28-03-2013, 19:42
Historia herbaty w Japonii sięga VII wieku – znała ją wtedy arystokracja skupiona wokół dworu w Nara.
Legenda głosi, że krzewy herbaciane trafiły do Nipponu z Chin w 801 roku za sprawą dwóch mnichów Kukai i Saicho.
Nieliczni twierdzą jednak, że herbaciany krzew prawdopodobnie występował tam w stanie naturalnym. Pierwsze skojarzenie jakie nasuwają się na myśl gdy mówimy o Japonii i herbacie to sencha.
Ta zielona herbata stanowi 80% wszystkich produkowanych w kraju kwitnącej wiśni herbat.
Odkrycie z Uji
Pierwsza sencha została wyprodukowana w Japonii w okresie Edo (1603-1868).
W 1738 roku Souen Nagatani z Uji po raz pierwszy użył pary w procesie produkcji herbaty.
Wtedy też pojawił się nowy sposób parzenia w czajniczku zwany sencha-do.
Nowy typ herbaty zyskał popularność przede wszystkim wśród wykształconych członków społeczeństwa.
Sencha produkowana jest na wyspach Kiusiu, Sikoku i środkowej części wyspy Honsiu.
Wyglądem przypomina trawę, ma intensywny zielony kolor.
Nazwa sencha oznacza dosłownie „parzoną herbatę” i pochodzi od japońskiego senjiru (parzyć).
Nie z patelni
Proces produkcji senchy jest zupełnie inny niż w zielonych herbat w Chinach, gdzie liście zmiękcza się na rozgrzanej metalowej patelni kształtem przypominającej miednicę.
W Japonii, tuż po zbiorach liście poddaje się działaniu pary wodnej w czasie wynoszącym od 15 do 45 sekund.
Zapobiega to utlenieniu się polifenoli katechinowych obecnych w świeżo zerwanych liściach.
W efekcie otrzymujemy gorzkawy, ziołowy smak i zachowujemy naturalny kolor.
Następnie liście są kształtowane, zwijane, suszone i sortowane.
Długie źdźbła świadczą o dobrej jakości herbaty.
Pijemy senchę
Sencha, którą chciałabym dziś polecić wzbogacona została o kawałki kandyzowanego ananasa, skórkę pomarańczową, płatki słonecznika i aromat brzoskwini.
Parzymy ją przez 3-4 minuty przegotowaną wodą ostudzoną do temperatury 70-80ºC.
Listki dość szybko rozwijają się dwukrotnie zwiększając swoją objętość.
Otrzymujemy napar o żółtym kolorze i przyjemnym, zrównoważonym smaku.
Sencha parzona krócej (do 3 minut) jest napojem pobudzającym.
Dłuższy czas ekstrakcji sprzyja garbnikom rozpuszczalnym w ciepłej wodzie, a te z kolei wiążą ze sobą kofeinę.
Tak więc, jeżeli chcemy otrzymać napar wyciszający należy herbatę parzyć dłużej.
Te same listki możemy wykorzystać do przygotowania naparu kilkakrotnie.
Sencha przechowywana w odpowiednich warunkach nie traci aromatu przez 2-3 lata.
Wykazuje właściwości antynowotworowe, obniża poziom lipidów w osoczu i zwiększa utlenianie tłuszczów przez co przeciwdziała otyłości.
źródło
Legenda głosi, że krzewy herbaciane trafiły do Nipponu z Chin w 801 roku za sprawą dwóch mnichów Kukai i Saicho.
Nieliczni twierdzą jednak, że herbaciany krzew prawdopodobnie występował tam w stanie naturalnym. Pierwsze skojarzenie jakie nasuwają się na myśl gdy mówimy o Japonii i herbacie to sencha.
Ta zielona herbata stanowi 80% wszystkich produkowanych w kraju kwitnącej wiśni herbat.
Odkrycie z Uji
Pierwsza sencha została wyprodukowana w Japonii w okresie Edo (1603-1868).
W 1738 roku Souen Nagatani z Uji po raz pierwszy użył pary w procesie produkcji herbaty.
Wtedy też pojawił się nowy sposób parzenia w czajniczku zwany sencha-do.
Nowy typ herbaty zyskał popularność przede wszystkim wśród wykształconych członków społeczeństwa.
Sencha produkowana jest na wyspach Kiusiu, Sikoku i środkowej części wyspy Honsiu.
Wyglądem przypomina trawę, ma intensywny zielony kolor.
Nazwa sencha oznacza dosłownie „parzoną herbatę” i pochodzi od japońskiego senjiru (parzyć).
Nie z patelni
Proces produkcji senchy jest zupełnie inny niż w zielonych herbat w Chinach, gdzie liście zmiękcza się na rozgrzanej metalowej patelni kształtem przypominającej miednicę.
W Japonii, tuż po zbiorach liście poddaje się działaniu pary wodnej w czasie wynoszącym od 15 do 45 sekund.
Zapobiega to utlenieniu się polifenoli katechinowych obecnych w świeżo zerwanych liściach.
W efekcie otrzymujemy gorzkawy, ziołowy smak i zachowujemy naturalny kolor.
Następnie liście są kształtowane, zwijane, suszone i sortowane.
Długie źdźbła świadczą o dobrej jakości herbaty.
Pijemy senchę
Sencha, którą chciałabym dziś polecić wzbogacona została o kawałki kandyzowanego ananasa, skórkę pomarańczową, płatki słonecznika i aromat brzoskwini.
Parzymy ją przez 3-4 minuty przegotowaną wodą ostudzoną do temperatury 70-80ºC.
Listki dość szybko rozwijają się dwukrotnie zwiększając swoją objętość.
Otrzymujemy napar o żółtym kolorze i przyjemnym, zrównoważonym smaku.
Sencha parzona krócej (do 3 minut) jest napojem pobudzającym.
Dłuższy czas ekstrakcji sprzyja garbnikom rozpuszczalnym w ciepłej wodzie, a te z kolei wiążą ze sobą kofeinę.
Tak więc, jeżeli chcemy otrzymać napar wyciszający należy herbatę parzyć dłużej.
Te same listki możemy wykorzystać do przygotowania naparu kilkakrotnie.
Sencha przechowywana w odpowiednich warunkach nie traci aromatu przez 2-3 lata.
Wykazuje właściwości antynowotworowe, obniża poziom lipidów w osoczu i zwiększa utlenianie tłuszczów przez co przeciwdziała otyłości.
źródło