[Krystyna]

       
Lepidium- Pieprzyca
Rodzaj roślin z rodziny kapustowatych, liczy około 120 gatunków.
Synonimy...Hymenophysa C. A. Mey., Lepicochlea Rojas Acosta, Nasturtiastrum (Gren. & Godr.) 
Gillet & Magne, Neolepia W. A. Weber, Papuzilla Ridl., Physolepidion Schrenk, Semetum Raf., Sprengeria Greene
Przedstawiciele występują przeważnie w umiarkowanych i ciepłych strefach obydwu półkul.
Gatunkiem typowym jest Lepidium latifolium L.

Gatunki flory Polski
Lepidium Densiflorum Schrad
Lepidium Ruderale 
Lepidium Campestre
Lepidium Perfoliatum
Lepidium Heterophyllum 
Lepidium Latifolium 
Lepidium Virginicum

Gatunki uprawiane
Lepidium Hirtum
Lepidium Sativum
Lepidium Graminifolium
żródło

[Krystyna]

       
       
       
Pieprzyca Polna-Lepidium Campestre
Rodzimy obszar występowania to duża część Europy oraz Kaukaz i Turcja
Rozprzestrzenił się także w pozostałych rejonach Europy, w Afryce Północnej, Ameryce Północnej i niektórych rejonach Ameryki Południowej
We florze Polski jest archeofitem, występuje niezbyt pospolicie
Roślina jednoroczna.
Zasiedla pola, wzruszone gleby i pobocza dróg, rozpowszechniony chwast terenów uprawnych.
Najlepiej widoczny, gdy pojawiają się owoce tworzące długie kolumny łuszczynek nasiennych.
źródło
źrodło

[Krystyna]

       
       
Lepidium Ruderale
Pochodzi z Azji i Europy, rozprzestrzenił się także w Ameryce Północnej
W Polsce jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Roślina jednoroczna, czasami dwuletnia, hemikryptofit.
Kwitnie od maja do września.
Pieprzyca gruzowa odznacza się nieprzyjemną wonią.  
Siedliska ruderalne: rumowiska, nasypy kolejowe, śmietniska.
Roślina Ruderalna.

Po dojrzeniu nasion łodyga przy ziemi gnije i unoszona wiatrem toczy się po ziemi, czepia się innych łodyg i tworzy kłębek nieraz dość znacznej wielkości.
Wstrząsy przy toczeniu powodują wysypywanie się nasion.
W ten sposób rozprzestrzenia się wiele roślin na stepach.
Nazywamy je biegaczami stepowymi.
Pieprzyca gruzowa jest rośliną wschodniośródziemnornorską.
Rozprzestrzenia się zwłaszcza wzdłuż szlaków kolejowych.
Zastosowanie...
Napar z ziela ma zastosowanie w przeziębieniach.
Suszone ziele służy do tępienia insektów (pchły, pluskwy)
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Densiflorum 
Lepidium Densiflorum to roślina jednoroczna lub dwuletnia produkująca krótkie, wyprostowane, rozgałęzione łodygi o wysokości do około 30 centymetrów. 
Liście rosną w podstawowej rozecie u podstawy łodygi i osiągają długość około 10 centymetrów; liście wyżej na łodydze są mniejsze i mniej wyraźnie płatkowane.
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Subulatum
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Perfoliatum 
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
       
       
Lepidium Latifolium

[Krystyna]

       
       
Lepidium Sativum 
Gatunek rośliny jednorocznej z rodziny kapustowatych (Brassicaceae). 
Pochodzi z południowo-zachodniej Azji, Pakistanu, Etiopii i Egiptu. 
Uprawiana i dziczejąca z upraw na całym świecie. 
Roślina znana jest w Polsce też pod zwyczajową nazwą "rzeżucha", "rzeżucha siewna" lub "rzeżucha ogrodowa", co jest o tyle mylące, że nazwa rzeżucha odnosi się do odrębnego rodzaju roślin.

Uprawiana od najdawniejszych czasów jako warzywo. 
Spożywana najczęściej w stanie pełnego rozwoju liścieni. 
Używana do przyprawiania zup, sosów, surówek, sałatek i serów. 
Powszechnie uprawiana przed Wielkanocą jako tradycyjna ozdoba oraz bogate źródło witamin.
Roślina zawiera witaminę C, B1, K.
Nasiona zawierają 22-23% oleju, pozyskiwanego kiedyś do celów spożywczych i technicznych.
źródło
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Aucheri Boiss
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Bonariense
Nazwy zwyczajowe: Argentyński pieprz, pieprzowy chwast
Jest to roślina jednoroczna lub wieloletnia, zielna, wysokości 20-70cm
Pochodzi z Ameryki Południowej, wprowadzony na wszystkie kontynenty.
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
Lepidium Didymum 
Jednoroczne lub dwuletnie zioło z trawiastymi lub rosnącymi i nagimi zielonymi pędami, o długości do 40 centymetrów (16 cali)
Został po raz pierwszy opisany i opublikowany przez szwedzkiego botanika Carla Linnaeusa w "Mant. Pl. " (Mantissa Plantarum) na stronie 92 w 1767 roku. 
Didymum dotyczy łacińskiego terminu „podwójne” lub „w parach”,  z odniesieniem do kapsułki nasion.
Lepidium didymum ma niepewne pochodzenie, ale często cytowane jest jako rodzime dla Ameryki
Południowej, głównie Argentyna , Boliwia , Brazylia , Chile , Paragwaj , Peru , Urugwaj i Wenezuela . 
Ma naturalizację na całym świecie, od Afryki, Europy, Azji, Australii, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej
W Wielkiej Brytanii zapisano go w naturalnym środowisku  w 1778 r. głównie w Anglii i na południu Irlandii, rosnące na ziemi uprawnej i odpadach, w ogrodach i na trawnikach, przy ścieżkach i poboczach dróg.
źródło
źródło
źródło

[Krystyna]

       
       
       
Lepidium Virginicum
Pochodzi z dużej części Ameryki Północnej, w tym z większości Stanów Zjednoczonych i Meksyku oraz południowych regionów Kanady, a także z większości Ameryki Środkowej. 
źródło
źródło
źródło