21-07-2021, 19:18
Zobacz również to:
"Obarczanie przeszłością przodków — dziedziczenie
Mój dziadek Grzegorz, ojciec mojego taty, był głównym księgowym w dużej przedwojennej państwowej firmie, odpowiadał za ponad 10 tys. pracowników. W swojej pracy, podobnie jak w życiu codziennym, był skrupulatny, dokładny, nigdy nie przyjmował podarków, prezentów, a po wojnie stale odmawiał wstąpienia do partii, mimo że w tamtych czasach oznaczało to znaczący wzrost w hierarchii społecznej (większe mieszkanie, samochód, prezesura), wyznawał twarde zasady moralne. Dziadek został posądzony o zdefraudowanie dużej sumy pieniędzy. Po dochodzeniu policyjnym pieniądze odnaleziono u drugiego księgowego. Jednak dziadek nie wytrzymał presji, oskarżenia o złe zachowanie i zmarł na zawał serca. Jeszcze w tym samym czasie pojawiły się kłopoty w domu: małe mieszkanie (28 m2 na siedem osób), brak pieniędzy, złe prowadzenie się najstarszego syna, który musiał się wyprowadzić.
Zostańmy chwilkę przy moim wykluczonym wujku, najstarszym synu dziadka. Wujek w wieku 72 lat został wyrzucony, tym razem przez swoją żonę, z własnego mieszkania. Powodem było targnięcie się na życie szwagra (walka o terytorium, nie wiadomo czyja wina). Nakazem sądowym wujek nie może wrócić do domu, dlatego sypia na ulicy, w sieni, u kolegów. Struktura karmiczna i biologiczna ma samoregulujący się mechanizm oddziaływania podświadomego nazywany biologicznym cyklem pamięci komórkowej. Działa on na zasadzie powtarzania przeszłego konfliktu w określonych cyklach czasu, przez co warunkuje podświadome zachowanie osoby. Szukając wytłumaczenia konfliktu wujka, można po nitce do kłębka odnaleźć przyczynę, czyli program, który warunkował jego podświadome zachowanie. Wyrzucenie z domu w wieku 72 lat jest skutkiem, co zatem jest przyczyną? Dzielimy aktualny wiek wujka przez dwa i szukamy, co takiego traumatycznego wydarzyło się, kiedy miał 36 lat. Jeśli nic, znowu dzielimy otrzymaną liczbę przez dwa. Co się okazuje? Wujek ma 18 lat i zostaje wyrzucony z domu, co rodzi w nim podświadomą nienawiść do siebie z powodu wykluczenia ze stada, poczucia odrzucenia i niezasługiwania na miłość rodziców. Najsmutniejsze jest zakończenie historii. Wujek wyrzucony z mieszkania parę tygodni później wyjeżdża do sanatorium, lecz na skutek niedocukrzenia wywraca się i uderza głową w krawężnik. Wpada w śpiączkę. W czasie jego śpiączki czułem jego obecność, usłyszałem:
„Nikodem, jestem taki szczęśliwy, tak mi dobrze, jestem wolny, nie wracam”. Kilka dni później odłączono aparaturę podtrzymującą życie. Co się stało z jego energiami — odrzuceniem, konfliktem, poczuciem niezasługiwania? Część tej energii wraca do podświadomości zbiorowej (rodowej) jako program dziedziczenia dla następnych pokoleń w linii męskiej (przynajmniej tak działo się dotychczas). Reszta scalona wraca do duszy.
Mój dziadek Wojciech od strony mamy projektował części mechaniczne dla hut i fabryk, był radiestetą, zapalonym fotografem. Zmarł na zawał serca. Jego ojciec, mój pradziadek, urodził się w niemieckiej arystokratycznej rodzinie. Historia rodzinna zawiera element miłosny: pradziadek zakochał się szaleńczo w biednej Polce. Od momentu ślubu z ukochaną i przenosin na ziemie śląskie miał sporadyczny kontakt ze swoimi bliskimi. Dodatkowo dziadek w czasie wojny zmienił nazwisko niemieckie na polskie, odcinając wszystkie korzenie rodu. Tymczasem niemieckie korzenie mojej rodziny sięgają aż do XV w.
Mój przykład
Swoje firmy sprzedawałem, zanim zdążyły najbardziej rozkwitnąć. Miało to związek z moimi nieprzepracowanymi wzorcami, jednak główny wzór pochodził z pamięci komórkowej moich męskich przodków. Podświadomość zbiorowa rodu wibrowała np.: pamięcią utraty majątku, odcięciem od bliskich, wysyłaniem listów bez odpowiedzi (pradziadek), oskarżeniem o defraudację, stresem, wydziedziczeniem, unikaniem zarządzania większą grupą ludzi czy dosłownie uciekaniem od posiadania większych pieniędzy. Wszystkie sytuacje życiowe, które mogły doprowadzić do podanych wcześniej konfliktów, u mnie, moich braci, wujków, kuzynów rodziły wycofanie, uczucie porażki, zanim cokolwiek się wydarzyło. Działo się tak, jak wspomniałem wcześniej, przez zebrane na tym polu negatywne doświadczenia przodków. Pojawiająca się depresja w rodzinie, kryzys decyzyjny, ucieczka były tylko programami pt. „Nie chcę mieć terytorium, wtedy nie ma zagrożenia i potrzeby walki z tym w rodzinie, z innymi ludźmi”. Mężczyźni w moim rodzie chcieli zachować prawo do życia i do samic, dlatego stosowali strategię wycofania, poddania, bo to w przeszłości pozwoliło im przeżyć."
Cytat za: https://duchowymatrix.wordpress.com/2020...ma-rodowa/
"Obarczanie przeszłością przodków — dziedziczenie
Mój dziadek Grzegorz, ojciec mojego taty, był głównym księgowym w dużej przedwojennej państwowej firmie, odpowiadał za ponad 10 tys. pracowników. W swojej pracy, podobnie jak w życiu codziennym, był skrupulatny, dokładny, nigdy nie przyjmował podarków, prezentów, a po wojnie stale odmawiał wstąpienia do partii, mimo że w tamtych czasach oznaczało to znaczący wzrost w hierarchii społecznej (większe mieszkanie, samochód, prezesura), wyznawał twarde zasady moralne. Dziadek został posądzony o zdefraudowanie dużej sumy pieniędzy. Po dochodzeniu policyjnym pieniądze odnaleziono u drugiego księgowego. Jednak dziadek nie wytrzymał presji, oskarżenia o złe zachowanie i zmarł na zawał serca. Jeszcze w tym samym czasie pojawiły się kłopoty w domu: małe mieszkanie (28 m2 na siedem osób), brak pieniędzy, złe prowadzenie się najstarszego syna, który musiał się wyprowadzić.
Zostańmy chwilkę przy moim wykluczonym wujku, najstarszym synu dziadka. Wujek w wieku 72 lat został wyrzucony, tym razem przez swoją żonę, z własnego mieszkania. Powodem było targnięcie się na życie szwagra (walka o terytorium, nie wiadomo czyja wina). Nakazem sądowym wujek nie może wrócić do domu, dlatego sypia na ulicy, w sieni, u kolegów. Struktura karmiczna i biologiczna ma samoregulujący się mechanizm oddziaływania podświadomego nazywany biologicznym cyklem pamięci komórkowej. Działa on na zasadzie powtarzania przeszłego konfliktu w określonych cyklach czasu, przez co warunkuje podświadome zachowanie osoby. Szukając wytłumaczenia konfliktu wujka, można po nitce do kłębka odnaleźć przyczynę, czyli program, który warunkował jego podświadome zachowanie. Wyrzucenie z domu w wieku 72 lat jest skutkiem, co zatem jest przyczyną? Dzielimy aktualny wiek wujka przez dwa i szukamy, co takiego traumatycznego wydarzyło się, kiedy miał 36 lat. Jeśli nic, znowu dzielimy otrzymaną liczbę przez dwa. Co się okazuje? Wujek ma 18 lat i zostaje wyrzucony z domu, co rodzi w nim podświadomą nienawiść do siebie z powodu wykluczenia ze stada, poczucia odrzucenia i niezasługiwania na miłość rodziców. Najsmutniejsze jest zakończenie historii. Wujek wyrzucony z mieszkania parę tygodni później wyjeżdża do sanatorium, lecz na skutek niedocukrzenia wywraca się i uderza głową w krawężnik. Wpada w śpiączkę. W czasie jego śpiączki czułem jego obecność, usłyszałem:
„Nikodem, jestem taki szczęśliwy, tak mi dobrze, jestem wolny, nie wracam”. Kilka dni później odłączono aparaturę podtrzymującą życie. Co się stało z jego energiami — odrzuceniem, konfliktem, poczuciem niezasługiwania? Część tej energii wraca do podświadomości zbiorowej (rodowej) jako program dziedziczenia dla następnych pokoleń w linii męskiej (przynajmniej tak działo się dotychczas). Reszta scalona wraca do duszy.
Mój dziadek Wojciech od strony mamy projektował części mechaniczne dla hut i fabryk, był radiestetą, zapalonym fotografem. Zmarł na zawał serca. Jego ojciec, mój pradziadek, urodził się w niemieckiej arystokratycznej rodzinie. Historia rodzinna zawiera element miłosny: pradziadek zakochał się szaleńczo w biednej Polce. Od momentu ślubu z ukochaną i przenosin na ziemie śląskie miał sporadyczny kontakt ze swoimi bliskimi. Dodatkowo dziadek w czasie wojny zmienił nazwisko niemieckie na polskie, odcinając wszystkie korzenie rodu. Tymczasem niemieckie korzenie mojej rodziny sięgają aż do XV w.
Mój przykład
Swoje firmy sprzedawałem, zanim zdążyły najbardziej rozkwitnąć. Miało to związek z moimi nieprzepracowanymi wzorcami, jednak główny wzór pochodził z pamięci komórkowej moich męskich przodków. Podświadomość zbiorowa rodu wibrowała np.: pamięcią utraty majątku, odcięciem od bliskich, wysyłaniem listów bez odpowiedzi (pradziadek), oskarżeniem o defraudację, stresem, wydziedziczeniem, unikaniem zarządzania większą grupą ludzi czy dosłownie uciekaniem od posiadania większych pieniędzy. Wszystkie sytuacje życiowe, które mogły doprowadzić do podanych wcześniej konfliktów, u mnie, moich braci, wujków, kuzynów rodziły wycofanie, uczucie porażki, zanim cokolwiek się wydarzyło. Działo się tak, jak wspomniałem wcześniej, przez zebrane na tym polu negatywne doświadczenia przodków. Pojawiająca się depresja w rodzinie, kryzys decyzyjny, ucieczka były tylko programami pt. „Nie chcę mieć terytorium, wtedy nie ma zagrożenia i potrzeby walki z tym w rodzinie, z innymi ludźmi”. Mężczyźni w moim rodzie chcieli zachować prawo do życia i do samic, dlatego stosowali strategię wycofania, poddania, bo to w przeszłości pozwoliło im przeżyć."
Cytat za: https://duchowymatrix.wordpress.com/2020...ma-rodowa/