[Joana]

[ATTACHMENT NOT FOUND]
Podkowa

Jest jednym z najpopularniejszych i rozpoznawalnych symboli szczęścia w Europie i Ameryce. Bardzo popularna również w Turcji, gdzie łączy się ją z wszechwidzącym okiem, aby chroniła przed urokami. Zużytą końską podkowę wiesza się na ścianie albo drzwiach, jest też używana jako biżuteria. Jej kształt półksiężyca wiązał się z pogańskimi boginiami księżycowymi. Kierunek jej zawieszenia na ścianie różni się w zależności od regionu. W jednych wiesza się je końcami do dołu, w innych panuje przekonanie, że powinny wisieć odwrotnie, bo inaczej szczęście będzie "uciekać". Prawdziwie magiczną moc mają tylko te podkowy, które zostały znalezione na drodze, a nie kupione czy zdobyte w inny sposób. Małe stylizowane podkowy pełnią funkcję amuletów przynoszących szczęście, zwłaszcza na wyścigach konnych. Ponadto ze względu na swoje podobieństwo do magnesu, zwiększają moc przyciągania pieniędzy.
Źródło 'Moc amuletów i talizmanów na co dzień" Mirosław Winczewski

Podkowa chroni przed złym okiem oraz urokiem, kiedy jest powieszona końcami do dołu. Odprowadza wtedy negatywne energie do ziemi. Doskonale chroni dom i wszelkie inne pomieszczenia, najlepiej umieścić ją nad drzwiami wejściowymi do pomieszczenia, które chcemy chronić.
Źródło "Zdejmowanie klątw i uroków" Alicja Chrzanowska

[Krystyna]

Podkowa - od najdawniejszych czasów znana była jako szymbol szczęścia i ochrony
Podkowa - jak powszechnie wiadomo, służy jako element wzmocnienia kopyt końskich, chroniący je przed ścieraniem się.
Wykonana jest najczęściej z żelaza lub stali.
Obecne podkowy są najczęściej hybrydą stali i aluminium i są znacznie lżejsze od tych z dawnych lat, wykonywanych ręcznie w tradycyjnej kuźni.

Według przekazów ludowych, podkowa od najdawniejszych czasów wykorzystywana była jako symbol ochronny, przynoszący szczęście domowi na którym ją zawieszono.
Choć dziś mało kto wierzy w przesądy, to jednak nadal zdobi ona wiele budynków.
Przybijana nad drzwiami wejściowymi czy na murze, zawsze jej zadaniem było: "odpędzać zło".
Popularnie określa się ją symbolem szczęścia.
Jak się okazuje, nie tylko domom miała je przynosić.
Umieszczano ją także na masztach statków, w bramach wejściowych, na kominkach; jej kształt często wykorzystywano w architekturze sakralnej.
Sprzeczne są opinie co do kierunku zawieszenia podkowy...Jedni twierdzą, że wybrzuszeniem do góry; wierząc w magiczną moc żelaza i owalny kształt podkowy, zgodnie bowiem uważają, że w tym układzie żadna siła nieczysta nie odważy się przejść pod łukiem.

Inni sądzą, że owalną częścią w dół, aby szczęście wpadało w podkówkę i nie mogło się z niej wydostać.
Istnieje jeszcze inna forma zawieszenia, mniej znana - łukiem w bok, na kształt litery C (symbolu Chrystusa).
Bardziej zapobiegliwi zawieszają podkowy na wszystkie trzy sposoby, albo przynajmniej na dwa: łukiem w górę i łukiem w dół.

Gdyby kogo dziś zapytać: skąd wziął się ów zwyczaj zawieszania podków, to mało kto byłby w stanie na to pytanie odpowiedzieć.
Źródła podają, iż tradycja sięga początków X wieku i związana jest z legendą o Świętym Dunstanie.

Św. Dunstan z Canterbury to święty Kościoła Katolickiego, patron ślusarzy, złotników, kowali i muzyków, w przeszłości opat klasztoru Glastonbury i arcybiskup Canterbury (960-988).
W czasach gdy był zakonnikiem i prowadził życie pustelnicze, wykonywał różne zajęcia, m.in.: dobrze opanował grę na harfie, ilustrował manuskrypty, jak i zajmował się też wyrobem przedmiotów z metalu.
Ponoć któregoś dnia zawitał u niego sam diabeł żądając podkucia kopyta.
Zakonnik widząc z kim ma do czynienia, umiejętnym sposobem zmusił gościa do podpisania paktu o nietykalności domów z zawieszonym symbolem podkowy.
Ponoć od tamtej pory podkowa stała się ochronnym symbolem każdego domostwa.

Dziś mało kto jest w stanie wytłumaczyć pochodzenie symbolu
Nikt też nie zgłębia się, nad znaczeniem jej układu.
Natomiast w siłę i jej moc przez wieki wierzono na tyle, iż wprowadzono ją do symboliki herbów, gdzie oprócz: krzyży, gwiazd, strzał i półksiężyców, należała do podstawowych godeł heraldycznych (!).
Prawdopodobnie tu również miała pełnić ochronne funkcje dla danego rodu, osady czy miasta.

Kształt podkowy często jest wykorzystany w architekturze (zwłaszcza sakralnej) gdzie łagodne łuki podkowiaste delikatnie zarysowują się zarówno w bramach wejściowych, oknach, krużgankach, czy nad prezbiterium.

W formacie podkowy od najdawniejszych czasów wyrabiano naszyjniki i bransolety; czego potwierdzeniem są znaleziska archeologiczne, jakie miały miejsce na terenie byłych osad celtyckich i słowiańskich (m.in.: w Kietrzu, Nowej Cerekwi, na wyspach: Uznam i Wolin).
Ich kształt najprawdopodobniej miał za zadanie wzmacniać polaryzację organizmu, tym samym zapewnić zdrowie i szczęście właścicielowi noszonego symbolu.
źródło