[Krystyna]

   
Dąb "Cztery Dęby". Jest to prawdopodobnie najgrubszy i jeden z najwyższych dębów bezszypułkowych w Polsce.
Rośnie on w głębi lasu, niedaleko miejscowości Podlas i Leopoldów w gm. Rawa Mazowiecka w woj. łódzkim.
Wysokość drzewa wynosi 31.5m 


Dąb bezszypułkowy (Quercus petraea (Mattuschka) Liebl.)
– gatunek dębu, drzewa liściastego z rodziny bukowatych, występujący w Europie Środkowej, Irlandii, Wielkiej Brytanii, południowej Skandynawii, aż po tereny Włoch i Bułgarii.
W Polsce występuje rzadziej od dębu szypułkowego.
Ma u nas swoją północno-wschodnią granicę zasięgu.
Osiąga 40 m wysokości, zazwyczaj prosty, z wiekiem często staje się poskręcany.
Kora u młodych drzew jest gładka, z czasem staje się szorstka, podłużnie bruzdowata, szarobrązowa.
Kwiaty męskie tworzą zielonkawe, zwisające kotki.
Kwiaty żeńskie, siedzące lub na szypułkach do 10 mm długich, są również zielonkawe, występują pojedynczo lub zebrane po 5.
Owoce to rzech nazywany żołędziem.
Długość 16–35 mm, grubość 8–16 mm.
Kwitnie ok. 2 tygodnie później niż dąb szypułkowy.
Gatunek jednopienny. Drzewo zaczyna owocować w wieku 40–50 lat, a gdy rośnie w zwarciu jeszcze później.
Preferuje klimat umiarkowany, łagodny i wilgotny.
Tworzy czyste dąbrowy i lasy mieszane z innymi gatunkami dębów, kasztanem, bukiem i grabem. Najlepiej rośnie na glebach piaszczysto-gliniastych, lekko kwaśnych.
Najwyżej stwierdzone występowanie - Alpy i Pireneje - 1800 m n.p.m., góry Elbrusu w Azji - 2400 m n.p.m

W Polsce na ogół nie przekracza wysokości 550 m n.p.m. Najwyżej odnotowano go w Gorcach – 750 m n.p.m.
Drewno dębu bezszypułkowego, nieco miększe i lżejsze niż dębu szypułkowego, jest jednym z najbardziej cenionych gatunków drewna i jest powszechnie wykorzystywane.
Biel średnio twardy, o barwie biało-żółtawej
Roślina lecznicza:
Ma podobne własności i zastosowanie, jak dąb szypułkowy.
źródło
źródło