magmowych w Rocky Bridge Creek, dopływie rzeki Abercrombie w środkowo-zachodniej części kraju.
1881-Opal został odkryty w Milparinka, niedaleko Tibooburra na Dalekim Zachodzie.
1884-Opal został odkryty w skałach osadowych w White Cliffs na Dalekim Zachodzie.
1889-W White Cliffs odkryto cenny opal.
1880 lub 1891-Opal zostaje odkryty w skale osadowej w Lightning Ridge (Wallangulla) i innych miejscach w okolicy, ale jego wartość handlowa nie jest uznawana.
1890-w White Cliffs rozpoczęto wydobycie cennego Opalu (kontynuowane do 1915 roku, a następnie podupadające).
1896-Opal został odkryty w Purnanga i Grenville-Bunker Field.
Zjawiska te występują w pobliżu Białych Klifów i w ten sposób rozszerzają rozmiar tego Opalowonośnego obszaru.
1897-Opal został odkryty w skale magmowej w Tooraweenah, niedaleko Coonabarabran.
1901-Opal został odkryty w skale magmowej w Tintenbar na Dalekim Północnym Wybrzeżu.
1901-1905-Rozpoczęcie wydobycia opalu w Lightning Ridge.
Pierwszy szyb został wykopany około 1901 lub 1902 roku przez Jacka Murraya, jeźdźca granicznego, który mieszkał na pobliskiej posesji. Jakiś czas później, prawdopodobnie kilka miesięcy, przybył górnik z Bathurst o nazwisku Charlie Nettleton i rozpoczął głębienie szybu.
To on w 1903 roku sprzedał pierwszą paczkę klejnotów z pola za 30 dolarów, a nie pięćdziesiątą część ceny, którą można było uzyskać pięć lat później.
1908-Rozpoczęto wydobycie Opalu na Grawin-Sheepyard Field w rejonie Lightning Ridge, zwiększając znaczenie pól Opalowych w dystrykcie.
1919-W Tintenbar rozpoczęto wydobycie opalu, które trwało do 1922 roku.
1920-odkryto obszar opalowy Newfield.
1985-Przełomowa praca Służby Geologicznej Nowej Południowej Walii doprowadziła do lepszej, bardziej naukowo kontrolowanej eksploracji opali.
1989-w dzielnicy Lightning Ridge odkryto obszar opalu Coocoran.
1998-1999-Szacowana wartość produkcji opalu w stanie wynosi około 44 milionów dolarów.
Nowa Południowa Walia (i Australia) jest wiodącym światowym producentem Opali.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/

[Krystyna]

Pisarze porównywali Opale do wulkanów, galaktyk i fajerwerków. 
Wielbiciele nadali Opalom niezwykłe poetyckie imiona, takie jak Pandora, Światło Świata i Cesarzowa. 
W starożytnym Rzymie ten klejnot symbolizował miłość i nadzieję. 
Rzymianie nadali mu nazwę – Opalus – która była synonimem „szlachetnego kamienia”.

W 75 roku ne rzymski uczony Pliniusz zauważył:
 „Niektóre opali noszą w sobie taką grę, że dorównują najgłębszym i najbogatszym kolorom malarzy.
 Inni… symulują płonący ogień płonącej siarki, a nawet jasny płomień płonącego oleju.” 
Dziwił się, że ten kalejdoskopowy klejnot zawiera czerwień Rubinu, zieleń Szmaragdu, żółć Topazów, błękit Szafiru i fiolet Ametystu.

Wiele kultur przypisuje Opalowi nadprzyrodzone pochodzenie i moce. 
Legendy arabskie mówią, że spada z nieba w błyskach pioruna. 
Starożytni Grecy wierzyli, że Opale dają ich właścicielom dar proroctwa i chronią ich przed chorobami. Europejczycy od dawna uważali klejnot za symbol nadziei, czystości i prawdy.

Opal jest uważany za kamień narodzin października. 
Niektórzy uważają, że noszenie opala przez kogoś urodzonego za kolejny miesiąc to pech. 
Ale ten konkretny przesąd pochodzi z powieści napisanej w XIX wieku ( Anne of GeiersteinSir Waltera Scotta), a nie z żadnego starożytnego wierzenia czy doświadczenia. 
W rzeczywistości przez większość historii Opal był uważany za najszczęśliwszy i najbardziej magiczny ze wszystkich klejnotów, ponieważ może pokazać wszystkie kolory. 
Kiedyś uważano, że ma moc utrwalania życia i koloru blond włosów.
źródło
źrodło

[Krystyna]

W 75 rne rzymski uczony Pliniusz porównał Opale do wulkanów i żywych obrazów, zauważając, że ich taneczna „gra” tęczowych kolorów może imitować odcienie dowolnego kamienia szlachetnego.

Opalowe kamienie otaczają wielowiekowe legendy.
W średniowieczu uważano, że opal przynosi szczęście noszącemu.
Jednak zmieniło się to na początku XIX wieku, kiedy opublikowano historię o zaczarowanej księżniczce, która nosiła Opal, który zmieniał kolory wraz z jej nastrojem.
Kilka kropel wody święconej zgasiło jednak magiczny ogień kamienia i kobieta wkrótce zmarła.

Odkrycia złóż Opalu w Australii ożywiły wizerunek opalu po 1850 roku.
Kraj zaczął wytwarzać 95 procent światowych zasobów kamieni opalowych i wiele z jego najlepszych okazów Opalowych.

Największy i najcenniejszy na świecie opal „Olympic Australis” pochodzi z Coober Pedy w Australii w 1956 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Melbourne.
Wyceniony na 2,5 miliona dolarów w 2005 roku, ten kamień ma 11 cali długości i waży 17 000 karatów (7,6 funta).

Po tym, jak naukowcy odkryli sferyczną krzemionkową strukturę Opalu w latach 60. XX wieku, w 1974 r. wymyślili, jak stworzyć syntetyczny Opal.

Od tego czasu kamienie Opalowe zyskały większą popularność dzięki niedawnym odkryciom w Etiopii.
Materiał wydobyty w prowincji Shewa w 1994 roku nie był pożądany, ponieważ był ciemny i miał skłonność do pękania. Złoża w prowincji Wollo, odkryte w 2008 r., wprowadziły na rynek Opali żywe, grające kolory.

Wyczerpujące się zapasy klasycznego Opalu w Australii wpłynęły na cenę tego wyjątkowo kalejdoskopowego kamienia szlachetnego.
Ponieważ migocząca gra kolorów może pasować do wielu zmieniających się nastrojów i gustów, Opal pozostaje bardzo poszukiwany.
źródło

[Krystyna]

Kiedy odkryto Opal
Dowody archeologiczne sugerują, że Opal został po raz pierwszy wydobyty w Virgin Valley w Ameryce Północnej ponad 10 000 lat temu i wykorzystany w artefaktach w Kenii 6 tysięcy lat temu. 
Dodatkowo historia sugeruje również, że Aztekowie w tym samym czasie wydobywali Opal w Ameryce Południowej i Środkowej. 
Opal odkryto w Australii w Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii pod koniec lat 80. XIX wieku, a pierwszy szyb wykopano w 1901 lub 1902 roku. 
Choć na światowym rynku pojawił się dopiero w latach 90. XIX wieku, dziś jest narodowym kamieniem tego kraju i 95% światowego rynku zaopatruje Australia.
 Przed pojawieniem się na rynku Opalu australijskiego Opal pochodził głównie z Węgier i Ameryki Południowej. 
W konsekwencji, podobno węgierscy górnicy Opali promowali ideę, że Opal australijski nie był autentyczny ze względu na wspaniałe kolory, które australijskie Opale porównały do innych krajów.
Australijscy Aborygeni rozumieli wyjątkową energię i piękno Opalu od czasów Śnienia. 
Nadali temu niezwykłemu klejnotowi nazwę „Tęczowy Wąż” i opisali jego powstanie: „Stwórca wziął kolory tęczy i umieścił je w kamieniu, aby zrobić opal”. 
Inna historia opowiada o Stwórcy podróżującym tęczową drogą, by szerzyć na ziemi orędzie pokoju. 
Z każdym krokiem kamienie pod stopami zamieniały się w malutkie, namacalne tęcze lub Opale. 

Historyczne wzmianki o Opalach
Jeśli spojrzysz wstecz na historię, przekonasz się, że Opale są wymieniane i noszone przez niektóre z najbardziej wpływowych postaci, które żyły. 
Na przykład starożytny Grek Teofrast (372-287 p.n.e.) zacytował swego przyjaciela Onomakrytusa: „delikatność Opalu przypomina mi kochające i piękne dziecko”.

Również w czasach rzymskich, kiedy Marek Antoniusz (83-30 p.n.e.) chciał podarować Kleopatrze pierścionek z Opalem, senator Noniusz raczej uciekł niż mu go oddał. 

Wreszcie, słynny autor i filozof przyrody, Pliniusz (23-79 n.e.), opisał swój zakup Opali: „mający płonący ogień Karbunkułu (ubinu lub Granatu), cudowną purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te mieniące się ze sobą kolory mieszają się w niesamowity sposób.”

Posuwając się do średniowiecza, święty cesarz rzymski umieszczał Opale w swojej koronie, a Szekspir (1564-1616) wspomniał o Opalu jako „cudzie” i słynnym dziś powiedzeniu „Królowa klejnotów”.
Królowa Wiktoria (1837-1901) nosiła opale przez całe życie i z radością prezentowała je swoim przyjaciołom i innym członkom rodziny królewskiej.

Opalowe mity i odniesienia kulturowe
W historii dowiesz się również, że wokół Opali krąży wiele mitów i tradycji kulturowych. 
W szczególności jeden mit dotyczy starożytnych bogów i Opali. 
Zeus, grecki król bogów, był tak szczęśliwy, gdy pokonał Tytanów, że płakał łzami, które po uderzeniu o ziemię zamieniały się w Opale. 
Również indyjska bogini tęczy była podobno tak piękna, że wielu męskich bogów szukało jej łaski. 
W końcu, w desperackim akcie ucieczki przed ich zalotami, zmieniła się w tęczowego Opala.

Starożytni Grecy wierzyli, że Opal obdarzył darem przewidywania i proroctwa, pomagając użytkownikowi w zmniejszeniu zahamowań i ujawnieniu prawdziwych uczuć. 
Arabowie wierzyli, że opale spadały z nieba w błyskach pioruna, co nadało im ogniste kolory, podczas gdy starożytni Rzymianie szukali Opali bardziej niż jakichkolwiek innych kamieni szlachetnych, ponieważ wierzyli, że przyniosą wielką fortunę. 
Przez całe średniowiecze (V-XIV wiek) Opal był znany jako „Ophthalmios”, co oznacza kamień do oczu, co wynikało z powszechnego przekonania, że jest on korzystny dla oczu. 
W tym czasie kobiety o blond włosach nosiły również naszyjniki z Opalem, aby chronić włosy przed utratą koloru.

Jednak pod koniec XVIII i XIX wieku w historii Opal popadł w niełaskę, ponieważ kojarzono go z zarazą, głodem i upadkiem monarchii. 
Podczas gdy Europa była nękana przez Czarną Śmierć, krążyły pogłoski, że Opal noszony przez pacjenta płonął kolorami aż do śmierci, a następnie stracił swój blask po śmierci noszącego.

Istnieje również opowieść o przeklętym Opalu, który istniał w XIX wieku w Hiszpanii. 
Król Hiszpanii Alfons XII otrzymał pierścień z Opalem od mściwej hrabiny, o którą wcześniej zabiegał. 
Po wręczeniu żonie pierścionka z Opalem zmarła niespodziewanie. 
Pierścień przeszedł przez rodzinę, a każdy nowy właściciel również zmarł w tajemniczych okolicznościach. 
Ostatecznie król postanowił sam go nosić i również zmarł w krótkim czasie. 
Chociaż cholera osiągnęła w tym czasie status epidemii, zabijając ponad 100 000 ludzi ze wszystkich klas, wielu nadal obwinia za śmierć przeklęty pierścień z Opalem. 
Nieznane są obecnie ataki na pierścieniu Opal.
źródło

[Krystyna]

Historia Opalu
Jaka jest historia Opalu?
Nazwa nadana Opalowi pochodzi ze starożytnej greki i łaciny. Greckie Opallios i łacińskie Opalus, które oba oznaczają „dostrzegać zmianę koloru”.
Pierwsze znane relikwie Opali znajdowały się w jaskini w Kenii.
Geolodzy uważają, że Opale te pochodziły z Etiopii około 4000 lat p.n.e.
Wieki później to zdumiewające, że dopiero w 1990 roku górnicy i konsumenci na nowo odkryli etiopskie Opale.
Podobnie jak wiele kamieni szlachetnych, Opale były używane do wyrobu biżuterii i amuletów typowo łączonych z innymi kamieniami szlachetnymi.
Podobnie jak dzisiaj, Opale pokazują piękno, status i bogactwo – trend w modzie, który nie zmienił się od wieków.

Węgierska historia Opalu
Węgry były jednym z głównych producentów Opali z dwoma lokalizacjami w Dubniku i Górach Tokaj, w pobliżu wsi Telkibánya. 
Wydobywano tu szlachetny Opal oraz specjalny przezroczysty żółto-pomarańczowy Opal pospolity zwany miodowym Opalem. 
Jednak od końca XVIII wieku produkcja z Węgier zwolniła i obecnie w większości nie istnieje.

Historia Opalu australijskiego
Na szczęście dla miłośników Opali w Australii odkryto wysokiej jakości Opale. 
Znaleziony czarny Opal był początkowo uważany za fałszywy lub traktowany, ponieważ Opal był znacznie jaśniejszy niż Opal Węgierski. 
Jednak gdy kupujący stali się bardziej komfortowi i wyprodukowano więcej Czarnego palu, Europejczycy, zwłaszcza Niemcy, stali się największymi nabywcami. 
Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu z ponad 90% udziałem w rynku produkcji.

Starożytne cywilizacje wierzyły, że Opal może dać noszącym zdolność przewidywania, zdolność patrzenia w przyszłość. Jednym z najsłynniejszych był filozof z kamieni szlachetnych Gaius Plinius Secundus znany również jako Pliniusz Starszy

Opal Rynki
Pierwszym odnotowanym rynkiem Opalu byli Rzymianie. 
Jako bogate i potężne imperium wykorzystali swoje nowo znalezione bogactwo do wydawania pięknych przedmiotów, które ukazywały ich status.
 Opale, których kolory zmieniają się z każdym przesunięciem światła, były uważane za wyjątkowe w porównaniu z jednokolorowymi klejnotami, takimi jak Perły czy Diamenty. 
Wiadomo, że większość tych Opali pochodziła z Węgier, które produkowały Opale kryształowe.

Słynny rzymski generał Marek Antoniusz docenił Opal i oczywiście Kleopatrę. 
Uważa się, że pożądał opalu posiadanego przez innego senatora znanego jako Noniusz, ponieważ jasne światła przypominały mu noce spędzone z Kleopatrą. 
Senator odmówił sprzedaży kamienia rzekomo wartego 2 000 000 sestercji lub (80 000 dolarów amerykańskich) uciekł z Rzymu, zostawiając swój dom, ale zostawiając ze swoimi najcenniejszymi rzeczami głowę i Opal.

Bajka mówi również, że jeden cesarz rzymski przedstawił jedną trzecią swojego królestwa w zamian za jeden Opal. 
Opal był używany w koronie królów, w tym Francji, w rzeczywistości cesarz Napoleon zaoferował swojej cesarzowej Józefinie olśniewający czerwony opal otoczony promiennymi czerwonymi błyskami, zwany „Spalaniem Troi”. 
Królowa Wiktoria na nowo rozpaliła trend w czasach współczesnych, stając się wielbicielką Opali  i nosząca Opale podczas  całej swojej wodzy.
źródło

[Krystyna]

Historia Opalu
Opal wywodzi swoją nazwę od „Opalus”, co oznacza „zobaczyć zmianę koloru”. 
Onomacritus, starożytny grecki poeta, pisał „delikatny kolor i delikatność opalu przypominały mu kochające i piękne dziecko” .
 Jednak to Rzymianie spopularyzowali je ponad dwa tysiące lat temu. 
Uważa się, że Opale z tej epoki pochodziły z Cernowitz, górzystego regionu ówczesnego Węgier, a obecnie Słowacji. Jednak pierwsi Rzymianie wierzyli, że źródłem były Indie, co było błędnym przekonaniem promowanym przez kupców w celu ochrony ich interesów.

Pliniusz Starszy napisał pierwszą historię naturalną świata w pierwszym wieku naszej ery. 
W tej najważniejszej publikacji napisał, że Opal jest najcenniejszym i najcenniejszym kamieniem w Cesarstwie. 
Pliniusz pisał, że cena została ustalona „zgodnie z dekretem powszechnie ustalanym i wypowiadanym przez nasze miłe i drogie damy” !

Marek Antoniusz
Mark Antoniusz kochał Opal. 
Pliniusz napisał, że Antoniusz zapragnął Opalu należącego do senatora Noniusza i wygnał go po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdałów, który był wart 20 000 sestercji (dziś setki tysięcy dolarów). 
Senator wolał zostać „wyrzucony z domu” niż rozstać się ze swoim Opalem. 
Według Koźmińskiego * pierścień został odkryty w grobie „stanowczego senatora” na początku XX wieku.

Opal był używany w koronach królów; klejnoty koronne Francji zawierały piękne okazy Opalu, a korona cesarza rzymskiego zawierała kamień Opalowy.
Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie „Spalenie Troi”, wspaniały Opal z jaskrawymi czerwonymi błyskami.

Królowa Wiktoria
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką opali i nosiła opale przez całe swoje panowanie. 
Jej przyjaciółki i jej pięć córek otrzymały piękne Opale. 
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Królewski Dwór Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii.

Tętniący życiem przemysł opalowy w Australii rozpoczął się od pionierskich górników Opali, którzy pracowali (a czasem umierali) na odległym australijskim odludziu.

Tullie Cornthwaite Wollaston
https://adb.anu.edu.au/biography/wollast...waite-9169
Urodzony w Południowej Australii w 1863 roku, zmagała się z zagrażającymi życiu warunkami, aby pozyskać Opal od pierwszych górników z odległych, odludnych obszarów. 
To Tullie Wollaston przedstawił australijski Opal reszcie świata. 
Uważany jest za ojca przemysłu opalowego.

Podczas pracy w Adelajdzie Wollaston zainteresował się kamieniami szlachetnymi. 
W listopadzie 1888 roku, gdy usłyszał o nowym znalezisku Opali, Wollaston i dwaj towarzysze – Herbert Butterfield i aborygeński chłopiec o imieniu Tomtit – opuścili Adelaide na 1100-kilometrową wędrówkę do południowo-zachodniego Queensland.
Po odbyciu części podróży koleją mężczyźni wyruszyli dalej na wielbłądach przez pustynię Australii Południowej. 
Znosili palące temperatury, doznali udaru cieplnego i pili z zabrudzonego wodopoju, zgniłego od martwych i umierających zwierząt.
Podczas najgorętszego w historii lata szli przez trudny teren, aby oszczędzić swoim słabym, obolałym wielbłądom. 
Kiedy zapasy wody stały się niebezpiecznie niskie, Wollaston podążył za kilkoma małymi ptakami do wodopoju.
Ostatniego dnia podróży podróżnym doradzono, by podążali szlakami konnymi w celu odnalezienia kopalni Opalu Joe Bridle'a w Stony Creek. 
Ślady krążyły w kółko i beznadziejnie się zgubiły. 
Przez 17 godzin podążali tymi śladami, aż w końcu dotarli do celu.

Po zakupie opalu od lokalnych poszukiwaczy, Wollaston udał się z powrotem do Adelaide, pozostawiając Butterfield, aby zająć się ich nowymi przedsięwzięciami górniczymi. 
Następnego dnia Butterfield wyszedł schwytać wielbłądy. 
Po przejściu kilku kilometrów w upale upadł i umarł.

W 1889 roku Wollaston popłynął do Anglii z paczką opalu z Queensland.
Londyńscy kupcy klejnotów nie byli przyzwyczajeni do genialnych klejnotów z Queensland i odmówili ich zakupu. Wollaston wytrwał, dopóki firma Hasluck Bros z Hatton Garden nie zgodziła się wypróbować kamieni w Europie i Ameryce. 
Wkrótce australijski Opal został wprowadzony do słynnych domów jubilerskich, które zaczęły zawierać Opal w swoich projektach, w tym Tiffany, Lalique i Cartier. 
Wollaston stworzył wiele rynków zbytu na Opal australijski. 
Zmarł w 1931 jako zamożny człowiek.
Australia produkuje obecnie około 95 procent światowych dostaw Opali. 
Opale australijskie są cenione na całym świecie dzięki pionierskim wysiłkom Tullie Wollaston.
źródło

[Krystyna]

Szlachetny Opal zawsze wyróżniał się w szeregu najsłynniejszych kamieni szlachetnych. 
Są tacy, którzy tak naprawdę nie lubią kamienia, ale są tacy, którzy mają bzika na punkcie tego przystojnego mężczyzny. 
Ale nikt nie jest obojętny. 
Przekonajmy się, jak nasz zbuntowany bohater ujarzmił serca starożytnych władców.

Legenda numer 1. Senator Nonniusz w starożytnym Rzymie
Być może najsłynniejsza legenda starożytnego Rzymu. 
Senator Nonniusz miał biały szlachetny pierścionek z Opalu wielkości orzecha laskowego. 
Władca Marek Antoniusz widział kiedyś najpiękniejszą grę Opalu w tym pierścieniu i natychmiast zapragnął kamienia. 
Ponieważ Marek Antoniusz nie chciał wsadzić szlachcica do więzienia, zaproponował senatorowi ugodę: albo odda pierścień natychmiast, albo straci status, majątek i majątek. 
Dobra oferta, prawda? Wygra tylko jeden
Reakcja szanowanego senatora była uderzająca. 
Nonniusz wolał biedę, ale nie chciał rozstawać się ze swoim talizmanem.

Legenda numer 2. Inkwizycja
W okresie prosperity Świętego Cesarstwa Rzymskiego cesarz Konstantyn miał w koronie inkrustowany dużym Opalem. Władca stwierdził, że dzięki cudownym urokom kamienia chroni go przed chorobami, przejęciem władzy, ostrzega przed niebezpieczeństwem, zwiększając swój blask dzień wcześniej, a w razie potrzeby czyni go niewidzialnym.
W rezultacie sława tego kamienia spodobała się wszystkim rabusiom. 
A miejscowa szlachta wolała zacząć pozbywać się tego niebezpiecznego kamienia. 
Ale po pewnym czasie Inkwizycja nazwała Opal „kamień wiedźmy” i rozpoczęła prześladowania właścicieli tego „zła”)).

Legenda numer 3. Piękno uratuje wszystkich
Dziewczyny pomogły przywrócić dawną świetność Opalom. 
Na początku XVI wieku zakorzeniła się opinia, że to Opale pomagały jasnowłosym dziewczętom zachować piękno włosów.
Później, już w XIX wieku, sama Józefina doświadczyła szczególnej pasji do tego wspaniałego kamienia. 
Miała m.in. podarunki od Napoleona, okazały Opalowy Parure.
Dla królowej Wiktorii, która posiada własne kopalnie Opalu w Australii (jej kolonia), Opal był najpiękniejszym kamieniem szlachetnym i zawsze dawała córkom biżuterię z tym kamieniem na swój ślub.

Nr 4. Sekret szczególnej miłości do Opali
Tajemnica wielkiej czci tego kamienia na przestrzeni wieków tkwi w jego istocie. 
W końcu, jeśli się nad tym zastanowić: kamień ma średnią twardość (5,5-6 w 10-stopniowej skali), jest prawie całkowicie nieprzezroczysty i często może wyglądać nijako.
Jednak do tej pory szlachetny Opal jest klasyfikowany jako kamień szlachetny drugiego rzędu, przewyższając w klasyfikacji Turmaliny, Granaty i niektóre Beryle.
Powodem szczególnego nastawienia jest unikalna właściwość kamienia do „opalizowania” , tj. baw się wszystkimi odcieniami tęczy. 
Ze względu na swój skład wody (Opal może zawierać do 30% wody) przejawia się ta właściwość opalizacji. 
Co więcej, w Szlachetnych Białych, Czarnych Australijskich lub meksykańskich Opalach ta opalizacja objawia się na swój sposób i daje właścicielowi prawdziwe święto.
https://zen.yandex.ru/media/gemstones/op...00ae0dbc3f
http://gemstones.su/opal-blagorodnyj/329...-i-legendy

[Krystyna]

Historia
Pliniusz Starszy pisał o indyjskich kopalniach Opalu w swojej Historii Naturalnej Świata w 77 r. n.e.
Pliniusz użył terminu Opalus, co tłumaczy się jako "kamień szlachetny". 
Pierwsze prawdziwe Opale znaleziono na terenach dzisiejszych Czech, północnych Węgier, Słowacji, Rumunii i Polski. 
W 1597 r. koncesję górniczą wydano kopalniom Opalu w Dubniku we wschodniej Słowacji. W Nowym Świecie Bernardino de Sahagún napisał, że Aztekowie wydobywali Opal w połowie XVI wieku. 
W języku nahuatl Opal był znany jako vitziziltecpatl, co tłumaczy się jako "kamień kolibra". 
W 16 roku niemiecki geolog Johannes Menge odkrył pierwszy australijski Opal w pobliżu Angacton w Australii Południowej, około 1849 mil od Adelajdy. 
W 43 roku opal został znaleziony na stacji Listowel Downs w Queensland. 
Kopalnia Hayricks w pobliżu Quilpie była jedynym producentem Opalu w Queensland w latach 1869-1900. 
Kiedy popyt wzrósł na początku lat siedemdziesiątych, produkcja Opalu w rejonie Queensland wzrosła do końca lat osiemdziesiątych. 
Opal został znaleziony w White Cliffs w Nowej Południowej Walii w 1957 roku. 
W 1970 roku Opal został odkryty w Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii, a Opal Czarny został odkryty w tym miejscu w 1980 roku. 
Opal został znaleziony w Coober Pedy w 1889 roku. 
W 1901 roku opal został znaleziony w Andamooka w Australii Południowej. 
Opal został po raz pierwszy znaleziony w Mintabie w 1902 roku, a komercyjne wydobycie rozpoczęło się w 1915 roku, w tym samym roku, w którym w okolicy znaleziono Czarny Opal. 
Opal został znaleziony na polu Lambina Opal w 1930 roku. 
Opale etiopskie z Yita Ridge w prowincji Shewa w Etiopii zostały po raz pierwszy wprowadzone na rynek kamieni szlachetnych w 1920 roku. 
W 1978 roku w pobliżu Wegal Tena w prowincji Wollo znaleziono białe, pomarańczowe do brązowych i fasetowane Opale. 
Czarne opale znaleziono w prowincji Wollo w 1930 roku.
https://www.gemstones.com/gemopedia/opal

[Krystyna]

https://vplate.ru/images/article/orig/20...opal-7.jpg
Opale, „królowa klejnotów ” i jeden z najpiękniejszych kamieni szlachetnych na świecie, były cenione przez całą historię. 
Słowo Opal pochodzi z kilku różnych miejsc: łacińskiego słowa „Opalus”, greckiego słowa „Opallios” i słowa „Upala”, oznaczającego „drogocenny kamień”.

Kiedy po raz pierwszy odkryto Opale
Dowody archeologiczne sugerują, że Opal został po raz pierwszy wydobyty w Virgin Valley w Ameryce Północnej ponad 10 000 lat temu, a 6 tysięcy lat temu wykorzystano go w artefaktach w Kenii. 
Ponadto historia sugeruje również, że Aztekowie wydobywali Opal w Ameryce Południowej i Środkowej mniej więcej w tym samym czasie. 
Opal został odkryty w Australii w Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku, a pierwszy szyb wykopano w 1901 lub 1902 roku. 
Choć na rynku światowym pojawił się dopiero w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku, dziś jest narodowym kamieniem kraju i 95% rynku światowego zaopatruje Australia. 
Przed pojawieniem się na rynku Opalu Australijskiego, opal pozyskiwano głównie z Węgier i Ameryki Południowej. 
W związku z tym krążyły pogłoski, że węgierscy górnicy zajmujący się Opalem promowali pogląd, że Australijski Opal nie jest autentyczny ze względu na wspaniałe kolory, jakie Australijskie Opale porównują z innymi krajami. 
Australijscy Aborygeni zrozumieli wyjątkową energię i piękno Opalu od czasów Dreamingu. 
Nadali temu niezwykłemu klejnotowi nazwę „Tęczowy Wąż” i opisują jego powstanie: 
„Stwórca wziął kolory tęczy i włożył je w kamień, aby zrobić opal”. Inna historia opowiada o Stwórcy podróżującym tęczową drogą, aby szerzyć na ziemi przesłanie pokoju. 
Z każdym krokiem kamienie pod stopami zamieniały się w maleńkie, namacalne tęcze lub opale.

Historyczne wzmianki
Jeśli spojrzysz wstecz na historię, odkryjesz, że Opale są wspominane i noszone przez niektóre z najbardziej wpływowych postaci, jakie żyły. 
Na przykład starożytny Grek Teofrast (372-287 p.n.e.) zacytował wypowiedź swojego przyjaciela Onomakryta: „delikatność Opalu przypomina mi kochające i piękne dziecko”.

Również w czasach rzymskich, gdy Marek Antoniusz (83-30 p.n.e.) chciał podarować Kleopatrze pierścień z Opalem, senator Noniusz raczej uciekł, niż mu go oddał. 
Na koniec słynny autor i filozof przyrody, Pliniusz (23-79 n.e.), opisał swój zakup Opalu:
 „posiadający świetlisty ogień Karbunkułu (Rubin lub Granat), wspaniałą purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te kolory mieniące się razem, zmieszane w niesamowity sposób.”

Przechodząc do średniowiecza, Święty Cesarz Rzymski umieścił opale w swojej koronie, a Szekspir (1564-1616) wspomniał Opal jako „cud” i słynne obecnie powiedzenie „Królowa klejnotów”. 
Królowa Wiktoria (1837-1901) nosiła Opale przez całe życie i z radością prezentowała je swoim przyjaciołom i innym członkom rodziny królewskiej.

Opalowe mity i odniesienia Opalowe
W historii znajdziesz także wiele mitów i tradycji kulturowych krążących wokół Opali. 
Szczególnie jeden mit dotyczy starożytnych bogów i Opali. 
Zeus, grecki król bogów, był tak szczęśliwy, gdy pokonał Tytanów, że płakał łzami, które po uderzeniu w ziemię zamieniły się w Opale. 
Podobno indyjska Bogini Tęczy była tak piękna, że wielu bogów płci męskiej zabiegało o jej względy. 
W końcu, w desperackim akcie ucieczki przed ich zalotami, zamieniła się w Tęczowy Opal.

Starożytni Grecy wierzyli, że Opal obdarza darem przewidywania i proroctwa, jednocześnie pomagając noszącemu zmniejszyć jego zahamowania i ujawnić prawdziwe uczucia. 
Arabowie wierzyli, że Opale spadały z nieba w błyskach błyskawic, co nadawało im ogniste kolory, podczas gdy starożytni Rzymianie poszukiwali Opali bardziej niż innych kamieni szlachetnych, wierząc, że przyniosą wielkie szczęście. 
Przez całe średniowiecze (V – XIV w.) opal był nazywany „oftalmiosem”, co oznacza kamień do oczu, co wynikało z powszechnego przekonania, że jest on korzystny dla oczu. 
W tym czasie blond kobiety również nosiły naszyjniki z Opalami, aby chronić włosy przed utratą koloru.

Jednakże był okres w historii na przełomie XVIII i XIX wieku, kiedy Opal popadł w niełaskę, gdyż kojarzono go z zarazą, głodem i upadkiem monarchii. 
Podczas gdy Europę nękała czarna śmierć, krążyły pogłoski, że Opal noszony przez pacjenta płonął kolorem aż do śmierci, a następnie tracił swój blask po śmierci użytkownika.

Istnieje również opowieść o przeklętym Opalu, który istniał w XIX wieku w Hiszpanii. 
Król Hiszpanii Alfonso XII otrzymał pierścionek z Opalem od mściwej hrabiny, do której wcześniej zabiegał. 
Po wręczeniu pierścionka z Opalem swojej żonie, ta niespodziewanie zmarła. 
Pierścionek przeszedł przez rodzinę, a każdy nowy właściciel również umierał w tajemniczych okolicznościach. 
Ostatecznie król sam zdecydował się go założyć i również w krótkim czasie zmarł. 
Chociaż cholera osiągnęła wówczas status epidemii, zabijając ponad 100 000 ludzi ze wszystkich warstw społecznych, wielu nadal obwinia za śmierć przeklęty Opalowy pierścień. 
Napady na wyroby Opalowego pierścienia nie są obecnie znane.
https://www.macsopals.com/pages/opal-guide-history-opal

[Krystyna]

https://www.gia.edu/images/33699_636x358.jpg
Nawet dziś opal wywołuje poczucie magii i tajemniczości. - Prezent od Pauli Crevoshay
Historia i tradycja Opalu
Pisarze porównali Opale do wulkanów, galaktyk i fajerwerków. 
Wielbiciele nadali niezwykłym Opale poetyckie nazwy, takie jak Pandora, Światło Świata i Cesarzowa. 
W starożytnym Rzymie klejnot ten symbolizował miłość i nadzieję. 
Rzymianie nadali mu nazwę – olus – która była synonimem „kamienia szlachetnego”.

W 75 r. rzymski uczony Pliniusz zaobserwował:
Niektóre opali niosą w sobie taką grę, że dorównują najgłębszym i najbogatszym kolorom malarzy. 
Inne… imitują płonący ogień płonącej siarki, a nawet jasny blask płonącej ropy. 
Zadziwiło go, że ten kalejdoskopowy klejnot zawierał czerwień rubinu, zieleń Szmaragdu, żółć topazu, błękit Szafiru i fiolet Ametystu.

Wiele kultur przypisuje Opalowi nadprzyrodzone pochodzenie i moc. 
Legendy arabskie mówią, że spada z nieba w błyskach błyskawic. 
Starożytni Grecy wierzyli, że Opale dają swoim właścicielom dar proroctwa i chronią ich przed chorobami. 
Europejczycy od dawna uważają ten klejnot za symbol nadziei, czystości i prawdy.

Opal uważany jest za kamień urodzeniowy października. 
Niektórzy uważają, że noszenie Opalu urodzonego w innym miesiącu przynosi pecha. 
Ale ten konkretny przesąd pochodzi z powieści napisanej w XIX wieku ( Ania z Geierstein autorstwa Sir Waltera Scotta), a nie z żadnego starożytnego wierzenia czy doświadczenia. 
W rzeczywistości przez większą część historii Opal był uważany za najszczęśliwszy i najbardziej magiczny ze wszystkich klejnotów, ponieważ może pokazywać wszystkie kolory. 
Kiedyś sądzono, że ma moc zachowania życia i koloru blond włosów.
https://www.gia.edu/opal-history-lore

[Krystyna]

https://vplate.ru/images/article/orig/20...pal-15.jpg
Opale Historia
W jaskini w Kenii słynny antropolog Louis Leakey odkrył najwcześniejsze znane artefakty Opalowe. 
Pochodzące z około 4000 roku p.n.e. najprawdopodobniej pochodziły z Etiopii. 
Historycznie rzecz biorąc, odkrycia i wydobycie Opalu przebiegały podobnie do produkcji Diamentów, Szmaragdów, Rubinów i Szafirów. 
Gdy pierwsi ludzie znaleźli różne kamienie szlachetne, powoli nauczyli się obrabiać je w dekoracyjne kształty. 
W miarę rozwoju społeczności klejnoty stały się symbolami bogactwa.

Starożytny obraz przedstawiający biżuterię
W Starym Świecie Węgry wydobywały Opal dla Europy i Bliskiego Wschodu, podczas gdy Meksyk, Peru i Honduras zaopatrywały w ten kamień swoje rodzime imperia. 
Konkwistadorzy sprowadzili Opal z Nowego Świata do Hiszpanii, kiedy wrócili z kamieniami na początku XVI wieku.

Od końca XIX wieku Australia zdominowała produkcję Opalu, wytwarzając ponad dziewięćdziesiąt procent światowej produkcji. 
Opal o różnej jakości występuje w ponad dwudziestu innych krajach, m.in. w Zambii, Etiopii, Gwatemali, Polsce, Peru, Kanadzie, Nowej Zelandii, Indonezji, USA, Brazylii i Meksyku.

Współczesna nazwa Opalu szlachetnego wywodzi się ze starożytnych źródeł: sanskrycka Upala – co oznacza „kamień szlachetny”; łaciński Opalus ; oraz greckie Opallios , które oznaczają „zobaczyć zmianę koloru”.

Wczesne rasy przypisywały Opalowi właściwości magiczne i tradycyjnie mówiono, że Opal pomaga noszącemu dostrzec nieograniczone możliwości. 
Wierzono, że rozjaśnia poprzez wzmacnianie i odzwierciedlanie uczuć, ukrywanych emocji i pragnień. 
Uważano również, że zmniejsza zahamowania i promuje spontaniczność. 
Pierwsi Grecy wierzyli, że Opal zapewnia swojemu właścicielowi zdolność przewidywania i proroctwa, podczas gdy w folklorze arabskim mówi się, że kamień spadł z nieba w błyskach błyskawic. 
Rzymianie uważali go za oznakę nadziei i czystości.

Starożytni Rzymianie stworzyli pierwszy prawdziwy rynek Opalu. 
Dzięki bogatemu, potężnemu imperium bogaci obywatele uzyskali dochód do dyspozycji i pasję do klejnotów. 
Opal, którego barwa zmieniała się wraz z każdą zmianą światła, był rzadszy niż Perły i Diamenty i miał stać się przedmiotem mitów i snów.

Marek Antoniusz kochał Opal. 
Rzeczywiście, mówi się, że tak bardzo pragnął Opalu należącego do rzymskiego senatora Noniusza, że Marek Antoniusz wygnał senatora po tym, jak odmówił sprzedaży kamienia wielkości migdała, rzekomo wartego 2 000 000 sestercji. (80 000 dolarów) 
Mówi się, że Marek Antoniusz pragnął Opalu dla swojej kochanki, Kleopatry. 
Legenda głosi, że pewien cesarz rzymski zaoferował wymianę jednej trzeciej swojego rozległego królestwa za jeden Opal.

Pisząc przed śmiercią w 79 r., rzymski Pliniusz pisał o Opalu jako: „ Mający świetlisty ogień Karbunkułu (Rubin lub Granat) , chwalebną purpurę Ametystu, morską zieleń Szmaragdu i wszystkie te błyszczące razem kolory zmieszane niesamowity sposób.”

Pliniusz sądził, że Opale pochodzą z Indii, jednak tak chętnie poszukiwane przez Rzym klejnoty pochodziły prawdopodobnie z kopalni odkrywkowych na Węgrzech, położonych niedaleko Cervenicy lub Cernowitz (obecnie Czechosłowacja). 
Został oszukany przez dealerów, którzy prawdopodobnie mieli nadzieję wykorzystać atrakcyjność „orientalnego” importu. 
Opale węgierskie mają mlecznobiałe tło, zwykle z małym, kolorowym wyświetlaczem. 
W średniowieczu w kopalniach na Węgrzech pracowało ponad trzystu mężczyzn. 
Kopalnie w Europie Wschodniej były jedynym źródłem europejskiego Opalu do czasu powrotu Hiszpanów z Nowego Świata z Opalem Azteckim.

W średniowieczu Opal był nazywany „kamieniem do oczu” ze względu na przekonanie, że jest niezbędny dla dobrego wzroku. 
Wiadomo, że blondynki nosiły naszyjniki z Opalu, aby chronić włosy przed utratą koloru. 
W niektórych kulturach uważano, że wpływ Opalu na wzrok może sprawić, że osoba go nosząca stanie się niewidzialna. 
Opale zostały osadzone w klejnotach koronnych Francji, a Napoleon podarował swojej cesarzowej Józefinie wspaniały czerwony opal zawierający jaskrawe czerwone błyski, zwany „Spaleniem Troi”.

Pod koniec XVIII i na początku XIX wieku Opal zaczął wypadać z łask w Europie. 
Został błędnie nazwany jako przynoszący „pech” i kojarzony z zarazą, głodem i upadkiem monarchów. 
Królowa Wiktoria zrobiła jednak wiele, aby odwrócić bezpodstawną złą prasę. 
Królowa Wiktoria stała się miłośniczką Opalu, miała wspaniałą kolekcję osobistą i nosiła Opale przez całe swoje panowanie. 
Księżniczka Mary, księżna Gloucester, podarowała pierścionek z Opalem swojej siostrzenicy, królowej Wiktorii w 1849 r. 
Ten pierścionek z Opalem był wcześniej własnością królowej Charlotty od około 1810 r.

Przyjaciele królowej Wiktorii i jej pięć córek otrzymali wspaniałe Opale. 
Opal stał się bardzo poszukiwany, ponieważ Dwór Królewski Wielkiej Brytanii był uważany za wzór mody na całym świecie, a wysokiej jakości Opal został niedawno odkryty w odległej Australii. 
W ostatnich latach długiego panowania królowej Wiktorii odkryto i zagospodarowano różne Australijskie Pola Opalowe.

Odkrycie w Australii
Pierwszego odkrycia Opali pospolitych w Australii dokonał niemiecki geolog Johannes Menge w 1849 r. w pobliżu Angaston (SA). 
Zarówno złoża Queensland Boulder Opal, jak i Lightning Ridge przyciągały górników w latach osiemdziesiątych XIX wieku. 
Produkcja cennego Opalu rozpoczęła się w White Cliffs (NSW) w 1890 r., w Opalton (Qld) w 1896 r. i w Lightning Ridge (NSW) w 1905 r.

Przed rokiem 1900 surowy Opal wysyłano z White Cliffs, najważniejszego pola Opalu w Nowej Południowej Walii, do Niemiec w celu cięcia i wypolerowania. 
Stopniowo na polach zaczęli pojawiać się profesjonalni kosiarze. 
Zmontowali stare maszyny do szycia na pedałach lub rowery, projektując innowacyjny sprzęt do cięcia i polerowania. 
W 1907 roku na Starym Mieście, na Polach Opalowych Wallangulla (później znanych jako Pola Opalowe Lightning Ridge), pierwszym odnotowanym kuterem był Charles Deane. 
Kiedy w 1908 roku wybuchła wojna 3-Mile, kuterzy pracowali w Nettleton na 3-Mile Flat. 
Lorenz nauczył się ciąć w Niemczech. 
Używał kół poziomych z korbą ręczną i był ekspertem. 
Wykonywał dublety, biżuterię i jako jeden z pierwszych kupował Opal za karaty. 
Wielu górników wycina własny Opal, często bardzo z grubsza.

Badanie wielu pisanych relacji z tamtych czasów sugeruje, że większość tych wczesnych australijskich odkryć była przypadkowa – kopyto konia wzbiło skałę zawierającą Opal, żona jeźdźca granicznego znalazła ładny kamyk w korycie strumienia, stado owiec zostało uderzone przez piorun podczas ulewy i odpływ burzy odsłonił Opal w „Lightning Ridge”. 
Wiele lokalizacji w Queensland również zyskało na popularności w latach Wielkiego Kryzysu, kiedy bezrobotni mężczyźni byli gotowi zaryzykować swoje szczęście.

Kiedy w latach 90. XIX wieku australijskie Opale pojawiły się na rynku światowym, węgierskie kopalnie rozpowszechniły pogląd, że nie są one autentyczne, prawdopodobnie dlatego, że nigdy wcześniej nie widziano klejnotów o tak olśniewającym ogniu. 
Do 1932 roku kopalnie w Europie Wschodniej nie były w stanie konkurować z wysokiej jakości kamieniem produkowanym w Australii i zaprzestały produkcji, co pozwoliło Australii przejąć rolę czołowego producenta Opalu na świecie, stając się sławnym dzięki kolorowemu i rzadkiemu czarnemu i kryształowemu kamieniowi z Lightning Ridge .

W Australii Południowej po Angastonie pojawił się Coober Pedy około 1912 r., Andamooka około 1930 r., a następnie Mintabie. 
Podczas kryzysu w latach trzydziestych XX wieku przemysł podupadł, aż w 1946 roku nowe odkrycia pobudziły wydobycie i od tego czasu nastąpił spektakularny wzrost produkcji. 
Obecnie ponad 50% światowej produkcji pochodzi z Australii Południowej.

Historia Opalu w Queensland to historia złamanego serca, frustracji, determinacji, a czasami sukcesu przy niewiarygodnych szansach. 
Bogate w mity i legendy Queensland jest kolebką australijskiego przemysłu Opalowego. 
Opal Oostał po raz pierwszy odkryty w Queensland w Listowel Downs, na południe od Blackall w 1869 roku. 
Pierwsza zarejestrowana kopalnia powstała w 1871 roku na południe od obecnego miasta Quilpie. 
Do pierwszych górników należeli Berkelman i Lambert, którzy pracowali w złożach w Barcoo w latach 1872–1873, a których Opal wzbudził duże zainteresowanie w Queensland Annexe podczas London International Gem Exhibition w 1873 roku.

Pola Opalowe Yowah
Do 1875 roku dokonano wielu wspaniałych znalezisk i zainteresowanie zaczęło rosnąć, ale dopiero w 1888 roku Tullie Wollaston, młody geodeta, która stała się przedsiębiorcą z Adelajdy, podjął zdecydowane wysiłki, aby sprzedać klejnot. 
Czyniąc to, na zawsze zapisał swoje imię w annałach historii. 
To dzięki jego determinacji w przekonaniu handlarzy klejnotami na całym świecie do zaakceptowania klejnotu mamy teraz rentowny przemysł.

W zeszłym stuleciu George Cragg, młody hodowca, odkrył północne Pola Opalowe w Warronbool Downs, 100 kilometrów na południe od Winton, gdzie Opalton Field istnieje do dziś.

Dwie wojny światowe i susze spowolniły rozwój Boulder Opal w zakresie wykorzystania jego pełnego potencjału na arenie światowej. 
Chociaż wydobycie na małą skalę trwało nadal, było ono stosunkowo uśpione. 
Dopiero w 1967 roku Des Burton, farmaceuta z Quilpie, nieświadomie i dzięki swoim wysiłkom, związał się z Boulder Opal i pomógł ożywić branżę. 
W latach 70-tych wprowadził nowoczesne techniki wydobywania Opalu, które zrewolucjonizowały przemysł wydobywczy Opalu.

Boulder Opal oraz ludzie wydobywający i zajmujący się Opalem zapewnili tej branży bogatą i barwną historię, która stała się częścią australijskiego dziedzictwa. 
Opal odkryto w Queensland, od południowych granic zachodniego Queensland aż po Kynuna. 
Byłoby to prawdopodobnie największe Pole Opalu, jakie kiedykolwiek znano, z ośrodkami wydobycia Opalu w Winton i Quilpie.
Dziś kopalnia Opalu z Queensland nadal istnieje, zaopatrując rynki świata w ten najwspanialszy produkt, Queensland Boulder Opal.
https://www.opalsdownunder.com.au/learn/...y-of-opal/

[Krystyna]

https://vplate.ru/images/article/orig/20...pal-18.jpg
Czy ktoś w Twojej rodzinie posiada pierścionek lub wisior z Opalem? 
Opal to „kamień szlachetny” – czyli minerał ceniony ze względu na swoje piękno. 
Kamienie szlachetne są najczęściej stosowane w biżuterii, a przykładami są Diamenty, Rubiny, Szmaragdy, Szafiry, Jadeit, Opale i Ametysty. Klejnoty na ogół uzyskują swój kolor dzięki pewnym metalom zawartym w minerałach (na przykład fioletowy Ametyst to Kwarc zawierający niewielkie ilości Żelaza). 
Opale są jednak wyjątkowe, ponieważ wyświetlają obraz przypominający tęczę ze względu na ich wewnętrzną mikrostrukturę, która ugina białe światło na wszystkie kolory widma.

Nieruchomości
Opale są wielobarwne i składają się z małych kulek krzemionki ułożonych w regularny wzór, pomiędzy kulami znajduje się woda. 
Kulki uginają białe światło, rozbijając je na kolory widma. 
Proces ten nazywany jest „opalescencją”. 
Większe kule zapewniają wszystkie kolory, mniejsze tylko błękity i zielenie. 
Opale, które mają przeważnie czerwony kolor, są bardzo rzadkie, ponieważ występują tylko tam, gdzie osadziły się większe kulki krzemionki.

Opale Białe charakteryzują się delikatną, bladą kolorystyką na jaśniejszym tle. 
Czarne Opale (bardzo rzadkie i cenne) mają ciemne tło i kolory od jaskrawej czerwieni po zielenie, błękity i fiolety. 
Opale Głazowe są wycięte z tyłu naturalną skałą żywicielską, kamieniem żelaznym.

Historia
W Afryce Wschodniej odkryto Opalowe artefakty sprzed kilku tysięcy lat. 
Już w 250 roku p.n.e. Rzymianie cenili Opale, które uważano za pochodzące z kopalń w Europie Wschodniej, będącej głównym źródłem Opali w starożytnym świecie.Istnieje wiele rdzennych opowieści o snach, w których występuje Opal.

Opale Australijskie odkryte pod koniec XIX wieku nie cieszyły się dużym uznaniem na rynkach europejskich, ale ich wartość handlowa wzrosła w XX wieku, a w 1932 roku Australia przejęła pozycję głównego producenta Opali na świecie i pozostaje największym producentem do dziś.

W 1915 roku grupa ludzi poszukiwała Złota na skraju Wielkiej Pustyni Wiktorii na północny zachód od Adelajdy. 
Pewnej nocy 14-letni chłopiec podczas obozu znalazł Opal. 
Zapoczątkowało to „Gorączkę Opalową” i wkrótce powstała osada Stuart Range Opal Field, obecnie lepiej znana jako Coober Pedy i wraz z Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii nadal produkuje się większość Opalu na świecie.

Tworzenie
W Australii cenny Opal występuje w piaskowcach i mułowcach epoki kredy. 
Te skały osadowe były głęboko zwietrzałe, co spowodowało uwolnienie krzemionki do wód gruntowych. 
Małe uskoki i szczeliny w skałach tworzyły ścieżki ruchu wód gruntowych podczas ich penetracji w dół.
Nieprzepuszczalne bariery pomiędzy piaskowcem a znajdującymi się pod nim skałami uwięziły wodę gruntową zawierającą krzemionkę, która powoli twardniała w żel tworzący Opal w żyłach i soczewkach.
Opale są często warstwowe i jeśli występuje rzadka czerwona warstwa, to znajduje się ona u podstawy, w najcieńszej części żyły, co wskazuje, że grawitacja odegrała rolę w ułożeniu kulek krzemionkowych.

Australia to jedyna część świata, w której odkryto Opalizowane skamieniałości zwierząt i roślin. 
W Lightning Ridge w Nowej Południowej Walii odnaleziono małe, Opalizowane dinozaury i szczątki prymitywnych wczesnych ssaków, a także płytkie morskie mięczaki i skorupiaki. 
Prawdopodobnie najsłynniejszą Opalizowaną Skamieniałością jest Eric Pliosaur (kręgowiec morski z epoki kredy), który został znaleziony w Coober Pedy i obecnie stanowi część kolekcji Muzeum Australijskiego. 
Nie tylko zachował się Opalizowany szkielet tego zwierzęcia, ale także zawartość żołądka jego ostatniej mączki rybnej została zastąpiona Opalem. Opalizowane ości ryb i muszle są również dość powszechne w Coober Pedy, SA i są cenione na podstawie wyglądu pojedynczego okazu i intensywności gry kolorów.

Może również nastąpić spektakularna wymiana minerału na Opal. 
Tak zwane „Ananasy Opalowe” znalezione w White Cliffs w stanie Nowa Południowa Walia to Opalowe Pseudomorfy minerału Ikait. 
Opale w Queensland występują w niemorskich skałach osadowych, a Opalizowane szczątki zwierząt są bardzo rzadkie, jednakże występują skamieniałe fragmenty Drewna wykazujące roczne słoje i komórkową teksturę drewna, które czasami są pięknie zastępowane cennym Opalem.

Zasoby
Opal występuje na całym świecie (Brazylia, Meksyk, Honduras i zachodnie Stany Zjednoczone), jednak Australia produkuje 95% cennego Opalu na świecie i jest on naszym oficjalnym narodowym kamieniem szlachetnym. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Google Arts and Culture - Opale Australijskie lub Australijski kamień szlachetny .

Opal wydobywano po raz pierwszy komercyjnie w Listowel Downs w Queensland w 1875 roku, a później w White Cliffs w Nowej Południowej Walii. 
Obecnie głównym producentem Białego Opalu jest firma Coober Pedy (SA), choć w ostatnich latach dziedzina ta uległa rozszerzeniu i dostępne są wszystkie rodzaje Opali. 
Inne ośrodki w SA to Andamooka i Mintabe. 
Lightning Ridge (NSW) słynie z Czarnego Opalu, a dawniej White Cliffs było dużym producentem wysokiej jakości Opalu. 
Opale Głazowe (Opale w konkrecyjnym kamieniu żelaznym) są wydobywane w Queensland w licznych miejscowościach w strefie rozciągającej się od dystryktów Eulo i Cunnamulla na południu i północnym zachodzie na odległość ponad 700 km do Kynuna na północy. 
Głównymi ośrodkami wydobycia i sprzedaży hurtowej Opalu są miasta Quilpie, Yowah i Winton.

Osady Opalu występują w bardzo starych, zwietrzałych profilach powstałych w skałach osadowych późnego oligocenu i wczesnego miocenu. Profile te są w większości ukryte pod powierzchniowym piaskiem i pokrywą glebową i stosunkowo rzadko zdarzają się wychodnie zawierające cenne Opale. 
W rezultacie geolodzy uważają, że pozostałe zasoby Opalu in situ są bardzo duże. 
Jednak przyszły rozwój będzie w coraz większym stopniu opierał się na wyrafinowanych metodach badań geologicznych i geofizycznych.

Górnictwo
Historycznie rzecz biorąc, Opal był wydobywany najczęściej przez dwie lub więcej osób poprzez zagłębianie szybów i drążenie tuneli oraz podążanie za „poziomem” Opalu za pomocą kilofów i łopat. 
Do wyciągania łyżek z urobkiem na powierzchnię używano ręcznej wciągarki. 
Dziś przemysł ten jest wysoce zmechanizowany, ale nadal znajduje się w rękach osób pracujących w ramach małych dzierżaw górniczych lub roszczeń, które są obsługiwane zgodnie z różnymi stanowymi przepisami górniczymi. 
Na przykład, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, w Nowej Południowej Walii dozwolone jest wyłącznie wydobycie podziemne, podczas gdy w Australii Południowej dozwolone jest zarówno wydobycie podziemne, jak i odkrywkowe. 
W Queensland górnictwo odkrywkowe jest normą, powszechnie stosuje się buldożery i koparki o masie od 20 do 40 ton.

Poszukiwania prowadzone są metodą poszukiwań powierzchniowych i wierceń. 
9-calowe wiertła ślimakowe są ulubionym wyborem górników zajmujących się wydobyciem Opalu, ponieważ wiertła te są w stanie uzyskiwać dość duże próbki z Opalizowanych stref. 
Wiele z tych wiertnic jest wyposażonych w mokre (kałuże) lub suche (dudnienia) obrotowe przesiewacze, które oddzielają twardsze wióry wiertnicze, które mogą zawierać Opal, od otaczających je bardziej miękkich osadów. 
Ponieważ cenny Opal występuje w dobrze określonych pułapkach stratygraficznych i strukturalnych, z różnym powodzeniem przeprowadzano badania geofizyczne z wykorzystaniem radaru magnetycznego, oporowego, płytkiego radaru sejsmicznego i penetrującego grunt. 
Niedawno odkryto, że „poziom Opalu” i same Opale są lekko radioaktywne, a rejestracja otworów wiertniczych za pomocą promieni gamma może dostarczyć dowodów na obecność cennego Opalu, nawet jeśli otwór był „prawie chybiony” i nie udało mu się wydobyć Opalu fragmenty na powierzchnię.

Wydobycie odbywa się poprzez wiercenie pionowych szybów o średnicy około 1 metra przy użyciu wiertnic czerpakowych o dużej średnicy. 
W ten sposób próbkę zbiorczą o objętości około jednego metra sześciennego lub większej wyciąga się na powierzchnię i bada, zwykle przez przemywanie i przesiewanie, w celu wydobycia fragmentów Opalu. 
W przypadku znalezienia potencjalnie ekonomicznego Opalu, wykopuje się podjazdy lub tunele za pomocą młotów pneumatycznych lub podziemnych koparek hydraulicznych. 
Wykopany materiał jest zasysany na powierzchnię za pomocą „dmuchaw” lub za pomocą automatycznych wciągarek kubełkowych lub przenośników. 
W Lightning Ridge cały urobek przewożony jest ciężarówkami do dużych ośrodków przetwórstwa, zwanych tamami kałużowymi, gdzie zmodyfikowane betonowe ciężarówki obracają się, myją i przesiewają rudę przez kilka godzin, aż pozostaną tylko twardsze fragmenty. 
Po zakończeniu mycia twardy materiał jest ręcznie sortowany, a wszelki cenny Opal usuwany w celu oceny, cięcia, polerowania i ewentualnej sprzedaży. 
Większość Opalu w koncentracie to odmiana nieszlachetna lub „potch” zmieszana ze znacznie mniejszą ilością potencjalnego kamienia szlachetnego.
Po przetworzeniu całego ładunku ciężarówki (zwykle od 5 do 10 metrów sześciennych), nawet z bardzo dobrej kopalni, odzyskany surowy, cenny Opal w większości przypadków z łatwością zmieścił się w pudełku po butach.

„Noodling” ma miejsce wtedy, gdy ludzie przeszukują stare hałdy mułki w poszukiwaniu kawałków Opalu, które mogły zostać pominięte podczas początkowej operacji wydobywczej. 
Ze względów zdrowotnych i bezpieczeństwa odwiedzający nie mogą wchodzić na tereny dzierżaw górniczych ani zgłaszać roszczeń bez wyraźnej zgody właścicieli. 
Jednakże rządy stanowe odłożyły na bok dawne obszary wydobycia Opali i zwykle wystarczy licencja na kopanie, aby ręcznie wydobywać i wytwarzać makaron.

Przetwarzanie
Po wydobyciu Ruda Opalu jest sortowana ręcznie lub mechanicznie myta i przesiewana w celu oddzielenia twardego materiału, który następnie jest oceniany wizualnie i oddzielany według rozmiaru i koloru. 
Opal Głazowy z Queensland występuje w postaci żył lub środkowych wypełnień w małych lub dużych, sferycznych nagromadzeniach kamienia Żelaznego złożonego z Hematytu i Getytu. 
Głazy te są sortowane ręcznie, podczas gdy wydobyty materiał jest powoli wysypywany z łyżki koparki, a te z Opalizującymi oznaczeniami są przenoszone na piłę do skał, gdzie są cięte na plasterki, aby odsłonić Opalizowane żyły. 
Większość Głazów Opalowych zawiera puste przestrzenie lub jest wypełniona nieszlachetnym Opalem lub „potchem” i jest bezwartościowa. Niektóre zawierają mieszankę potchu i cennego Opalu. 
W rzadkich przypadkach grupa Głazów może zawierać jedynie cenny Opal i są to bardzo cenne okazy Opalu klasy „bonanza”. 
Plasterki zawierające Cenny Opal są sortowane według wielkości i koloru, a następnie „blokowane” na kawałki o kształcie prostokątnym lub sześciennym przed specjalistycznym cięciem i polerowaniem końcowych kamieni szlachetnych.

Ponieważ Opal często występuje w postaci cienkich warstw materiału w skale macierzystej lub macierzystej, niektóre osady są popękane lub są tak cienkie i kruche, że nie nadają się na samodzielną biżuterię. 
Bardzo cienkie żyłki o nieregularnym kształcie lub skręcone, Opal Matrycowy i Pęcherzyki Opalu w Krzemionkowej Skale są często rzeźbione w figurki, przyciski do papieru lub popielniczki. 
Z dużych kawałków Opalowej skały powstają bardzo drogie panele ścienne, płytki i stoliki kawowe.

Opale są sprzedawane na kilka sposobów, a renomowani jubilerzy dostarczają informacji na temat procesu produkcyjnego, w którym powstają poszczególne Opale. 
Większość pracochłonnej pracy generującej wartość dodaną wykonywana jest za granicą.

Solidne kamienie szlachetne. 
Najcenniejsze są Opale uformowane w kopułę w kaboszon, ukazujący olśniewającą gamę barw. 
Kamienie charakteryzujące się silną grą czerwieni oraz wspaniałym połyskiem odcieni pomarańczowych, niebieskich i zielonych są najrzadsze, a co za tym idzie, najcenniejsze i sprzedawane są według wagi w karatach. 
Wiele litych Opali jest przycinanych do nieregularnych kształtów, aby zachować jak najwięcej oryginalnego Opalu, a większość Opali Głazowych z Queensland jest cięta w ten sposób. 
W związku z tym każdy Opal wymaga specjalnie zaprojektowanej oprawy, otoczonej złotem, platyną lub srebrem i oprawę można wzbogacić innymi kamieniami szlachetnymi.

Opalowe Trójki. 
Są to cienkie paski szlachetnego Opalu o grubości około 0,5 mm, umieszczone pomiędzy podkładem wykonanym z czarnego plastiku, szkła przemysłowego lub Czarnego Opalu (potch) a przezroczystym kopułowym blatem wykonanym ze szkła lub przezroczystego Kwarcu. 
Najlepsze trojaczki mają Czarny Opal jako podkład i przezroczysty Kwarc na górze. 
Warstwy te skleja się ze sobą odpowiednią żywicą epoksydową, a trwałość Opalu jest tak dobra, jak klej, który spaja te warstwy. 
Przezroczysta osłona podkreśla wzór koloru Opalu, a czarny podkład odbija światło przez zespół, nadając Opalowi większy blask. 
Opale te są powszechnie spotykane w australijskich sklepach jubilerskich, zwłaszcza na lotniskach, i są sprzedawane za ułamek ceny stałych Opalowych kamieni szlachetnych. 
Większość trojaczków jest skonstruowana w określonych skalibrowanych rozmiarach, dzięki czemu można je dopasować do produkowanych masowo naszyjników, wisiorków lub kolczyków.

Opalowe dublety. 
Nieco grubszy plasterek Opalu, zwykle większy niż 2 mm, przykleja się do czarnej podstawy, a następnie kształtuje i poleruje na wzór kaboszonu. Są one rzadziej spotykane na rynku i są droższe niż Opalowe Trojaczki.

Opale Matrycowe. 
Są to lite Opale zawierające różną ilość nieopalicznego materiału, takiego jak Opalizowany Kamień żelazny (matryca Queensland) lub Opalizowany Krzemionkowany Kwarcyt (matryca Andamooka). 
W niektórych przypadkach Opale Matrix są barwione w celu przyciemnienia otaczającej skały, co poprawia grę kolorów.

Rzeźby i okazy Opalu. 
Niektóre Opale zawierające wtrącenia Nieopalowych fragmentów skał są rzeźbione przez wysoko wykwalifikowanych rzemieślników w nieformalne kształty lub w kształty znanych zwierząt, takich jak ryby, gady czy ptaki. 
Przedmioty te często osiągają wysokie ceny, które wynikają ze złożoności poszczególnych rzeźb i intensywności koloru użytego szlachetnego Opalu.
Opalowe Koraliki. 
Są one stosunkowo rzadkie, gdyż trudno jest znaleźć materiał opalizujący w wystarczającej ilości i o jednakowej twardości, aby w maszynie do frezowania można było wykonać idealne kule. 
Niektóre Opalowe Matryce z Queensland i Andamooka zostały z powodzeniem wykorzystane do wykonania koralików o wyjątkowej urodzie.
https://www.ga.gov.au/education/minerals...facts/opal

[Krystyna]

https://vplate.ru/images/article/orig/20...-opal.jpeg
Opale przybyły do Europy z Indii w XIX wieku, zdobywając serca szlachty, wróżbitów, magików i uzdrowicieli. 
A na początku XX wieku te kamienie szlachetne zaczęły cieszyć się ogromną popularnością. 
Ich blask i tajemnicze właściwości wciąż przyciągają wielu koneserów tych wielobarwnych kamieni.
Skąd wziął się ten świecący kamień? 
To pytanie przez długi czas nie znalazło odpowiedzi w kręgach naukowych. 
Istnieje wiele pięknych i bajecznych legend o Opalu, na przykład:
Legenda mitologiczna.
Starożytny grecki bóg Zeus długo i bezskutecznie walczył z tytanami. 
W końcu przy pomocy grzmotów i błyskawic udało mu się je pokonać.
Z wielkiej radości zwycięstwa Zeus płakał, a jego łzy padające na ziemię zamieniły się w Opale.
Legenda indyjska.
Bogini miłości w Indiach była tak piękna, że mężczyźni zaczęli ją prześladować.
Uciekając przed nimi, potknęła się i upadła, rozsypując się na wiele cennych opali.
Niebiańska legenda.
Pewnego dnia Bóg postanowił zejść na ziemię i zbadać wszystko wokół. 
Tam, gdzie nadepnęła jego stopa, wciąż były lśniące kamienie.
Starożytny rzymski filozof Pliniusz wierzył, że Opal spadł na nas z nieba i połączył mieniące się kolory innych kamieni ziemi.
Z naukowego punktu widzenia ten minerał to bryła krzemionki w skale.
 
Główne złoża Opali znajdują się w Peru i Australii, nieco mniej w Etiopii, Meksyku i Brazylii.
Istnieje wiele różnych Opali o różnych kształtach i kolorach. 
Ale wszystkie z nich łączą następujące właściwości: 
wszystkie kamienie mienią się masą perłową. 
W niektórych cecha ta jest bardzo wyraźna, w innych słabsza, mieni się jak szklanka; Opale są przezroczyste. 
https://ariananadia.livejournal.com/1272635.html

[Krystyna]

https://i.pinimg.com/originals/b4/43/4c/...a53a70.jpg
Opal - tęczowy cud natury
„Żaden inny kamień szlachetny nie jest bardziej przyjemny dla oka w swoim wyglądzie. 
Posiada delikatny ogień rubinu, chwalebną purpurę ametystu, morską zieleń szmaragdu i wszystkie te kolory błyszczące i zmieszane razem w niesamowity sposób”.
Pliniusz StarszyCytat o opalu - Pliniusz Starszy

Opal
Atrybut wróżek i jasnowidzów, piękny, delikatny, tęczowy kamień towarzyszący człowiekowi na przestrzeni tysiącleci niemal we wszystkich zakątkach świata.
Pisarze porównywali go do wulkanów i fajerwerków, nadawano mu poetyckie imiona Pandora, Światło Świata, Cesarzowa, Ogień Troi, był kochany i nienawidzony, wzbudzający pożądanie i wzgardzany w strachu i niechęci.
Nazwa Opal pochodzi najprawdopodobniej z sanskryckiego upala, czyli drogi kamień lub łacińskiego opalus - widzieć zmianę.
Ten jeden z najbardziej fascynujących tworów natury to chemicznie uwodniony Dwutlenek Krzemu (SiO2 x nH2O), czyli Krzemionka z zawartością wody od  ok. 3% do 10%. 
W dziesięcio stopniowej skali twardości minerałów, zwanej w mineralogii skalą Mohsa posiada twardość ok. 5,5 czyli na pewno nie zarysuje szkła.
Mineralogicznie jest więc uwodnioną, bezpostaciową (nie tworzy kryształów) formą Krzemionki i ze względu na swój amorficzny charakter jest klasyfikowany jako mineraloid, w przeciwieństwie do krystalicznych odmian SiO2 (np. Kwarc), które są klasyfikowane jako minerały.
Opal bywa „produktem ubocznym” procesów hydrotermalnych, wypełnia puste przestrzenie i szczeliny w skałach wylewnych, może też powstawać wskutek procesów wietrzenia różnych Skał Krzemionkowych, zarówno osadowych, jak i wulkanicznych.
Opal jest najbardziej znanym naturalnym minerałem fotonicznym, a występujący w nim tęczowy efekt barwny wywołany jest interferencją światła na submikroskopijnych powierzchniach Krzemionki. 
Zjawiska optyczne występują tylko w szlachetnych odmianach Opalu, odmiany nieszlachetne są mlecznobiałe, szarawe, bez efektów świetlnych

Właściwości ezoteryczne Opali
W gabinetach alchemików stosowano Opale do produkcji magicznych mikstur przywracających wzrok i strzegących przed sennymi koszmarami.
W ezoteryce uważa się Opal za niezwykły amulet szczęścia, przyciągający miłość, pomyślny los i sprzyjający dobrobytowi. 
Stymuluje kreatywność, oryginalność, wyzwala naturalną spontaniczność i wyrażanie własnego ja. 
Pogłębia intuicję i rozwija zdolności jasnowidzenia.
Wspomaga w leczeniu melancholii i depresji, przywraca pozytywne spojrzenie na świat.
W medycynie niekonwencjonalnej uchodzi za kamień leczący oczy, serce, poprawiający krążenie krwi. 
Ma także obniżać poziom cholesterolu, stymulować regenerację tkanek i zwalczać osteoporozę.
W ofercie naszego sklepu Rosablanka posiadamy wiele wspaniałych srebrnych pierścionków z opalami, które mogą stać się cudownymi talizmanami wnoszącymi do codzienności mistycyzm i magię.

Opal w tradycji i kulturze
Niesamowita, nieziemska wręcz migotliwość barw, czyni z Opalu materię absolutnie niezwykłą, inspirującą i pożądaną przez człowieka od najbardziej zamierzchłych czasów.
Wykopaliska archeologiczne wskazują, że Opal był wydobywany w Virgin Vallay w Ameryce Północnej już 11 tys. lat temu i mniej więcej w tym samym czasie w Meksyku i Brazylii.
W 1938 r. na skarpie Mau w Kenii w Jaskini Njoro, archeolodzy Mary i Luis Leakey pośród licznych artefaktów datowanych na ok. 6 tys. lat odkryli kilkaset kamiennych koralików, z czego ponad połowa wykonana była z Opalu. 
Archeolodzy uznali, że pochodzą one najprawdopodobniej z bardziej rozwiniętych cywilizacyjnie kultur (Etiopia) i zostały pozyskane na drodze wymiany handlowej.
 
Aborygeńska „Epoka Snu”
Rdzenni mieszkańcy Australii dostrzegli piękno i wyjątkowość Opalu już w bardzo odległych czasach zwanych przez nich „Epoką Snu". 
Aborygeńska legenda przekazywana z pokolenia na pokolenie opowiada o jednym z bogów, który w przypływie złego humoru rzucił tęczą, a jej kawałki wbijając się w ziemię, przybierały wygląd tęczowych kamieni.
Inna historia mówi o stwórcy podróżującym z nieba tęczową drogą, aby ogłosić przesłanie pokoju na ziemi. 
Z każdym krokiem kamienie pod jego stopami zamieniały się w Opale.
Wszystkie te mity świadczą o tym, że opale były obecne w kulturze aborygeńskiej na długo przed pojawieniem się białego człowieka na kontynencie australijskim i eksploatacją Opali na szeroką skalę.

Od Onomacritusa po Pliniusza Starszego
W starożytnej Grecji oOpale miały opinię kamieni o mocach magicznych, które dawały swojemu właścicielowi umiejętność teleportacji i przepowiadania przyszłości.
W 495 r. p.n.e. grecki poeta Onomacritus w poemacie „Kamienie Kupidyna” miał pisać o różowych Opalach, że „ich delikatność przypomina kochające i piękne dziecko".
W mitologii greckiej czytamy natomiast , że Zeus płakał ze szczęścia Opalowymi łzami. 
Pierwszym prawdziwym rynkiem zbytu Opali było bogate i potężne Imperium Rzymskie, którego obywatele znani byli z zamiłowania do pięknych klejnotów. 
Rzymianie uważali Opal za symbol nadziei, czystości i wiecznej młodości.
Rzymski senator Noniusz wolał spędzić resztę życia na wygnaniu, niż sprzedać swój Opal Markowi Antoniuszowi, który chciał go podarować pięknej Kleopatrze. 
Kamień ten miał ponoć wielkość migdała, a jego wartość wyceniono na 2 mln sestercji, co stanowiło równowartość dwóch ton srebra. 
Nawet w dzisiejszych czasach byłaby to oszołamiająca kwota.
Rzymski filozof Pliniusz Starszy w swojej encyklopedii „Historia Naturalna” poświęcił Opalom szeroki ustęp, który był cytowany jako motto niniejszego tekstu. 
Pliniusz sądził, że Opale pochodzą z Indii, ale klejnoty tak chętnie poszukiwane przez Rzymian miały swoje źródło w kopalniach na terenie dzisiejszej Słowacji. 
Rzym został oszukany przez handlarzy, którzy chcieli wykorzystać egzotykę orientalnego importu do celów marketingowych. 
Klejnoty ze Słowacji były jedynym źródłem europejskiego Opalu do czasu powrotu Hiszpanów z Nowego Światu z Opalem Azteckim.

Diabelski kamień złodziei i zarazy.
W średniowieczu opinia magicznego talizmanu zaszkodziła Opalom do tego stopnia, że władze kościoła zaczęły dostrzegać w nich diabelskie siły. 
Biskup Rennes napisał wówczas w swoim dziele „Lapidarium”, że Opal to „kamień złodziei”, gdyż „czyni posiadacza niewidzialnym nawet w dziennym świetle".
W tych burzliwych czasach, gdy czarna śmierć pustoszyła Europę i w najlepsze szalała wielka inkwizycja, doszukiwano się diabelskich mocy we wszystkim, co obdarzone było niezrozumiałym pięknem. 
Opale uznano za kamienie czarownic, dostrzegano w nich blask oczu zwierząt powszechnie uważanych za demoniczne, czyli węży, ropuch, czy kotów.
W ogarniętej dżumą średniowiecznej Wenecji jubilerzy ponoć odradzali noszenie biżuterii z Opalami, gdyż miała ona zwiastować rychłą śmierć, a co niektórzy nawet o epidemię obwiniali zamiłowanie mieszkańców tego miasta do pięknych, mieniących się kamieni.
Zła passa nie opuszczała Opalu przez całe stulecia, oskarżano go o przynoszenie pecha, kojarzony był z wojną, zarazą i głodem.
Nie ma wątpliwości, że wiele ówczesnych przesądów dotyczących Opalu miało swój początek w złej interpretacji powieści Waltera Scota „Ania z Geierstain". 
Jest to opowieść o zaczarowanej księżniczce Hermionie, która zawsze nosiła we włosach olśniewający Opal. 
Z chwilą skropienia jej święconą wodą księżniczka zamieniła się w kupkę popiołu. 
Wniosek, jaki wysunięto, był taki, że w Opalu tkwiła diabelska moc, która doprowadziła do śmierci jego właścicielki.

„Spalenie Troi” i Opalowa gorączka w Australii.
Złą passę Opalu zaczął odwracać słynny 7 tys. karatowy Czarny Opal o ognistej opalizacji, nazwany „Spaleniem Troi”, który Napoleon podarował swojej żonie Józefinie. 
Po upadku Napoleona przez 100 lat trzymany był w ukryciu, a na początku XX wieku został zakupiony przez Muzeum Historii Naturalnej w Wiedniu, lecz ostatecznie w czasie drugiej wojny światowej zaginął bez wieści.
Wielką miłośniczką i ambasadorką Opali była Królowa Wiktoria, która posiadała wspaniałą kolekcję Opalowej biżuterii.
W tamtym czasie w dalekiej Australii będącej częścią Imperium Brytyjskiego odkryto bogate złoża Opali, co oczywiście nie umknęło uwadze królewskiego dworu. 
Przyjaciele królowej Wiktorii oraz jej pięć córek byli często obdarowywani przez nią wspaniałymi Australijskimi Opalami.
Ostateczny kres w postrzeganiu Opalu, jako kamienia przynoszącego pecha i śmierć przyniósł rok 1924, kiedy to piękne, Czarne Opale z Australii zostały zaprezentowane na wystawie British Empire Exhibition na Wembley w Londynie. 
Wystawa Czarnych Opali była częścią ekspozycji w australijskim pawilonie, wzbudzała wiele pozytywnych emocji i duże zainteresowanie zwiedzających.
Jednocześnie wydano w Londynie książkę Tullie Wallastona p.t. „ Opal, the Gem of the Never-Never”, która ostatecznie obalała nonsensowne przesądy, odbudowując pozycję Opali na rynkach kamieni szlachetnych.

Harry Potter i Adam Sandler
Niby już wszystko z Opalami w porządku, aż tu nagle w drugiej części Harrego Pottera pojawia się Opalowy naszyjnik dotknięty klątwą, który miał odebrać życie dziewiętnastu mugolom. 
Został użyty też przez Malfoya w nieudanej próbie zabicia Dambledora, by ostatecznie znaleźć się w posiadaniu Katle Bell, która w wyniku klątwy trafiła do szpitala psychiatrycznego. 
Taka to współczesna reminescencja mitu o Opalowej klątwie
Na szczęście nieco pozytywnego światła rzucił współcześnie film braci Safdie z 2019 r. „Nieoszlifowane diamenty” z Adamem Sandlerem w roli głównej. „Twierdzą, że w Opalach można zobaczyć cały wszechświat, tak są stare” mówi Howard Ratner, jubiler i sprzedawca kamieni szlachetnych na 47 ulicy w N.Y. do gwiazdy koszykówki Kevin'a Garnett'a, gdy pokazuje mu Czarny Etiopski Opal. 
Garnett zostaje do tego stopnia urzeczony kamieniem, że nie może już grać bez jego posiadania.
Miejmy nadzieję, że już żadne zabobony, fałszywe oskarżenia o wszelkie zło świata i różnego rodzaju fikcja literacka, czy filmowa nie zachwieją pozycją Opalu w świecie współczesnej gemmologii. 
Niech cieszy oczy i przyspiesza bicie serca już bez żadnych przesądów i uprzedzeń, bo czas, byśmy oddali mu zaszczytne miejsce wśród szlachetnych kamieni.
https://rosablanka.pl/pl/blog-blanka/opa...atury.html

[Krystyna]

   
Opal - Tajemnicza dama Hermiona
Urzekająca i magiczna gra kolorów lub „opalizująca się”, znajdująca się w większości rodzajów Opalu – z najlepszym wyświetlaniem każdego koloru tęczy – sprawiła, że jest to bardzo szanowany klejnot. 
Opale od wieków kojarzone są z rodziną królewską i szczęściem. 
Szekspir nazwał to „cudem i królową klejnotów”. 
Dopiero w ostatnich czasach klejnot stał się obiektem wielu bezpodstawnych, negatywnych przesądów. 
Na szczęście ich piękno i wyjątkowość sprawiły, że ich właściciele zlekceważyli te przesądy.
Mineralog George Kunz zauważył w swojej książce „Ciekawa tradycja kamieni szlachetnych”, że powieść napisana przez Sir Waltera Scotta zmieniła dotychczasowe pozytywne postrzeganie Opalu. 
W 1829 roku sir Walter napisał gotycką powieść „Anna z Geierstein”. 
Wspaniała opowieść opowiada o zaczarowanej księżniczce, która pojawia się od czasu do czasu w powieści, zawsze nosząc włosy w złotej spince z olśniewającym Opalowym talizmanem. 
Walter Scott napisał: „Wśród zmieniających się świateł charakterystycznych dla tego klejnotu, wykazywał wewnętrznie lekki odcień czerwieni jak iskra ognia”. Klejnot zmieniał kolor w zależności od jej nastroju, jakby współczuł z jej emocjami.
Podczas opowieści Lady Hermiona uczestniczyła w chrzcie. 
Gdy weszła do kaplicy, ojciec dziecka, baron z Arnheimu, zanurzył palec w chrzcielnicy ofiarowując żonie święconą wodę. 
Następnie umieścił pozostałe krople na czole Lady Hermiony. 
Jedna z kropel spadła na jej Opalowy talizman. 
Z Opalu wyleciało jasne światło, jak upadła gwiazda, a cały kolor wypłynął z klejnotu, pozostawiając go tak „bezbarwnym jak zwykły kamyk”.
Lady Hermiona upadła na podłogę z bólu. 
W krótkim czasie jej zdrowie i puls szybko się pogorszyły i było jasne, że umiera. 
Jej mąż zabrał ją do jej pokoju. 
Kiedy wrócił kilka godzin później, po lady Hermionie pozostała tylko garść popiołów.
Ponieważ Opal jest kamieniem narodzin października, ludzie wierzyli, że noszenie Opalu przynosi pecha, chyba że urodziłeś się w październiku. 
Nie jest to jednak oparte na żadnym doświadczeniu ani starożytnych wierzeniach. 
W rzeczywistości przez całą historię klejnot był uważany za jeden z najbardziej magicznych i szczęśliwych, ponieważ mógł pokazywać wszystkie kolory jednocześnie. 
Legendy arabskie mówią, że spada z nieba podczas burzy. 
Starożytni Grecy wierzyli, że Opale dawały im proroctwo i chroniły ich przed wieloma chorobami. 
Europejczycy uważają klejnot za symbol nadziei, czystości i prawdy.
źródło

[Krystyna]

W Teotihuacan, starodawnym mieście indiańskim, znaleziono maskę całkowicie wykonaną z Opalu.
Biżuterię z Opali, czyli księżycowych kamieni, wykonywali Indianie Mexica.
Dawni Rzymianie uważali Opal za symbol nadziei i czystości.
Sądzili, że chroni on swych właścicieli przed chorobami.
W Kręgu 18 Klejnotów Indian Maja Opal był symbolem miesiąca rozpoczynającego się 21 października i trwającego do 10 listopada.
Miesiącem tym, zwanym Kankin, rządził potężny i groźny bóg wojny Ek Chuah.
Na jego cześć Indianie Maya odprawiali krwawe, rytualne ceremonie połączone ze składaniem mu w ofierze jeńców wojennych.
Według wierzeń Indian Maya, Ek Chuah nosił bojowy rynsztunek wysadzany nie tylko Opalami, ale i Rubinami oraz Granatami.
Sam Opal uważano jednak za talizman chroniący od ran i nieprzyjacielskiej niewoli, co dla wojowników tamtej epoki równało się śmierci na ołtarzu.
Opal jest kamieniem dla osób, których urodziny wypadają w okresie wpływów Wagi.          
Przynoszą im nadzieję na jeszcze lepszy los.
Kamień ten na swych piersiach powinny nosić zawsze osoby urodzone w październiku, gdyż jest ot amulet przeciw chorobie i nieszczęściu.
Amulet taki powinno się przywiązywać na szyi nawet niemowlętom.
Opal można używać w wydobywaniu intensywnej energii mentalnej, fizycznej i emocjonalnej.
Jest też pożyteczny w leczeniu ospałości i zmęczenia.
Przeciwdziała stagnacji we wszystkich dziedzinach życia.
Opal wzmacnia wszystkie istniejące właściwości – pozytywne i negatywne – znajdujące się wewnątrz nas.
Wzmacnia też nasze zdolności wizualizacji lub podróżowania do innych obszarów egzystencji.
Opal może towarzyszyć nam w zrozumieniu i uzdrowieniu naszych problemów związanych z seksualnością i własną mocą.
Pani Ewa Katarzyna Tabis, badaczka wpływu kamieni i minerałów na duszę i ciało człowieka, podaje takie oto cechy Opalu;
Opal odżywia i witalizuje nasze ciało.
Wyrównuje działanie obu półkuli mózgowych, przywraca ostrość wzroku, uspokaja nerwy.    
Poprawia jakość włosów i paznokci.
Odzwierciedla prawdę.
Konfrontuje nas z naszymi uczuciami, myślami i czynami.
W zależności od tego, jakie jest nasze nastawienie, przyjmuje pozytywne bądź negatywne wibracje i oddaje nam podwojone.
Kamień ten wzmacnia nasze właściwości, dlatego nadaje się on tylko dla rozwiniętych duchowo ludzi.
Jest to bardzo kruchy i wrażliwy kamień zawierający wodę, dlatego należy go co pewien czas trzymać w wilgotności, aby go ustrzec przed wysuszeniem.
Opal Ognisty natomiast znosi blokady zarówno w zakresie fizycznym jak i duchowym.
Jego leczące, pomarańczowe zabarwienie, stosuje się w zaburzeniach wypróżniania i do wzmocnienia nerek.
Jest pomocny przy leczeniu dolegliwości podbrzusza.
Opal Ognisty daruje nam pozytywną energię i razem z nią takie właściwości jak: witalność, siłę, mądrość i oświecenie.
Dzięki jego wibracjom łatwiej jest wyrazić własną osobowość.
Gdy zdarzy się niespodziewana, wyjątkowa sytuacja, podchodzimy do niej właściwie, gdyż opal ognisty zaopatruje nas w poczucie humoru.

[Krystyna]

[attachment=18894]
"The Path of Enlightenment" necklace contains 180 magnificent opals from Lightning Ridge, Australia, a famous opal producing area. - Courtesy Cody Opal
Naszyjnik „Ścieżka Oświecenia” zawiera 180 wspaniałych opali z Lightning Ridge w Australii, słynnego obszaru produkcji opalów. - Dzięki uprzejmości Cody'ego Opala

W czasach stanisławowskich istniało przekonanie, że Opal najlepiej zaświeci położony na zielonym oczku pawiego pióra.
Kto chce niech sprawdzi.
Skala barw Opału jest trudna do wyliczenia.
Bardzo cenne są Opale czyste (przezroczyste i bezbarwne) Hiality.
Opale tak zwane szlachetne podobne są na pozór do porcelany, ale bywają Opale w barwach od białej do niebieskiej, od żółtej do czerwonej.
Według tradycji ezoterycznej Opal jest kamieniem o wielkiej indywidualności.
To najbardziej tajemniczy klejnot
Niesamowity, groźny.
Wpatrując się w niego w skupieniu można dojrzeć ukryte, niemal wszystkie barwy, niezależnie od tego czy Opał jest biały, czy ognisty.
Niektórym ludziom Opal przynosi szczęście, ale częściej może być zwiastunem nieszczęść lub klęsk.
Najczęściej Opal wzmacnia wrodzone inklinacje, niezależnie od tego, czy są one dobie czy złe.
Na przykład wzmacnia skłonność do wielkich uczuć, czystej, jasnej miłości, swoimi wibracjami wzmacnia w bezinteresownym działaniu na rzecz innych osób, ale również u ludzi mających skłonności do perwersji potęguje owe dewiacje.
Dla tych ludzi, którzy mają w horoskopie niekorzystnie ustawionego Saturna, Marsa, a także Urana, stanowczo szkodliwe jest noszenie biżuterii z Opalem.
Te niebezpieczne właściwości Opalu znane są od wieków.
W Rosji, na dworze carskim noszenie Opali było zabronione, lub niemile widziane w różnych okresach.
Gdy w Anglii odbywały się uroczystości na dworze Edwarda VII specjalny urzędnik informował gości o zakazie stawanie przed królem w biżuterii zawierającej Opal lub Opale
źrodło

[Krystyna]

https://www.lithotherapie.net/wp-content...erapie.jpg
https://www.lithotherapie.net/wp-content...erapie.jpg
Opal pomaga zrozumieć mechanizmy pieniądza i dobrobytu .
Noś wypolerowany Biały Opal pospolity o wadze około 60 gramów i noś go tak często, jak to możliwe.
Ten kamień powinien ograniczyć twoje ograniczające przekonania na temat mechaniki pieniędzy i dobrobytu.
Jeśli zauważysz efekt odwrotny, oznacza to, że masz postawę zawłaszczania i gromadzenia ze strachu przed brakiem i to powinno zostać zweryfikowane.
Ten kamień również ci w tym pomoże.
Opal rzeczywiście pozwala rozpoznać wartość samego siebie i dostrzec, co przeszkadza w osiągnięciu dobrobytu .
https://www.lithotherapie.net/articles/opale/