07-02-2023, 20:45
Pistacia Weinmanniifolia-Pistacia Weinmannifolia
Występowanie:
Gatunek z Azji Południowo-Wschodniej, którego zasięg rozciąga się od południowo-zachodniego Syczuanu i Junnanu przez południowe prowincje Chin Guizhou i Guangxi, Indochiny, Tajlandię i południową Birmę po Półwysep Malajski.
Ekologia:
Rośnie w lasach podgórskich i górskich, w roślinności karłowatej, często na wapieniach, wznosi się do wysokości ok. 2700 m. Kwitnie od marca do maja.
Opis:
Zimozielony dwupienny krzew lub mniejsze drzewo, 2–8(–15) m wysokości.
Liście są naprzemienne, ogonkowe, 5–10,2 cm długości i 2–6,4 cm szerokości, ogonek wąsko pierzasty, blaszki lancetowate, z (4–) 12–20 listkami, które są krótko ogonkowe lub siedzące, podłużne do jajowatych, długości 13–35 mm i szerokości 8–15 mm, skórzaste, drobno owłosione po obu stronach żyły środkowej, klinowate u podstawy, całe, lekko skręcone, tępe lub nawet płytko nacięte na wierzchołku, spiczaste, z żyłą 7–9 par. Kwiatostan jest pachowy, lancetowaty, gruczołowo owłosiony, kwiatostany męskie mają około 4 cm długości, kwiatostany żeńskie do 10 cm; kwiaty są jednopłciowe, czerwone do fioletowych, nieotoczkowe, kwiaty męskie z 2 lub 3 przylistkami, pręciki 5(-7), ich włókna są krótkie, pylniki elipsoidalne, kwiaty żeńskie z 2-5 szeroko lancetowatymi przylistkami, piętno zakrzywione.
Zastosowanie:
Związki aromatyczne ekstrahowane z liści są używane do wyrobu kadzideł i świec.
Żywica tego drzewa jest stosowana w medycynie wschodnioazjatyckiej.
Uwaga:
Gatunek pokrewny, Pistacia Malayana , ma występować na Półwyspie Malajskim , ale najnowsza rewizja rodzaju (Mohannad G. Al-Saghir et Duncan M. Porter 2012) przypisuje go reprezentowanemu tu gatunkowi.
Gatunek endemiczny Pistacia Cucphuongensis powinien nadal występować na jednym stanowisku w pobliżu Ninh Bình w Wietnamie Północnym , ale autorzy wspomnianej rewizji rodzaju zastanawiają się, czy takson ten w ogóle należy do pistacji.
https://botany.cz/cs/pistacia-weinmanniifolia/