12-06-2011, 12:44
Gimnastyka runiczna i układy rąk
Runy są antenami dla kosmicznych wibracji.
Skoro tak, to także ciało ludzkie, naśladując kształty znaków runicznych, może stać się jednym wielkim oscylatorem określonych energii.
Tego rodzaju przekonanie legło u podnóża gimnastyki runicznej.
W gruncie rzeczy przypomina ona do pewnego stopnia asany jogi, systemu terapeutycznego stworzonego w dawnych Indiach.
Obok odpowiednich pozycji ciała istotnym elementem ćwiczeń runicznych jest świadome oddychanie.
Po fazie głębokiego wdechu zatrzymujemy oddech na chwilę, starając się rozprowadzić energię po całym ciele.
Następnie w czasie wydechu intonujemy głoskę związaną z daną runą.
Dźwięk winien wypływać z ust jakby niesiony oddechem.
Czas jego trwania ma być regulowany pojemnością płuc.
Osoby ćwiczące postawy runiczne powinny intonować go tak długo, jak starcza oddechu.
Dźwięki wprawiają w odpowiednie wibracje nie tylko nasze ciało, ale i umysł, przyciągając w ten sposób energie kosmosu.
Intonowanie sylab i dźwięków w czasie ćwiczeń runicznych ma na celu wprowadzenie osoby je wypowiadającej w określone wibracje kosmiczne.
Regularne praktykowanie całego cyklu ćwiczeń zapewni właściwy przebieg energii przez całe ciało.
Gimnastyka runiczna oparta jest na wspomnianych już 18 runach Wikingów.
Rzadko zdajemy sobie sprawę również z faktu, że pod względem energetycznym to ręce należą do najważniejszych części ciała.
Na rękach skupiają się różne punkty przepływu energii, która ożywia cały organizm.
Także ręce mogą stać się antenami przyciągającymi korzystne energie Ziemi i kosmosu.
Te zasady stanowią podstawę runicznych układów rąk.
Łącząc owe pozycje z odpowiednim sposobem oddychania, można także doenergetyzować swój organizm.
Stosunkowo proste, a jakże niezwykle energetyzująco oddziałujące układy rąk i palców stanowią jeszcze jeden dowód, że w samym człowieku tkwią ogromne możliwości nie tylko samoleczenia, ale również pobudzania wzrostu duchowego.
Warto, abyśmy z tych możliwości nauczyli się korzystać.
Znajdują się one w zasięgu ręki, i to nie tylko w sensie przenośnym, ale i dosłownym ....
fragment z książki Stefana Wdowiaka Mądrość Kart Runicznych w Codziennym Życiu
źródło