26-06-2023, 13:14
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...ck_010.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...0603124542
Artist Franz Stuck (1863–1928) Salome
Szmaragdowa biżuteria w portretach i innych dziełach sztuki
Jak zmieniała się moda na Szmaragdy na przestrzeni wieków i jak odbija się to w sztuce.
Historia przedstawiania Szmaragdowej biżuterii w malarstwie jest bezpośrednio związana z istnieniem tych przedmiotów w prawdziwym życiu.
Ku mojemu zdziwieniu okazało się, że Szmaragdy nie były często malowane w całej historii świata - ale jest to uzasadnione faktem, że w prawdziwym życiu też nie zawsze miały szczęście.
Egipt i starożytny Rzym
W starożytnym Rzymie Szmaragdy (i inne zielone kamienie, zwane słowem „smaragd”) były drugim najpopularniejszym kamieniem szlachetnym po Perłach. Zostały sprowadzone ze starożytnego Egiptu, gdzie Szmaragdy wydobywa się od półtora tysiąca lat.
Jednocześnie w samym Egipcie wśród biżuterii nie widać Szmaragdów – faraonowie oczywiście preferowali Turkus.
Kopalnie, w których je wydobywano, otrzymały później przydomek-Kopalnie Kleopatry, a sama królowa podobno uwielbiała ten kamień.
Znalazłem tylko taką wzmiankę o tych dwóch słowach razem.
Marka Eneasza Lukana w wierszu „Farsalia, czyli o wojnie domowej”, powstałym w latach 61-65.
AD, opisuje swoje mieszkanie:
„Tutaj Kleopatra spieszy się, aby pokazać w niesamowitym przepychu Luksus, który do tej pory nie przeniknął do Rzymu.
Sam budynek wyglądał jak świątynia, którą z trudem stworzyłby Wiek zepsucia: rzeźbiony sufit został bogato usunięty, a belki odlano i połączono ze złotem.
Dom nie był wyłożony błyszczącym marmurem, ciętym w płyty: górował tam masywny Agat, na przemian z porfirem; wszędzie, we wszystkich pałacowych komnatach, pod stopami był Onyks, nie było też ościeży obszytej czarnym drewnem: zamiast prostego dębu nie zdobił on pałacu, lecz służył jako podpora.
Atrium było pokryte kością słoniową, indyjskie drzwi obszyte szylkretem i pełne Szmaragdów."
Tak czy inaczej, w późniejszych obrazach na temat Kleopatry Szmaragdy są okresowo znajdowane, ale nie jako jej obowiązkowy atrybut, ale po prostu jeden ze składników orientalnego koloru.
Pliniusz pisze, że Neron patrzył na bitwę gladiatorów przez wielki Szmaragd .
Ani Egipcjanie, ani Rzymianie nie wiedzieli, jak ciąć Szmaragdy.
Ich Szmaragdy były kaboszonami, bez przejrzystości i blasku.
Średniowiecze
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...1109025932
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...1119030818
Enkaustyczny portret mumii fajumskiej kobiety ozdobionej klejnotami z częścią płóciennych okryć, prawdopodobnie z Ankyronopolis (El Hibeh, Egipt); Rzymsko-egipski, 100-110 n.e.
Imię kobiety, Isidora („dary Izydy”), jest wyryte po grecku z boku opasek, a złota ozdoba do włosów i ilość drogiej biżuterii wskazują na jej wysoką pozycję społeczną.
Obecnie znajduje się w Getty Villa w Malibu w Kalifornii. Portret mumii Fajum .
Obraz powstały na początku II wieku n.e.)
Widząc, jak wyglądały rzymskie paciorki Szmaragdowe, możemy je rozpoznać na portretach fajumskich (gdzie często się je spotyka, obok koralowców i pereł)
W tej epoce jest niewiele Szmaragdów zarówno w rzeczywistości, jak iw sztuce.
Tutaj, jak rozumiem, są dwa czynniki.
Pierwsza ma charakter ekonomiczny i geograficzny.
Kopalnie egipskie upadły.
Do czasu odkrycia innych, licznych złóż, minęły wieki.
W rzeczywistości funkcjonuje tylko 1 miejsce wydobycia Szmaragdów - austriacka Góra Habakhtal.
Rzymianie wiedzieli o europejskiej kopalni (Pliniusz nazywał ją „w górach Scytów”, za trzecie złoże uważał Afgan, ale w rzeczywistości sprowadzano stamtąd tylko Lapis Lazuli), coś przywieziono z Austrii, ale niewiele .
W średniowieczu miejsca te nie były już terra incognita, nadal tam wydobywano.
Ale nie aktywnie - miny do tej pory nie były eksploatowane ( chronologia ).
Niedawno naukowcy przeanalizowali Szmaragd, który znajdował się we francuskiej relikwii Couronne de Saint Louis
Waży ponad 51 karatów i został zachowany (Muséum National d'Histoire Naturelle).
Analizy wykazały, że ten Szmaragd, podobno wydobywany w XIII wieku, pochodzi z Austrii.
Zdjęcie oprawione i bez.
Czyli wychodzi na to, że ludzie tamtej epoki powoli rozwijali lokalną kopalnię, potem sprowadzali, w miarę możliwości, ze Wschodu, a także tłukli i wycinali rzymską biżuterię (myślę, że to było największe źródło szmaragdów).
Niestety takiej analizy chemicznej nie można przeprowadzić w przypadku wszystkich Szmaragdowych biżuterii.
Byłoby wzruszające, gdyby okazało się, że 4 szmaragdy z tego Talizmanu Karola Wielkiego (według legendy - IX wiek, ale mb dopiero XII) - w rzeczywistości - starożytny Egipcjanin?
Być może są to fragmenty monokla Nerona?
Wszystko może być.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...is_BNF.jpg
"Crown of Charlemagne"
https://en.wikipedia.org/wiki/Treasury_of_Saint-Denis
http://www.hubert-herald.nl/FranCrowns.htm
Aby znaleźć Szmaragdy w biżuterii średniowiecza, musisz porównywać i porównywać.
Zdjęcia są jeszcze trudniejsze.
Przyczyny tego, jak rozumiem, są następujące:
Po pierwsze, nikt jeszcze nie stworzył zestawów Szmaragdowych (ani żadnych innych tematycznych).
Koncepcja projektu była inna.
Zielone kamienie zostały użyte jako jasne inkluzje (patrz zdjęcie powyżej), jako część wielobarwnej mozaiki.
Trudno je znaleźć na pierwszy rzut oka.
Po drugie, całe malarstwo było religijne.
A szmaragdy nie miały związku z chrześcijaństwem.
Te kamienie mają magiczną, okrutną, nieziemskią reputację.
Hermes Trismegistus napisał tajną wiadomość na swojej Szmaragdowej Tablicy.
Demonica, królowa Saby, dała je Salomonowi i z ich pomocą układała zagadki .
Lucyfer, upadając, upuścił Szmaragd ze swojej korony.
Graal został wyrzeźbiony ze Szmaragdu
Madonny i anioły są wysadzane Perłami, ale znalezienie na nich Szmaragdów zajmuje dużo czasu.
Wiąże się to ogólnie z problemami zieleni w Nowej Historii: chrześcijanie jej nie aprobowali.
Wąż-kusiciel był zielony, diabeł, smoki były pomalowane na zielono.
Zieleń przywodziła na myśl druidów, czcicieli drzew, pogan, Zielonego Człowieka .
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...roject.jpg
Po trzecie, kwestia pieniędzy.
Zielony pigment był drogi i trudny do zdobycia.
Brakowało farby!
Ponadto na tym etapie rozwoju technologii kolor ten był niestabilny i szybko ciemniał.
Trudno teraz ustalić, czy ten czarny kamień na zdjęciu to szmaragd.
(Może dlatego w tamtych czasach było za mało krajobrazów?)
Renesans
https://ic.pics.livejournal.com/shakko_k...50_300.jpg
Wisiorek z kameą, XV w., British Museum
https://ic.pics.livejournal.com/shakko_k...42_300.jpg
Wisiorek z kameą, XVI wiek, British Museum
https://ic.pics.livejournal.com/shakko_k...30_300.jpg
Broszka, przypuszczalnie Niemcy, 1575-1600, Victoria and Albert Museum
https://ic.pics.livejournal.com/shakko_k...49_300.jpg
Wisior Zwiastowanie , 1550-1575, British Museum
Następuje jakościowy przełom: kamienie szlachetne zaczynają być cięte, a nie tylko polerowane.
Precz z kaboszonami!
Krój jest nadal bardzo prosty, z kilkoma aspektami.
W XVI wieku tzw . „szmaragdowy szlif”, związany ze szczególną formą kryształów tego kamienia.
Okazało się, że jest tak dobry, że później będą nim szlifowane również Diamenty.
Po tym, jak pozwolono im naprawdę błyszczeć, Szmaragdy w końcu pokazują się w biżuterii, nawet w otoczeniu innych jasnych kamieni.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...giello.jpg
Anna Jagiellonka, żona Ferdynanda I
https://www.wikiwand.com/pl/Anna_Jagiell...80%931547)
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...uis%29.jpg
Hans Holbein Młodszy Jane Seymour | 1536, Kunsthistorisches Museum
https://niezlasztuka.net/o-sztuce/hans-h...ii-tudora/
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...ill%29.jpg
Portret Katherine Howard”, ok. 1540.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Katarzyna_Howard
W końcu normalny gatunek portretowy.
I widać w nim klejnoty.
Wydaje się, że w przeciwieństwie do Madonn, Królowe nie bały się Szmaragdów.
https://shakko.ru/1533672.html?from=sds
https://shakko.ru/1538524.html