Prunus Subgenus Cerasus
#1

   
PODMOSKIEWSKIE WIECZORY (Podmoskiewski zmierzch)
Śpi wiśniowy sad,
zasnął nawet wiatr,
w okwieconych gałęziach drzew,
w dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.
W dal odpłynął dzień,
już rozścielił cień
ciepły zmierzch,
podmoskiewski zmierzch.

Ukołysał nas
rzeki cichy szept,
księżyc srebrzy ją łuską fal,
to rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.
To rozbrzmiewa pieśń,
to przycichnie gdzieś,
z dali leci, ulata w dal.

Czemu patrzysz w bok,
czemu kryjesz wzrok,
czemu smutno tak wzdychasz wciąż?
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.
Próżno milczysz dziś,
próżno chciałabyś
w sercu skryć tajemnicę swą.

Oto wiśni kwiat
do stóp naszych spadł,
na pamiątkę go z sobą weź.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.

Gdy odjedziesz w świat,
wspomnij cichy sad
i ten zmierzch, podmoskiewski zmierzch.
http://www.youtube.com/watch?v=v4BtGLLIHQQ

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#2

   
Prunus Subgenus Cerasus: Cherries.
Wiśnia
Rodzaj roślin należący do rodziny różowatych (Rosaceae).
Występuje w około 60 gatunkach w strefie umiarkowanej półkuli północnej, głównie we wschodniej Azji.
W Polsce w stanie naturalnym występują tylko dwa gatunki Wiśni:
Wiśnia Karłowata, rosnąca na wyżynach południowych, prawnie chroniona,
oraz Czereśnia Ptasia, zwana Trześnią.
Type species Prunus Cerasus (sour cherry)

Gatunki flory Polski
Cerasus Avium 
Cerasus Fruticosa 
Cerasus ×Intermedia Host
Cerasus Serrulata
Cerasus Vulgaris
Cerasus Mahaleb
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus

Podgatunek Cerasus Wiśnie
Liście są zrośnięte w pąku. 
Kwiaty w gronach, czasami w kształcie grona lub w baldachogronach. 
Owoce nie rowkowane, zwykle bez nalotu, z gładką i nie spłaszczoną, zwykle mniej lub bardziej kulistą pestką. 
Wiśnie dzielą się na dwie główne grupy:
(a) Krzewy karłowe, mające pąki pachowe po trzy, jak u migdałów i brzoskwiń. 
To sekcja Microcerasus, która zdaniem Ingrama powinna zostać zaliczona do osobnego podrodzaju – Lithocerasus ( Orn. Cherries , s. 78).
Prunus Besseyi
Prunus Glandulosa
Prunus Humilis
Prunus Incana
Prunus Jacquemontii
Prunus Microcarpa
Punus Prostrata 
PrunUs Pumila

(b) Drzewa lub, głównie, duże krzewy, z pąkami położonymi samotnie w kątach każdego liścia.
Prunus Apetala
Prunus Avium 
Prunus Campanulata
Prunus Canescens
Prunus Cerasus
Prunus Concinna
Prunus Conradinae
Prunus Dielsiana
Prunus Emarginata
Prunus Fruticosa
Prunus Incisa
Prunus Litigiosa
Prunus Mahaleb
Prunus Maximowiczii
Prunus Nipponica
Prunus Pensylvanica
Prunus Pilosiuscula
Prunus Rufa
Prunus Sargentii
Prunus Serrula
Prunus serrulata
Prunus Speciosa
Prunus Subhirtella
Prunus Tomentosa

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#3

   
Trzeci miesiąc dawnej wiosny, odpowiadający obecnemu kwietniowi, jest miesiącem kwitnienia Wiśni, królowej kwietnych drzew w Japonii.
Kwiecie to odznacza się miękkością i bujnością, kontrastującymi żywo z surową prostotą kwiatu Śliwy.
Drzewo to kwitnie świeżo, z wigorem, bezlistnie w krajobrazie gołym i nieraz jeszcze zaśnieżonym;
Wiśnia, z bogactwem swego kwiecia, akcentowanym nieraz przez młode, czerwonawe listki, wyjątkowo ładnie odcina się na tle zieleni pączkującej wiosny.
Jednak wspaniałość rozkwitłej Wiśni jest krótkotrwała w porównaniu z nie tak przemijającą urodą Śliwy, trwającą przez cały miesiąc.
Kwiecie Wśni trzeba oglądać tylko przez kilka pierwszych dni, i jeśli panuje wówczas niepogoda, cały urok widowiska przepada.
Co bardziej zapaleni miłośnicy kwitnącej Wiśni twierdzą, że ta właśnie krótkotrwałość widoku jeszcze podnosi jego wartość.

Wydaje się, że Dzika Wiśnia rośnie w Japonii od czasów niepamiętnych;
Do dziś występuje ona obficie w lasach Wyspy Północnej, gdzie tubylczy Ajnosi wszechstronnie wykorzystują jej korę.
Wszelako w dawnych czasach Śliwa, zaimportowana z Chin, pochłonęła bodaj całkowicie uwagę dworu i ludu, tak że dopiero później kwiecie Wiśni, bądź co bądź miejscowe, znów odnalazło miejsce w sercach Japończyków.
O ile wczesne kroniki często wspominają Śliwę, o tyle najstarsze wzmianki o Wiśni sięgają epoki Richiu, cesarza z V wieku.
Monarcha ten zażywał wczasu w otoczeniu swych dworzan na łodzi spacerowej pływającej po jeziorzen w królewskim parku, gdy do jego pucharu z winem wpadło kilka płatków  Dzikich Wiśni, rosnących na okolicznych wzgórzach.
To właśnie zdarzenie zwróciło podobno uwagę władcy na urodę lekceważonego dotąd kwiatu.
Od tego czasu utrwalił się zwyczaj picia wina podczas oglądania Wiśni.
Odtąd też aż do dziś krąży powiedzonko: "Czy można bez wina cieszyć się należycie widokiem kwitnącej wiśni?"

Zasługa nadania kwitnącej wiśni charakteru symbolu narodowego, który odtąd miała ona zawsze, przypada ostatniemu cesarzowi w VIII wieku.
Podczas wyprawy myśliwskiej w górach Mikasa, w prowincji Yamato, cesarz Shomu, urzeczony pięknem podwójnych kwiatów Wiśni, ułożył poniższy krótki wiersz, który razem z okwieconą gałązką przesłał swej ulubionej Małżonce Komio Kogo:
Ta gałązka wiśni jeno z wielkim trudem
Pojęcie da o drzewie, co w pełnej ozdobie
Kwitnienia w słońcu stoi. Pokażę ja tobie,
By przegnać z twej duszy wszelką senną złudę!

Żeby zaspokoić ciekawość dam dworu, cesarz kazał później posadzić Wiśnie koło pałacu w Narze.
Zwyczaj ten kontynuowano w każdej z kolejnych stolic.
Yamato, prowincja, w której znajdowało się kilka z owych dawnych stolic, słynie najbardziej ze swych gajów Wiśniowych; w miejscowości Yoshino tysiąc drzew ocienia ścieżkę i zbocze wzgórza.
Ulubioną fantazyjną figurą jest przyrównywanie tych zakwitających drzew do mgły lub śniegu na wzgórzach.
("Widząc kwitnące wiśnie na górze Yoshino jestem przekonany, że to śnieg!")

W XIII w. cesarz Kameyama polecił pewną liczbę drzew wiśniowych przesadzić z Yoshino do Arashiyama, pięknej górskiej miejscowości na brzegach rwącej rzeki Oi.
Tutaj wybudował letni pawilon.
Miłe to miejsce wiosną i jesienią odwiedzały zmieniające się cesarskie dwory; jego sławę przypieczętował wiersz ułożony przez kogoś z otoczenia cesarza:
"Pięknościom Yoshino nie ustępuje Arashiyama, gdzie rozpylona mgła rwących wód rosi kwiecie Wiśni".
Nie ma tam już cesarskiego pawilonu, nadal jednak jest to ulubione miejsce rekreacji mieszkańców Zachodniej Stolicy w miesiącach Wiśni i Klonu.
Z licznych herbaciarń i sklepików na brzegach bystrzyn można podziwiać piękny widok lesistych wzgórz na drugim brzegu, gdzie na tle wiosennej zieleni rozrzucone są, niczym obłoki, perłowobiałe plamy wiśniowego kwiecia.
Tutaj kwitnące drzewa są elementem odległego krajobrazu;tak właśnie musiano je oglądać ongiś, w stanie pierwotnej dzikości, gdy po raz pierwszy wzbudziły podziw dawnych cesarzy, i zanim z ich wspanialszych, obdarzonych dubeltowym kwiatem potomków zaczęto urządzać przemyślne aleje i sztuczne gaje.
W obrębie i w pobliżu obecnej Wschodniej Stolicy jest kilka miejsc słynących widokiem rozkwitłych Wiśni, przeniesionych pierwotnie z Yoshino i znad rzeki Sakura w prowincji Hitachi.
O jednym z takich miejsc, zwanym Asukayama, mówi się często "nowe Yoshino".
ten piękny opis  ze stronki....
http://maria.bloog.pl/d,,id,1749428,m,kw...caid=6a161

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#4

   
Wiśnia jest jednym z najstarszych drzew świata.
Najstarsze odnalezione szczątki tej rośliny pochodzą z czasów prehistorycznych z terenów Środkowego Wschodu.
Do Europy trafiła za pośrednictwem Rzymu.
W Polsce stała się drzewem uprawnym dopiero w X wieku.
Występujące w tych szerokościach geograficznych Wiśnie są krzyżówką Wiśni Karłowej z Czereśnią.
Wiśnia ta, to tzw. Wiśnia Właściwa, która dzieli się na Wiśnię Sokówkę, Wiśnię Szklankę i Maraskę.
Pierwsza z nich ma bardzo ciemny czerwony, czasem wręcz czarny kolor.
Druga ma jaśniejszy kolor, jest słodsza, a jej sok nie ma właściwości brudzących.
Zaś trzecia uprawiana jest głównie na terenach Europy południowo-wschodniej, głównie do produkcji likieru maraskino.

Do wyrobu przemysłowego używane są najczęściej Wiśnie Czarne.
Na straganach dostępne są głównie wiśnie szklanki, które świetnie się nadają do przetwarzania na drzemy, kompoty i frużeliny.
Wiśnie fantastycznie łączą się z produktami mlecznymi, takimi jak mleko, jogurt, ser i maślanka.
Dlatego często wykorzystuje się je do przyrządzania koktajli mlecznych, słodkich jogurtów i serników.
Kandyzowane Wiśnie są nieodłącznym elementem tortów, a także kruchych ciasteczek.      
Ponadto bardzo dobrze smakują z czekoladą, marcepanem, lodami, płatkami owsianymi i orzechami.
Ze zmiksowanych Wiśni można przyrządzać kremy i naturalne soki.

Ale Wiśnie mają nie tylko zastosowanie deserowe.
Z aromatycznych czarnych Wiśni można przygotować niezwykle smaczny ocet Wiśniowy.
A z racji tego, iż są mniej słodkie, fantastycznie komponują się z potrawami pikantnymi, zwłaszcza z mięsem wołowym, schabowym i drobiowym.
Popularne są także knedle z Wiśniami i makaron zapiekany ze świeżymi, wydrylowanymi owocami.
Z Wiśni od niepamiętnych czasów wyrabiano nalewki i likiery.
Pomimo ogromnych możliwości kulinarnych, jakie daje Wiśnia, wielu z nas lubi jeść wiśnie po prostu surowe, świeże i pachnące sadem.

Im bardziej czerwone, tym zdrowsze
Wszystkie odmiany Wiśni, zarówno te słodkie, jak i te bardziej kwaśne zawierają sporą ilość witaminy A, C, potasu, fosforu, magnezu i wapnia.
Są przy tym niskokaloryczne.
Średnio 100 g tych owoców zawiera ok. 55 kcal.
Szczególne znaczenie mają zawarte w wiśniach antocyjany, które warunkują czerwoną barwę Wiśni i pełnią rolę „łowców” wolnych rodników w organizmie.
Ponadto badacze odkryli niedawno, iż owoce te mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, oczywiście, głównie za sprawą tychże antocyjanów.
Nie trudno się, zatem, domyślić, że im czerwieńsze zjemy wiśnie, tym lepiej odbije się to na naszym zdrowiu.

Jak kupować i jak przechowywać?
Wiśnie, które postanowiliśmy zakupić powinny być zaopatrzone w zielone ogonki (w przeciwnym razie mogą stracić zbyt wiele cennego soku).
Same owoce powinny mieć gładką, nieuszkodzoną i jędrną powierzchnię.
Nie należy pakować ich do plastykowych siatek, ale jedynie do papierowych torebek lub do kobiałki.
Uniknie się w ten sposób zmiażdżenia owoców.
Ponieważ Wiśnie mają bardzo cienką skórkę, dlatego nie należą do trwałych owoców.            
Można je przechowywać w lodówce maksymalnie przez 1-2 dni lub po prostu zamrozić, jeśli jest taka konieczność.
Świeże Wiśnie należy jak najszybciej zjeść lub przetworzyć.
http://www.foody.pl/strony/1/i/971.php

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#5

   
Prunus Fruticosa
Wiśnia Karłowata, Wisienka Stepowa

Gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych.
Występuje od południowo-zachodniej Syberii do Nadrenii, rozprzestrzeniła się również gdzieniegdzie poza obszarem swojego rodzimego występowania.
Przez Polskę przebiega północno-zachodnia granica jej zwartego zasięgu, który obejmuje Wyżynę Zachodniowołyńską, Polesie, Wyżynę Lubelską, południowo-wschodnią część Wyżyny Radomskiej i środkową część Wyżyny Małopolskiej.    
Poza tymi obszarami zwartego zasięgu występuje jeszcze w rozproszonych stanowiskach w Kotlinie Toruńskiej, Równinie Inowrocławskiej, w rezerwacie Bielinek nad Odrą,
Dolsku koło Gostynia, Grodzisku koło Łęczycy i w okolicach Przemyśla.

Krzew osiągający wysokość do 1,5 m.
Wytwarza liczne pędy odroślowe, za pomocą których się rozkrzewia.
Pędy skrócone liczne.
Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Systematyka i zmienność
W literaturze polskiej funkcjonuje łacińska nazwa Cerasus Fruticosa (Pall.) Woronow. 
Według nowszych ujęć taksonomicznych prawidłowa nazwa tego gatunku to Prunus fruticosa Pall, wynikająca z włączenia dawnego rodzaju wiśnia Cerasus do rodzaju śliwa Prunus w randze sekcji Cerasus w podrodzaju Cerasus
Tworzy mieszańce z Wiśnią Ptasią (Prunus Avium L.), Wiśnią Pospolitą (Prunus Cerasus L.) i Wiśnią Wonną (Prunus Mahaleb L.)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_kar%C5%82owata

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#6

           
Prunus Avium
Cerasus Avium
Wiśnia Ptasia-Wiśnia Dzika, Trześnia, Czereśnia

Gatunek rośliny należący do rodziny różowatych.
Jest to prawidłowa nazwa botaniczna tej rośliny, zazwyczaj jednak używa się nazwy Czereśnia, czasami także Trześnia.
Rodzime obszary jej występowania to Europa oraz Azja Zachodnia i Kaukaz, rozprzestrzeniła się też gdzieniegdzie poza te obszary.
W Polsce rośnie dziko na terenie całego kraju, od nizin po pogórze i niższe tereny górskie (po 700-900 m n.p.m.), jednak głównie na południu kraju.
Jest w wielu odmianach powszechnie uprawiana jako drzewo owocowe.
W zwartych drzewostanach dorasta do 20-25 m wysokości, tworząc długi, strzelisty pień i wąską, stożkowatą, czasem nierównomierną koronę.
Drzewa samotne mają krótki pień i szeroką, regularną koronę.
Owoce
Potocznie nazywane Czereśniami.
Kuliste pestkowce, jadalne, zwykle koloru czerwonego, spotykane także odmiany żółte oraz czarne.
U drzew dzikich średnica ich nie przekracza zwykle 2,5 cm, u współczesnych odmian hodowlanych sięga nawet do 10 cm.
Dojrzewają od maja do późnego lipca, w niższych położeniach górskich nawet dopiero w sierpniu.
U odmian dzikich owoce o cienkiej warstwie miąższu, często niesmaczne, gorzkawe.

Występuje w lasach liściastych, lasach mieszanych, w zadrzewieniach śródpolnych i w czyżniach.
Kwitnie od kwietnia do maja.
Owoce często zjadane są przez ptaki, które przyczyniają się do rozsiewania Czereśni (ornitochoria).
Tworzy mieszańce z Wiśnią Zwyczajną i wWśnią Karłowatą

Zastosowanie
Roślina sadownicza:
Jest uprawiana dla smacznych owoców.
Typowe dziko rosnące formy są używana jako podstawowe podkładki generatywna i wegetatywne pod odmiany owocowe Czereśni i Wiśni, także pod Wiśnie Ozdobne.
Sztuka kulinarna :
Czereśnie używane są do produkcji konfitur, napojów, win, koncentratów.
Drewno twarde, z czerwonobrązową twardzielą, bardzo cenione w meblarstwie do wyrobu elementów toczonych i intarsji oraz w snycerstwie.

Ciekawostki
Najgrubsza Czereśnia w Polsce (na terenie Lasów Państwowych) rośnie w Myscowej i ma 356 cm obwodu i 22 metry wysokości

Taksonomia
Wczesna historia jego klasyfikacji jest nieco niejasna. 
W pierwszym wydaniu Species Plantarum (1753) Linneusz traktował go jedynie jako odmianę, Prunus Cerasus var. Avium  cytując Gasparda Bauhina Pinax theatri botanici (1596). 
Jego opis Cerasus Racemosa Hortensis („wiśnia o gronach, z ogrodów”) pokazuje, że została opisana na podstawie rośliny uprawnej.
Następnie Linneusz zmienił odmianę na gatunek Prunus Avium w drugim wydaniu swojej Flora Suecica w 1755 r. 
Czereśnia Słodka była historycznie znana jako Gean lub Mazzard (również 'massard'). 
Do niedawna obie nazwy były w dużej mierze przestarzałe we współczesnym języku angielskim. 
Nazwę Wild Cherry powszechnie stosuje się także do innych gatunków Prunus rosnących w ich rodzimym środowisku, szczególnie do północnoamerykańskiego gatunku Prunus Serotina .
Prunus Avium w języku łacińskim oznacza „czereśnię ptasią”, natomiast w języku angielskim „czereśnia ptasia” odnosi się do Prunus padus
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_ptasia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_avium
https://botany.cz/cs/prunus-avium/
https://www.inaturalist.org/taxa/61964-P...wse_photos
https://www.inaturalist.org/taxa/61964-Prunus-avium

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#7

   
Prunus Mahaleb
Cerasus Mahaleb
Wiśnia Wonna, Antypka
Gatunek z rodziny Różowatych z rodzaju Wiśnia.
Rośnie dziko w Europie, środk. i płd. oraz w zach. części Azji, na Kaukazie, w Turkiestanie, Tadżykistan, Kirgistanie, występuje też w Maroku
Krzew lub drzewo z szeroką koroną, wysokości 3-10 m.

Zastosowanie
Gatunek uprawiany do ozdoby dla zadrzewień w parkach oraz jako roślina na żywopłoty.    
Posiada małe wymagania glebowe i jest odporny na mróz.
W Polsce forma hodowana jako krzew ozdobny, lub jako podkładka dla Wiśni i Czereśni.      
Szczepione na Antypce dają formy karłowate.
Z pędów Antypki wyrabia się cybuchy do fajek, uchwyty do lasek, ozdobne pudełka.
W krajach południowo-wschodniej Europy i w Turcji gatunek ten uprawiany jest jako roślina przyprawowa.
Nasiona po wysuszeniu i zmiażdżeniu stosowane są jako przyprawa do wyostrzenia smaku wyrobów cukierniczych.
Nasiona mają bardzo silny aromat przypominający zarówno gorzkie Migdały i Wiśnie.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_wonna
https://botany.cz/cs/prunus-mahaleb/
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_wonna

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#8

   
Cerasus Vulgaris
Wiśnia pospolita
Wiśnia Zwyczajna – gatunek rośliny z rodziny różowatych.
Jest gatunkiem poliploidalnym, powstawała w Azji Mn i pd.- wsch, zapewne wielokrotnie jako wynik krzyżowania dipliodalnej czereśni ptasiej z tetraploidalną wiśną karłowatą.
Występuje wyłącznie jako roślina uprawna oraz dziczejąca.
Krzew lub drzewo do 5 m wysokości.
Często z licznymi odrostami korzeniowymi i luźną koroną, z gałęziami zwisającymi i cienkimi lub wyprostowanymi.
Kora czerwonobrązowa i lśniąca.
Uprawiana głównie jako roślina sadownicza w licznych odmianach.
W Polsce w uprawie można spotkać około 30 odmian, a najpopularniesza z nich to stara odmiana Łutówka
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_pospolita

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#9

   
Cerasus Serrulata 
Wiśnia Piłkowana, popularnie zwana Wiśnią Japońską.
Jest to gatunek drzewa należącego do rodziny różowatych.
Pochodzi z Chin.
Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna.
Nieduże drzewo.
Osiąga wysokość do 10 m i szerokość korony do 8 m (są odmiany dużo mniejsze).
Na głównym pniu wytwarza kilka równorzędnych gałęzi wznoszących się do góry, które tworzą parasolowatą koronę.
Kwiaty
Są największą ozdobą tej rośliny.
Roślina kwitnie od kwietnia do maja, niezwykle obficie.
Kwiaty pojawiają się jeszcze przed rozwojem liści.
Wydzielają słabą, delikatną woń.
Pełne, różowe, białoróżowe lub białe kwiaty (zależnie od odmiany) zebrane są w kwiatostan, po kilka lub kilkanaście kwiatów.
Kwiaty o średnicy do 5 cm, przedsłupne, zapylane są przez owady (błonkówki).
Owoc
Pestkowiec.
Hodowane odmiany nie wytwarzają zazwyczaj owoców.
Odmiany owocujące wytwarzają owoce niejadalne dla ludzi, chętnie jednak zjadane przez ptaki.

Zastosowanie
Roślina ozdobna: Jedno z najładniej kwitnących wiosną drzew.
Od dawna uprawiana była w Japonii, gdzie podczas kwitnienia jest główną atrakcją obchodów tradycji hanami.
W Polsce jest uprawiana w kilku odmianach, jako drzewo ozdobne.
W Polsce uprawiana wyłącznie jako roślina ozdobna.
Uprawia się głównie odmiany o różowej, lub biało-różowej barwie kwiatów.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wi%C5%9Bnia_pi%C5%82kowana

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#10

   
Prunus Subhirtella Pendula
Weeping Higan Cherry
Wiśnia Różowa Pendula
Niewielkie drzewo tworzące szeroką, bardzo gęstą koronę.
Wysokość tej Wiśni to około 3 m. a szerokość korony 4m.
Inne odmiany Wiśni Różowej mogą być wyższe - do 8 m. ale zawsze jest to drzewko niezbyt wysokie.

Ozdoba rośliny:
Gęsto pokrywające drzewo kwiaty, kwitnące jeszcze przed rozwojem liści.
Kwiaty są pojedyńcze lub podwójne, białoróżowe, delikatnie pachnące z nutą migdałową.
Nie zawiązuje owoców.
Korona drzewa szeroka, bardzo gęsta, u odmiany Pendula o efektownych, zwisających do ziemi gałęziach.
Liście spiczastojajowate o piłkowanych brzegach, błyszczące, ciemnozielone.
U niektórych odmian mogą być różowo zabarwione. 
Drzewo po raz drugi wyglada efektownie jesienią, kiedy przebarwia się na pomarańczowożółto lub brązowoczerwono.
Pora kwitnienia: Od połowy kwietnia do maja.

Zastosowanie:
Ze względu na szerokość korony wymaga dość dużo miejsca.
Najlepiej wyglada posadzona samotnie na tle trawnika.
Może być sadzona w parkach lub ogrodach przydomowych.
Czasem sadzi się takie Płaczące Wiśnie w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie zwisające gałęzie mogą symbolizować wodospad.
W takim wypadku brzeg powinien być nieco wzniesiony, tak by drzewko nie miało zbyt mokrego podłoża.

Ciekawostki:
Wiśnia Różowa pochodzi z Japonii.
Z kwitnieniem wiśni ozdobnych związany jest japoński zwyczaj hanami.
Ma on kilkaset lat tradycji i polega na podziwianiu kwitnących drzew połączonym z zabawami pod ukwieconymi koronami drzew.
http://ogrodnik-amator.pl/wisnia_rozowa.php

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#11

https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
Prunus Apetala
Prunus Apetala to gatunek kwitnącej Wiśni z rodzaju Prunus w rodzinie różowatych 
Nazywana jest wiśnią goździkową ( jap .チョウジザクラ choujizakura ), ze względu na kielich w kształcie pączka goździka 
Pochodzi z Japonii, a jej centrum stanowi główna wyspa Honsiu
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_apetala
https://www.inaturalist.org/taxa/1004921...wse_photos
https://www.inaturalist.org/taxa/1004921-Prunus-apetala

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#12

Prunus Campanulata
Prunus Campanulata to gatunek Wiśni pochodzący z Japonii, Tajwanu, południowych i wschodnich Chin (Guangxi, Guangdong, Hainan, Hunan, Fujian i Zhejiang) oraz Wietnamu. 
Jest to duży krzew lub małe drzewo, osiągające 3–8 m (10–26 stóp) wysokości.
Jest powszechnie uprawiana jako drzewo ozdobne i symbol Nago na Wyspach Riukiu w Japonii 
W języku angielskim jest znana jako Wiśnia Tajwańska, Wiśnia Formosańska lub Wiśnia Dzwonkowa
Została opisana w 1883 roku przez Carla Johanna Maximowicza

Gatunki inwazyjne
Drzewo jest gatunkiem inwazyjnym w regionie Northland w Nowej Zelandii. 
Dystrybucja, sprzedaż lub rozmnażanie rośliny lub dystrybucja gleby, żwiru itp. zawierających nasiona lub inne części rośliny jest nielegalna

Interakcje ekologiczne
Prunus Campanulata jest żywicielem larw Chrysozephyrus Nishikaze, gatunku motyla endemicznego dla Tajwanu. 
Kwiaty i nektar Prunus Campanulata stanowią główne źródła pożywienia dla Yuhinas Tajwańskich w okresie rozrodczym. 

Reprodukcja
Prunus Campanulata jest jednym z wielu drzew Wiśniowych, które kwitną Wcześnie. 
Ich nasiona wykazują fizjologiczny i morfologiczny stan uśpienia, który zostaje przerwany po wystawieniu na działanie niskich i wysokich temperatur przed kiełkowaniem. Kwiat jest zapylany przez owady zapylające i może zacząć kwitnąć w ciągu 1 do 2 lat. 
https://www.inaturalist.org/taxa/199339-...ampanulata

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#13

Prunus Canescens

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz
#14

https://inaturalist-open-data.s3.amazona...iginal.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/c...-habit.jpg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...iginal.jpg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...iginal.jpg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
https://inaturalist-open-data.s3.amazona...ginal.jpeg
Prunus Maackii
Prunus Maackii, powszechnie zwana Manchurian Cherry or Amur Chokecherry, to gatunek Wiśni pochodzący z Korei i obu brzegów rzeki Amur, Mandżurii w północno-wschodnich Chinach oraz obwodu amurskiego i Kraju Nadmorskiego w południowo-wschodniej Rosji 
Dawniej uważano ją za gatunek Prunus Subgenus Padus, jednak zarówno badania morfologiczne, jak i molekularne wskazują, że należy ona do Prunus Subgenus Cerasus 

Jest to drzewo liściaste osiągające wysokość 4–10 m. 
Kora młodych drzew jest bardzo wyraźna, gładka, błyszcząca brązowożółta, ale z wiekiem staje się spękana i matowa, ciemnoszarobrązowa. 
Liście są naprzemianległe, jajowate, 4–8 cm długości i 2,8–5 cm szerokości, z owłosionym ogonkiem o długości 1–1,5 cm i całym lub bardzo drobno ząbkowanym brzegiem; są ciemnozielone u góry, nieco jaśniejsze i owłosione na żyłkach poniżej. 
Kwiaty wyrastają na wyprostowanych kłosach o długości 5–7 cm, każdy kwiat o średnicy 8–10 mm, z pięcioma białymi płatkami. 
Owocem jest mały pestkowiec przypominający wiśnię o średnicy 5–7 mm, początkowo zielony, najpierw czerwony, a następnie ciemnofioletowy lub czarny po osiągnięciu dojrzałości. 
Kwitnienie przypada na środek wiosny, a owoce dojrzewają wczesnym latem do wczesnej jesieni.
Nazwano ją na cześć Richarda Karlovicha Maacka (1825-1886), który ją odkrył, a opisał ją Ruprecht w Bull. Cl. Phys.-Math. Acad. Imp. Sci. Saint-Pétersbourg 15: 361 (1857)

Uprawa i zastosowanie
Jest uprawiany jako drzewo ozdobne w północnej Europie i Ameryce Północnej , głównie ze względu na dekoracyjną korę. 
Preferuje słońce i wilgotną (ale zdrenowaną) glebę, jest odporny na srogie zimowe mrozy, ale nie na upały. 
Owoce są wykorzystywane do produkcji soków, galaretek i dżemów. 
Okazy uprawiane mierzono do 17 m wysokości i 90 cm średnicy pnia
https://en.wikipedia.org/wiki/Prunus_maackii
https://www.inaturalist.org/taxa/474467-...wse_photos

[Obrazek: attachment.php?aid=75737]
Odpowiedz




Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości