[Krystyna]

   
Aconitum Septentrionale
Aconitum Septentrionale to zielna, wieloletnia roślina wytwarzająca wyprostowaną łodygę, która może mieć 65 - 200 cm wysokości
Roślina może być jadalna.
Zakres
Europa Północna.
Siedlisko
Skraje lasów i bogate łąki
Lasy, obrzeża lasów, wysoka roślinność zielna, łąki leśne, lasy liściaste na dnie, wąwozy, brzegi rzek, góry do granicy lasu, łąki subalpejskie i rzadko alpejskie

Północny Tojadrzadko kwitnie w Finlandii, ale kiedy już to robi, to niezły widok.
Rośnie dziko tylko w siedmiu miejscach w Północnej Karelii na grzbietach, brzegach strumieni i obrzeżach lasów wokół Kitee i Tohmajärvi.
Jego fińskie siedliska, które są bardzo bogate, stanowią zachodnią granicę jego siedliska, która rozciąga się daleko na wschód.
Uważa się, że te osobliwe duże łąki zasługują na swój własny określony biotyp roślin, zwany gajami typu Aconitum (AT). Na terenach powalonych Szwecji i Norwegii Tojad północny jest dość pospolity.

Północny Tojad rośnie szybko na wiosnę, wykorzystując składniki odżywcze przechowywane w grubej, bulwiastej podkładce, a jego liście są już w pełni ukształtowane, gdy inne rośliny dopiero zaczynają wypuszczać swoje.
Roślina rośnie rok po roku przez okres do dziesięciu lat, każdego roku z nieco większymi liśćmi, aż w końcu jest wystarczająco duża, aby zakwitnąć.
Kwitnąca łodyga może osiągnąć wysokość 2 metrów (80 cali), a kwiaty są imponujące.
Nic dziwnego, że w starożytnej mitologii stary fiński pogański bóg Ukko Ylijumala wziął najwyższy, przypominający hełm płatek rośliny za swoją czapkę.
Jak można wywnioskować ze specjalnej struktury kwiatu, jego biologia zapylania jest wysoce wyspecjalizowana.
Tojad północny jest zapylany przez _ Bombus consobrinus_, jedyną pszczołę w północnej Europie, która wyraźnie wyspecjalizowała się w jednej roślinie, która zapewnia jej pożywienie.

Członkowie rodzaju Aconitum należą do najbardziej trujących roślin w Finlandii: nawet niewielka dawka jest śmiertelna, a długotrwały kontakt ze skórą może spowodować zatrucie.
W Finlandii dwaj inni przedstawiciele rodzaju rosną jako pozostałości po uprawach: Mnicha-Aconitum Napellus i Pstrokaty-Aconitum x Stoerkianum ).
Ich kwiaty mają wyraźnie niższe kaptury, przy czym Mnicha jest szersza niż wysoka, a różnobarwna jest mniej więcej tak samo szeroka jak wysoka.
Dodatkowo ich liście są bardziej klapowane niż Tojadu Północnego
Gdy nie kwitnie, Tojad północny można mieszać również z Ostróżką Świecznikową-Delphinum Elatum
https://luontoportti.com/en/t/1418/northern-wolfsbane
https://www.inaturalist.org/taxa/859076-...wse_photos
https://temperate.theferns.info/plant/Ac...entrionale
http://www.phytoimages.siu.edu/taxpage/0...onale.html