[Krystyna]

Farbownik lekarski (Anchusa officinalis L.)
Potocznie funkcjonują także nazwy: wołowe ziele, wołowy język, czerwieniec
Pochodzi ze strefy umiarkowanej Europy oraz Turcji.
W Polsce na niżu i pogórzu występuje dość pospolicie, prawdopodobnie jest archeofitem
Bylina, hemikryptofit.
Siedlisko: rumowiska, słoneczne stoki i wzgórza, przydroża.
W uprawach rolnych jest chwastem.
Kwitnie od maja do października.
Kwiaty równoczesne, owadopylne, zapylane głównie przez błonkówki.
Roślina miododajna.
Jest przejściowym gospodarzem grzyba wywołującego chorobę zwaną rdzą żyta

Roślina lecznicza
Surowiec zielarski:
ziele, lub ziele z korzeniem.
Zawiera m.in. alkaloidy (cynoglossyna, konsolidyna) alantoninę, cholinę, antocyjany, śluzy, kwas krzemowy, garbniki
Zbiór i suszenie:
ziele należy zbierać w okresie kwitnienia, korzeń wczesną wiosną lub jesienią.
Suszyć w przewiewnym miejscu, w cieniu.
Działanie:
roślina stosowana dawniej w medycynie ludowej, najczęściej w postaci naparu z ziela lub odwaru z ziela i korzenia.
Napar ma działanie wykrztuśne, służył do leczenia kaszlu i schorzeń oskrzeli.
Ze względu na znaczną zawartość alkaloidów stosowana rzadziej, z obawy przed przedawkowaniem.

Roślina miododajna
Dawniej otrzymywano z niego czerwony barwnik alkaninę.
źródło