[Natka]

Obraz
Bogu wdzięczna za to piękno,
które kroczy w majestacie,
zapomnianą ścieżką leśną,
dotykając każdy krzaczek.

Zaczepiając drzew korony
jak najlepszy malarz Boży,
w pracy swojej niestrudzony
ciągle w ruchu....goniec hoży.

Rozdzielając barw paletę
muska w trawie kwiatów głowy,
głaszcze lekko piórka ptasie
ŚWIAT JEST TAKI KOLOROWY!!!

Parę kropli deszczu rzuci
na spragnione dżdżu stworzenia
wodę na kamieniach wzburzy
Słońcem światło rozprzestrzenia.

Wierzba moczy swe warkocze,
zadumana ciszą w stawie,
Obok chóry żab rechoczą,
świerszcz melodię gra swą w trawie.

Nagle rozległ się śmiech dziecka
cały szczęściem przepełniony
niczym polnych kwiatów dzwonki
rosą nieba przepełnionych.

Słońce promieniami swymi,
swój mecenat nań roztacza
Godnie, prosto dąży na przód
z drogi swojej już nie zbacza.

Ech powoli bieg już kończy
coraz dłuższe kładzie cienie
jeszcze widać głowę jego
jeszcze z rzadka drżą promienie.

Naraz weszła nocka mroczna
wszystko kornie schyla głowy
otoczyła las ciemnością
świat do snu już jest gotowy....

Aniela Zachaczewska

Pozdrawiam. Natka